سمبولیسم در آنتیگون: استفاده از تصویرسازی و نقوش در نمایشنامه

John Campbell 12-10-2023
John Campbell

سوفوکل از سمبولیسم در آنتیگونه برای اجرای پیام های عمیق تری استفاده کرد که برای مخاطبان آشکار نبود. این نمادها با بیان ایده‌های پیچیده در تصاویر، استعاره‌ها و نقش‌های ساده، به بازی وزن می‌دادند و عناصر دراماتیک بیشتری به داستان اضافه می‌کردند. این مقاله انواع مختلف نمادگرایی در آنتیگون و چگونگی کمک به پیشبرد طرح داستان را بررسی خواهد کرد.

ما همچنین به موارد خاص نمادگرایی در نمایشنامه تراژیک نگاه خواهیم کرد.

سمبولیسم در آنتیگونه: راهنمای مطالعه

در نمایشنامه موارد متعددی وجود دارد که نمادها به صورت هنری برای نمایش ایده ها و احساسات استفاده می شوند . این راهنمای مطالعه به شما کمک می کند نمونه هایی از نمادگرایی، نحوه استفاده از آنها و آنچه را که نشان می دهند را شناسایی کنید. این به هیچ وجه جامع نیست، اما نمادهای اصلی و معانی آنها را پوشش می دهد.

همچنین ببینید: ترجمه Catullus 3

نمادسازی مقبره سنگی در آنتیگون

قبر سنگی نمادی است که نشان دهنده تلاش کرئون برای بازگرداندن قانون است. و دستور با دادن مجازات متناسب با جرم. کرئون مقبره سنگی را ساخت تا آنتیگونه را با زنده به گور کردن او به دلیل سرپیچی از دستوراتش تنبیه کند.

آنتیگون از دستور پادشاه مبنی بر دفن نکردن برادرش پولینیس سرپیچی کرده بود و اقدامات او ثابت کرد که او وفادارتر است. به مرده نسبت به زنده این البته، پادشاه کرئون را عصبانی می کند که فکر می کند زنده ها سزاوار احترام بیشتری از مردگان هستند.کرئون احساس می کند که زنده به گور کردن او در قبر سنگی شایسته جنایت اوست . از این گذشته، آنتیگونه جانب مردگان را انتخاب کرده است، بنابراین تنها مناسب است که به او اجازه دهیم در آن مسیر ادامه دهد.

به قول خود کرئون، «او از اقامت در نور محروم خواهد شد. ، به این معنی که اقدامات سرکش آنتیگون به عنوان مجازات مرگ را دریافت می کند . با این حال، تصمیم برای زنده به گور کردن آنتیگونه نتیجه معکوس می دهد که کرئون به طور غیرمستقیم مسئول مرگ همسر و پسرش باشد.

علاوه بر این، مقبره سنگی نشان دهنده شورش کرئون علیه خدایان است . زئوس حکم داده بود که مردگان را باید دفن کنند تا بتوانند استراحت کنند. امتناع از دفن مردگان باعث می شود آنها روح های سرگردانی داشته باشند و جنایتی علیه زئوس بود. با این حال، قلب سنگی کرئون او را به نافرمانی از خدایان سوق می دهد و این برای او در پایان نمایش گران تمام می شود.

نمادسازی پرنده در آنتیگون

یکی دیگر از تصاویر مهم در آنتیگونه استفاده از پرندگان.

همچنین ببینید: پلئوس: اسطوره یونانی پادشاه میرمیدون ها

Polyneices به عنوان یک عقاب شرور بزرگ توصیف می شود که باعث وحشت و فاجعه در سرزمین تبس می شود.

این تصویر نشان دهنده طبیعت سرکش و شریر است. پلی نیس هنگامی که با برادرش می جنگد و شهر تبس را ویران می کند. از قضا، پرندگان از پولینیس تغذیه می کنند (عقاب شرور) زمانی که او مرد و جسدش به دستور کرئون دفن نشد.

با این وجود،تلاش مداوم آنتیگون برای دیدن جسد پلی‌نیکس باعث می‌شود که نگهبان او را مانند پرنده مادری که بر روی جسد پلی‌نیکس شناور است توصیف کند. در این نمادگرایی، مراقبت بی‌وقفه آنتیگونه از برادرش با مراقبت مادرانه پرنده مادری مقایسه می‌شود که برای محافظت از فرزندانش از جمله جان دادن خود دست به هر کاری می‌زند.

با این حال، بارزترین استفاده از نماد پرنده در داستان از بیننده کور تیرسیاس می آید. تیرسیاس این موهبت را داشت که با مشاهده رفتار پرندگان، آینده را بیان کند . وقتی کرئون از دفن پلی‌نیکس امتناع می‌کند، بیننده به او می‌گوید که پرندگان با یکدیگر می‌جنگند که نمادی از هرج و مرج است که تصمیم کرئون ایجاد کرده است. زیرا آنها از خون پولینیس مست هستند. این نمادی است که چگونه دستورات کرئون خدایان را ساکت کرده است. سپس بیننده به کرئون می‌گوید که پرندگان با ریختن سرتاسر قربانگاه‌های تبس هتک حرمت کرده‌اند که نمادی از شورش کرئون علیه خدایان است و از دفن مناسب پولینیس امتناع می‌کند.

