(komisch toneelschrijver, Griek, ca. 446 - ca. 386 BCE)

Inleiding

Aristophanes was een productieve en veelgevraagde schrijver. veelgeprezen komisch toneelschrijver uit het oude Griekenland soms de vader van de komedie genoemd Elf van zijn veertig toneelstukken zijn vrijwel compleet aan ons overgeleverd (samen met 1000 korte fragmenten van andere werken) en zijn de enige echte voorbeelden die we hebben van een genre komisch drama dat bekend staat als Oude Komedie. De werken van Aristophanes het leven van het oude Athene misschien wel overtuigender dan die van welke andere auteur dan ook, hoewel zijn bijtende satire en spot met zijn tijdgenoten vaak dicht in de buurt kwam van laster.

Helaas weten we minder over Aristophanes de man dan over zijn toneelstukken, en het meeste wat we over hem weten komt uit verwijzingen in de toneelstukken zelf. Oblieme verwijzingen in latere toneelstukken suggereren dat hij waarschijnlijk geboren rond 446 of 448 v. Chr. mogelijk de zoon van een man genaamd Philippos van het eiland Aegina, hoewel hij vrijwel zeker in Athene werd opgeleid.

Hij schreef in een tijd na de euforie van de Griekse militaire overwinningen op de Perzen Toen de Peloponnesische Oorlog de ambities van Athene als imperiale macht grotendeels had beknot. Maar hoewel het rijk van Athene grotendeels ontmanteld was, was het toch het intellectuele centrum van Griekenland geworden en Aristophanes was een belangrijke figuur in deze verandering van intellectuele mode.

Van zijn karikaturen van de belangrijkste figuren in de kunst (met name Euripides ), in de politiek (vooral de dictator Cleon), en in de filosofie en religie (Socrates), hij vaak wekt de indruk een soort ouderwetse conservatief te zijn en zijn toneelstukken zijn vaak gericht tegen de radicale nieuwe invloeden in de Atheense samenleving.

Hij was echter niet bang om risico's te nemen. Zijn eerste toneelstuk, "De banketbakkers (nu verloren), won de tweede prijs bij de jaarlijkse toneelwedstrijd van de Dionysia in 427 voor Christus, en zijn volgende toneelstuk, "De Babyloniërs" (ook verloren gegaan), won de eerste prijs. Zijn polemische satires in deze populaire toneelstukken bracht de Atheense autoriteiten in verlegenheid en enkele invloedrijke burgers (met name Cleon) probeerden vervolgens de jonge dramaturg te vervolgen op beschuldiging van het belasteren van de Atheense polis. Het werd echter al snel duidelijk dat er (in tegenstelling tot godslastering) geen wettelijke genoegdoening was voor laster in een toneelstuk, en de rechtszaak weerhield Aristophanes er zeker niet van om herhaaldelijken karikaturale Cleon in zijn latere toneelstukken.

Ondanks het zeer politieke karakter van zijn toneelstukken, overleefde Aristophanes De Peloponnesische Oorlog, twee oligarchische revoluties en twee democratische restauraties, dus we kunnen aannemen dat hij niet actief betrokken was bij de politiek. Waarschijnlijk werd hij aan het begin van de 4e eeuw v. Chr. voor een jaar benoemd in de Raad van Vijfhonderd, een gebruikelijke benoeming in het democratische Athene. De genialekarakterisering van Aristophanes in Plato's "Het Symposium" is geïnterpreteerd als bewijs van Plato's vriendschap met hem, ondanks Aristophanes' wrede karikatuur van Plato's leraar Socrates in "De Wolken" .

Voor zover we weten, won Aristophanes slechts één keer de Dionysia van de stad, hoewel hij ook minstens drie keer de minder prestigieuze Lenaia-wedstrijd won. Hij leefde blijkbaar op hoge leeftijd en onze beste schatting van zijn sterfdatum is rond 386 of 385 v. Chr. Misschien zelfs pas 380 v. Chr. Minstens drie van zijn zonen (Araros, Philippus en een derde zoon die ofwel Nicostratus ofwelPhiletaerus) waren zelf komische dichters en later winnaars van de Lenaia en producenten van hun vaders toneelstukken.

De overlevende toneelstukken van Aristophanes in chronologische volgorde over een periode van 425 tot 388 v. Chr: "De Acharniërs" , "De ridders" , "De Wolken" , "De wespen , "Vrede" , "De vogels" , "Lysistrata , "Smophoriazusae". , "De kikkers , "Ecclesiazusae en "Plutus (Rijkdom) De bekendste zijn misschien wel "Lysistrata , "De wespen en "De vogels" .

Komisch drama (wat nu bekend staat als Oude Komedie) was al goed ingeburgerd in de tijd van Aristophanes, hoewel de eerste officiële komedie pas in 487 v. Chr. werd opgevoerd in de Dionysia Stad, tegen die tijd was de tragedie daar al lang ingeburgerd. Het was onder het komische genie van Aristophanes dat de Oude Komedie haar volste ontwikkeling kreeg, en hij was in staat om oneindig sierlijke poëtische taal te contrasteren metvulgaire en beledigende grappen, waarbij hij dezelfde versificatievormen van de tragedies aan zijn eigen doelen aanpaste.

In de tijd van Aristophanes Er was echter een duidelijke trend van Oude komedie naar Nieuwe komedie (misschien het best geïllustreerd door Menander bijna een eeuw later), met een trend weg van de actuele nadruk op echte individuen en lokale kwesties van de Oude Komedie, naar een meer kosmopolitische nadruk op veralgemeniseerde situaties en standaardfiguren, toenemende complexiteit en meer realistische plots.

• "De Acharniërs"
• "De ridders"
• "De Wolken"
• "De wespen
• "Vrede"
• "De vogels"
• "Lysistrata
• "Smophoriazusae".
• "De kikkers
• "Ecclesiazusae
• "Plutus (Rijkdom)