ورجیل (ویرجیل) - بزرگترین شاعران روم - آثار، اشعار، بیوگرافی

John Campbell 04-08-2023
John Campbell

(شاعر حماسی و تعلیمی، رومی، 70 – حدود 19 ق.م.)

مقدمهبلاغت، پزشکی و نجوم، اگرچه او خیلی زود شروع به تمرکز بیشتر روی فلسفه (به ویژه اپیکوریانیسم، که زیر نظر سیرو اپیکوریان آموخت) و شروع به نوشتن شعر کرد.

پس از ترور ژولیوس سزار در سال 44 قبل از میلاد و شکست بروتوس و کاسیوس در نبرد فیلیپی در سال 42 قبل از میلاد توسط مارک آنتونی و اکتاویان، املاک خانواده ورجیل در نزدیکی مانتوا مصادره شد (اگرچه او بعداً با کمک دو دوست با نفوذ توانست آن را پس بگیرد، آسینیوس پولیو و کورنلیوس گالوس). با الهام از وعده اکتاویان جوان، "بوکولیک ها" را نوشت (همچنین به عنوان "Eclogues" شناخته می شود)، در 38 قبل از میلاد منتشر شد و با موفقیت زیادی در صحنه روم اجرا کرد، و ورجیل یک شبه به یک شهرت مشهور تبدیل شد، در زمان زندگی خود افسانه ای.

او به زودی به بخشی از حلقه Gaius Maecenas ، دست راست توانا اکتاویان و حامی مهم هنرها، و از طریق او با دیگر شخصیت های برجسته ادبی آن زمان، از جمله Horace و Lucius Varius Rufus ارتباطات زیادی به دست آورد. او سالهای بعدی را، از حدود 37 تا 29 قبل از میلاد، گذراند و روی یک شعر تعلیمی طولانی تر به نام "Georgics" کار کرد، که در سال 29 قبل از میلاد به Maecenas تقدیم کرد.

2> هنگامی که اکتاویان عنوان افتخاری آگوستوس را به خود گرفت و امپراتوری روم را در 27 قبل از میلاد تأسیس کرد، او ورجیل را مأمور کرد که شعری حماسی بنویسد برای تجلیل از روم و مردم روم، و روی دوازده کتاب "Aeneid" در طول ده سال گذشته کار کرد. از زندگی او در 19 پیش از میلاد، ورجیل به یونان و آسیای صغیر سفر کرد تا از نزدیک برخی از تنظیمات حماسه خود را ببیند. اما زمانی که در شهر مگارا بود تب (یا احتمالاً سکته خورشیدی) گرفت و در براندیزیوم، نزدیک ناپل، در سن 51 سالگی درگذشت و "Aeneid" را ترک کرد ناتمام. Eclogues"

نوشته ها

بازگشت به بالای صفحه صفحه

، مجموعه ای از ده شعر کوتاه شبانی در مورد موضوعات روستایی است، که او در 38 قبل از میلادمنتشر کرد (بوکلیک به عنوان یک ژانر توسط تئوکریتوس در قرن سوم قبل از میلاد). این اشعار ظاهراً از قول اکتاویان جوان الهام گرفته شده بود و با موفقیت زیادی در صحنه روم اجرا شد. آمیختگی آنها از سیاست رویایی و اروتیسم ورجیل را به یک شهرت یک شبه تبدیل کرد که در طول زندگی خود افسانه ای بود. 17> که او در سال 29 ق.م به حامی خود Maecenas تقدیم کرد، حاوی 2188 آیه هگزامتریککه به چهار کتاب تقسیم شده است. این به شدت تحت تأثیر شعر تعلیمی هسیوداست و شگفتی‌های آن را تمجید می‌کند.کشاورزی، زندگی یک کشاورز معتدل و خلق عصر طلایی را با سخت کوشی و عرق به تصویر می کشد. این منبع اصلی عبارت مشهور «tempus fugit» («زمان می‌گذرد») است.

ورژیل توسط امپراتور آگوستوس مأمور شد تا شعری حماسی در ستایش روم و رم بنویسد. مردم روم او این فرصت را دید که جاه‌طلبی مادام‌العمر خود را برای نوشتن حماسه‌ای رومی برای به چالش کشیدن هومر ، و همچنین توسعه اسطوره‌های سزاری، که خط جولیان را به قهرمان تروا، آئنیاس بازمی‌گرداند، برآورده کند. او در ده سال آخر عمر خود بر روی دوازده کتاب "Aeneid" کار کرد و آن را از Homer الگوبرداری کرد. «اودیسه» و «ایلیاد» . افسانه ها حاکی از آن است که ورجیل هر روز فقط سه بیت از این شعر را می نوشت، بنابراین قصد داشت به کمال برسد. ورگیل که در سرتاسر آن با هگزامتر داکتیلیک نوشته شده بود، داستان‌های جدا شده از سرگردانی آئنیاس را به یک اسطوره بنیان‌گذار متقاعدکننده یا حماسه ناسیونالیستی تبدیل کرد، که در یکباره رم را به افسانه‌ها و قهرمانان تروا گره زد، فضایل سنتی روم را تجلیل کرد و سلسله جولیو-کلودین را مشروعیت بخشید. 3>