نماد کرئون در آنتیگون

کرئون نماینده پادشاه ظالمی است که اهمیت چندانی به احترام خدایان و حفظ بشریت نمی دهد. او یک رهبر خودکامه است که خدای خودش است و هر کاری را که بخواهد و مناسب جامعه بداند انجام می دهد. کرئون بینش خود را از جامعه دارد و هر کاری که در توانش باشد انجام می دهدتبس را وادار کن تا با کم توجهی به خدایان، دیدگاه خود را دنبال کند.

کرئون به عنوان یک ظالم، از گوش دادن به التماس همیشگی آنتیگونه امتناع می ورزد و احساسات پسرش هامون را در نظر نمی گیرد. کرئون پر از جاه طلبی و غرور است که در نهایت منجر به سقوط او در پایان نمایشنامه می شود.

نماد کرئون در اقتباس آنویله

اما در اقتباس او از آنتیگونه، ژان آنویه، نمایشنامه نویس فرانسوی، کرئون را به گونه ای ارائه می کند که مخاطب را با او همدردی می کند . اگرچه کرئون انویله دیکتاتوری است که خواهان قدرت مطلق است، اما او را به عنوان یک جنتلمن معرفی می کنند که با ظرافت صحبت می کند.

به عنوان مثال، زمانی که آنتیگونه پس از تلاش برای دفن برادرش به خانه آورده شد، کرئون با او صحبت می کند. لحن ملایم و نصیحت کننده . کرئون در اقتباس Anouilh نشان دهنده پادشاه ملایم و خردمندی است که پادشاهی خود را با خرد و نه با زور وحشیانه اداره می کند.

در اقتباس Anouilh، کرئون دلیل خود را برای دفن نکردن پولینیس با ارائه داستانی خلاف آنچه در آن رخ داده است بیان می کند. نمایشنامه سوفوکل. به گفته وی، این دو برادر دزدهای خرده پائی بودند که به مرگ شدید جان خود را از دست دادند و اجساد آنها غیرقابل تشخیص بود. دفن مناسب و دیگری را رها کرد تا بپوسد. این تصمیم کرئون، تبس را متحد کرد زیرا اگر شهروندان از وقایع واقعی آنجا اطلاع داشتند تضاد می شد.در سرزمین .

سایر نمادها در آنتیگونه و معانی آنها

یکی از نقوش در آنتیگونه خاک است که نمادی از شورش آنتیگونه علیه حکومت شاه و وفاداری او به خانواده اش است. همچنین نشان دهنده شجاعت او است حتی در هنگام مواجهه با مرگ قریب الوقوع. تنها کاری که او کرد این بود که مشتی گرد و غبار روی بدن پلی‌نیکس ریخت و همین کافی بود تا او را به قتل برساند. گرد و غبار همچنین نماد مقصد نهایی انسان است زیرا مهم نیست که او یا کرئون یا هرکسی چقدر زندگی کنند، در نهایت تبدیل به خاک خواهند شد.

برای کرئون، پول نماد فساد است همانطور که او به نگهبانانی معتقد است که از پولینیس محافظت می کردند. اجساد برای انجام دفن خود رشوه گرفتند. با این حال، برخلاف اتهامات کرئون، جسد پلی‌نیکس توسط آنتیگونه مهربان که عشق به خانواده‌اش جایگزین ترس او از کرئون شد، دفن شد.

کرئون نمی‌توانست بفهمد که چگونه کسی می‌تواند نگهبانانش را دور بزند و به این ترتیب قانون را زیر پا بگذارد. او معتقد بود یا برای دفن جسد رشوه گرفته اند یا چشم خود را بسته اند. همین موضوع در مورد تیرسیاس بعداً در نمایشنامه گفته شد، زمانی که کرئون بیننده نابینا را متهم کرد که انگیزه پول است .

استعاره در آنتیگون نماینده پول برنج و طلا بود . وقتی کرئون تیرسیاس را متهم می کند که انگیزه اش پول است ( طلا ). بینا نابینا همچنین کرئون را متهم می کند که برای برنج ارزش قائل است و در مقایسه با طلا که نمادی از آرمان های بی ارزش است.استانداردها.

بیانات تیرسیاس بدین معناست که کرئون اصول بهتری را فدای غرور بیهوده و قوانین پوچ خود کرده است . او تصمیم گرفت که از خدایان نافرمانی کند و کل تبس را هتک حرمت کند به خاطر قوانینش که فقط به تقویت نفس او کمک می کرد.

سؤالات متداول

مرگ اوریدیک در آنتیگون چه چیزی را نشان می دهد؟

او. مرگ نماد نی پایانی است که کمر کرئون را می شکند در حالی که تنها می شود. مرگ اوریدیس آخرین درس برای کرئون است زیرا او متوجه می شود که چگونه تصمیماتش باعث مرگ های بی مورد شده است. بنابراین یکی از موضوعات فرعی در آنتیگون مرگ اوریدیک است. اوریدیس، همسر کرئون و مادر هامون، پس از اطلاع از مرگ پسرش هامون، خود را می کشد.

