Elpenor in de Odyssee: Odysseus' verantwoordelijkheidsgevoel

John Campbell 05-08-2023
John Campbell

Elpenor in De Odyssee was Odysseus' jongste man in zijn troep. Op het eiland van Circe werd hij veranderd in een varken en, eenmaal bevrijd, dronk hij zichzelf tot een roes die uiteindelijk leidde tot zijn dood. Hij eindigde met Odysseus te smeken om hem een fatsoenlijke begrafenis te geven, maar voordat dit zou gebeuren, zouden de gebeurtenissen die hem naar de onderwereld hadden geleid worden onthuld. Om Elpenor volledig te begrijpen als een personage in De Odyssee, moeten we doornemen hoe het verhaalontvouwt en hoe hij past in Odysseus' thuisreis.

Wie is Elpenor in De Odyssee?

Elpenor in Circe's eiland

Elpenor verscheen in de Odyssee in de tijd dat Odysseus reisden naar huis en waagden zich op verschillende eilanden Vooral op Aeaea kwamen ze Circe tegen, die de troep die Odysseus het land had laten afschuimen in varkens veranderde. Elpenor behoorde ook tot die mannen. Hoewel Eurylochus gespaard bleef, rende hij terug naar Odysseus en hun schepen om hun leider te smeken de mannen die in varkens waren veranderd achter te laten en zichzelf hetzelfde lot te besparen.

Odysseus negeerde zijn zorgen terwijl hij naar waar zijn mannen in varkens werden veranderd Hermes hielp onze gevallen held toen hij zijn mannen probeerde te redden door hem te waarschuwen voor Circe en haar krachten. Hij vertelde Odysseus over een truc om de manipulatie van Circe te vermijden: een witbloemige plant genaamd moly zou Odysseus immuun maken voor de spreuken van Circe.

Bij aankomst slikte de held de moly in en liet Circe zweren hem geen pijn te doen. zijn mannen hun oorspronkelijke vorm als zeelui teruggeven Circe deed dat en bracht iedereen terug naar hun menselijke vorm, inclusief Elpenor.

Odysseus en zijn mannen leefden in luxe op het eiland van Circe als Circe werd uiteindelijk Odysseus' geliefde Uiteindelijk, na een jaar van feesten met plezier, konden de mannen Odysseus overtuigen om het eiland te verlaten en terug te keren naar hun reis.

Wat gebeurde er met Elpenor nadat hij weer mens was geworden?

Tijdens hun laatste nacht op het eiland feestten en dronken Odysseus en zijn mannen extravagant en zwoeren ze tegen de ochtend te vertrekken. Elpenor dronk dagelijks onophoudelijk op het eiland, maar op de avond voor hun vertrek ging hij zijn boekje te buiten en dronk hij nog meer dan hij kon verdragen. Hij dronk van de wijn en voelde de opwinding om uiteindelijk naar huis te kunnen terugkeren, Elpenor klom op het dak van Circe's kasteel en viel daar in slaap .

Hij werd wakker van het geluid van mannen die zich klaarmaakten om te vertrekken en haastte zich terug naar zijn schip. Hij vergat waar hij was en probeerde op te staan, maar viel en brak zijn nek. Helaas stonden Odysseus en zijn mannen door het langdurige verblijf op het eiland te popelen om te vertrekken, te opgewonden om te controleren of ze iets of iemand hadden achtergelaten.

Elpenor in De Odyssee: Wat vraagt Elpenor aan Odysseus?

Voordat hij Aeaea verliet, had Circe Odysseus verteld wat hij moest doen om veilig thuis te komen; de onderwereld in gaan. Met een zoektocht in het verschiet, Odysseus zeilde naar de rivier de Oceaan in het land van de Cimmeriërs Daar goot hij plengoffers en bracht hij offers zoals Circe hem had opgedragen, zodat de doden zouden worden aangetrokken door het bloed dat uit de beker sijpelde waaruit hij goot.

