Griekse vs Romeinse goden Zeus was bijvoorbeeld de koning van de goden en zijn tegenhanger in het Romeinse pantheon was Jupiter. Beide soorten godheden hebben echter verschillen die kunnen helpen om ze van elkaar te onderscheiden.

Dit artikel bespreekt de Griekse versus Romeinse goden en stelt de contrasterende kenmerken en functies tussen de twee vast.

Vergelijkingstabel Griekse vs Romeinse goden

Wat zijn de verschillen tussen de Griekse en Romeinse goden?

Het belangrijkste verschil tussen de Griekse en Romeinse goden is dat de Griekse goden menselijke eigenschappen bezat De Grieken beschreven de goden dus aan de hand van menselijke eigenschappen, terwijl de Romeinen hun goden naar objecten noemden.

Waar staan de Griekse goden bekend om?

Griekse goden staan erom bekend dat ze menselijke eigenschappen hebben en ingrijpen in menselijke aangelegenheden, Sommigen hadden zelfs affaires met mensen en ze beïnvloedden ook andere mythologieën. Ten slotte vierden en deelden ze hun glorie met mensen. Deze aspecten maken hen beroemd.

De menselijke eigenschappen

De Griekse godheden staan bekend om hun levendige beschrijvingen Ze werden beschreven als esthetisch aangenaam voor het oog, behalve Hephaestus, die als zeer onooglijk werd beschreven. Goden als Apollo, Eros en Ares werden gekarakteriseerd als de knapste, terwijl Aphrodite, Artemis en Athena tot de mooiste godinnen behoorden. Een schoonheidswedstrijd tussen drie godinnen diende als achtergrond voor de Trojaanse oorlog.

Het begon allemaal toen Zeus, de koning van de goden, voorzitter was van een schoonheidswedstrijd waarbij de godinnen Aphrodite en Hera betrokken waren. Hij nodigde een prins van Troje, Paris, uit om een oordeel te vellen door de mooiste van de drie godheden te kiezen. Paris koos uiteindelijk Aphrodite nadat zij had beloofd hem de mooiste vrouw ter wereld te schenken, Helena van Sparta (later Helena van Troje). Dit maakte Hera woedend, die plande om Paris en de stad Troje te vernietigen voor wat zij een schande vond vanhaar.

De Griekse goden vertoonden ook menselijke neigingen zoals liefde, haat, jaloezie, vriendelijkheid, barmhartigheid, goedheid en woede. Ze raakten net als mensen in en uit liefde en ervoeren ook gebroken hart, net als mensen. De Grieken projecteerden menselijke waarden, kenmerken en eigenschappen op de goden (bekend als antropomorfisme). Maar omdat het goden waren, werden hun kenmerken meer verheerlijkt dan die van mensen.

De Griekse goden bemoeiden zich met menselijke aangelegenheden

De Griekse goden waren berucht omdat ze zich meer met menselijke aangelegenheden bemoeiden dan hun Romeinse tegenhangers. Hoewel het lot niet kon worden veranderd, deden de goden alles wat in hun macht lag om verander het lot van enkele van hun geliefde of gehate helden, maar het mocht niet baten.

Bijvoorbeeld in de Trojaanse oorlog, de goden kozen zelfs partij Poseidon, Hera, Hephaestus, Hermes en Athena steunden de Grieken. De Trojanen werden ook geholpen door Aphrodite, Apollo, Artemis en Ares en vochten zelfs om de overwinning van de Grieken veilig te stellen.

De goden redden de levens van hun favorieten, zoals in het geval van Paris toen Aphrodite hem moest wegvoeren om te voorkomen dat Menelaos hem zou doden. Ze redden ook hielp de vijanden te doden In de legende van de Odyssee wordt Odysseus geholpen door Athena, de godin van de oorlog, om zijn reis te voltooien en gevierd te worden als een epische held.

De Griekse literatuur staat vol met verhalen over goden en godinnen ingrijpen in menselijke activiteiten Veel Grieken beriepen zich ook op de goden in hun activiteiten en wendden zich vaak tot hen voor leiding en bescherming.

De goden stonden centraal in het leven van de Grieken en vice versa. Kortom, het is eenvoudig om te zeggen dat ze in veel opzichten vergelijkbaar aan mensen, behalve dan dat hun eigenschappen veel meer overdreven waren dan die van hun menselijke tegenhangers.

De Griekse goden hadden affaires met mensen

Zowel mannelijke als vrouwelijke godheden waren populair voor het hebben van seksuele relaties Zeus was de ergste van allemaal omdat hij talloze seksuele partners had, tot grote ergernis van zijn geliefde vrouw Hera.

