Djerba was het hol van de lotuseters, Odyssee-eiland Odysseus kwam de lotuseters tegen op zijn lange reis naar huis.

Ze boden hem en zijn mannen voedsel aan, maar zonder dat ze het wisten, ontnam de lotus waar ze allemaal vrolijk op zaten te kauwen hen alle verlangens, zodat alleen de drang om het fruit op te eten overbleef.

Ze zaten gevangen op een eiland waar de tijd vergeten leek te zijn. Om dit beter te begrijpen, moeten we teruggaan naar Odysseus' reis naar Ithaka.

Odysseus' reis terug naar Ithaka

De oorlog van Troje is afgelopen, het land is verwoest en de overlevenden moeten terugkeren naar hun thuis. Odysseus, de vriend van Agamemnon en een van de oorlogshelden, verzamelt zijn mannen en reist terug naar zijn thuisland Ithaka. .

Ze komen eerst aan op het eiland Ismaros, het land van de Cicones, waar ze voedsel en water verzamelen. Daarna plunderen ze de steden en nemen hun rantsoenen en goud mee, waarbij ze de goden teleurstellen bij wie hij eerst in de gunst was gekomen.

Odysseus en zijn mannen maken de mannen tot slaven en scheiden de vrouwen, nemen wat er te halen valt en laten niets over voor de dorpelingen. Onze held waarschuwt zijn mannen en smeekt hen onmiddellijk te vertrekken, maar zijn mannen zijn koppig en feesten tot de ochtend.

De Cicones kwamen met grote aantallen terug en vielen Odysseus en zijn mannen aan. Het was een aanval waaraan ze ternauwernood wisten te ontsnappen.

Reis naar Djerba

Zeus, de hemelgod, stuurt in complete teleurstelling een storm hun kant op om hen te straffen voor hun daden in Ismaros. De wilde zee vormt een uitdaging voor Odysseus en zijn mannen en dwingt hen aan te meren op het nabijgelegen eiland Djerba. .

Het eiland voor de kust van Tunesië herbergt de zachtaardige wezens die alleen vruchten van de lotusplant eten; daarom werd het het land van de lotuseters genoemd. Odysseus, een man die nog moet leren van zijn fouten in het verleden, vertrouwt zijn mannen en stuurt ze erop uit om de lotuseters te begroeten. Tot zijn ontsteltenis gaan er uren voorbij zonder dat hij de mannen die hij had gestuurd ziet of hoort.

Het land van de lotuseters

De mannen komen aan in het hol van de lotuseters en begroeten de bewoners van het land De gastvrije gastheren, de lotofagen, bieden Odysseus' mannen voedsel en water aan. Enkele uren verstreken en al snel kon Odysseus niet langer wachten.

Hij loopt naar zijn mannen toe en ziet hoe dronken ze waren. Ze weigerden het eiland te verlaten en wilden alleen het fruit van de lotusplant eten. Odysseus sleurt zijn mannen terug, bindt ze vast aan de boot en zet weer koers.

Wie zijn de lotuseters

De lotofagen of lotuseters komen van een eiland in de Middellandse Zee genaamd Djerba Ze zijn niet vijandig tegenover de mannen van Odysseus en verwelkomen hen met open armen. Ze worden geschreven als luiaards die niets doen en niets anders willen dan de lotusplant eten.

Odysseus' mannen feesten met de lotuseters, nemen de beroemde vrucht in zich op en verliezen zo al hun verlangens om naar huis te gaan. Ze zijn ontdaan van hun doelen, ten prooi gevallen aan de verslavende vrucht van de lotus.

Net als de lotuseters werden de mannen luiaards en verlangden ze niets anders dan de lotusvruchten. Hun verslaving was zo sterk dat Odysseus, die voelde dat er iets mis was met het fruit, zijn mannen terug naar hun schip moest slepen en vast moest ketenen om te voorkomen dat ze ooit nog naar het eiland zouden terugkeren.

De lotusvrucht in de Odyssee

In de Griekse taal verwijst "Lotos" naar een verscheidenheid aan planten, dus de maaltijden van de lotuseters waren onbekend. De plant van het eiland in de Middellandse Zee was een hallucinogeen, verslavend voor iedereen die het proefde.

Daarom wordt aangenomen dat het de Ziziphus lotus is. In sommige verslagen werd de plant beschreven als een kaki of papaver vanwege de verslavende aard van de zaden.

Er wordt betwist dat de lotusbloem een object is dat iemands plezier weerspiegelt en verwent. De mannen van Odysseus hadden veel last van hun unieke verlangens... Dit werd nog versterkt door de angst en waarschijnlijk het verlangen naar huis.