Zie ook: Waarom doodde Achilles Hector - Noodlot of Woede?

Schokkend genoeg was Elpenor de eerste die verscheen.

Zoals we al eerder zeiden, was Elpenor de jongste matroos van Odysseus die op tragische wijze was gestorven toen hij dronken van het dak van het huis van Circe was gevallen. Elpenor smeekte Odysseus om terug te keren naar het eiland van Circe en geef zijn lichaam een fatsoenlijke begrafenis met zijn complete wapenuitrusting en een anonieme begrafenis met een roeispaan om zijn graf te markeren.

Zie ook: Het ongeloof van Tiresias: de ondergang van Oidipous

Hij smeekte Odysseus om zijn trots te redden omdat hij liever eervol stierf als zeeman dan te worden bestempeld als een dronkaard die zijn leven had verloren door een vergissing. Voor een krijger was er geen vernederender dood dan de dood door een vergissing. Ondanks het feit dat hij niet eervol stierf als soldaat, Elpenor wilde sterven als een zeeman in plaats van een dronkaard .

In de oude Griekse traditie werd de dood niet beschouwd als de grote afscheider, maar als een andere wereld waartoe men behoorde. Het werd gezien als een beloning voor de overledene. De Grieken geloofden dat na de dood.., de ziel ging op reis naar de onderwereld .

Een fatsoenlijke begrafenis zorgde voor een vredige reis van de doden. Zonder een fatsoenlijke begrafenis zouden de doden konden hun vredige reis niet voortzetten naar de onderwereld.

Elpenor in De Odyssee: Het belang van de dood in Griekse klassiekers

De Griek Het concept van het hiernamaals was goed ingeburgerd in de Homerische klassieker In de Odyssee beschreef de dichter het domein van Hades en Persephone als de "schaduwen" van iedereen die was heengegaan. Het werd niet afgeschilderd als een gelukkige plek, omdat de monochrome beelden van de hel zelf afkomstig waren uit de oude Griekse literatuur zoals De Odyssee. Dit punt werd verder benadrukt door Achilles die Odysseus had verteld dat hij liever een arme lijfeigene op aarde was dan de heer van het land van de doden.

Dit komt door het Griekse geloof dat op het moment van de dood de psyche of geest die het lichaam had verlaten een kleine windvlaag werd, klaar om naar een andere wereld te reizen. Reizen naar een andere wereld betekende naar de Onderwereld gaan .

De overledene werd dan klaargemaakt voor de begrafenis volgens de rituelen van die tijd. De literatuur uit de oudheid benadrukt de noodzaak van begrafenissen en zou het ontbreken van een begrafenis een belediging voor de mensheid noemen. Dit komt voort uit het geloof dat om de onderwereld te passeren of binnen te gaan, men moet worden begraven in een ritueel Dit is te zien in verschillende gedichten en toneelstukken zoals De Ilias en Antigone, die allebei het belang van het begraven van de doden uitwerkten.

De rol van Elpenor in de Odyssee

Elpenor was in de Griekse mythologie niet zo belangrijk, maar bevatte symboliek over wat een leider als Odysseus zou moeten zijn. Hij was een jonge zeeman die stierf door per ongeluk van het dak van het huis van Circe te vallen en zijn nek te breken door zich te haasten. De bemanningsleden konden hem niet vinden en lieten hem achter op het eiland Toen verscheen hij weer in het oude ritueel dat Odysseus uitvoerde en waarin de jonge man smeekte om begraven te worden om zich vreedzaam bij de andere zielen van de Onderwereld te voegen.

De rol van Elpenor in De Odyssee was om benadrukt Odysseus' gebrekkige kwaliteiten als leider Door de dood van de jongeman kon Odysseus zichzelf hervormen, waardoor de koning van Ithaka zich bewust werd van zijn verantwoordelijkheden als leider, koning en soldaat.

