Trots in de Ilias, geschreven door Homerus, ging over de heroïsche prestaties van krijgers op het slagveld en hoe ze in de komende jaren herinnerd zouden worden. In de oude Griekse samenleving werd trots echter gezien als een bewonderenswaardige kwaliteit, en mensen die overdreven nederigheid toonden werden gezien als zwak.

Lees verder want dit artikel bespreekt het thema trots en bestudeer voorbeelden van de karaktereigenschap in het heldendicht van Homerus.

Wat is trots in de Ilias?

Trots in de Ilias verwijst naar die ene karaktereigenschap die bijna alle mannelijke personages tot actie aanzet. Trots, wanneer onder controle, is bewonderenswaardig, maar overdreven trots kan leiden tot iemands ondergang, zoals wordt aangetoond in de Ilias. Hector, Odysseus, Protesilaus en Achilles toonden trots die negatief is in de huidige samenleving.

Het onderwerp trots in de Griekse samenleving van de oudheid

Zoals eerder besproken, beschouwden de oude Grieken trots als als positieve karaktereigenschap Het was de kracht die elke krijger dreef om alles of niets te geven op het slagveld ter verdediging van hun stadstaat.

Trots ging samen met glorie en eer en dat was de reden waarom veel van de belangrijkste personages plaatsten het boven hun eigen leven Hoewel het een positieve karaktertrek was, veroorzaakte te veel ervan de ondergang van de meeste belangrijke personages in het gedicht.

Overmatige hoogmoed stond bekend als hubris en werd gedefinieerd als het tarten van de goden vanwege iemands geloof in eigen kunnen. Een goed voorbeeld was toen Athena Diomedes begiftigde met bovenmenselijke kracht, maar hem waarschuwde deze niet tegen de goden te gebruiken, behalve tegen Aphrodite.

De nieuwe kracht van Diomedes hielp hem alle stervelingen te verslaan Hij vocht zelfs tegen de godin Aphrodite en was succesvol, maar zijn trots bracht hem ertoe om ondanks de waarschuwing tegen Apollo te vechten.

Hij verloor bijna zijn leven behalve voor de genade van Apollo die slechts een paar woorden gebruikte om de hoogmoedige Diomedes machteloos maken Hoewel de profetische god Diomedes genade toonde en zijn leven spaarde, genoten niet alle personages in het gedicht van deze genade.

Tegelijkertijd leden personages als Protesilaus, Achilleus en Hector de dood... als gevolg van hun extreme trots De Grieken geloofden dus dat trots goed was omdat het iemands ego voedde en het beste naar boven bracht, maar te veel trots werd afgekeurd.

Achilles' trots in de Ilias

Er zijn verschillende voorbeelden van Achilles' trots De Trojanen vreesden Achilleus en zijn aanwezigheid alleen al was genoeg om het tij van de oorlog in het voordeel van de Grieken te doen keren.

Geen wonder dat Patroklos, toen de Grieken de oorlog aan het verliezen waren, Achilleus om zijn harnas vroeg om de Trojanen angst aan te jagen. Zijn plan werkte perfect toen de Trojanen de oorlog begonnen te verliezen. zodra ze het harnas van Achilles zagen, dacht dat het Achilleus zelf was.

Het eerste voorbeeld is te vinden in boek één, waar de woede van Achilles in de Ilias wordt onthuld door zijn vete met zijn leider, Agamemnon, over zijn kostbare bezit, een slavin. Volgens het verhaal hadden de Grieken net een stad in de buurt van Troje geplunderd en verschillende bezittingen van de Grieken geplunderd, waaronder slaven. Agamemnon nam een slavin genaamd Chryseis, de dochter van de priester van deAchilleus, aan de andere kant, eindigde met Briseïs een andere slavin.

Agamemnon moest Chryseis echter aan haar vader teruggeven om de plaag te stoppen die het Griekse leger had getroffen als gevolg van het feit dat hij Chryseis had meegenomen. Agamemnon, daarom, nam Achilleus' oorlogsprijs als vervanger, wat Achilleus woedend maakte.

Achilleus gaf met tegenzin zijn kostbare bezit aan zijn leider, Agamemnon, maar zwoer nooit meer voor de Grieken tegen de Trojanen te vechten. Zoals een van de citaten over Achilles' trots in de Ilias luidt: "En nu dreigt u persoonlijk mijn prijs van me af te nemen... Ik vind het niet langer erg om hier onteerd te blijven en uw rijkdom en luxe op te stapelen...".

Hij beschouwde de slavin als een monument van zijn succes in de vorige campagne en zag haar als zijn trots en glorie. Trouw aan zijn woorden, Achilleus vocht niet tegen de Trojanen en het Griekse leger leden zware verliezen. Verschillende smeekbeden, waaronder een gezantschap van prominente krijgers als Odysseus en Ajax de Grote, werden door Achilleus geweigerd. Pas na de dood van zijn beste vriend en de terugkeer van zijn trots keerde hij terug naar het slagveld.