Dit was ook de drijvende kracht achter de plot van een aantal beroemde mythen, zoals Hera die achtervolgde en probeerde om enkele van Zeus' minnaressen doden Hera probeerde bijvoorbeeld Herakles bij zijn geboorte te doden door twee slangen in de wieg van de baby te sturen.

Dit was nadat ze lucht kreeg van de affaire van haar man met de moeder van Herakles, Alcmene, koningin van Amphitryon. De godinnen raakten ook betrokken bij mannen, zoals Aphrodite en Persephone lieten zien. in de mythe van Adonis. Aphrodite, de godin van de liefde, werd verliefd op Adonis op hetzelfde moment als Persephone en beide godinnen konden niet beslissen wie hem zou krijgen. Zeus regelde de zaak door te bepalen dat Adonis zijn tijd verdeelde tussen beide godheden - hij bracht de helft van het jaar door met Aphrodite en de andere helft met Persephone.

Van de Griekse goden is ook bekend dat ze relaties van hetzelfde geslacht met mensen; Een goed voorbeeld is Zeus. Het opperhoofd van de goden ontvoerde de knapste sterveling en nam hem mee naar de berg Olympus. Daar maakte hij de jongen onsterfelijk om altijd als schenker aan zijn zijde te staan en intiem met hem te zijn. Later vond Zeus de vader van Ganymedes, Tros, en schonk hem fijne paarden als compensatie voor het ontvoeren van zijn zoon.

De Griekse goden beïnvloedden andere mythologieën

Aangezien de Griekse beschaving voorafging aan de Romeinse, werd het Romeinse pantheon beïnvloed door hun Griekse tegenhangers, zij het onder andere namen. Het Griekse pantheon had 12 goden Zelfs de Griekse oergoden beïnvloedden de oergoden van de Romeinen. De Grieken hadden Zeus als oppergod, terwijl de Romeinen Jupiter hadden, de leider van het Romeinse pantheon.

Voor de godin van de liefde hadden de Grieken Aphrodite, terwijl de Romeinen hun Venus noemden. De god van de zee en het water in de Griekse mythologie was Poseidon en zijn equivalent in de Romeinse literatuur Hermes was een boodschapper voor de Griekse goden terwijl Mercurius dezelfde rol speelde voor de Romeinse goden. Hephaestus was de lelijkste godheid onder de Griekse goden en dat gold ook voor Vulcanus van het Romeinse pantheon.

Helden werden goden

In de Griekse mythologie werden sommige helden goden, zoals Herakles en Asclepius - Men geloofde dat deze helden de berg Olympus beklommen waar hun vergoddelijking plaatsvond. Hoewel de Romeinse helden goden konden worden, werden ze meestal goddelijk verklaard door hun opvolgers. Griekse goden hielden van poëzie en respecteerden dichters die bloemrijke taal gebruikten, terwijl Romeinse goden meer geïnteresseerd waren in daden dan in woorden.

De Griekse goden deelden hun glorie met mensen

De Griekse goden deelden hun glorie met de Griekse helden, daarom hechtten de helden veel belang aan goed leven op aarde De lof die mensen hen gaven, zorgde ervoor dat ze populair werden en dat ze geliefd waren.

Ze hadden een band met mensen, zoals toen Demeter verloor haar dochter Persephone, veranderde het seizoen niet; maar nadat we haar hadden gevonden, veranderde het seizoen en werd de glorie gedeeld en gevierd met mensen.

Bovendien werd Zeus boos toen zijn aanbidders niet voor hem baden en hij stuurde ze daarom geen regen. Na een droogteperiode, toen de mensen weer begonnen te bidden, stuurde Zeus eindelijk regen. stuurde de mensen regen voor hun gewassen, Kortom, Zeus had op de een of andere manier contact met de mensen, hij beloonde hen als ze zijn gebod opvolgden en gehoorzaamden.

Waar staan de Romeinse goden bekend om?

De Romeinse goden staan bekend om drie primaire goden, De namen van alle goden waren gerelateerd aan voorwerpen of tastbare dingen. Bovendien is bekend dat ze geen personificatie of unieke fysieke eigenschap hadden die hen onderscheidde. Bovendien is zelfs bekend dat ze geslachtloos waren, omdat ze goddelijk waren.

Drie primaire goden

Wat de Romeinse goden onderscheidde van anderen is hun aantal, ze hadden drie primaire goden die werden aanbeden: Jupiter, Juno en Minerva. De belangrijkste en machtigste god in de Romeinse mythologie was Jupiter, die het lot kon voorspellen. Vooral deze eigenschap onderscheidde hem van anderen.

Romeinse goden naam relaties

De godheden van het oude Rome zijn beroemd omdat ze vernoemd zijn naar planeten die aanwezig waren in het oude Romeinse planetenstelsel. Omdat Jupiter de grootste planeet is, noemden de Romeinen de oppergod die ze geleend van de Griekse beschaving Toen de Romeinen merkten dat de planeet Mars rood/bloedig leek, noemden ze hun oorlogsgod Mars. Omdat Saturnus de langzaamste planeet in het oude planetenstelsel was, noemden ze hun god van de landbouw Saturnus.