Odysseus had als aanvoerder van zijn bemanning een groot aantal verantwoordelijkheden. Als leider moet hij ervoor hebben gezorgd dat zijn mannen goed werden begeleid bij hun zoektocht naar huis. Odysseus had op zijn minst in staat moeten zijn om al zijn zeelieden zo goed mogelijk beschermen Dat lukte hem natuurlijk niet in het geval van Elpenor.

Odysseus zou niet dezelfde zijn geweest zonder Elpenor

Odysseus' prestaties zouden niet mogelijk zijn geweest zonder de onderdanen die hem door de moeilijke reis hielpen. We zagen hem tijdens het avontuur handelen met misplaatste autoriteit: hij vertrouwde zijn mannen verantwoordelijkheid toe waar ze meerdere keren misbruik van maakten, maar toch maakte hij zich zorgen over hun veiligheid tijdens hun reis. Over het algemeen, hij toonde moedige kameraadschap en gaf om zijn mannen toen Circe ze in varkenslichamen gevangen hield, waardoor ze gedwongen werd ze in hun oorspronkelijke staat terug te brengen.

We waren getuige van Odysseus' reformatie toen vervulde hij de wens van de jonge Elpenor door terug te keren naar het eiland van Circe en door het lichaam van de jongeman in vrede te begraven.

Uiteindelijk is de rol van Elpenor in De Odyssee misschien niet belangrijk geweest, maar het heeft wel bijgedragen aan Odysseus' verantwoordelijkheid als kapitein en koning uitbeelden Odysseus was een man van zijn woord en een kapitein die geliefd was bij zijn mannen. Hij was een rolmodel voor hen en zorgde zo goed mogelijk voor hun veiligheid. Hij bewees zijn waarde als leider toen hij het lichaam van Elpenor begroef.

Conclusie

Nu we het hebben gehad over Elpenor, wie hij is en zijn rol in De Odyssee, laten we de belangrijkste kenmerken van dit artikel doornemen.

  • Elpenor in De Odyssee was de jongste man van de troep. Hij was een zeeman die met Odysseus op avontuur ging na de val van Troje.
  • Elpenor stierf in De Odyssee doordat hij zichzelf in een roes bedwelmde met wijn, wat leidde tot zijn vroegtijdige dood doordat hij zijn nek brak toen hij van het dak van het huis van Circe viel.
  • Op het eiland van Circe ontmoette de Ithacaanse bemanning een krachtige tovenares die de mannen van Odysseus bedroog en ze in varkens veranderde. Odysseus confronteerde Circe vervolgens en dwong haar zijn mannen hun oorspronkelijke vorm terug te geven; een van die mannen was Elpenor.
  • De held en zijn mannen bleven meer dan een jaar op het eiland en besloten later te vertrekken. Tijdens de nacht voor hun vertrek stierf Elpenor als gevolg van zijn dronkenschap door zijn nek te breken.
  • Odysseus vervolgde zijn reis en voerde het ritueel uit dat Circe hem had opgedragen. Elpenor verscheen als eerste en smeekte de held om zijn wens van een fatsoenlijke begrafenis in vervulling te laten gaan.
  • Volgens de oude Griekse traditie is het eren van de dood geen definitieve scheiding, maar een reis naar een andere wereld. Een goede begrafenis zorgde ervoor dat de doden een veilige reis naar het hiernamaals hadden. Zonder begrafenis konden de doden niet verder reizen.
  • De rol van Elpenor in De Odyssee was niet echt belangrijk. Het liet zien dat Odysseus een man van zijn woord was en de wensen van zijn mannen zou eren.

Het belang van Elpenor was dat hij liet zien wat Odysseus miste als leider, waardoor de Ithacaanse koning zichzelf kon hervormen voordat hij de troon in Ithaka weer overnam. Uiteindelijk kwamen we er in ons artikel achter dat Odysseus zonder Elpenor niet zou hebben gehad wat nodig was om zijn koninkrijk weer te regeren.

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.