نماد موقعیت آنتیگون چیست؟

محوطه آنتیگونه کاخ تبس است که نماینده تراژدی و تیرگی است که شهر تبس از زمان ادیپ رکس شاهد آن بوده است. آنجا بود که ژوکستا خود را کشت و ادیپ چشمانش را بیرون آورد.

اتئوکلس و پولینیس نیز بر سر تاج و تخت با هم جنگیدند در حالی که اوریدیک نیز در قصر خودکشی کرد. کاخ صحنه نفرین، سوء ظن، مشاجره و نزاع بود . بنابراین، کاخ در آنتیگون نمادی از تراژدی است که بر خانواده ادیپ - از شاه لایوس تا آنتیگون - رخ داد. نمادها و نقوش در آنتیگونه در اینجا یک خلاصه از همه اینها استما کشف کردیم:

  • نماد اصلی مقبره سنگی است که نشان دهنده وفاداری آنتیگونه به خانواده و خدایانش و بی توجهی کرئون به خدایان و اصرار بر پیروی از قوانین خود است.
  • پرندگان در نمایشنامه معانی مختلفی دارند، از جمله نماد عشق آنتیگونه به برادرش، وضعیت رو به زوال تبس و طبیعت شریرانه پلی‌نیکس.
  • کرئون نماینده پادشاه ظالمی است که حرفش قانون است و نمی‌خواهد. به هر کسی اجازه دهید او را منصرف کند حتی اگر قانون خدایان را توهین کند.
  • از دیگر نمادهای نمایشنامه می توان به پول اشاره کرد که کرئون آن را نیروی فساد می داند، برنج که نماد آرمان های بی ارزش کرئون است و طلا که نشان دهنده استانداردهای کیفیت تعیین شده توسط خدایان.
  • کاخ در آنتیگون نماد تراژدی است که بر خانواده ادیپ از پدرش تا فرزندانش از جمله برادرش کرئون رخ داده است.

نمادها در آنتیگون اضافه کنید. عمق داستان غم انگیز و آن را به یک نمایشنامه جالب برای خواندن یا تماشا تبدیل می کند.

John Campbell

جان کمپبل یک نویسنده و علاقه مندان به ادبیات ماهر است که به خاطر قدردانی عمیق و دانش گسترده اش از ادبیات کلاسیک معروف است. جان با اشتیاق به کلام مکتوب و شیفتگی خاصی به آثار یونان و روم باستان، سالها را به مطالعه و کاوش در تراژدی کلاسیک، شعر غزل، کمدی جدید، طنز، و شعر حماسی اختصاص داده است.با فارغ التحصیلی ممتاز در رشته ادبیات انگلیسی از یک دانشگاه معتبر، پیشینه دانشگاهی جان او را برای تحلیل انتقادی و تفسیر این خلاقیت های ادبی جاودانه فراهم می کند. توانایی او در کنکاش در ظرایف شعرهای ارسطو، عبارات غنایی سافو، شوخ طبعی آریستوفان، تفکرات طنز آمیز یوونال، و روایت های گسترده هومر و ویرژیل واقعا استثنایی است.وبلاگ جان به عنوان یک پلت فرم مهم برای او عمل می کند تا بینش ها، مشاهدات و تفسیرهای خود را از این شاهکارهای کلاسیک به اشتراک بگذارد. او از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خود از مضامین، شخصیت ها، نمادها و زمینه تاریخی، آثار غول های ادبی باستانی را زنده می کند و آنها را برای خوانندگان با هر زمینه و علاقه قابل دسترس می کند.سبک نوشتاری جذاب او هم ذهن و هم قلب خوانندگانش را درگیر می کند و آنها را به دنیای جادویی ادبیات کلاسیک می کشاند. با هر پست وبلاگ، جان به طرز ماهرانه ای درک علمی خود را با یک نکته عمیق به هم می پیونددارتباط شخصی با این متون، آنها را قابل ربط و مرتبط با دنیای معاصر می کند.جان که به عنوان یک مرجع در زمینه خود شناخته می شود، مقالات و مقالاتی را با چندین مجله و نشریه ادبی معتبر ارائه کرده است. تخصص او در ادبیات کلاسیک نیز او را به سخنران مورد علاقه در کنفرانس های دانشگاهی و رویدادهای ادبی مختلف تبدیل کرده است.جان کمپبل از طریق نثر شیوا و شور و شوق پرشور خود مصمم است زیبایی جاودانه و اهمیت عمیق ادبیات کلاسیک را احیا کند و جشن بگیرد. چه شما یک محقق متعهد باشید یا صرفاً یک خواننده کنجکاو باشید که به دنبال کشف دنیای ادیپ، اشعار عاشقانه سافو، نمایشنامه های شوخ طبع مناندر یا داستان های قهرمانانه آشیل هستید، وبلاگ جان وعده می دهد که منبع ارزشمندی باشد که آموزش، الهام بخشیدن و شعله ور شدن خواهد داشت. عشق مادام العمر به کلاسیک ها