Comitatus in Beowulf is een overeenkomst of band tussen een edelman en zijn krijgers. Het is een gezworen eed van trouw, loyaliteit en dapperheid. In de episch gedicht Beowulf Lees verder om meer te leren over de aspecten van loyaliteit en toewijding in het epische gedicht van Beowulf!

Wat is Comitatus in Beowulf?

Comitatus in Beowulf is de band tussen Beowulf en Hrothgar, Beowulf en zijn krijgers, en Beowulf en Wiglaf. Het is een partnerschapsrelatie die voor beide partijen voordelig is. De term "comitatus" werd in de Angelsaksische literatuur gebruikt om een relatie aan te duiden die koningen verplichtte om samen met hun krijgers te regeren.

Belang van de Comitatus Code

De Comitatus Code is een belangrijk aspect van de Vikingcultuur en waardigheid. De comitatusrelatie wordt meerdere keren genoemd in Beowulf. In de periode waarin Beowulf zich afspeelt, was de comitatusrelatie belangrijk. Het is een term uit het Latijn die verwijst naar een bepaald soort relatie.

Comitatus in Beowulf

De code van comitatus in Beowulf wordt weergegeven zoals de relatie tussen Hrothgar en zijn dienaren Een andere demonstratie van deze relatie is tussen Beowulf en zijn soldaten. Dit heeft ook betrekking op Beowulfs volk, de Geats, en de Denen, die Hrothgars volk zijn.

In de tijd van Beowulf reisden hij en zijn soldaten naar het land van de Denen om hen te helpen in hun uur van nood. Dit scenario illustreert duidelijk de relatie tussen de Geats en de Denen. De mannen van Beowulf tonen een grote comitatus in de eerste twee gevechten, wat bijdraagt aan de overwinning van Beowulf.

De sociale banden binnen de samenleving verdiepen de comitatus-connectie nog verder. Zoals vermeld in de eerste sectie van het gedicht, was dit het geval tussen de thane Beowulf en Heer Hrothgar toen Beowulf Hrothgar beschermde.

Voorbeelden van comitatusrelaties in Beowulf

Het eerste grote voorbeeld van een comitatusverbinding in Beowulf is die van Beowulfs toewijding aan koning Hrothgar. Hij zwoer dat hij de Hal van Heorot zou bewaken en beschermen tegen het monster Grendel.

Al twaalf jaar lang is Grendel de medezaal aanvallen omdat hij woedend is over het lawaai dat de mensen van Hrothgar maken als ze aan het feesten zijn. Grendel zou inbreken in de zaal en hen opeten. Hoewel Beowulf uit een ander land komt, toen hij hiervan hoorde, aarzelde hij niet om koning Hrothgar te helpen Hij slaagde erin het monster te doden en Hrothgar overlaadde Beowulf met rijkdom en behandelde hem zelfs als een zoon.

Beowulf bleef koning Hrothgar helpen door Grendels moeder te doden Hij keerde terug naar huis als een rijk man met zowel financiële als sociale rijkdom.

Een ander voorbeeld is tussen Beowulf en zijn graven. Ondanks het feit dat Beowulf is geen koning aan het begin van het verhaal Hij is de zoon van een koning en had al een hoge sociale rang voordat hij Hrothgar ontmoette. De krijgers van Beowulf zijn toegewijd aan hem, en ze gaan met hem mee om in gevaarlijke situaties te vechten. Tijdens zijn gevecht met de moeder van Grendel bracht Beowulf negen uur onder water door, en zijn mannen en koning Hrothgar dachten dat hij al dood was en begonnen om hem te rouwen.

De loyaliteit van Wiglaf aan Beowulf

Wiglaf is de meest loyale thane die Beowulf had. Wiglaf verscheen voor het eerst in het heldendicht op regel 2602, als lid van de thanes die Beowulf vergezelde naar zijn laatste gevecht met de draak. Dit is de eerste keer dat Wiglaf aan de zijde van Beowulf vecht. Wiglafs aard als krijger die volledig toegewijd is aan zijn heer Beowulf is verbonden met zijn verwantschap. Hij is van adellijke afkomst en geleerden geloofden dat hij Beowulfs neef is.

