(Didactisch dichter, Grieks, ca. 750 - ca. 700 BCE)

Inleiding

Hesiod wordt vaak gekoppeld aan zijn tijdgenoot Homer als een van de vroegste Griekse dichters wiens werk bewaard is gebleven. Hij wordt beschouwd als de schepper van didactische poëzie (instructieve en moraliserende poëzie), en zijn geschriften dienen als een belangrijke bron voor Griekse mythologie ( "Theogonie ), landbouwtechnieken, archaïsche Griekse astronomie en oude tijdrekening ( "Werken en dagen" ).

Net als bij Homer , legendarische tradities hebben zich verzameld rond Hesiod Zijn vader kwam uit Cyme in Aeolis (het huidige West-Turkije), maar stak de zee over om zich te vestigen in een klein dorpje in Boeotia aan de voet van de Heliconberg in Griekenland.

Als jeugd Hesiodus beweerde de gave van poëtische inspiratie te hebben gekregen van de Muzen zelf (die van oudsher op de berg Helicon woonden) toen hij op een dag schapen aan het hoeden was. Nadat hij een rechtszaak tegen zijn broer Perses over de verdeling van het land van zijn vader had verloren, verliet hij zijn geboorteland enverhuisden naar de regio van Naupactus in de Golf van Korinthe.

De data van Hesiod zijn onzeker, maar vooraanstaande geleerden zijn het er over het algemeen over eens dat hij leefde in de tweede helft van de 8e eeuw v. Chr. Homer Zijn grote werken worden verondersteld te zijn geweest geschreven rond 700 voor Christus Volgens verschillende tradities over Hesiod's dood stierf hij ofwel in de tempel van de Nemeïsche Zeus in Locris, vermoord door de zonen van zijn gastheer in Oeneon, of in Orchomenus in Boeotië.

Van de vele werken in de oudheid toegeschreven aan Hesiod, drie overleven in volledige vorm ( "Werken en dagen" , "Theogonie en "Het schild van Heracles ) en nog veel meer in fragmentarische staat. De meeste geleerden beschouwen nu echter "Het schild van Heracles en de meeste andere poëtische fragmenten die aan hem worden toegeschreven als latere voorbeelden van de poëtische traditie waartoe Hesiod behoorde, en niet als het werk van Hesiod zelf.

In tegenstelling tot de epische poëzie van Homer die schreef vanuit het oogpunt van de rijken en de adel, "Werken en dagen" is geschreven vanuit het oogpunt van de kleine zelfstandige boer waarschijnlijk naar aanleiding van het geschil tussen Hesiod en zijn broer Perses over de verdeling van het land van zijn vader. Het is een didactisch gedicht vol met morele voorschriften en mythen en fabels, en het is vooral dit (en niet zozeer de literaire verdienste) dat ervoor zorgde dat het zeer gewaardeerd werd door de Ouden.

De 800 verzen van "Werken en dagen" draaien om twee algemene waarheden Het bevat raad en wijsheid, die een leven van eerlijke arbeid voorschrijven (die wordt afgeschilderd als de bron van al het goede) en luiheid, onrechtvaardige rechters en woekerpraktijken aanvallen. Het beschrijft ook de "Vijf tijdperken van de mens", het eerste bestaande verslag van de opeenvolgende tijdperken van de mensheid.

"Theogonie gebruikt dezelfde epische versvorm als "Werken en dagen" Het is in wezen een grootschalige synthese van een grote verscheidenheid aan lokale Griekse tradities over de goden en gaat over de oorsprong van de wereld en de goden, te beginnen met Chaos en zijn nageslacht, Gaia en Eros.

De bekendere antropomorfe godheden zoals Zeus komen pas naar voren in de derde generatie, lang na de eerste machten en de Titanen, wanneer Zeus een strijd tegen zijn vader wint en daardoor koning van de goden wordt. Volgens de historicus Herodotus werd Hesiodes hervertelling van de oude verhalen, ondanks de verschillende historische tradities, de definitieve en geaccepteerde versie die alle Grieken in de oudheid met elkaar verbond.

• "Werken en dagen"
• "Theogonie