Dit komt misschien een beetje paradoxaal over, maar de onmiddellijke bevrediging van plezier en troost die de plant verzekerde leek te zijn wat zijn mannen nodig hadden. De lotuseters die werden afgebeeld waren gewoon individuen die verlangden naar troost - in dit geval een eeuwigdurende troost.

De symbolische aard van de plant

De symboliek van de lotusbloem staat voor een conflict waar Odysseus en zijn mannen mee te maken krijgen, de zonde van luiheid Degenen die de plant innemen worden een groep mensen die hun doel in het leven zijn vergeten, hun rol volledig veronachtzamen en een pad smeden dat alleen bedoeld is om zichzelf te plezieren. Ze geven in wezen hun leven op en geven zich over aan de vredige apathie die de lotusvrucht teweegbrengt.

Odysseus' tijd in Djerba dient als waarschuwing en voorspelt verslavend gedrag voor zowel het publiek als Odysseus. Als hij de plant had ingenomen, zou hij geen zin hebben gehad om terug te keren naar Ithaka, waardoor hij zijn reis had beëindigd en zijn huis en familie in gevaar had gebracht.

Dit heeft een waarschuwende uitwerking op het publiek en waarschuwt ons voor verleidingen en de gevaren van het vergeten van onszelf en onze doelen. Als iemand ten prooi zou vallen aan de verleidingen van bepaalde verslavingen, zouden we niet beter zijn dan de lotuseters. Hun gedrag en gebrek aan verlangen in het leven doen ons afvragen wie ze waren voordat ze helaas op de vrucht stuitten.

De strijd van Odysseus in Djerba

De lotuseters, die bekend staan om hun slaperige verdoving, zijn slecht in de ogen van Odysseus vanwege de effecten van de lotusvrucht. Ze maken zijn mannen vergeetachtig en moe, waardoor ze in een constante staat van gelukzalige apathie blijven.

Odysseus, die al vele beproevingen heeft doorstaan en aangeschreven staat om nog ergere gevaren te doorstaan, vindt het land van de lotofagen het gevaarlijkste van allemaal.

Als held van zijn volk is Odysseus loyaal en plichtsgetrouw; hij stelt het welzijn van zijn familie en zijn mannen boven dat van zichzelf. Terugkeren naar Ithaka is niet alleen zijn hartenwens, maar ook zijn burgerplicht als hun koning.

Dus om met geweld en zonder het te weten ontdaan te worden van wie hij als persoon was, ontdaan te worden van zijn onwrikbare wil en alle ontberingen los te laten die hij onderging en nog steeds ondergaat, is zowel een bevende als verleidelijke gedachte voor hem, en verleiding is zijn grootste angst.

De lotuseters en Odysseus

Zoals eerder vermeld, Odysseus was een plichtsgetrouwe man die dappere daden verrichtte terwijl zijn mannen passief bleven door het effect van het eten van de lotusplant. In eerste instantie kun je Odysseus inderdaad zien als een lovenswaardige held.

Maar zijn plichtsbesef kan ook worden gezien als een gedwongen daad om erkenning te krijgen, mogelijk versterkt door zijn angst om gemeden te worden door het volk - en niet te vergeten de extra verantwoordelijkheid en verwachtingen van zijn mannen en hun families.

De moderne cultuur/literatuur creëert een prachtig medium dat de manier waarop mensen teksten analyseren naast elkaar zet, waarbij ze extreme standpunten innemen die vreemd genoeg zinvol zijn als er een goed discours is gegeven.

Dit is veel meer het geval bij een canonieke tekst als Odysseus, omdat deze niet volledig gebaseerd is op feiten. Toch kan een fictief perspectief niet worden ontkracht - vandaar de overvloedige hoeveelheid interpretaties als geleerden hierop terugkijken.

De lotusvrucht en moderne cultuur

In de hedendaagse cultuur kunnen verslavingen variëren van illegale drugs tot bedrijven, mobiele telefoons en zelfs gokken. In Percy Jackson van Rick Riordan komen de lotuseters niet voor in Djerba, maar wonen ze in Las Vegas, de stad van de zonde.

Ironisch genoeg herbergt de stad Sin de zondige luiaards; ze dienen hun drugs, waardoor veel mensen gevangen zitten in hun Casino waar men weinig tot geen besef van tijd heeft, alleen plezier en gokken.

Daarnaast zijn ondeugden niet beperkt tot fysieke objecten, maar ook tot emotionele sensaties. Plezier en Blijdschap zijn een hoofdbestanddeel; individuen neigen echter naar eenzaamheid, zelfspot of zelfs bevestiging van leeftijdsgenoten als we de moderne context in beschouwing nemen.

