Odyssee Muze: Hun identiteiten en rollen in de Griekse Mythologie

John Campbell 27-09-2023
John Campbell

De Muze van Odyssee heeft geen betrekking op een figuur die inspiratie oproept bij onze Griekse auteur. In plaats daarvan begint De Odyssee met de aanroeping van de Muze. Om verder uit te leggen wie de muze(n) van De Odyssee is/zijn, moeten we het hele toneelstuk doornemen en een beetje Griekse mythologie gepaard met uitleg over wat een episch gedicht is.

Wie is de Muze in De Odyssee?

Muze van de Literatuur

Muzen in De Odyssee hebben betrekking op de negen muzen in de Griekse mythologie. De dochters van Zeus, die geboren werden uit zijn negen dagen durende affaire met de Titaness Mnemosyne, zijn de invloedrijkste godinnen in de literaire wereld.

Zij, die de waternimfen worden genoemd, werden geboren uit de vier heilige bronnen op de berg Helicon die uit de grond kwamen en waarvan wordt gezegd dat ze zijn gemaakt van de stampen van Pegasus. Hun belangrijkste kenmerk is het vermaken van de Griekse goden en godinnen met hun aangeboren talent en artisticiteit.

De muzen staan bekend als Nimfen voor Mnemosyne, de titan van het geheugen, die haar kinderen had gegeven aan de nimf Eufime en de Griekse god Apollo. Apollo, de god van bijna alles, had hun talenten opgemerkt toen ze ouder werden en leidde hen naar hun respectievelijke velden.

De kinderen van Mnemosyne bleken geen interesse in iets anders dan wetenschappen en kunst, Dus bracht Apollo hen naar de berg Elikonas, de oude tempel van Zeus, en moedigde hen aan in hun respectieve vakgebieden. Hier hielden de muzen zich bezig met hun activiteiten en inspireerden ze hun kunstenaars tot creativiteit in hun creaties.

Mnemosyne en de rol van het geheugen

Mnemosyne, de titaan van het geheugen, had schonk haar gave van kennis aan al haar kinderen Hun enorme bibliotheek aan kennis was allemaal te danken aan hun kolossale geheugen dat hen in staat stelde om vooruitgang te boeken en zich te specialiseren in hun gekozen vakgebieden.

Memory speelde ook een essentiële rol voor hun artiesten terwijl ze hun werken doorgaven, want boeken en geschreven literatuur waren nog geen verleden tijd. Omdat het geheugen een subjectieve zaak is die van persoon tot persoon verschilt, varieerde de voorstelling van muzen. De modellen van deze Griekse godinnen waren gestandaardiseerd tot de Renaissance en de neoklassieke beweging, waardoor volgers hun kunstenaarschap kunnen ontwikkelen en een aanhang kunnen opbouwen.

Muze en de Renaissance

De Renaissance, een periode van artistieke, culturele en filosofische wedergeboorte in Europa, duurde van de 14e tot de 17e eeuw van de Middeleeuwen. Deze fase van artistieke neiging standaardiseerde de vertegenwoordiging van de Muzen en kweekte volgelingen voor elk kind van Mnemosyne. Er ontstonden culten toen de Muzen werden geassocieerd met bronnen of fonteinen, Ze kregen volgelingen die festivals en offers hielden ter ere van hen en in hun naam.

Zie ook: Theogonie - Hesiodus

Omdat de Renaissance zo'n belangrijke gebeurtenis was voor de verspreiding en verkondiging van literatuur en kunst, kregen de Griekse godinnen een belangrijke plaats op hun respectievelijke gebieden, en oude dagliteratuur met heldendichten en gedichten die creativiteit voortbrengen en ons de werken geven die we vandaag de dag hebben.

Aanroeping van de Muzen

Aan het begin van het Homerische stuk begint onze Griekse auteur met de aanroeping van de Muze, een duidelijk kenmerk van literatuur, typerend voor een episch gedicht. De eerste regel van het epos luidt: "Zing voor mij van de man, Muze, de man van kronkels en wendingen", die smeekt de invloed van de Griekse godinnen vragen om hun begeleiding om het verhaal van De Odyssee te vertellen.

De negen muzen

De Muze van de epische poëzie heeft niet betrekking op één maar op negen godinnen van de literatuur en de kunsten. De identiteit van alle negen dochters van Zeus, de hemelgod, is als volgt:

Calliope

Calliope, de Muze van de epische poëzie, is gespecialiseerd in zang en wordt beschouwd als de Griekse godin van de welsprekendheid door de extatische harmonie van haar stem. Ze wordt afgebeeld met een schrijftablet in haar hand of met een boekrol, papier of boek op haar hoofd. Haar zonen Orpheus en Linus leerden verzen uit haar liederen. Volgens Hesiodus was de Muze van de epische poëzie de wijste van alle muzen en meest assertieve van het stel.

Ondanks haar delicate gelaatstrekken was Calliope een sterke vrouw, die degenen straft die haar prestaties ondermijnen. In Thessalië versloeg ze de dochter van een koning in een zangwedstrijd en strafte hun arrogantie door hen in eksters te veranderen.

Clio

Clio, een van de negen muzen, is de beschermheer van de geschiedenis Ze was een vierder en verheerlijker van de geschiedenis, grote daden en prestaties en is de naamgever van dergelijke onderscheidingen. Volgens oude geschriften, Clio had de godin Aphrodite berispt voor haar hartstochtelijke affaire met Adonis.

De godin van liefde en verlangen straft Clio dan door verliefd te worden op de koning van Macedonië, Pierus. Uit hun huwelijk werd Hyacinthus geboren, een jonge man die bekend stond om zijn ongelooflijke schoonheid. Hyacinthus werd uiteindelijk gedood door zijn minnaar Apollo en uit zijn bloed ontsprong de bloem van Hyacinth.

