آژاکس با داشتن چنین تباری پشت سرش، نمی‌توانست به یک قهرمان بزرگ تبدیل شود. سرنوشت او این بود که مسیر خود را به سمت اسطوره و افسانه با افسانه های خانوادگی که در گذشته خود حمل می کرد دنبال کند. تعجب آور نیست که آژاکس کبیر برای یکی از بزرگترین سقوط از فیض در اساطیر یونان تنظیم شد . بنابراین، با چنین نسب و شهرت پر ستاره و آهنین، آژاکس چگونه مرد؟ برخلاف تقریباً هر قهرمان یونانی دیگر، آژاکس در نبرد نمرد. او جان خود را گرفت.

چرا آژاکس خود را کشت؟

آژاکس مردی مغرور بود. او به عنوان دومین جنگجوی یونانی شناخته می شد، بهترین جنگجو در میدان زمانی که آشیل از پیوستن به نبرد امتناع کرد. پس چرا یک جنگجوی بزرگ باید جان خود را بگیرد؟ با همه چیزهایی که برای به دست آوردن و از دست دادن در میدان نبرد وجود دارد، چه چیزی می تواند یک مرد در قد و قامت او را به چنین تصمیمی سوق دهد؟ چرا آژاکس خود را کشت؟

آخیل به دلیل رفتارهای پسر عمویش، آگاممنون، نبرد را زودتر ترک کرده بود. این جفت هر کدام یک زن را از یورش برده بودند. آگاممنون کریسیس را دزدیده بود. آن زن دختر کریسس، کاهن آپولون بود . کریسس برای آزادی خود از آگاممنون درخواست کرد. هنگامی که او نتوانست از راه های فانی به دخترش بازگردد، با اشتیاق به خدای آپولو برای کمک دعا کرد. آپولو با انتشار یک طاعون وحشتناک در ارتش آخایی پاسخ داد.

نبی کالخاس فاش کرد که بازگشت کریسیس تنها می تواند طاعون را پایان دهد. آگاممنون که از دست دادن جایزه خود خشمگین و عصبانی بود، خواست که به جای او بریسیس را به او بدهند. آشیل از دست دادن جایزه خود چنان عصبانی بود که از نبرد کناره گیری کرد و حاضر به بازگشت نشد. تا زمان از دست دادن پاتروکلوس، بهترین دوست و معشوق احتمالی او، او به جنگ بازگشت. در غیاب او، آژاکس مبارز اصلی یونانی ها بود.

در این مدت، آژاکس در یک دوئل یک به یک با هکتور مبارزه کرد که با تساوی به پایان رسید ، هیچ یک از جنگجویان نتوانستند بر دیگری غلبه کنند. این دو رزمنده با هدایایی از زحمات یکدیگر تقدیر کردند. آژاکس یک ارسی بنفش به هکتور داد که دور کمرش بسته بود و هکتور یک شمشیر خوب به آژاکس داد. این دو به عنوان دشمنان محترم از هم جدا شدند.

پس از مرگ پاتروکلوس، آشیل شروع به حمله کرد و هر تعداد تروجان را که می توانست نابود کرد. در پایان آشیل جنگید و هکتور را کشت. پس از بی احترامی به بدن هکتور در خشم و اندوه او از مرگ پاتروکلوس، آشیل در نهایت در نبرد کشته شد و به جای گذاشت.تصمیم مهمی گرفته شود با کشته شدن آشیل، دو جنگجوی بزرگ یونانی باقی ماندند: اودیسه و آژاکس. اساطیر یونان نشان می دهد که زره آشیل به طور خاص به دستور مادرش تتیس ساخته شده است. او امیدوار بود که زره از او در برابر این پیشگویی محافظت کند که او در جوانی با کسب جلال برای خود و یونان خواهد مرد.

زره جایزه خوبی بود و مقرر شد که باید به قدرتمندترین جنگجو داده شود. اودیسه، یک جنگجوی یونانی، نه به دلیل مهارت بیشتر، بلکه به دلیل مهارت صحبت کردن و ارائه، افتخار دریافت زره را به دست آورد. آژاکس عصبانی بود. او با احساس تحقیر و طرد شدن توسط ارتشی که برای آن بسیار خطر کرده بود و سخت جنگیده بود، به مخالفان خود روی آورد. اگر الهه آتنا مداخله نمی کرد، آژاکس ممکن بود به تنهایی کل ارتش را سلاخی می کرد.

