در بحث کهن الگوها (انواع ark-uh) باید از ابتدا شروع کرد.

کهن الگو چیست؟

تعاریف و انواع آن متفاوت است. روانشناس کارل یونگ برای اولین بار ایده کهن الگوها را در اساطیر و ادبیات مطرح کرد . با تکیه بر کار فروید، او این نظریه را مطرح کرد که تجربه انسانی از بسیاری جهات جهانی است. غم و اندوه، عشق، تعقیب معنا و هدف همه چیزهایی هستند که همه انسان ها تجربه می کنند.

یونگ فهرستی از کهن الگوها را تهیه کرد که چندان شبیه آنچه ما در ادبیات امروزی می شناسیم نیست. یونگ به "سایه، پیرمرد خردمند، کودک، مادر ... و همتای او، دوشیزه، و در نهایت آنیما در مرد و آنیموس در زن" اشاره کرد.

این انواع اساسی تکامل یافته اند. در نوشته های جوزف کمبل، نویسنده قهرمان هزار چهره و اسطوره شناس مشهور. او نوشته‌های یونگ را با دیگران تقطیر کرد تا 8 نوع شخصیت اصلی را ایجاد کند - قهرمان، مربی، متحد، هرالد، تریکستر، شکل‌گیر، نگهبان و سایه .

هر یک از این کهن الگوها هدف خاصی را دنبال می کنند. تعاریف تغییر می‌کنند و در برخی موارد با هم همپوشانی دارند، اما این گونه‌های اساسی هر کدام دارای ویژگی‌های متمایزی هستند که باعث می‌شود انواع شخصیت‌ها در ادبیات قابل شناسایی باشند. اودیسه یک کهن الگوی کلاسیک قهرمان است . شخصیت‌های دیگر اهداف دیگری را دنبال می‌کنند، مانند آتنا، که به عنوان کهن الگوی مربی ظاهر می‌شود.Odyssey.

Odysseus the Hero

Odysseus تقریباً یکپارچه با قالب قهرمان حماسی مطابقت دارد . قهرمان به عنوان داشتن ویژگی هایی که آنها را منحصر به فرد یا خاص می کند تعریف می شود. معمولاً این ویژگی از طریق سلطنتی بودن یا داشتن رگه های خونی سلطنتی منتقل می شود. همچنین می تواند دارای یک توانایی منحصر به فرد یا خاص، یا حتی شجاعت یا زیرکی غیر معمول باشد. اودیسه دارای پیشینه سلطنتی است و دارای شجاعت و اراده زیادی است و به زیرکی خود مشهور است.

قهرمانان خطاناپذیر نیستند.

نقاط ضعف و خودآگاهی گاه و بیگاه آنها باعث می شود آنها حتی قهرمانانه ترند ، زیرا چنین نقص هایی چالش های بیشتری برای غلبه بر آنها ایجاد می کند. قهرمان باید سفر کند و با بزرگ‌ترین چالش‌ها و بدترین ترس‌های خود روبرو شود و بر همه آنها غلبه کند تا به هدف نهایی خود برسند.

سفر یک قهرمان- اودیسه چگونه یک کهن الگو است؟

هر شخصیت کهن الگویی به پایه ای نیاز دارد که داستان او بر آن بنا شود . نه تنها اودیسه یک کهن الگویی است، بلکه خود داستان نیز در قالبی مناسب است.

ساختارهای داستانی اساسی بسیاری وجود دارد، اما ممکن است هر کدام در چند خط داستانی کلی خلاصه شوند:

• انسان در برابر طبیعت (یا خدایان)
• Rags to Riches
• The Quest
• سفر و بازگشت
• کمدی (غلبه بر ناملایمات)
• تراژدی
• تولد دوباره

اودیسه چه نوع حماسه ای است؟

ادیسه،همانطور که عنوان آن نشان می دهد، یک تلاش است . اودیسه در سفری طولانی است، که از طریق آن باید بر موانع بسیاری غلبه کند تا راه خانه خود را با پیروی از مفهوم nostos پیدا کند. آنتاگونیست در ادیسه، در حقیقت، خود اودیسه است . او باید بر غرور خود غلبه کند و قبل از اینکه بتواند به ایتاکا بازگردد، درخواست کمک کند. پس از بازگشت، او باید سفر را با یک زیارت در داخل کشور تکمیل کند تا برای خدای پوزیدون قربانی کند.