Trots van Protesilaus

Protesilaus' was een minder belangrijk personage dat in het begin van de oorlog stierf vanwege zijn trots. Aan het begin van de oorlog weigerden alle Griekse krijgers van boord te gaan vanwege een voorspelling; de voorspelling beweerde dat de eerste die voet zette op Trojaanse bodem zou sterven.

Protesilaus beschouwde zijn leven als niets waard en geloofde dat zijn dood zijn naam zou achterlaten in de annalen van de Griekse geschiedenis. Daarom, trots sprong Protesilaus van het schip, doodde een paar Trojanen en stierf door toedoen van de grootste Trojaanse krijger, Hector.

De daden van Protesilaus bezorgden hem een plaats in de Griekse mythologie en religie, want in Griekenland ontwikkelden zich verschillende culten rond hem. Hij had tempels naar zijn naam en religieuze festivals werden ter ere van hem gehouden, wat hem veel trots zou brengen.

Hectors trots

Hector was de sterkste Trojaan in het gedicht en net als zijn aartsvijand Achilleus had hij zijn eer te verdedigen. Er wordt gezegd dat met grote macht grote verantwoordelijkheid komt en daarom is het dragen van de titel van de "grootste Trojaanse krijger". Hectors reputatie stond op het spel.

Hij was er dus trots op dat hij zijn troepen in de strijd leidde, want hij wist dat hem aan het einde van de oorlog glorie te wachten stond. Hoewel zijn vrouw en zijn zoon hem van de strijd probeerden af te brengen, zette Hectors trots hem aan.

Zelfs toen hij hoorde dat hij gedood door Achilleus, Hektor kende geen terugtrekking of overgave. Hij stierf liever op het slagveld dan in het comfort van zijn huis waar geen eer te behalen viel. Hector doodde verschillende Griekse krijgers waaronder Protesilaus en sneuvelde alleen voor de sterkste krijger van beide kanten, Achilleus. Voor hem was het hiernamaals in de Ilias van meer belang dan het huidige leven.

De trots van Menelaos

De ontsteking van de hele oorlog was de gekrenkte trots van Menelaos Helena van Troje. Helena stond bekend als de mooiste vrouw van heel Griekenland en was de trots van koning Menelaos van Sparta. Zoals we al eerder hebben gezien, werden vrouwen gezien als bezit en het bezitten van een vrouw, vooral de mooiste, was een eer voor een man. Dus toen Helena werd ontvoerd door Paris, verzamelde Menelaos een enorm leger om haar terug te halen en zijn trots te herstellen.

Hoewel de oorlog 10 jaar duurde, gaf Menelaos nooit op omdat hij niets liever wilde dan zijn eer herstellen. Hij was bereid om enorme middelen en het leven van zijn mannen op te offeren om Helena terug te krijgen. Uiteindelijk, Menelaos kreeg zijn trots terug toen Helena aan hem werd teruggegeven. Zonder Menelaos' trots zou het verhaal van de Ilias waarschijnlijk niet hebben plaatsgevonden.

FAQ

Was er vriendschap in de Ilias?

Ja, maar trots dreef de krijgers tot vechten, Er waren omstandigheden waarin ze de vijandelijkheden ophielden en vriendschap sloten. Een goed voorbeeld was de scène tussen Hector en Ajax de Grote. Toen de twee grote krijgers tegenover elkaar stonden, was er geen beslissende uitkomst omdat ze allebei aan elkaar gewaagd waren. Dus in plaats van te vechten voor hun trots, slikten Ajax en Hektor het in en werden ze vrienden.

De twee krijgers wisselden zelfs geschenken uit als teken van hun verstandhouding, die in schril contrast stond met de haat tussen de twee partijen. De haat in de Ilias werd tijdelijk getemperd in deze scène, omdat beide partijen even afstand namen van het slagveld.

Conclusie

Dit Ilias-essay heeft verkende het thema trots en heeft verschillende illustraties gegeven van trots in het heldendicht van Homerus. Hier volgt een samenvatting van alles wat in dit artikel is besproken:

• Trots is de heldhaftige prestatie van krijgers op het slagveld en hoe ze herinnerd zouden worden.
• De oude Griekse samenleving zag trots als een bewonderenswaardige karaktereigenschap, maar fronste hubris, wat overdreven trots was.
• De belangrijkste mannelijke personages in het gedicht toonden trots, wat ook als brandstof diende voor de plot van de Ilias.
• Hoewel alle Griekse krijgers trots zijn, slikken sommigen het in omwille van de vriendschap.

Trots was als religie in de Ilias met eer en glorie als de goden. Hoewel de huidige maatschappij ziet trots als een ondeugd Het was een deugd in de oorlogsdagen van de Grieken die elke krijger bezat.