آتنا، با دلسوزی بر یونانی‌هایی که خشم آژاکس می‌توانست آن‌ها را نابود کند، یک توهم ایجاد کرد. او آژاکس را متقاعد کرد که او به همراهانش حمله می‌کند زمانی که یک گله گاو جایگزین سربازان شده بود. قبل از اینکه متوجه اشتباهش شود کل گله را سلاخی کرد. آژاکس در جریان خشم، پشیمانی، گناه و اندوه غمگینی احساس کرد که خودکشی تنها پایانی است که به او فرصتی برای حفظ کرامتش می دهد . او امیدوار بود آنچه را که می توانست از شکوهی که برای خانواده اش به دست آورده بود حفظ کندقادر به رویارویی با شرم دوگانه نیست. او از شانس داشتن زره آشیل محروم شده بود و علیه مردم خود روی آورده بود. او احساس می کرد که چاره ای جز مرگ ندارد. او بر همان شمشیری که از دست هکتور به دست آورده بود افتاد و با شمشیر دشمنش مرگ را در آغوش گرفت.

جنگجویان اکراه کننده جنگ تروا

در حقیقت، آژاکس یکی از معدود افرادی بود که شاید سزاوار این بود. زره داده شده اند. آگاممنون شروع به جمع آوری مردانی شد که توسط سوگند تیندارئوس بسته شده بودند. اودیسه سعی کرد با تظاهر به دیوانگی از انجام سوگند خود طفره رود. او یک قاطر و یک گاو را به گاوآهن خود قلاب کرد. او شروع به کاشت مزارع با مشت های نمک کرد. آگاممنون که از ترفند ادیسه ناراحت نشده بود، پسر شیرخوار اودیسه را در مقابل گاوآهن قرار داد. اودیسه مجبور شد برای جلوگیری از آسیب رساندن به نوزاد، کنار برود. این امر سلامت عقل او را آشکار کرد و او چاره ای جز پیوستن به جنگ نداشت.

تتیس به مادر آشیل که یک پوره بود، پیشگویی داده شده بود. پسرش یا زندگی طولانی و بی‌حادثه‌ای خواهد داشت یا در یک جنگ می‌میرد و افتخار بزرگی برای نام خود به ارمغان می‌آورد. برای دفاع از او، او را در میان زنان جزیره ای پنهان کرد. اودیسه با ارائه اقلام مختلف از جمله اسلحه آشیل را زیرکانه از مخفیگاه بیرون آورد . او بوق جنگی را به صدا درآورد و آشیل به طور غریزی دست به سلاح برد تا از جزیره دفاع کند.

از بین سه قهرمان بزرگ یونان، آژاکس به تنهایی بدون نیاز به اراده آزاد به جنگ پیوست. مجبور شوند یافریب خورده . او آمد تا سوگند خود را به تیندارئوس پاسخ دهد و برای نام خود و نام خانواده اش جلال یابد. متأسفانه برای آژاکس، جلال طلبی او توسط کسانی که ایده های کمتر سفت و سختی از افتخار و غرور داشتند، پیشی گرفت و منجر به سقوط او شد.

آژاکس جنگجو

آژاکس از صف طولانی جنگجویان می آمد و اغلب در کنار برادرش توسر می جنگید. توسر در استفاده از کمان مهارت داشت و پشت آژاکس می ایستاد و سربازان را برمی داشت در حالی که آژاکس او را با سپر چشمگیر خود می پوشاند. جالب اینجاست که پاریس، پسر شاه پریام، به همین ترتیب در کمان مهارت داشت، اما رابطه موازی با برادرش هکتور نداشت . ممکن بود این زوج به اندازه آژاکس و توسر تأثیرگذار باشند، اما آنها ترجیح دادند به عنوان یک تیم مبارزه نکنند.

فقدان آژاکس در مهارت او در دیپلماسی بود، اما نه در مهارت یک جنگجو. او در کنار آشیل زیر نظر سنتور چیرون تمرین کرد. طبق همه گزارش‌ها، او یک قهرمان جنگی با قد و قامت بود که سهم بسزایی در موفقیت یونانیان بر تروجان‌ها داشت. او یکی از کسانی بود که توسط آگاممنون فرستاده شد تا آشیل را متقاعد کند که پس از سقوط آنها به میدان نبرد بازگردد. با این حال، مهارت او به عنوان یک مبارز بود و نه به عنوان یک سخنران. آشیل خواهش های جنگجو را نمی شنید، حتی با سخنان اودیسه نقره ای زبان .

به جای جنگیدن با کلمات، قدرت آژاکس با شمشیر او بود.نبرد او یکی از معدود جنگجویان یونانی است که بدون زخمی جدی در جنگ پشت سر گذاشته است . او تقریباً هیچ کمکی از خدایان دریافت نکرد و شجاعانه جنگید. او در جنگ مهارت بالایی داشت و بر خلاف بسیاری از کسانی که در جنگ اول بودند، در راه مداخله الهی دست کمی داشت. در داستان، او یک شخصیت نسبتاً فرعی است، اما یکی از پایه‌های پیروزی یونانی در حقیقت بود.

همیشه دومین، هرگز اولین

علی رغم نام مستعار خود، آژاکس عالی، آژاکس محکوم به دوم شدن در تمام تلاش هایش بود در هر دو ادیسه و ایلیاد. در ایلیاد او در نبرد پس از آشیل دوم است و در ادیسه در مقایسه با اودیسه کوتاهی می کند.