Wiglaf was de enige thane die Beowulf nog helpt toen hij ongewapend achterbleef in zijn laatste gevecht met de vuurspuwende draak. Alle andere tien krijgers vluchtten van schrik en vervulden hun plichten niet zoals vermeld in hun comitatus-overeenkomst. Wiglaf bekritiseert de andere thanes terwijl hij zich aan Beowulfs zijde spoedt. Samen zijn ze in staat om de draak te verslaan, maar Beowulf lijdt aan een dodelijke wond.

Wiglaf verzamelt rijkdommen uit de drakengrot en zet ze neer waar Beowulf ze kan zien, zoals opgedragen door Beowulf. Beowulf, die stervende was, verklaarde Wiglaf tot zijn opvolger en zei hem een grafheuvel voor hem te bouwen. Wiglaf veroordeelt bij zijn terugkeer de andere mannen die Beowulf vergezelden en beveelt hun verbanning.

Voorbeelden van het noodlot in Beowulf

Vanaf het begin tot het einde van het heldendicht wordt het lot van Beowulf geleid door het lot. Eerst trok hij vol vertrouwen ten strijde tegen Grendel omdat hij geloofde dat hij zou zegevieren. Beowulf verklaart dat het lot zijn gang zal gaan zoals het moet gaan in zijn naderende confrontatie met Grendel. Daarna keerde hij terug naar zijn mensen als een gerespecteerde held om uiteindelijk met een draak te vechten voordat hij zijn lot tegemoet gaat.

Een ander voorbeeld is de dood. Heidenen geloven dat als een mens moet sterven, hij niets kan doen om dat te voorkomen. Dit moet een van de redenen zijn waarom Beowulf de draak confronteerde. Hij gelooft dat als het zijn tijd was om te sterven, hij zou sterven, maar als het lot hem in leven liet, dan zou hij weer zegevieren.

Op dezelfde manier was de draak, ondanks het feit dat hij de schat generaties lang bewaakte, gedoemd om in de handen van een oude man te vallen, zoals vermeld in regels 1717 tot 1721 van het epische gedicht. Als gevolg hiervan wordt het einde van het hele conflict al aan het begin van het verhaal aangegeven, waardoor het een alwetend perspectief krijgt.

In het leven van heidense samenlevingen door de geschiedenis heen speelde het lot een belangrijke rol. Dit wordt duidelijk gedemonstreerd in Beowulf, waarin de hoofdpersoon een heidense krijger is die herhaaldelijk zijn tegenstanders verslaat omdat het zijn lot is. Sommigen zien het gedicht misschien zelfs als een reeks voorbeelden van het noodlot aan het werk .

Beowulf weerspiegelt de waarden van een epische held

Gebaseerd op het epische gedicht Beowulf, moet een grote thane specifieke waarden bezitten om de heldencode na te leven en zijn plaats in de samenleving te behouden. Deze belangrijke waarden zijn moed, eer en loyaliteit. Deze eigenschappen werden duidelijk door Beowulf gedemonstreerd in alles wat hij deed. Zijn zwaardkunsten, evenals zijn kracht en dapperheid, belichaamden in hoge mate de Angelsaksische cultuur. Dit gedicht toont een gevechttussen goed en kwaad, en het vertegenwoordigt de cultuur door Beowulf tot held te verheffen door het kwaad te bestrijden.

Tijdens zijn eerste twee gevechten toonde Beowulf moed, kracht en loyaliteit toen hij Hrothgar en het volk van de Denen hielp zich te ontdoen van Grendel en Grendels moeder. In zijn laatste en laatste gevecht met de vuurspuwende draak, Beowulf toonde zijn liefde voor zijn volk en zijn toewijding om hen te beschermen, zelfs als dat zijn dood zou betekenen.

De rol van de Comitatus in Angelsaksische tijden

De functie van "comitatus" is om te dienen als een overeenkomst voor een gewapende escorte. In de Angelsaksische periode verwijst de comitatus naar de eed die krijgers zwoeren aan een leider. De krijgers beloven hun trouw en loyaliteit aan hun koning tot op het punt van sterven om hem te beschermen. In ruil hiervoor zal de edelman land, geld en wapens aan de krijgers geven.

Dit klinkt misschien als een standaard krijger-verdediger-meester relatie, De perfectie van de Angelsaksische held wordt gesymboliseerd door het idee dat hij voortdurend moet voldoen aan de comitatus.