Mercurius werd genoemd de boodschapper van de goden omdat het de snelste planeet was die een volledige reis rond de zon maakte (88 dagen). Vanwege de schoonheid en helderheid van Venus stond Venus bekend als de Romeinse godin van de liefde. Elke godheid had haar eigen mythologie en hoe ze werd aanbeden door de Romeinen, net als de Grieken. Volgens de Romeinse mythe werd Jupiter bijvoorbeeld aangeroepen door koning Numa Pompilius, de tweede koning van het Romeinse Rijk, om te helpen omgaan met deslecht weer.

Saturnus werd de god van de landbouw nadat hij de Romeinen het geduld en de vaardigheden had bijgebracht die nodig waren om een overvloedige oogst te produceren. Vulcanus, de god van de metaalbewerking en de vervalsing, was die metallurgie onderwees Juno, de vrouw van Jupiter, was verantwoordelijk voor het beschermen en adviseren van de staat. Neptunus werd de god van het zoete water en de zeeën en men dacht dat hij paarden en paardrijden bij de Romeinen introduceerde.

De Romeinse goden hadden geen fysieke kenmerken

De godheden in het Romeinse pantheon hadden weinig tot geen fysieke kenmerken. Venus wordt in de Romeinse mythologie bijvoorbeeld als mooi beschreven, maar in andere mythologieën zou de beschrijving van een god als volgt gaan verder dan het woord 'mooi' om 'blond' genoemd te worden met groene of blauwe ogen, etc. Voor de Romeinse godin Minerva werden echter alleen haar rollen beschreven en niet hoe ze eruit zag.

De goden van het Romeinse pantheon waren geslachtloos. Beide beschavingen beschreven hun goden anders waarbij de andere goden van andere culturen een sterke nadruk legden op hun gelaatstrekken, terwijl de Romeinen zich minder druk maakten om hun fysieke verschijning.

Sommige geleerden beweren dat de Romeinen meer gefixeerd waren op de activiteiten van hun godheden dan op hoe ze eruit zagen. Ze weigerden dus of dachten gewoon dat het geven van gedetailleerde beschrijvingen Anderen vonden ook dat de Romeinse schrijvers de fysieke beschrijving van hun goden overlieten aan de verbeelding van hun publiek.

FAQ

Wat is het verschil tussen Griekse en Egyptische goden?

De Griekse goden hadden gedetailleerde fysieke kenmerken en waren promiscue, en leken op mensen. Ze hadden bijvoorbeeld ogen in verschillende tinten of haar in verschillende kleuren, net als mensen. Aan de andere kant hadden Egyptische goden meestal de kenmerken van dieren, zoals katten, adelaars en zelfs honden. Ze hadden wel menselijk uitziende lichamen, maar hun hoofden waren van verschillende dieren.

Waarom zijn Griekse goden populairder dan Romeinse?

Griekse godheden zijn populairder omdat Ze beïnvloedden de godheden van het Romeinse pantheon. Bovendien hebben de Griekse goden gedetailleerde en interessante mythen in vergelijking met de Romeinse goden. Daarom is het interessanter om te lezen over of te luisteren naar verhalen van Griekse goden dan Romeinse godheden. Bovendien zijn de verhalen van Griekse goden relevanter voor onze alledaagse verhalen, wat de reden is waarom ze vandaag de dag populairder zijn en er meer over gesproken wordt.

Conclusie

Over het geheel genomen is het eenvoudig om te zeggen dat Griekse versus Romeinse mythologie vergelijken en contrasteren de duidelijke verschillen tussen de Griekse en Romeinse goden heeft onderzocht. We hebben ons gerealiseerd dat de Griekse goden de Romeinse godheden voorafgingen, minstens 1000 jaar en de Griekse goden beïnvloedden het Romeinse pantheon. Hoewel de namen van de Griekse en Romeinse goden niet hetzelfde zijn, beschreven de Grieken hun goden levendig en gedetailleerd terwijl de Romeinen meer geïnteresseerd waren in de activiteiten van hun goden. De Griekse goden stonden bekend om hun voortdurende inmenging in menselijke aangelegenheden en waren berucht om hun vele seksuele relaties met mensen.

De Romeinen besloten hun belangrijke goden naar de vijf planeten in het oude Romeinse planetenstelsel te noemen, terwijl de Grieken hun godheden naar menselijke eigenschappen noemden. De Romeinse goden waren minder populair dan hun Griekse Hoewel ze vele verschillen hadden, deelden ze dezelfde krachten en rollen in hun mythologieën.