اودیسه، به عنوان قهرمان، در این راه با چالش های زیادی روبرو می شود. شورهای کوچک زیادی وجود دارند ، مانند سیکلوپ پولیفموس، و کسانی که با او مخالف هستند، مانند جادوگر سیرس، اما در نهایت به او در راهش کمک می کنند. در طول چالش ها، اودیسه به خرد و خودشناسی دست یافت. در اولین چالش، با ورود به سرزمین Cicones، او حمله کرد و بی رحمانه زمین را غارت کرد. خدمه او غرور او را با امتناع از خروج بیشتر کردند وقتی که ادیسه آنها را ترغیب کرد و ماندند تا از غنایم حمله خود لذت ببرند. آنها توسط مردم داخلی مورد حمله قرار می گیرند و رانده می شوند و متحمل ضرری سخت می شوند.

همانطور که آنها به ایستگاه بعدی می روند، به سرزمین نیلوفر خواران می آیند، جایی که در معرض وسوسه مرگبار دیگری، تنبلی قرار می گیرند. اگر اودیسه آنها را مجبور به ترک نمی کرد، خدمه برای همیشه می ماندند، غذای ارائه شده توسط مردم را می خوردند و زندگی خود را تنبل می کردند.

آنها سپس باسیکلوپ، و اودیسه پیروز می شود ، سیکلوپ را کور می کند، اما غرور او نفرین پوزیدون را بر او فرو می برد. زمانی که اودیسه به جزیره ای می رسد که آیولوس کیسه ای از بادها را به او می دهد، خواننده ممکن است از خود بپرسد اودیسه چه نوع داستانی است .

اودیسه در واقع یک داستان است. وقایع سفر یک قهرمان همانطور که ادیسه سفر می کند، درباره خود و اطرافیانش می آموزد و تا زمانی که به ایتاکا باز می گردد، تنها چیزی را که بیش از همه به آن نیاز داشت، یعنی فروتنی به دست آورده است .

چه نوع ادبیات است. ادیسه؟

اودیسه را شعری حماسی می دانند ، قطعه ای به قدری طول و عمق که در برابر آزمون های زمان و نقد مقاومت می کند. اودیسه شخصیت پیچیده ای است که به عنوان یک ماجراجوی متکبر شروع به سفر می کند و به عنوان یک پادشاه واقعی باز می گردد و آماده است تا جای او را بگیرد.

اودیسه چه نوع شعری است؟

7>این یک کوئست است، سفری که شخصیت کهن الگوی قهرمان را از طریق یک سری چالش ها می برد که به رشد و تغییر او کمک می کند. در حالی که خواندنی هیجان انگیز برای خواننده فراهم می کند، هر چالش نیز به نوعی بر شخصیت تأثیر می گذارد.

هنگامی که اودیسه با هر چالش جدیدی روبرو می شود، از دانش و خردی که به دست آورده است استفاده می کند. زمانی که به ایتاکا می رسد، نه با خدمه و کشتی های بزرگ، بلکه تنها و بی حال می آید. پس از ورود، به جای اینکه با افتخار برای بازپس گیری همسر و تاج و تختش تلاش کند، با احتیاط و محتاطانه می آید . او به خود اجازه می دهد تا در کلبه یک برده حقیر پناه گرفته شود تا زمانی که او دوباره جای خود را پس بگیرد. او با لباسی وارد قصر می شود که انگار فقط یک خواستگار دیگر است و به دیگران این افتخار را می دهد که در مسابقه اول بروند. وقتی نوبتش می‌رسد، برای نشان دادن قدرتش بالا می‌رود و کمان را می‌کشد که البته مال خودش است .

در پایان سفر، قدرت جدید شخصیت اودیسه در فروتنی و قدرت او نشان داده می شود . پنه لوپه او را به چالش می کشد تا تختشان را از اتاق عروس جابه جا کند. او به جای اینکه با عصبانیت یا غرور عجولانه پاسخ دهد، توضیح می دهد که چرا نمی توان آن را جابجا کرد و هویت خود را ثابت کرد. اودیسه در پایان سفر خود برنده جایزه شده و تلاش خود را به پایان رسانده است.