Voor een Angelsaksische krijger is sterven in de strijd de hoogste eer. Daarmee vervullen ze hun plicht als soldaat.

Comitatus Verbinding wordt gevormd

Een comitatusverbinding begint wanneer een edelman aankondigt dat hij aanhangers wil om hem te vergezellen op een expeditie in vijandelijk gebied. De overeenkomst zal geïnteresseerden, voornamelijk soldaten, aantrekken om vrijwillig hun diensten aan te bieden.

Meestal is de relatie tussen de heer en zijn thanes familiair, net als bij veel andere beschermende allianties. Het is meestal het geval in een situatie waarin de heer zijn zijn leven afhangt van de loyaliteit van zijn troepen. De Angelsaksische samenleving is geen voorstander van iemand die tegen zijn familie ingaat.

De relatie tussen heer en thane is een van de nauwste in een protector/protectee relatie. Een koning en zijn thane moeten bepaalde rollen spelen in deze relatie. De code van comitatus definieert niet alleen richtlijnen voor de activiteiten van de heer en thane, maar zet ook een dienstrelatie om in een liefdes- en vriendschapsband.

Oorsprong van Comitatus

Door de geschiedenis heen hebben heersers hun koninkrijken altijd beschermd. Ze creëren een speciale relatie met de mensen om hen te beschermen en tegelijkertijd de controle over hun grondgebied te behouden. Vaak wordt dit bereikt door hun troepen angst in te boezemen of door respect tussen hen te kweken.

Aan de Romeinse historicus Tacitus wordt het volgende toegeschreven de term "comitatus" al in 98 na Christus. Volgens zijn verhandeling is comitatus de band die bestaat tussen een Germaanse krijger en zijn heer. Het is afgeleid van de samenvoeging van de Latijnse woorden "comes" en "comitem," wat "een metgezel" of "een medewerker" betekent. Comitatus betekent direct "lichaam van metgezellen en begeleiders". Er zijn verschillende uitspraken voor comitatus, maar de meest voorkomende fonetische uitspraak is "co-mi-ta-tus" en "co-mi-ta-tus"."co-mit-a-tus."

Dit verwijst naar een bepaald type relatie die een wederzijds voordelige band ontwikkelt tussen een koning of edelman en krijgers. De krijgers zijn verplicht om hun heer te beschermen en voor hem te vechten, terwijl de heer verplicht is om de krijgers financiële steun en sociale macht te geven.

Sociale macht is voordelig omdat zelfs mensen met een lagere status die een comitatus-overeenkomst aangaan de kans hebben om door de rangen te stijgen en heer te worden. Sterke krijgers kunnen de verbinding gebruiken om hun vaardigheden te tonen en daarvoor beloond te worden, terwijl koningen het kunnen gebruiken om geduchte strijders te rekruteren om hen te helpen met hun campagnes.

Conclusie

In Beowulf, het epische gedicht, de comitatus alliantie is gevestigd Omdat het zich afspeelt in de Angelsaksische periode, weerspiegelt het de heidense overtuigingen van de auteur. Laten we hieronder een overzicht geven van wat we hebben geleerd:

• Dit heeft betrekking op de banden tussen Beowulf en Hrothgar, Beowulf en zijn krijgers, en Beowulf en Wiglaf.
• Wie heeft zijn loyaliteit aan Beowulf bewezen, zoals staat in zijn comitatus-overeenkomst? Wiglaf. Toen alle andere thanes vluchtten, was Wiglaf de enige die Beowulf nog bijstond in zijn laatste gevecht en samen konden ze de draak verslaan.
• Wat is het onderscheidende kenmerk van een comitatusverbinding? Eenvoudig beschreven is het een oude vorm van betaling voor bescherming. Het is een specifieke afspraak tussen een heer en zijn krijgers, waarbij de krijgers hun heer tot de dood moeten dienen en beschermen, terwijl de heer de krijgers moet compenseren met financiële en sociale voordelen.

Het epische gedicht Beowulf bevat verschillende illustraties van de comitatusverbinding. Er valt veel te leren over hoe deze werd toegepast tijdens de Angelsaksische periode, maar het komt allemaal neer op loyaliteit, dapperheid, eer en heldenmoed van krijgers Zelfs als het goed gecompenseerd wordt, kan alleen een echte epische held zo'n opofferingsdaad volbrengen.