Scylla in de Odyssee is het vrouwelijke zeemonster dat Odysseus en zijn mannen tegenkwamen op hun terugreis naar huis. Ze spookte op de rotsen aan de ene kant van de Straat van Messina, tegenover een ander zeemonster genaamd Charybdis. Het verhaal van deze wezens staat in Boek XII van Homerus' De Odyssee.

We hebben alles over haar verzameld in dit artikel, blijf lezen en je komt heel veel te weten.

Wie is Scylla in de Odyssee?

Scylla is een van de monsters die dienen als een antagonist Zij was een nimf waar Poseidon verliefd op werd en die hij veranderde in een monster met zes hoofden.

Scylla wordt een monster

In de Griekse mythologie komt Scylla voor in het oude Griekse epische gedicht De Odyssee van Homerus. Er wordt gezegd dat Scylla ooit een mooie nimf, Glaucus, de zeegod, werd verliefd op haar. Het was echter onbeantwoorde liefde en Glaucus, die hardnekkig vasthield aan zijn liefde voor haar, vroeg de tovenares Circe om hem te helpen haar voor zich te winnen met behulp van drugs en bezweringen, waar Circe beroemd om was. De tovenares veranderde Scylla uiteindelijk in een angstaanjagend monster omdat ze eigenlijk ook verliefd was op Glaucus.

In andere verhalen wordt Scylla een monster omdat Poseidon, de zeegod, haar minnaar was, met als gevolg dat zijn jaloerse vrouw, de Nereïde Amphitrite, vergiftigde het bronwater waar Scylla in bad ging en haar in een zeemonster veranderde, maar haar bovenlichaam bleef dat van een vrouw. Al deze informatie over hoe Scylla een monster werd, was een vrucht van jaloezie en haat.

Scylla en Charybdis in de Odyssee

De ontmoeting met Scylla en Charybdis vond plaats in Boek XII van De Odyssee, waar Odysseus en zijn bemanning moesten door het smalle kanaal navigeren Tijdens het passeren volgde Odysseus het advies van Circe op en besloot hij koers te houden tegen de kliffen van Scylla's hol om uit de buurt te blijven van de enorme draaikolk die Charybdis onder water creëerde. Desondanks bogen de zes koppen van Scylla zich snel naar beneden en verslonden zes bemanningsleden van Odysseus op hetzelfde moment dat ze vluchtig naar de draaikolk van Charybdis staarden.

Wat gebeurde er met Odysseus terwijl tussen Scylla en Charybdis, was dat hij zijn zes mannen in gevaar bracht door hen op de een of andere manier te laten opeten door de zes koppen van Scylla in plaats van het hele schip te laten vergaan door Charybdis. Het is zo'n poëtische uitdrukking van het risico waarmee een individu wordt geconfronteerd.

Nadat Scylla de mannen van Odysseus heeft opgegeten, was het Charybdis die opgeslokt en vernietigd Odysseus werd achtergelaten hangend aan een boomtak terwijl het water onder hem kolkte, hij wachtte op een geïmproviseerd vlot van zijn wrakke schip zodat hij het kon grijpen en wegzwemmen.

Wie heeft Scylla vermoord?

In een commentaar van Eustathius uit de laat-Griekse mythologie wordt gezegd dat Herakles doodde Scylla tijdens zijn reis naar Sicilië, maar de zeegod, Phorcys, die ook haar vader is, zou haar weer tot leven hebben gebracht door brandende fakkels op haar lichaam aan te brengen.

Hoe ziet Scylla eruit?

Scylla's fysieke verschijning was gekenmerkt door dierlijke kenmerken. Naast haar vrouwelijke bovenlichaam had ze ook zes slangenkoppen die op een draak leken, elk met een driedubbele rij haaiachtige tanden.

Er zijn ook zes hoofden van blaffende honden die haar middel omcirkelen. Haar onderlichaam heeft 12 tentakelachtige poten en de staart van een kat. In deze vorm kan ze de passerende schepen aanvallen en haar hoofden elke zeeman laten opslokken die binnen hun bereik is.

Scylla's hoofden

Scylla heeft een menselijk hoofd en zes snotneuzen In totaal heeft ze zeven hoofden, als we de zes extra hondenhoofden die aan haar middel vastzitten niet meetellen.

Andere vrouwelijke monsters in de Odyssee

Scylla speelt, samen met andere monsters uit De Odyssee, een belangrijke rol in de Odyssee. een belangrijke rol in het leven van Odysseus, naast de sirenen waarover werd geschreven.

Charybdis in de Odyssee

Charybdis was een zeemonster dat zich ophield in de Straat van Messina, tegenover Scylla aan de andere kant. Ze kan een gevaarlijke draaikolk produceren door het oceaanwater op te slokken en terug te spuwen, waardoor elk passerend schip gevaar loopt.

