Symboliek in Antigone: het gebruik van beeldspraak en motieven in het toneelstuk

John Campbell 12-10-2023
John Campbell

Sophocles gebruikte symboliek in Antigone Deze symbolen gaven gewicht aan het stuk en voegden meer dramatische elementen toe aan het verhaal door complexe ideeën uit te drukken in eenvoudige beelden, metaforen en motieven. Dit artikel zal de verschillende soorten symboliek in Antigone onderzoeken en hoe ze helpen om de plot van het verhaal te sturen.

We kijken ook naar specifieke gevallen van symbolisme in het tragische toneelstuk.

Symboliek in Antigone: een studiegids

Er zijn verschillende momenten in het stuk waar symbolen artistiek gebruikt om ideeën en emoties weer te geven Deze studiegids helpt je bij het identificeren van enkele voorbeelden van symboliek, hoe ze worden gebruikt en wat ze voorstellen. Dit is zeker niet uitputtend, maar behandelt de belangrijkste symbolen en hun betekenissen.

De symboliek van het Stenen Graf in Antigone

De stenen graftombe is een symbool dat Creons zoektocht naar de openbare orde herstellen Creon bouwde het stenen graf om Antigone te straffen door haar levend te begraven omdat ze ongehoorzaam was aan zijn bevelen.

Antigone had de bevelen van de koning getrotseerd om haar broer Polyneices niet te begraven en haar acties bewijzen dat ze loyaler is aan de doden dan aan de levenden. Dit maakt koning Creon natuurlijk boos, die vindt dat de levenden meer eer verdienen dan de doden.

Omdat Antigone tegen zijn decreten inging om de doden te eren, vindt Creon dat haar levend begraven in het stenen graf past bij haar misdaad Antigone heeft er tenslotte voor gekozen om de kant van de doden te kiezen, dus het is niet meer dan gepast om haar toe te staan om op dat pad door te gaan.

In Creons eigen woorden, "Haar verblijf in het licht zal haar ontnomen worden ", wat betekent dat Antigone's opstandige acties zouden krijgen de dood als straf Het besluit om Antigone levend te begraven heeft echter een averechts effect als Creon indirect verantwoordelijk wordt voor de dood van zowel zijn vrouw als zijn zoon.

Bovendien betekent de stenen tombe Creons rebellie tegen de goden Zeus had verordend dat de doden een fatsoenlijke begrafenis moesten krijgen zodat ze verder konden gaan om te rusten. Weigeren om de doden te begraven maakt van hen dolende zielen en was een misdaad tegen Zeus. Creons hart van steen brengt hem er echter toe om de goden ongehoorzaam te zijn en dit komt hem aan het einde van het stuk duur te staan.

Symboliek van vogels in Antigone

Een andere belangrijke beeldspraak in Antigone is het gebruik van vogels.

Polyneices wordt beschreven als een grote gemene adelaar die terreur en rampspoed veroorzaakt in het land van Thebe.

Deze beeldspraak vertegenwoordigt de rebelse en boosaardige aard van Polyneices wanneer hij met zijn broer vecht en de stad Thebe verwoest. Ironisch, vogels voeden zich met Polyneices (de gemene adelaar) toen hij stierf en zijn lichaam werd onbegraven gelaten op bevel van Creon.

Desondanks leidt Antigone's constante poging om het lichaam van Polyneices te zien ertoe dat de schildwacht haar beschrijft als een moedervogel zwevend boven het lijk van Polyneices In deze symboliek wordt Antigone's meedogenloze zorg voor haar broer vergeleken met de moederlijke zorg van een moedervogel die alles zal doen om haar kinderen te beschermen, inclusief het opgeven van haar leven.

Het meest uitgesproken gebruik van vogelsymboliek in het verhaal komt echter van de blinde ziener Teiresias. Teiresias had de gave van de toekomst voorspellen door het gedrag van vogels te observeren Als Creon weigert om Polyneices te begraven, vertelt de ziener hem dat de vogels met elkaar vechten als symbool voor de chaos die Creons beslissing heeft veroorzaakt.

Bovendien vertelt Tiresias Creon dat de vogels weigerde de toekomst te voorspellen Dit symboliseert hoe Creons bevelen de goden het zwijgen hebben opgelegd. De ziener vertelt Creon vervolgens dat de vogels de altaren van Thebe hebben ontheiligd door erop te poepen. Dit symboliseert Creons rebellie tegen de goden door te weigeren Polyneices een gepaste begrafenis te geven.

De symbole van Creon in Antigone

Creon vertegenwoordigt een tirannieke koning die zich weinig gelegen laat liggen aan het eren van de goden en het behoud van de mensheid. Hij is een autocratische leider die zijn eigen god is en doet wat hij wil en nodig acht voor de samenleving. Creon heeft zijn visie op de samenleving en doet er alles aan om Thebe zijn visie te laten volgen, met weinig respect voor de goden.

Als tiran weigert Creon te luisteren naar Antigone's voortdurende smeekbede en houdt hij geen rekening met de gevoelens van zijn zoon Haemon. Creon is vol ambitie en trots wat uiteindelijk leidt tot zijn val aan het einde van het stuk.

De symboliek van Creon in Anouilhs adaptatie

In zijn bewerking van Antigone presenteert Jean Anouilh, een Franse toneelschrijver, Creon echter op een manier die laat het publiek met hem meeleven Hoewel Anouilh's Creon een dictator is die hunkert naar absolute macht, wordt hij gepresenteerd als een heer die subtiel spreekt.