Thalia

Thalia, de muze en Griekse beschermheilige van komedie en idyllische poëzie, wordt door de Griekse dichter Hesiod een Grace genoemd, een groep vruchtbaarheidsgodinnen. Ze staat bekend als vrolijk en voortdurend bloeiend als de lofzangen in haar lied door de tijd heen bloeien. Ze wordt afgebeeld als feestelijk met haar hoofd versierd met klimop in de vorm van een kroon, Ze draagt laarzen met een komisch masker en herdersstaf in haar handen.

Ze baarde de feestvierders van de "Grote Moeder van de Goden", Corybantes, met Apollo en had banden met geometrie, bouwkunde en landbouw. Ze staat bekend als de beschermer van Symposia omdat ze veel van deze forums hield.

Euterpe

Euterpe, de gever van vele geneugten, is de Muze van muziek en entertainment. Ze stond erom bekend dat ze de goden en godinnen vermaakte op Olympus en later op de berg Helicon. Ze wordt afgebeeld terwijl ze een dubbele fluit vasthoudt of bespeelt die aulos wordt genoemd. In De Ilias staat ze bekend als de moeder van Rhesus, koning van Thracië, die werd gedood tijdens de Trojaanse oorlog.

Zie ook: Athena vs Aphrodite: twee zussen met tegengestelde eigenschappen in de Griekse mythologie

Erato

Erato, een van de Griekse Muze, is de Muze van lyrische poëzie, liefde en erotische geschriften. Sinds de Renaissance wordt ze afgebeeld met een krans van mirte en rozen, met een lier in haar handen die wordt geassocieerd met Apollo. Ze was de beschermster van liefde, romantische poëzie en bruiloften. Haar naam komt van het Griekse woord "Eros", wat liefde, verlangen of lieflijk betekent.

Melpomene

De Muze Melpomene zou de tegenpool van Thalia zijn en was de beschermer van tragedie. Ze vond de tragedie, Melos en de retorische rede uit en zou de inspiratie zijn geweest voor het spelen van de lier. Bovendien was het traditie om een beroep doen op Melpomene voor inspiratie, want zij was de Muze om prachtige lyrische zinnen te creëren die diepe innerlijke emoties opriepen.

Deze Muze was de moeder van Sirenen, goddelijke handlangers van Persephone, die haar kinderen vervloekten als ze er niet in slaagde Hades' ontvoering van Demeters dochter te voorkomen. Ze werd afgebeeld met een masker van tragedie in de ene hand en een mes of zwaard in de andere. Bovendien waren haar benen versierd met laarzen. De laarzen worden nu traditioneel gedragen door acteurs.

Urania

De Muze, Urania, staat bekend als de Muze van de astronomie en beschermer van hemelobjecten en sterren. Later staat ze bekend als de beschermheilige van de christelijke poëzie. Deze Griekse Muze wordt vaak geassocieerd met universele liefde en de Heilige Geest. Omdat ze een liefhebster is van goddelijkheid en hemelse objecten, is ze afgebeeld met sterren, een hemelbol en een kompas.

Tijdens de Renaissance wordt in het epische gedicht "Paradise Lost" van John Milton een beroep gedaan op Urania om hem te leiden in zijn verhaal over de schepping van de kosmos, Een controversieel onderwerp dat verschilt van religies. Daarom wordt ze de muze van de christelijke poëzie genoemd om het universum te scheppen waarvan wordt aangenomen dat god het in zijn vrije tijd heeft gevormd.

Polyhymnia

De Muze van de heilige poëzie, hymnen en welsprekendheid is de beschermer van goddelijke hymnen en mimische kunst; Er wordt gezegd dat ze geometrie en grammatica heeft uitgevonden. Ze is een streng persoon, meestal in meditatie, met een vinger voor haar mond terwijl een mantel haar lichaam siert.

Terpsichore

Terpsichore, de Muze van de dans en het dramatisch koor en beschermer van de dans, Ze is vrolijk als ze danst en wordt afgebeeld met lauweren op haar hoofd, dansend terwijl ze een harp vasthoudt.

Conclusie

Nu we het hebben gehad over de Muzen, hun identiteiten en rollen in de Odyssee, laten we eens kijken naar enkele kernpunten van dit artikel:

  • De Muze van de Odyssee heeft niet betrekking op één, maar op de negen Muzen uit de Griekse Mythologie.
  • De Muzen zijn gespecialiseerd in afzonderlijke gebieden die ze hebben gecreëerd en worden door dichters aangeroepen voor inspiratie en begeleiding.
  • Calliope is de Muze van de epische poëzie, Clio van de geschiedenis, Erato van de liefdespoëzie, Euterpe van de muziek, Melpomene van de tragedie, Polyhymnia van de heilige poëzie, Terpishcore van de dans, Thalia van de komedie en Urania van de astronomie.
  • Homerus begint de Odyssee met het aanroepen van de Muze en vraagt hen hem te leiden bij het uitbeelden van de reis van Odysseus.
  • Renaissance verwijst naar de culturele wedergeboorte die Europa doormaakte in de 14e tot 17e eeuw en is de enige reden dat de Muzen gestandaardiseerd werden.

Concluderend verwijst de Muze van De Odyssee naar de 9 Muzen uit de Griekse Mythologie die Homerus inspireerden tot de Odyssee. Onze epische toneelschrijver doet een beroep op hun talenten om hem te begeleiden bij het creëren en voorspellen van zijn literaire werken. Dat is alles wat je moet weten over de Muze van de Odyssee.

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.