Van het monster Charybdis is bekend dat het haar vader, Poseidon, heeft geholpen in een gevecht met haar oom Zeus. hielp Poseidon landen onder water te zetten De goden vervloekten haar en veranderden haar in een afschuwelijk monster met zwemvliezen als armen en benen en een onbedwingbare dorst naar oceaanwater. Hierdoor slokt ze voortdurend water uit de oceaan op en creëert ze draaikolken.

Sirenen in de Odyssee

De sirenen in de Odyssee zijn verleidelijke vrouwelijke monsters die half menselijke en half vogel lichamen. Met hun geweldige stemmen en meeslepende muziek lokken ze zeelieden die op weg naar huis zijn en leiden ze hen naar hun ondergang.

Toen ze in de buurt van het eiland van de sirene kwamen, stopte het schip plotseling en begon de bemanning te roeien met hun roeispanen. Zoals verwacht begon Odysseus te worstelen en spannen aan de touwen toen hij de stemmen van de sirenes hoorde terwijl hij het eiland overstak, maar zijn mannen bonden hem nog strakker vast. Uiteindelijk passeerden ze het eiland, slaagden erin de sirenes te weerstaan en vervolgden hun reis.

FAQ

Komt Scylla voor in afbeeldingen uit de oudheid?

Ja, Scylla werd ook vaak gevonden in oude afbeeldingen. Ze werd geïllustreerd in het schilderij "Glaucus en Scylla" van de beroemde kunstenaar Bartholomeus Spranger uit 1582. Het is een olieverfschilderij op doek dat wordt tentoongesteld in het Kunsthistorisches Museum in Wenen. Het toont Scylla als een mooie nimf en Glaucus als een zeegod. Een kunstwerk gemaakt door James Gillray in 1793, e beeldde William Pitt, de Britse premier, uit als Odysseus reizend op het kleine schiptussen Scylla en Charybdis, waarbij de twee monsters politieke satire symboliseren. Gillray gebruikte papier en de etstechniek in dit kunstwerk.

Terwijl Adolf Hiremy-Hirschl's schilderij "Tussen Scylla en Charybdis". dat werd gemaakt in 1910, is een pastel- en papierschilderij, en net als Adolf Hiremy-Hirschl beeldt Alessandro Allori ook een van de populaire scènes uit De Odyssee van Homerus uit, waarin Odysseus zich tussen de twee zeemonsters waagt. Scylla verscheen ook in het Louvre als een detail van een roodfigurige klok-krater uit 450 tot 425 v. Chr. Ze werd in dit kunstwerk echter anders gezien dan inBeschrijving van Homerus.

In Joseph Mallord William Turner's olieverfschilderij op paneel van "Glaucus en Scylla in 1841, is Scylla te zien die landinwaarts vlucht voor de oprukkende zeegod Glaucus. Dit landschapsschilderij uit de eerste helft van de negentiende eeuw kreeg wijdverspreide erkenning als een belangrijke categorie van moderne kunst.

Kwam Scylla voor in andere klassieke literatuur?

Ja, Scylla was samen met Charybdis niet alleen beroemd omdat ze een rol speelde in De Odyssee, maar er werd ook naar haar verwezen in verschillende stukken klassieke Griekse literatuur. Scylla en Charybdis werden drie keer genoemd in "Argonautica een gedicht van Apollonius van Rhodos en in Vergilius' Aeneis, vijf keer in Ovidius' Metamorfosen, twee keer in Alexandra van Lycophron, Dionysiaca van Nonnus en Statius' Silvae, en één keer in Pseudo-Hyginius' Voorwoord.

Ze verscheen ook in verschillende Griekse en Romeinse poëtische miscellany, zoals in Gaius Julius Hyginus' Fabulae, Plato's Republiek, Aeschylus' Agamemnon, het boek Hercules en Medea van Lucius Annaeus Seneca, in Ovidius' Fasti, Natuurgeschiedenis van Plinius de Oudere en in Suidas, de belangrijkste Griekse encyclopedie of lexicon.

Conclusie

Scylla was een akelig vrouwelijk wezen in De Odyssee die Odysseus en zijn mannen tegenkwamen toen ze zich in de westelijke Middellandse Zee waagden.

• Het gedrocht van Scylla en Charybdis is veelvuldig beschreven in verschillende literaire werken.
• Scylla's lot was het gevolg van jaloezie en haat, want de god van de zee kon haar niet krijgen en in plaats daarvan werd ze betoverd tot een monster.
• Ze speelde een schurkenrol in The Odyssey.
• Odysseus' ontmoeting met Scylla zorgde ervoor dat hij een betere koning werd, omdat hij steeds wijzer werd.
• Het risico om tussen Scylla en Charybdis te komen gaf ons een poëtische uitdrukking van een situatie waarin je gevangen zit tussen twee onplezierige tegenslagen.

Het is zeker dat er nog een prachtig resultaat Zoals Odysseus de terreur van Scylla overwon, zo kunnen wij ook alle tegenslagen in ons leven overwinnen, als we er maar de moed voor hebben.