اگرچه آژاکس و آشیل با هم تمرین کرده بودند، آشیل، پسر یک پوره، آشکارا مورد لطف خدایان بود . اغلب به آشیل نشان داده می‌شود که از خدایان یا مادر جاودانه‌اش کمک می‌گیرد، در حالی که آژاکس بدون هیچ کمکی در نبردهای خود باقی می‌ماند. چرا آژاکس در حالی که آشیل مورد لطف خدایان بود، گذشت؟ خانواده او به همان اندازه نجیب بودند. پدر آژاکس، تلامون، پسر پادشاه آئاکوس و اندیس، یک پوره کوهستانی بود. خود آژاکس در چندین نبرد و ماجراجویی بزرگ شرکت کرد . هوی و هوس خدایان به اندازه باد قابل تغییر و غیرقابل پیش بینی است و به نظر می رسید آژاکس همیشه از جلب لطف آنها کوتاهی می کرد.معاونت.

علی‌رغم عدم مداخله الهی، آژاکس در تمام طول جنگ، قدرت خود را حفظ کرد. این او بود که ابتدا با هکتور روبرو شد و او تقریباً در دومین رویارویی آنها هکتور را بکشد . متأسفانه برای آژاکس، هکتور بعداً در جنگ به دست آشیل سقوط کرد.

هنگامی که تروجان ها به رهبری هکتور به اردوگاه میسنی ها نفوذ می کنند و به کشتی ها حمله می کنند، آژاکس تقریباً به تنهایی آنها را مهار می کند. او نیزه ای عظیم را حمل می کند و از کشتی به کشتی می پرد. . در برخورد سوم با هکتور، آژاکس خلع سلاح می شود و مجبور به عقب نشینی می شود، زیرا زئوس به هکتور علاقه مند است. هکتور موفق شد در آن برخورد یک کشتی یونانی را بسوزاند.

آژاکس سهم خود را از موفقیت ها داشته است. او مسئول مرگ بسیاری از جنگجویان و اربابان تروا از جمله فورسیس است . فورسیس آنقدر جسور بود که وارد نبرد شود، به جای حمل سپر، یک کرست دوتایی پوشید. او رهبر فریژیان است. به عنوان یکی از متحدان هکتور، او یک کشتار مهم در لیست پیروزی های آژاکس در طول جنگ است.

آژاکس و نجات پاتروکلوس و آشیل

در آخرین تلاش برای بازپس گیری آشیل پاتروکلوس با کمک در مبارزه، نزد آشیل می رود و التماس می کند که از زره معروف خود استفاده کند. پاتروکلوس با پوشیدن آن در جنگ، امیدوار است که تروجان ها را به عقب براند و از کشتی های یونانی دفاع کند. دیدن پوشیدن زره معروف آشیل ترفندی است برای ناامید کردن تروجان ها و شکست.آنها را با حیله خیلی خوب کار میکنه پاتروکلوس، در تلاش برای شکوه و انتقام، این حیله را بیش از حد انجام می دهد. هکتور او را در نزدیکی دیوار شهر تروا می کشد. آژاکس در هنگام مرگ پاتروکلوس حضور داشت و او و منلائوس، شوهر هلن اسپارتی، موفق شدند تروجان ها را بیرون برانند و از دزدیدن جسد پاتروکلوس جلوگیری کنند. آنها می توانند او را به آشیل برگردانند.

حتی آشیل نیز پس از مرگش نیاز به بازیابی دارد. او که از مرگ پاتروکلوس خشمگین شده بود، به حمله به تروجان ها می رود. او سربازان زیادی را می کشد که اجساد یک رودخانه را مسدود می کند و خدای رودخانه محلی را خشمگین می کند. آشیل با خدای رودخانه نبرد می کند و قبل از ادامه کشتار خود پیروز می شود . وقتی هکتور روی دیوارهای تروا می آید، متوجه می شود که او همان کسی است که آشیل واقعاً به دنبال آن است. برای در امان ماندن شهر خود از حمله بیشتر، او برای مقابله با آشیل بیرون می رود.

آخیل سه بار هکتور را در سراسر شهر تعقیب می کند قبل از اینکه هکتور به سمت او برگردد و خدایان با فریب دادن او فکر کنند که شانس پیروزی در این نبرد را دارد. با این حال مشخص شده است که آشیل انتقام خواهد گرفت. او هکتور را می کشد و جسد او را پس می گیرد و پشت ارابه اش می کشد. او جسد را هتک حرمت می کند و اجازه دفن آن را نمی دهد . سرانجام، پدر هکتور به اردوگاه یونان می‌رود تا از آشیل بخواهد جسد پسرش را برگرداند. آشیل تسلیم شده و جسد را برای دفن رها می کند.

به دنبال