Het lot in Antigone De vloek van haar familie gaat terug tot haar vader en zijn overtredingen. Om de ironie van Antigone's lot verder te begrijpen, gaan we terug naar Oedipus Rex, waar het allemaal begon.

Oedipus Rex

Het tragische leven van Oedipus en zijn familie begint bij de geboorte van Oidipous. Een orakel waarschuwt Jocasta, zijn moeder, voor de visie van de zoon om uiteindelijk zijn vader, koning Laius, te doden. Gealarmeerd door deze wending in de gebeurtenissen, beveelt de koning een dienaar om zijn kind mee te nemen en in de rivier te verdrinken, maar in plaats van het lichaam van het kind in het ondiepe water te gooien, besluit de knecht hem achter te laten op de berghelling. Terwijl de knecht gaat, hoort een herder uit Korinthe het geschreeuw van een pasgeborene, hij brengt het kind naar de koning en koningin van Korinthe, Koning Polybus en koningin Merope van Korinthe verwelkomen hun zoon en noemen hem Oedipus.

Na een paar jaar besluit Oedipus naar Delphi te trekken, waar de tempel van Apollo staat. Hij ontvangt een orakel dat zou hij zijn vader in koelen bloede vermoorden, bang om zijn geliefde ouders iets aan te doen, vestigt Oedipus zich in Thebe. Tijdens de reis naar Thebe komt Oedipus een oudere man tegen en maakt ruzie met hem. In een blinde woede doodt hij de man en zijn bedienden, waarbij er één ontsnapt. Vervolgens verslaat hij de sfinx die voor de Thebaanse poort rondhangt. Sindsdien wordt hij beschouwd als een held en mocht trouwen met de huidige koningin van Thebe, Jocasta. Oedipus en Jocasta baren twee dochters en twee zonen, Antigone, Ismene, Eteocles en Polyneices.

Jaren gaan voorbij en de regen lijkt uit te vallen op het land van Thebe. De droogte was zo erg dat het volk van Oedipus eiste dat hij iets aan de dorre plek zou doen. Hij besluit de broer van zijn vrouw, Creon, naar de tempels te sturen om hulp te vragen. Daar gaat Creon naar de tempel om leiding te vragen en krijgt een orakel: de moordenaar van de vorige keizer moet worden gevonden om de problemen van Thebe op te lossen.

Creons woorden stellen Oedipus in staat om de zaak onderzoeken en naar de blinde profeet Tiresias leiden. Tiresias beweert dat Oedipus zijn lot heeft volbracht door zijn vader, de vorige keizer, te vermoorden. Oedipus weigert dergelijke woorden te geloven en wordt naar de enige overlevende van het bloedbad van de vorige koning geleid; de man die jaren geleden aan hem ontsnapte in zijn moorddadige rooftocht. Ontdaan door deze openbaring, Oedipus zoekt zijn vrouw op om woedend te worden, geloven dat ze wist wat er lang geleden gebeurd was.

Jocasta pleegt zelfmoord bij het besef van haar zonden. Oedipus laat zijn zonen de troon besturen terwijl hij zichzelf veroordeelt; hij neemt Antigone met zich mee en laat Ismene achter als boodschapper. In zijn zoektocht, Oedipus wordt getroffen door de bliksem en sterft in een oogwenk, Op de terugweg naar Thebe is Antigone zich bewust van de dood van haar broers en het onwettige decreet van Creon.

Antigone

In Antigone, de vloek van Oedipus duurt voort. Zowel Eteocles als Polyneices zijn dood en Antigone is niet ver achter haar. Ze vecht voor Polyneices' recht om begraven te worden en wordt daarbij ter dood veroordeeld. Antigone is haar hele leven lang vechtend tegen het lot van haar familie. Ze was toegewijd aan haar familie en Creon was niet van plan haar tegen te houden. Ze geloofde heilig in de Goddelijke wetten die stellen dat alle lichamen in de dood begraven moeten worden om door de onderwereld te gaan en ziet Creons wetten als ondermaats en onrechtvaardig ten opzichte van de Goddelijke wetten die ze eeuwenlang hebben gehandhaafd.

Antigone's verzet tegen Creon vanwege zijn tirannie is verraad als Ze gaat sterk in tegen de bevelen van de tiran. Ze vecht dapper voor de begrafenis van Polyneices en wint uiteindelijk. Ondanks dat ze gepakt wordt en ter dood veroordeeld, begraaft Antigone toch haar broer, waarmee ze haar enige doel heeft bereikt. Omdat ze begraven is, Antigone besluit zich van het leven te beroven Desondanks toonde ze haar moed voor het oog van iedereen. Ze gaf hoop aan degenen die strijden tegen oppositie en vrijheid van denken.

Noodlot vs. Vrije Wil Antigone

In de trilogie van Sophocles draait het concept van het Noodlot alleen om de vrije wil van onze personages. Ondanks dat ze orakels van hun noodlot ontvangen, zijn hun daden hun eigen daden. In Oedipus Rex bijvoorbeeld, ontvangt Oedipus zijn profeet al redelijk vroeg in zijn leven. Hij had al aangenomen dat hij geadopteerd was Toch gaf hij toe aan zijn woede en slachtte een willekeurige oudere man en zijn gezelschap af, die ironisch genoeg van zijn biologische vader waren.

