Angelsaksische cultuur in Beowulf: Angelsaksische idealen weerspiegelen

John Campbell 12-10-2023
John Campbell

Angelsaksische cultuur in Beowulf Beowulf, in zijn spannende verhaal over een krijger, portretteert wat belangrijk was voor de Angelsaksische cultuur in die tijd, idealiter de krijgercultuur.

Lees dit om ontdekken hoe Beowulf de Angelsaksische cultuur weerspiegelde maatschappij en idealen.

Hoe weerspiegelt Beowulf de idealen van de Angelsaksische samenleving?

De Angelsaksen maakten deel uit van een krijgerscultuur en als krijgers weerspiegelden ze hun waarden door heldhaftige daden, net als de Angelsaksische tradities in Beowulf. Net als veel andere culturen hadden de Angelsaksen een tribale structuur, die in de loop der tijd enigszins groeide en veranderde, maar er was altijd een hiërarchie. Koningen en heren heersten over de mensen met een lagere status en krijgers hadden een gevoel van trots door te vechten en te sterven voor hun koning en hunland.

Beowulf zocht adel door erop aan te dringen de Denen te helpen. Hij reisde erheen met het doel hen te helpen in hun strijd tegen een moorddadig monster genaamd Grendel. Beowulf bood aan om het monster doden om eer te winnen Hij toonde ook de Angelsaksische cultuur door zijn vaardigheid, het vechten met zijn zwaard, zijn kracht en moed.

Dit gedicht toont een strijd tussen goed en kwaad en de cultuur door van Beowulf de held te maken omdat hij in staat was het kwaad uit te roeien. Daarbij komt nog hoe hij zelf de monsters alleen wil bestrijden om anderen voor de dood te behoeden. Zijn vaardigheid en moed worden legendarisch, waardoor hij niet één, niet twee, maar drie monsters in zijn leven bestrijdt, en elke keer met succes.

Voorbeelden van Angelsaksische cultuur in Beowulf

De voorbeelden van Angelsaksische cultuur in Beowulf variëren van traditionele tot oorlogszuchtige voorbeelden Andere onderdelen van de Angelsaksische cultuur zijn loyaliteit, weigeren om vernederd te worden, fysieke kracht en verdienen waar je voor werkt.

Enkele voorbeelden van de cultuur zijn: (uit de vertaling van Seamus Heaney)

  • Beowulf toont loyaliteit in het gedicht door het eren van een verbond dat zijn oom had met koning Hrothgar van de Denen. Hij gaat naar de Denen om hen te helpen vechten tegen het monster, en in één versie van het gedicht staat, "Toen bereikte het nieuws van Grendel, moeilijk te negeren, mij thuis... Dus elke oudere en ervaren raadsman van mijn volk steunde mijn besluit om hier naar u te komen, koning Hrothgar".
  • Hij is trots op zijn kunnen en toont moed en kracht: "Omdat allen wisten van mijn ontzagwekkende kracht; zij hadden mij zien schuilen in het bloed van vijanden".
  • Hij weigerde zich te laten vernederen, zelfs door degenen die jaloers waren op zijn vaardigheden. Wanneer een man hem probeert te herinneren aan dwaasheden uit het verleden, antwoordt Beowulf met "Ik kan me geen gevecht herinneren waaraan jij hebt deelgenomen, Unferth, dat een vergelijking waard is. Ik schep niet op als ik zeg dat noch jij noch Breca ooit erg geroemd werden om zwaardvechten of om het trotseren van gevaar op het slagveld."
  • In onze moderne oren klinkt Beowulf misschien als een opschepper, maar hij was erg geliefd om zijn daden. "Zijn volk rekende op Beowulf, op de standvastigheid van de krijger en zijn woord" Het is een duidelijk onderdeel van de Angelsaksische cultuur.
  • Beowulf wordt uiteindelijk koning van zijn land, en zijn bloedverwant toont loyaliteit door hem te volgen in zijn laatste gevecht toen niemand anders dat wilde. Eer tonen, zeggen de jongemannen, "Ik heb liever dat mijn lichaam wordt beroofd in dezelfde vlammenzee als het lichaam van mijn goudgever dan dat ik naar huis ga met wapens."

Woorden en zinnen die Angelsaksische kenmerken uitbeelden in Beowulf

Zelfs als je niet het hele gedicht leest of misschien wel hele strofen, kun je zien Angelsaksische samenleving in Beowulf door er gewoon overheen te stappen.

Deze woorden door het gedicht heen Laat zien wat belangrijk is aan de cultuur:

  • "standvastig"
  • "moed"
  • "vast doel"
  • "vechten met de duivel"
  • "duiken zonder angst"
  • "klaagzang"
  • "gruwelijk"
  • "begunstig ons met hulp en vecht voor ons"
  • "gevierd voor zwaardvechten"
  • "genadig begroet"
  • "kent je afkomst"

Alle bovenstaande gegevens benadrukken een belangrijk aspect van de Angelsaksische cultuur en hun kenmerken. Er was een constante focus op het verkrijgen van eer, adel, vechten, geen angst tonen Op dezelfde manier is Beowulf zo'n goede representatie van de cultuur dat het hem als personage bijna heel vlak maakt, met een grimmige, gerichte en sterke basis.