علیرغم آرزوی خود ورگیل مبنی بر سوزاندن شعر، به این دلیل که هنوز ناتمام است، آگوستوس دستور داد که مجریان ادبی ورگیل، لوسیوس واریوس روفوس و پلوتیوس توکا، آن را با کمترین تغییرات ویرایشی منتشر کنند. این ما را بااحتمال وسوسه انگیزی که Vergil به خوبی می خواست تغییرات و اصلاحات اساسی در نسخه ای که به دست ما رسیده است ایجاد کند.

اما، ناقص یا نه، "The Aeneid" بلافاصله به عنوان یک شاهکار ادبی و گواهی بر عظمت امپراتوری روم شناخته شد. نام ورگیل که قبلاً قبل از مرگش مورد تحسین و احترام فراوان قرار گرفته بود، در قرون بعدی با قدرت های تقریباً معجزه آسایی همراه شد و مقبره او در نزدیکی ناپل به مقصد زیارت و احترام تبدیل شد. حتی توسط برخی از مسیحیان قرون وسطی پیشنهاد شده بود که برخی از آثار او به طور استعاری آمدن مسیح را پیشگویی کرده و از این رو او را به نوعی پیامبر تبدیل کرده است. آثار

همچنین ببینید: بئوولف در برابر گرندل: قهرمانی یک شرور را می کشد، سلاح شامل نمی شود

بازگشت به بالای صفحه

همچنین ببینید: پنج رودخانه عالم اموات و کاربرد آنها در اساطیر یونان
  • "Bucolics" ("Eclogues")
  • "Georgics"
  • «آینه»

John Campbell

جان کمپبل یک نویسنده و علاقه مندان به ادبیات ماهر است که به خاطر قدردانی عمیق و دانش گسترده اش از ادبیات کلاسیک معروف است. جان با اشتیاق به کلام مکتوب و شیفتگی خاصی به آثار یونان و روم باستان، سالها را به مطالعه و کاوش در تراژدی کلاسیک، شعر غزل، کمدی جدید، طنز، و شعر حماسی اختصاص داده است.با فارغ التحصیلی ممتاز در رشته ادبیات انگلیسی از یک دانشگاه معتبر، پیشینه دانشگاهی جان او را برای تحلیل انتقادی و تفسیر این خلاقیت های ادبی جاودانه فراهم می کند. توانایی او در کنکاش در ظرایف شعرهای ارسطو، عبارات غنایی سافو، شوخ طبعی آریستوفان، تفکرات طنز آمیز یوونال، و روایت های گسترده هومر و ویرژیل واقعا استثنایی است.وبلاگ جان به عنوان یک پلت فرم مهم برای او عمل می کند تا بینش ها، مشاهدات و تفسیرهای خود را از این شاهکارهای کلاسیک به اشتراک بگذارد. او از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خود از مضامین، شخصیت ها، نمادها و زمینه تاریخی، آثار غول های ادبی باستانی را زنده می کند و آنها را برای خوانندگان با هر زمینه و علاقه قابل دسترس می کند.سبک نوشتاری جذاب او هم ذهن و هم قلب خوانندگانش را درگیر می کند و آنها را به دنیای جادویی ادبیات کلاسیک می کشاند. با هر پست وبلاگ، جان به طرز ماهرانه ای درک علمی خود را با یک نکته عمیق به هم می پیونددارتباط شخصی با این متون، آنها را قابل ربط و مرتبط با دنیای معاصر می کند.جان که به عنوان یک مرجع در زمینه خود شناخته می شود، مقالات و مقالاتی را با چندین مجله و نشریه ادبی معتبر ارائه کرده است. تخصص او در ادبیات کلاسیک نیز او را به سخنران مورد علاقه در کنفرانس های دانشگاهی و رویدادهای ادبی مختلف تبدیل کرده است.جان کمپبل از طریق نثر شیوا و شور و شوق پرشور خود مصمم است زیبایی جاودانه و اهمیت عمیق ادبیات کلاسیک را احیا کند و جشن بگیرد. چه شما یک محقق متعهد باشید یا صرفاً یک خواننده کنجکاو باشید که به دنبال کشف دنیای ادیپ، اشعار عاشقانه سافو، نمایشنامه های شوخ طبع مناندر یا داستان های قهرمانانه آشیل هستید، وبلاگ جان وعده می دهد که منبع ارزشمندی باشد که آموزش، الهام بخشیدن و شعله ور شدن خواهد داشت. عشق مادام العمر به کلاسیک ها