(Tragisch toneelschrijver, Griek, ca. 496 - ca. 406 v. Chr.)

Inleiding

Sophocles (Sophokles) was de tweede van de drie grote Griekse tragedieschrijvers uit de oudheid (na Aeschylus en voor Euripides) Slechts zeven van zijn 123 toneelstukken zijn in volledige vorm bewaard gebleven, maar hij was bijna vijftig jaar lang de meest bekroonde toneelschrijver in de Dionysia-dramacompetities van de stadstaat Athene. Sophocles was van grote invloed op de ontwikkeling van het drama, vooral door een derde acteur toe te voegen (en daarmee het belang van het koor in de presentatie te verminderen).van de plot) en door zijn personages meer te ontwikkelen dan eerdere toneelschrijvers zoals Aeschylus.

Sophocles werd geboren rond 496 v. Chr. als zoon van Sophillus, een rijke wapenfabrikant in de plattelandsgemeenschap Hippeios Colonus in Attica, net buiten Athene, dat later het decor zou worden voor minstens één van Sophocles' toneelstukken. Zijn artistieke carrière begon in alle ernst in 468 v. Chr. toen hij de eerste prijs won in de toneelwedstrijd van de Dionysia boven de heersende meester van het Atheense toneel, Aeschylus .

Hij werd een belangrijk man in de openbare zalen van Athene en in de theaters, en hij werd verkozen tot een van de tien strategoi, hoge uitvoerende ambtenaren die het bevel voerden over de strijdkrachten, als een junior collega van Pericles. In 443 v. Chr. diende hij als een van de hellenotamiai, of schatbewaarders van Athena, om de financiën van de stad te beheren tijdens de politieke machtsovername van Pericles.In 413 v. Chr. werd hij gekozen tot een van de commissarissen die een antwoord moesten uitwerken op de catastrofale vernietiging van het Atheense expeditieleger op Sicilië tijdens de Peloponnesische oorlog.

Sophocles stierf op de eerbiedwaardige leeftijd van negentig jaar in 406 of 405 v. Chr., nadat hij in zijn leven zowel de Griekse triomf in de Perzische oorlogen als de verschrikkelijke aderlating van de Peloponnesische oorlog had meegemaakt. Zijn zoon, Iophon, en een kleinzoon, ook Sophocles genaamd, volgden in zijn voetsporen en werden zelf toneelschrijvers.

Een van Sophocles' vroegste vernieuwingen was de toevoeging van een derde acteur (een idee dat de oude meester Aeschylus zelf ook tegen het einde van zijn leven), waardoor de rol van het koor verder werd teruggedrongen en er meer ruimte ontstond voor een diepere karakterontwikkeling en extra conflicten tussen personages. De meeste van zijn stukken vertonen een onderstroom van fatalisme en het begin van het gebruik van Socratische logica in drama. Aeschylus Na zijn dood in 456 v. Chr. werd Sophocles de belangrijkste toneelschrijver van Athene.

Sophocles gerespecteerd Aeschylus genoeg om zijn werk vroeg in zijn carrière te imiteren, hoewel hij altijd enige bedenkingen had bij zijn stijl. Sophocles ging echter over naar een tweede stadium dat helemaal van hemzelf was, waarin hij nieuwe manieren introduceerde om gevoelens op te roepen bij een publiek, en vervolgens naar een derde stadium, dat verschilde van de andere twee, waarin hij meer aandacht besteedde aan dictie en waarin zijn personages op een meer natuurlijke manier spraken...voor hen en meer uitdrukking geven aan hun individuele karaktergevoelens.

Van zijn enorme productie zijn slechts zeven toneelstukken in complete vorm bewaard gebleven: "Ajax" , "Antigone en "De Trachiniae uit zijn vroege werken; "Oedipus de koning (vaak beschouwd als zijn magnum opus) uit zijn middenperiode; en "Elektra , "Philoctetes en "Oedipus in Colonus die waarschijnlijk in het laatste deel van zijn carrière zijn geschreven. De drie zogenaamde "Thebaanse toneelstukken" ( "Antigone , "Oedipus de koning en "Oedipus in Colonus ) zijn misschien wel de bekendste, hoewel ze afzonderlijk werden geschreven over een periode van ongeveer 36 jaar en nooit bedoeld waren om een consistente trilogie te vormen.

Er bestaan ook fragmenten van veel andere toneelstukken van Sophocles, in verschillende maten en omstandigheden, waaronder fragmenten van "Ichneutae" ( "De speurende saters" ), het best bewaarde saterspel na Euripides ' "Cycloop" (een saterspel is een oude Griekse vorm van tragikomedie, vergelijkbaar met de hedendaagse burleske stijl).

• "Ajax"
• "Antigone
• "De Trachiniae
• "Oedipus de koning
• "Elektra
• "Philoctetes
• "Oedipus in Colonus