فهرست مطالب
(شاعر حماسی و تعلیمی، رومی، 70 – حدود 19 ق.م.)
مقدمهبلاغت، پزشکی و نجوم، اگرچه او خیلی زود شروع به تمرکز بیشتر روی فلسفه (به ویژه اپیکوریانیسم، که زیر نظر سیرو اپیکوریان آموخت) و شروع به نوشتن شعر کرد.
پس از ترور ژولیوس سزار در سال 44 قبل از میلاد و شکست بروتوس و کاسیوس در نبرد فیلیپی در سال 42 قبل از میلاد توسط مارک آنتونی و اکتاویان، املاک خانواده ورجیل در نزدیکی مانتوا مصادره شد (اگرچه او بعداً با کمک دو دوست با نفوذ توانست آن را پس بگیرد، آسینیوس پولیو و کورنلیوس گالوس). با الهام از وعده اکتاویان جوان، "بوکولیک ها" را نوشت (همچنین به عنوان "Eclogues" شناخته می شود)، در 38 قبل از میلاد منتشر شد و با موفقیت زیادی در صحنه روم اجرا کرد، و ورجیل یک شبه به یک شهرت مشهور تبدیل شد، در زمان زندگی خود افسانه ای.
او به زودی به بخشی از حلقه Gaius Maecenas ، دست راست توانا اکتاویان و حامی مهم هنرها، و از طریق او با دیگر شخصیت های برجسته ادبی آن زمان، از جمله Horace و Lucius Varius Rufus ارتباطات زیادی به دست آورد. او سالهای بعدی را، از حدود 37 تا 29 قبل از میلاد، گذراند و روی یک شعر تعلیمی طولانی تر به نام "Georgics" کار کرد، که در سال 29 قبل از میلاد به Maecenas تقدیم کرد.
2> هنگامی که اکتاویان عنوان افتخاری آگوستوس را به خود گرفت و امپراتوری روم را در 27 قبل از میلاد تأسیس کرد، او ورجیل را مأمور کرد که شعری حماسی بنویسد برای تجلیل از روم و مردم روم، و روی دوازده کتاب "Aeneid" در طول ده سال گذشته کار کرد. از زندگی او در 19 پیش از میلاد، ورجیل به یونان و آسیای صغیر سفر کرد تا از نزدیک برخی از تنظیمات حماسه خود را ببیند. اما زمانی که در شهر مگارا بود تب (یا احتمالاً سکته خورشیدی) گرفت و در براندیزیوم، نزدیک ناپل، در سن 51 سالگی درگذشت و "Aeneid" را ترک کرد ناتمام. نوشته ها
| بازگشت به بالای صفحه صفحه
| Eclogues"
ورژیل توسط امپراتور آگوستوس مأمور شد تا شعری حماسی در ستایش روم و رم بنویسد. مردم روم او این فرصت را دید که جاهطلبی مادامالعمر خود را برای نوشتن حماسهای رومی برای به چالش کشیدن هومر ، و همچنین توسعه اسطورههای سزاری، که خط جولیان را به قهرمان تروا، آئنیاس بازمیگرداند، برآورده کند. او در ده سال آخر عمر خود بر روی دوازده کتاب "Aeneid" کار کرد و آن را از Homer الگوبرداری کرد. «اودیسه» و «ایلیاد» . افسانه ها حاکی از آن است که ورجیل هر روز فقط سه بیت از این شعر را می نوشت، بنابراین قصد داشت به کمال برسد. ورگیل که در سرتاسر آن با هگزامتر داکتیلیک نوشته شده بود، داستانهای جدا شده از سرگردانی آئنیاس را به یک اسطوره بنیانگذار متقاعدکننده یا حماسه ناسیونالیستی تبدیل کرد، که در یکباره رم را به افسانهها و قهرمانان تروا گره زد، فضایل سنتی روم را تجلیل کرد و سلسله جولیو-کلودین را مشروعیت بخشید. 3>
علیرغم آرزوی خود ورگیل مبنی بر سوزاندن شعر، به این دلیل که هنوز ناتمام است، آگوستوس دستور داد که مجریان ادبی ورگیل، لوسیوس واریوس روفوس و پلوتیوس توکا، آن را با کمترین تغییرات ویرایشی منتشر کنند. این ما را بااحتمال وسوسه انگیزی که Vergil به خوبی می خواست تغییرات و اصلاحات اساسی در نسخه ای که به دست ما رسیده است ایجاد کند.
اما، ناقص یا نه، "The Aeneid" بلافاصله به عنوان یک شاهکار ادبی و گواهی بر عظمت امپراتوری روم شناخته شد. نام ورگیل که قبلاً قبل از مرگش مورد تحسین و احترام فراوان قرار گرفته بود، در قرون بعدی با قدرت های تقریباً معجزه آسایی همراه شد و مقبره او در نزدیکی ناپل به مقصد زیارت و احترام تبدیل شد. حتی توسط برخی از مسیحیان قرون وسطی پیشنهاد شده بود که برخی از آثار او به طور استعاری آمدن مسیح را پیشگویی کرده و از این رو او را به نوعی پیامبر تبدیل کرده است. آثار
همچنین ببینید: بئوولف در برابر گرندل: قهرمانی یک شرور را می کشد، سلاح شامل نمی شود
همچنین ببینید: پنج رودخانه عالم اموات و کاربرد آنها در اساطیر یونان
- "Bucolics" ("Eclogues")
- "Georgics"
- «آینه»