De rol van vrouwen in de Angelsaksische samenleving

Vrouwen, aan de andere kant, ook spelen een cruciale rol in de Angelsaksische samenleving Ze worden geacht vredestichters te zijn en de mannen met wie ze verbonden zijn te steunen.

De vrouwen in het gedicht doen alleen dat, en deze zinnen hun individualiteit effectief tonen :

Zie ook: Theogonie - Hesiodus
  • "Haar geest was bedachtzaam en haar manieren zeker."
  • "Koninginnelijk en waardig"
  • "De bokaal aanbieden aan alle rangen"
  • "De beleefdheidsvormen in acht nemen"

Wat is Beowulf? Achtergrond bij het beroemde verhaal en de Angelsaksen

Beowulf is een zeer beroemd epos gedicht geschreven tussen 975 en 1025 AD Het is geschreven in het Oud-Engels door een anonieme auteur en is waarschijnlijk mondeling verteld en generaties lang doorgegeven.

Het is om vele redenen een van de belangrijkste gedichten in de Engelse taal. Een daarvan is dat het geeft ons een kijkje in het verleden en laat ons zien wat belangrijk was voor de Angelsaksische cultuur.

"De Angelsaksen" is de term die wordt gebruikt voor de mensen beschrijven die deel uitmaakten van een Germaanse stam Tot de Normandische verovering in 1066 leefden en heersten de Angelsaksen in de gebieden van Engeland en Wales. Het was een gemengde groep mensen wat betreft hun afkomst, en sommigen geloven dat ze afstamden van de Angelen, de Saksen en de Juten. Ze kwamen niet alleen uit Engeland en Wales, maar ook uit delen van Scandinavië.

Ze spraken vele dialecten die uiteindelijk samenkwamen in het Oudengels Angelsaksisch werd gebruikt om onderscheid te maken tussen de Engelse bevolking van Groot-Brittannië en die in Europa. Na verloop van tijd werd de term door elkaar gebruikt met het woord 'Engels'. Ook al spelen de gebeurtenissen in Beowulf zich af in Scandinavië, het gedicht is geschreven in het Oud-Engels en vertegenwoordigt de Angelsaksische waarden van die tijd.

Zie ook: Dionysisch ritueel: het Oudgriekse ritueel van de dionysische cultus

Angelsaksische cultuur in Beowulf: belangrijke punten die je moet onthouden:

  • De Angelsaksen leefden en regeerden tussen de 5e eeuw en 1066, toen de Noormannen binnenvielen.
  • Beowulf speelt zich af in Scandinavië. Het gedicht gaat over een krijger die hulp komt bieden aan de koning van de Denen.
  • De Denen vochten met een moordzuchtig monster genaamd Grendel, die hen aanviel...
  • Hij biedt ook zijn loyaliteit aan omdat zijn oom in het verleden een oude alliantie had met de Denen.
  • Terwijl hij loyaliteit toont aan de koning van de Denen, toont zijn bloedverwant Wiglaf loyaliteit aan hem tijdens zijn laatste gevecht, en wordt daarvoor beloond
  • De Angelsaksische cultuur was een krijgerscultuur, wat betekent dat moedige en dappere mensen vochten om hun loyaliteit en eer te behouden, in dienst van hun koningen en heren.

Conclusie

Kijk eens naar de belangrijkste punten over de Angelsaksische cultuur in Beowulf zoals ze in bovenstaand artikel aan bod kwamen.

  • Beowulf is een episch gedicht geschreven door een anonieme auteur in 975 -1025, maar het was een mondeling verteld verhaal voordat het werd opgeschreven.
  • Het gedicht is een perfecte weerspiegeling van de Angelsaksische cultuur, een mix van Britten, Germaanse stammen en een deel van de Scandinaviërs, die leefden tussen de 5e eeuw en 1066.
  • Hun cultuur was een strijderscultuur, gericht op heldendaden, tradities, adel, loyaliteit, weigering om vernederd te worden, fysieke kracht en vaardigheid, eer en moed.
  • Beowulf, op zoek naar eer, een kenmerk van de Angelsaksische cultuur, biedt aan de Denen te helpen het monster te verslaan en doodt daarbij ook de moeder van het monster.
  • Hij krijgt zowel eer als een schat, wordt daarom koning en vecht later tegen het derde en laatste monster
  • Maar zijn vertrouwen in zijn vaardigheid is niet verkeerd, vechten tegen het kwaad, verklaarde hij " Want allen wisten van mijn ontzagwekkende kracht. Ze hadden me zien schuilen in het bloed van vijanden "
  • Verschillende woorden/zinnen in het gedicht laten op zichzelf de Angelsaksische idealen in het gedicht zien: het perfecte voorbeeld zijn "standvastig," "dapper," "gevierd voor zwaardvechten" en "duiken zonder angst"
  • De vrouwen in Beowulf vertonen ook kenmerken van de Angelsaksische cultuur door hun handelingen als vrede sluiten, krijgers begroeten, waardig zijn, etc.

Beowulf is een ideaal voorbeeld van de echte Angelsaksische cultuur, samenleving en traditie .

Hij is een en al goedheid, vecht voor wat goed en nobel is, is op zoek naar eer en wil zowel loyaal zijn aan een koning als aan zijn volk. En toch, ook al kunnen we ons in veel van deze aspecten van de cultuur vinden, Is Beowulf de man zo interessant naast zijn vaardigheden?

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.