Itzpapalotl-vlindergodin stond bekend als degene die regeerde in het paradijselijke land Tamoanchan, het paradijs van doodgeboren baby's en vrouwen die stierven tijdens de bevalling. Het is waar het menselijk ras werd gecreëerd uit het offerbloed en de botten werden gestolen uit de Onderwereld van Mictlan. Ze was een vrouwelijke krijger met het uiterlijk van vlindervleugels die eruit zien als een stenen lemmet, samen met een skeletachtig hoofd enklauwen.

Kom meer te weten over Itzpapalotl om te bepalen of ze een angstaanjagende of goede godin was in de Azteekse mythologie.

Wie was Itzpapalotl-vlindergodin?

itzpapalotl-vlindergodin was de godin van het paradijs die over Tamoanchan heerste, het land waar de vrouwen of kinderen naartoe gingen als ze het niet overleefden of het niet overleefden na de bevalling. Itzpapalotl is een van de vlindergodinnennamen die "geklauwde vlinder" of "obsidiaanvlinder" betekent.

Geslacht

Itzpapalotl werd geassocieerd met mooie vleugels omdat ze van de Rothschildia Orizaba was, het geslacht vlinder uit de familie Saturniidae. Ze heeft echter vleugels met vuurstenen punten als een van haar wapens, samen met haar jaguarklauwen en voeten met adelaarsklauwen.

Itzpapalotl-vlindergodin staat bekend als een sjamanistische godin en krachtige tovenares. Ze kon verschillende verschijningen aannemen, zoals die van een verleidelijke prachtige vrouw met lang zwart haar en een poederwit gezicht of een vreselijke skeletvlinder die angst inboezemt bij iedereen die haar ziet.

Oorsprong

Itzpapalotl werd oorspronkelijk gemaakt en leefde in de hoogste hemel van Tonatiuhichan. Ze viel toen naar de middelste hemel genaamd Tlillan-Tlapallan vanwege een opstandige actie. Ze werd verliefd op Xociphili, de god van seksualiteit, romantiek, dans en gokken.

Itzpapalotl hielp haar minnaar wraak te nemen voor de onrechtvaardige dood van Xociphili's vrienden door toedoen van de zonnegod Tonatiuh. Xociphili slaagde erin Tonatiuh te doden omdat Itzpapalotl hem haar onzichtbare mantel liet lenen. Het paar werd echter gestraft en naar het paradijs van Tlalocan gestuurd, een rijk geregeerd door Tlaloc, de god van de regen.

Ze leefden een tijdje gelukkig, maar uiteindelijk kwam de god van de lente en regeneratie, Xipe Totec, vocht en doodde Tlaloc Degenen die daar leefden daalden af naar de Aarde en anderen naar de Onderwereld.

Enorme golven overspoelden het land en doodden alles toen het water het paradijs overspoelde. Itzpapalotl slaagde erin om vlieg net boven het overstroomde landschap terwijl Xociphili faalde en helaas omkwam in de vloed, om nooit meer teruggevonden te worden. Op dat moment viel Itzpapalotl in het paradijs van Tamoanchan, het ondergrondse paradijs.

Itzpapalotl in Mythen

Itzpapalotl nahualli of het dier waarmee ze dezelfde geest deelt was een hert. De vleugels van Itzpapalotl worden soms afgebeeld als vleermuisvleugels, wat in de folklore ook wel "zwarte vlinder" wordt genoemd. In sommige Azteekse mythen vermommen Itzpapalotl en haar Tzitzimimeh zich als zwarte vlinder om zielen te verslinden tijdens zonsverduisteringen.

Itzpapalotl staat voor zuivering of verjonging, Maar de zwarte vlinder staat in sommige culturen symbool voor dood, vernieuwing, wedergeboorte of transformatie.

Transformatie van Itzpapalotl

Met het zware verdriet van het verlies van een geliefde, Itzpapalotl verloor het geloof in het leven en geluk. Hierdoor verdorden haar prachtige vleugels en al snel begon haar lichaam te degenereren en af te sterven.

Ze verdwaalde echter toevallig in een grot in Tamoanchan genaamd Cuauhnahuac, waar de schepper van de eerste mens Hij regenereerde haar lichaam en bracht haar weer tot leven.

Deze keer werd ze echter een verduisterde godin met een hart vol haat en agressie. Haar bestaan bracht vernietiging op een angstaanjagende manier. Ze nabijgelegen stammen in een hinderlaag lokten Ze trok een zwarte zon in de grot en verzamelde al het bloed van degenen die ze had gedood door het uit hun lichaam te laten vloeien om het toe te voegen aan de kracht die ze had verzameld.

Het hert met twee koppen en de twee beschermslangen

In een manuscript uit 1558 werd het verhaal van Itzpapalotl verteld waarin ze, samen met Coatlicue, gevormd werd en gezien begon te worden als een tweekoppig hert door de twee bewakersslangen, Xiuhnel en Mimich, die vermomd als mannen probeerden hen op te jagen met de bogen, maar de twee wisten ze gemakkelijk te ontwijken.

De jacht duurde een paar dagen en nachten, met een paar vallen en hinderlagen hier en daar, totdat Itzpapalotl en Coatlicue besloten om zich vermommen als verleidelijke vrouwen om de twee mannen te lokken.

Ze bouwden een hut om in te verblijven en riepen hen toe in een lieve stem, Xiuhnel en Mimich uit te nodigen, te vragen waar ze waren en bovendien samen te eten en te drinken.

