Efnisyfirlit
Samkvæmt sagnfræðingnum Heródótos varð Esopi fyrir ofbeldisfullum dauða af hendi íbúa Delfí, þó að ýmsar mismunandi ástæður fyrir því hafi verið settar fram. Besta matið á dánardag hans er um 560 f.Kr. .
Rit
| Aftur efst á síðu
|
Það er líklegt að Aesop sjálfur hafi aldrei framið sitt „Fables“ til ritunar, en að sögurnar hafi verið sendar munnlega. Talið er að jafnvel frumsögur Esops hafi líklega verið samansafn sagna úr ýmsum áttum, sem margar hverjar eru upprunnar hjá höfundum sem lifðu löngu fyrir Esop. Vissulega voru til prósa- og vísusöfn af „æsópssögum“ snemma á 4. öld f.o.t. Þau voru aftur þýdd á arabísku og hebresku, frekarauðgað með fleiri sagnasögum frá þessum menningarheimum. Safnið sem við þekkjum í dag er líklega byggt á grískri útgáfu frá 3. öld e.Kr. eftir Babrius, sjálft afrit af afriti af afriti.
Sjá einnig: Myndlíkingar í Beowulf: Hvernig eru myndlíkingar notaðar í fræga ljóðinu?Dæmissögur hans eru nokkrar af þeim mestu vel þekkt í heiminum og eru uppspretta margra orða og orða í daglegri notkun (svo sem „súr vínber“ , “grátandi úlfur“ , „hundur í jötu“ , “ljónshlutur“ osfrv.).
Meðal þeirra frægustu eru:
- Maururinn og engisprettan
- Björninn og ferðamennirnir
- Drengurinn sem grét úlfinn
- Drengurinn sem var hégómlegur
- Kötturinn og Mýs
- Haninn og gimsteinn
- Krákan og könnuna
- Hjörturinn án hjarta
- Hundurinn og beinið
- Hundurinn og úlfurinn
- Hundurinn í jötunni
- Bóndinn og storkurinn
- Bóndinn og nörungurinn
- Friskurinn og uxinn
- Froskarnir sem þráðu konung
- Refurinn og krákan
- Refurinn og geitin
- Refurinn og vínberin
- Gæsin sem verpti gulleggjunum
- Heiðarlegi skógarhöggvarinn
- Ljónið og músin
- Ljónahluturinn
- Mýsnar í ráðinu
- Skiptur hundurinn
- Norðanvindurinn og sólin
- Skjaldbakan og hérinn
- Bæjarmúsin og sveitamúsin
- Úlfurinn í SauðféFatnaður
StórverkSjá einnig: Ino í The Odyssey: The Queen, Goddess, and Rescuer | Til baka efst á síðu
|
- „æsópssögur“
(Fabulist, grískur, um 620 – um 560 f.Kr.)
Inngangur