Het spectrum blijft breed omdat elke emotie verbonden is met iemands eigen ervaringen, waardoor het onderscheidend is. -een dynamische lijn waar alle dingen met elkaar verbonden zijn maar nooit samenkomen in hetzelfde einde. Dit is te zien in de moderne bewerking van Homerus' lotuseters.

De lotuseters in de hedendaagse media

In plaats van de zachtaardige wezens die nergens anders naar verlangen dan het eten van het fruit, is Rick Riordans boekbewerking van de lotofagen die van bedriegers. Zij die hun gasten in de val lokken in een Casino met een eindeloze voorraad lotus, en hen dwingen hun fortuin weg te vergokken.

Zodra Percy wakker wordt uit zijn door drugs veroorzaakte roes, waarschuwt hij zijn vrienden en trekt de aandacht van de lotus-eters En in plaats van hen te laten ontsnappen en zich niets aan te trekken van hun verblijfplaats, zoals de originele lotuseter wordt afgeschilderd, achtervolgen ze Percy en zijn vrienden en weigeren ze hen te laten gaan.

Dit illustreert het eerder gegeven voorbeeld; met Riordans portrettering van de lotofagen heeft hij ons een moderner beeld gegeven van deze groep mensen, waardoor het jongere publiek hun belang in de plot kan begrijpen.

Ondanks de tegengestelde portretten zijn Homerus en Riordans bewerking van de lotofagen met elkaar verbonden door de Griekse mythologie . oorspronkelijk komt deze mythe uit verhalen zo oud als de tijd, mondeling verspreid volgens de Griekse traditie.

De Griekse traditie van mondelinge uitbeelding is belangrijk in het stuk; omdat de meeste Griekse mythen van generatie op generatie worden doorgegeven, houdt Homerus zich aan de regels en beeldt hij koren uit in zijn werk. Het belang hiervan wordt talloze keren herhaald in het stuk.

Van Odysseus die zijn reis naar de Phaeciërs vertelt tot Menelaos, de vriend van Odysseus, die zijn reis naar Telemachus vertelt, het belang van zo'n verbale vertelling is het volledig en grondig vertellen van iemands kroniek met diepgang en emotie, een prestatie die Homerus met succes heeft neergezet met de lotuseters.

Conclusie

We hebben het gehad over de lotuseters, de lotusbloem, hun symbolische aard en de strijd die Odysseus op hun eiland moest leveren.

Laten we nu de belangrijkste punten van dit artikel samenvatten:

• Odysseus en zijn mannen oogsten de teleurstelling van de goden door hun acties in Ismaros.
• Als straf stuurt Zeus hen een storm, waardoor ze gedwongen worden aan te meren op het eiland Djerba, waar de zachtaardige wezens genaamd de lotuseters wonen.
• Odysseus stuurt zijn mannen om de inwoners van het land te begroeten, niet wetende welke gevaren hen te wachten staan.
• De lotophages verwelkomen de mannen en nodigen hen uit voor het feest, waar ze voedsel en water van de lotusbloem innemen en hen onbewust verdoven.
• Nu ze dronken zijn van gelukzalige apathie, zijn Odysseus' mannen ontdaan van hun verlangen om naar huis te gaan en in plaats daarvan worden ze verleid om op het eiland te blijven om de verslavende plant voor altijd te eten.
• Odysseus ervaart dit conflict als een strijd, want hij, een moedig man, vreest de verleiding die de lotusbloem met zich meebrengt - zijn mannen wilsonbekwaam maken - een prestatie waar hij echt bang voor is.
• De lotusbloem wordt betwist als een object dat iemands genot weerspiegelt en verwent; eenmaal ingenomen, golft er een staat van narcose om de eter heen die hem in een staat van luiheid brengt, waarin iemands wil en verlangens schijnbaar verdwijnen.
• De lotusplant in de Odyssee waarschuwt ons om voorzichtig te zijn in het aangezicht van problemen, want verleiding, in welke vorm dan ook, vormt een bedreiging die zowel wie we zijn als persoon ontmantelt als de doelen die we voor onszelf hebben gesteld.
• Zowel Riordans als Homerus' bewerking van de lotuseters komen voort uit de mythologie. Dus ondanks dat ze tegenstrijdige portretten hebben, zijn ze met elkaar verbonden in de zin van verandering van de oorspronkelijke mythe.

Tot slot dienen de lotuseters in de Odyssee als een krachtige herinnering voor onze held om standvastig te zijn. Gedwongen op een eiland waar mannen gemakkelijk in de verleiding komen om zich te ontdoen van hun zorgen en plichten, moet Odysseus, de bekende held en man van moed, toegewijd blijven aan de taak die voor hem ligt. Als hij ten prooi zou vallen aan deze verslaving, zou hij het lot van zijn huis en familie in groot gevaar brengen.