In zekere zin had Oedipus zijn driftbuien kunnen bedwingen of gewelddadige neigingen kunnen afzweren uit angst dat hij de orakels gelijk zou geven. Zijn wil is die van hemzelf. Hij had de vrijheid om zijn lot te kiezen Door zijn fouten, zijn overtreding, wordt zijn familie door de goden vervloekt en Antigone moest haar leven geven om daar een einde aan te maken.

Antigone Citaten Over Het Lot

Het lot in de Griekse tragedie wordt beschreven als de wil van de goden, dat de goden en hun grillen de toekomst van de mens bepalen. Hieronder volgen enkele citaten over het noodlot:

"Ik weet het ook, en het verbijstert me. Toegeven is pijnlijk, maar de koppige ziel die vecht met het lot wordt pijnlijk geslagen." Terwijl Creon dit zegt, realiseert hij zich dat de straf en het lot dat hij zo wanhopig probeerde Hij had geleerd van de fouten van Oedipus en dacht dat zijn decreet nutteloos was omdat de goden altijd een manier hadden om hen te straffen.

"O zuster, veracht mij niet, laat mij slechts delen in uw werk van vroomheid en met u sterven." Staten Ismene als ze smeekt om de gevolgen van haar zus te delen.

"Eis niet een werk waarin gij geen hand had; een dood volstaat, waarom zoudt gij sterven?" Weigert Antigone omdat ze niet wil dat haar zus sterft voor haar fouten. Hierin zien we Antigone Hij kiest ervoor om Ismene te laten leven ondanks het lot van hun familie.

"Ja, want gij koos het leven en ik de dood". Antigone zegt een laatste keer als ze kiest om te sterven door haar handen dan toe te staan dat Creon de hare neemt.

Dit zijn enkele van Antigone's citaten met betrekking tot het Noodlot. Sommigen kiezen ervoor om hun Noodlot te accepteren, en sommigen kiezen ervoor om het te tarten; hoe dan ook, Het noodlot is een essentieel onderdeel van Griekse tragedies. Het toont ons het karakter van elk individu. Zijn ze dienstbaar aan hun lot of trotseren ze het met kracht?

Symbolen van lot en bestemming

Antigone's rode koord van lot en bestemming Het blijft niet bij citaten van ons cruciale personage. Sophocles gebruikt ook symbolen om het pad van Antigone's lot te herhalen. Een van de belangrijkste symbolen is Antigone's graflegging.

Met name het begraven is bedoeld voor de doden, en Antigone's straf om levend begraven te worden in de grot... symboliseert haar trouw aan de doden, Ze wordt levend opgesloten in een grot met weinig voedsel, net genoeg om te overleven om te voorkomen dat het bloed van Antigone aan Creons handen kleeft.

Antigone's gevangenschap in een tombe bedoeld voor de doden kan ook geïnterpreteerd worden als een belediging van de goden. De goden hadden verordend dat de overledenen, en alleen de overledenen, begraven moesten worden, maar Antigone werd levend begraven. Creons bijna godslasterlijke daden zijn een poging om de balans van de natuur om te draaien, waarbij hij zichzelf op gelijke voet plaatst met de goden en de overledenen. proberen controle te krijgen over hun grondgebied. Daarom is zijn straf dat hij zijn zoon en vrouw verliest voor zulke gruwelijke daden tegen de goden en hun gelovigen.

Conclusie

Nu we het hebben gehad over het Noodlot, de vrije wil en de implicaties daarvan in de Griekse tragedie, gaan we het hebben over de grondbeginselen van dit artikel.

• Het lot wordt beschreven als het vooraf bepaalde pad van een personage, uitgestippeld door de goden en gegeven door orakels of symbolen in Griekse tragedies.
• Antigone probeert al vanaf het begin van het stuk te vluchten voor haar noodlot en weigert de vloek van haar familie in acht te nemen.
• Ondanks haar inspanningen komt ze aan haar einde door de goddelijke wetten te beschermen, een einde te maken aan de ongelukkige vloek van haar familie en door het leven van Ismene en de ziel van Polyneices te redden.
• Antigone aanvaardt het lot dat de goden voor haar hebben uitgestippeld, maar weigert zich te bekommeren om Creons plannen en daarom doodt ze zichzelf voordat hij haar van het leven kan beroven.
• Het lot en de vrije wil zijn met elkaar verweven in de tragedie van Sophoclean; de acties en houding van elk personage zijn wat hen precies naar hun lot brengt, waarbij de cirkel rond is met de orakels die hen zijn gegeven. Hierdoor zijn het lot en de vrije wil voor altijd met elkaar verbonden door een rood koord.
• Antigone's graflegging symboliseert haar noodlot om te sterven vanwege haar loyaliteiten, en als een belediging voor de goden die Creon wil tarten, begraaft ze wanhopig haar dode. broer, en dus verdiende ze het om ook begraven te worden.

Concluderend, lot en vrije wil zijn met elkaar verbonden Het lot van onze geliefde heldin is verstrikt in haar vrije wil; haar acties, houding en brutale aard zijn wat precies maakt de cirkel naar haar bestemming rond. Het lot en de vrije wil in Antigone en het rode koord dat het verbindt.