Mimich sprak zijn twijfels uit over de identiteit van de vrouwen. Xiuhnel besloot echter dichterbij te komen en te drinken uit de beker die Itzpapalotl hem aanbood. De drank zorgde ervoor dat hij onmiddellijk bij haar ging liggen en slapen. Itzpapalotl plotseling scheurde aan zijn borst Mimich zag de gruwelijke gebeurtenis en rende weg, maar hij viel in een doornige toncactus en werd ook door Itzpapalotl verslonden.

Itzpapalotl krachten werden aangestoken door al het bloed drinken die ze uit elk van haar slachtoffers kan aftappen. Daarna verkreeg ze wezens die haar wilden dienen. Ooit waren het mooie sterren die vielen en besloten zich bij haar aan te sluiten. In hun verduisterde staat veranderden ze allemaal in afzichtelijke skeletvrouwen en werden ze bekend als het Itzpapalotl monster. Ze werden ook Tzitzimimeh genoemd.

De offers van Itzpapalotl door haar dienaren bestonden voornamelijk uit menstruatiebloed of gewoon puur bloed en rode wijn.

Eindoordeel over Itzpapalotl

De goden waren verontrust over wat er gebeurde en probeerden straf Itzpapalotl door Chalchiuhtotolin, de god van de ziekte en de pest, te sturen. De kracht van Itzpapalotl was echter sterker en zij was in staat om hem te verslaan. Chalchiuhtotolin smeekte om zijn leven te sparen, maar Itzpapalotl beschouwde hem nog steeds als een offer, rukte zijn hart eruit en deed zich tegoed aan hem.

Deze daad maakte de goden nog bozer, zodat ze kwamen met een eindoordeel Vijf goden en godinnen, namelijk Coyolxauhqui, Citlalique, Chalmecatecuchtlz, Atlacamani en Mextli, vervloekten haar en namen haar alles af wat ze in haar hart vonden dat ze waardevol achtte. De vloek ging door de drie hemelen, waardoor deze een sterke kracht had en Itzpapalotl's leven verder miserabel maakte.

Paradijs van Tamoanchan

Geclassificeerd als deel van Tzitzimeh en heerser van Tamoanchan, is Itzpapalotl de beschermer van verloskundigen Itzpapalotl regeert over de zielen van kinderen en vrouwen. In Tamoanchan staat een Zoogboom met 400.000 tepels die kinderen laat zogen en kracht geeft om zich voor te bereiden op reïncarnatie.

Sommigen zeggen dat Itzpapalotl Chihuateteo is, wat betekent goddelijke vrouw. Ze wordt soms beschouwd als een sterfelijke vrouw die stierf tijdens de bevalling en vervolgens werd getransformeerd in een kruispuntgeest, en daarom regeert ze over het land Tamoanchan.

Moderne aanpassingen

Net als Griekse mythologische personages die schrijvers of producenten creëerden voor verhalen in een film of tv-serie, zijn sommige personages in Azteekse mythologie werden ook aangepast.

In de fantasyroman, strips en korte verhalen van Laurell K. Hamilton, de Anita Blake: Vampire Hunter-serie, verschijnt Itzpapalotl bijvoorbeeld als een Azteekse vampier Toen vier van haar priesteressen werden verkracht en achtergelaten om te sterven, veranderde ze de twaalf verkrachters in vampiers. Als een van hen ongehoorzaam is, zal ze de priesteressen bevelen om hen te geselen.

Ze is duizend jaar oud, Ze heeft een menselijke bediende genaamd Pinotl en bezit ook een Obsidian Butterfly club. Itzpapalotl's kracht en vaardigheden in de serie hebben overeenkomsten met hoe ze werd afgeschilderd in de Azteekse mythologie, waarin ze kracht kan krijgen door het leven uit andere mensen te zuigen en dieren kan roepen, zoals jaguars.

Conclusie

In de Azteekse cultuur is Itzpapalotl een goede of een slechte godin? Vanwege de tragedie die haar is overkomen. Op een bepaalde manier kunnen we zeggen dat Itzpapalotl niet helemaal slecht is, maar ook niet helemaal goed. Hier zijn enkele van de belangrijke details om te onthouden over Itzpapalotl.

• Ze viel van de hoogste vorm van de hemel van Tonatiuhichan naar Tlillan-Tlapallan, naar Tlalocan en vervolgens naar Tamoanchan waar ze heerste over het paradijselijke land.
• Itzpapalotl werd een vraatzuchtig monster dat bloed wilde drinken en tegelijkertijd een heerser en krijger was die de vrouwen die tijdens de bevalling werden gedood en doodgeboren kinderen beschermde.
• Ze werd een duistere godin en tovenares door wat er gebeurde met haar geliefde, die stierf door de vernietiging van het Tlalocan paradijs.
• Itzpapalotl werd een machtige tovenares die door sommige wezens werd gediend. Dit wekte de woede op van de andere goden die een raad vormden die uiteindelijk besloot haar te vervloeken.
• Ze is een beschermer en een vrouwelijke krijger in haar rijk.

Itzpapalotl kan een figuur zijn van vrouwelijke kracht; Ze mag dan wel bekend staan als een zielenverslindster, maar ze regeerde en beschermde ook slachtoffers van kindersterfte en moeders die stierven tijdens de bevalling.