Als Antigone bijvoorbeeld wordt binnengebracht nadat ze heeft geprobeerd haar broer te begraven, spreekt Creon haar toe op een zachte en adviserende toon Creon in Anouilh's bewerking vertegenwoordigt de zachtaardige en wijze koning die zijn koninkrijk regeert met wijsheid in plaats van brute kracht.

In Anouilh's bewerking geeft Creon zijn reden om Polynices niet te begraven door een verhaal te geven dat in tegenspraak is met wat er in Sophocles' toneelstuk gebeurde. Volgens hem waren de twee broers kruimeldieven die een drastische dood stierven die hun lichamen onherkenbaar achterlieten.

Hij wist dus niet wie hij moest eren en wie hij moest begraven, dus gaf hij de een een gepaste begrafenis en liet de ander wegrotten. Deze beslissing van Creon verenigde Thebe, want als de burgers de ware gebeurtenissen kenden, zou er in conflict zou zijn geweest in het land .

Andere symbolen in Antigone en hun betekenis

Een van de motieven in Antigone is vuil, dat Antigone's rebellie tegen de heerschappij van de koning en haar loyaliteit aan haar familie symboliseert. Het symboliseert ook staat voor haar moed Het enige wat ze deed was een handvol stof op Polyneices' lichaam scheppen en het was genoeg om haar dood te veroorzaken. Het stof symboliseert ook de eindbestemming van de mens, want hoe lang zij of Creon of wie dan ook ook ook leefde, uiteindelijk zullen ze stof worden.

Zie ook: Pharsalia (De Bello Civili) - Lucan - Het oude Rome - Klassieke literatuur

Voor Creon, geld symboliseert corruptie omdat hij gelooft dat de wachters die Polyneices' lichamen bewaakten steekpenningen aannamen om de begrafenis zelf uit te voeren. In tegenstelling tot Creons beschuldigingen werd het lichaam van Polyneices echter begraven door de zachtmoedige Antigone, wier liefde voor haar familie haar angst voor Creon oversteeg.

Creon kon maar niet begrijpen hoe iemand zijn wachters kon omzeilen en de wet kon overtreden, dus geloofde hij dat ze steekpenningen aannamen om het lichaam te begraven of dat ze een oogje dicht knepen. Hetzelfde werd later in het stuk gezegd van Teiresias toen Creon de blinde ziener beschuldigde van gemotiveerd worden door geld .

De metaforen in Antigone die gebruikt worden om geld vertegenwoordigen waren messing en goud Als Creon Teiresias ervan beschuldigt door geld gemotiveerd te zijn ( goud De blinde ziener beschuldigt Creon er ook van dat hij messing waardeert als symbool voor waardeloze idealen in vergelijking met goud, dat symbool stond voor grote normen.

Zie ook: Sfinx Oedipus: De oorsprong van de sfinx in Oedipous de Koning

De verklaring van Teiresias betekent dat Creon betere principes opofferde voor zijn ijdele trots en lege wetten Hij koos ervoor om de goden ongehoorzaam te zijn en heel Thebe te ontheiligen voor zijn wetten die alleen maar dienden om zijn ego aan te wakkeren.

FAQ

Wat symboliseert de dood van Eurydice in Antigone?

Haar dood symboliseert de laatste druppel die Creon's rug breekt De dood van Eurydice is de laatste les voor Creon, omdat hij zich realiseert hoe zijn beslissingen onnodige doden hebben veroorzaakt. Een van de minder belangrijke thema's in Antigone is dus de dood van Eurydice. Eurydice, de vrouw van Creon en moeder van Haemon, pleegt zelfmoord nadat ze hoort van de dood van haar zoon Haemon.

Wat is de symboliek van de setting van Antigone?

De setting van Antigone is het paleis van Thebe dat vertegenwoordigt de tragedie en somberheid dat de stad Thebe had meegemaakt sinds Oedipus Rex. Daar pleegde Jocasta zelfmoord en stak Oedipus zijn ogen uit.

Eteocles en Polyneices vochten ook om de troon, terwijl Eurydice zelfmoord pleegde in het paleis. Het paleis was een scène van vervloekingen, verdenkingen, ruzies en strijd Daarom staat het paleis in Antigone symbool voor de tragedie die de familie van Oidipous overkwam - van koning Laius tot Antigone.

Conclusie

Tot nu toe hebben we de betekenis van symbolen en motieven in Antigone gelezen. Hier is een samenvatting van alles wat we ontdekt hebben:

  • Het belangrijkste symbool is het stenen graf dat staat voor de loyaliteit van Antigone aan haar familie en haar goden en Creons minachting voor de goden en het vasthouden aan zijn wetten.
  • De vogels in het stuk hebben verschillende betekenissen, waaronder het symboliseren van Antigone's liefde voor haar broer, de vervallen staat van Thebe en de gemene aard van Polyneices.
  • Creon vertegenwoordigt een tirannieke koning wiens woord de wet is en die niemand toestaat hem tegen te houden, zelfs niet als de wet de goden beledigt.
  • Andere symbolen in het stuk zijn geld dat Creon ziet als een kracht van corruptie, messing dat Creons waardeloze idealen symboliseert en goud dat de kwaliteitsnormen van de goden vertegenwoordigt.
  • Het paleis in Antigone symboliseert de tragedie die de familie van Oedipus is overkomen, van zijn vader tot zijn kinderen, inclusief zijn broer Creon.

Symbolen in Antigone diepte toevoegen aan het tragische verhaal en maakt het een interessant stuk om te lezen of naar te kijken.

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.