بر اساس کاریکاتورهای او از چهره های برجسته هنر. (به ویژه اوریپید )، در سیاست (به ویژه کلئون دیکتاتور)، و در فلسفه و مذهب (سقراط)، او اغلب این تصور را به وجود می‌آورد که چیزی شبیه محافظه‌کار قدیمی است ، و نمایشنامه های او اغلب مخالف تأثیرات جدید رادیکال در جامعه آتن است.

اما او از ریسک کردن نمی ترسید. اولین نمایشنامه او، «ضیافت‌ها» (اکنون از دست رفته)، در سال 427 پیش از میلاد در مسابقه سالانه شهر دیونیزیا برنده جایزه دوم شد و نمایشنامه بعدی او، «بابلی‌ها» (هم اکنون از دست داد)، جایزه اول را برد. طنزهای جدلی او در این نمایشنامه های پرطرفدار باعث شرمساری مقامات آتن شد و برخی از شهروندان با نفوذ (به ویژه کلئون) متعاقباً به دنبال محاکمه نمایشنامه نویس جوان به اتهام تهمت به پلیس آتن بودند. با این حال، به زودی آشکار شد که (برخلاف بی تقوایی) هیچ جبران قانونی برای تهمت در یک نمایشنامه وجود ندارد، و پرونده دادگاه قطعاً مانع از وحشی گری مکرر و کاریکاتور آریستوفان از کلئون در اواخر خود نشد.

با وجود موضع بسیار سیاسی نمایشنامه هایش، آریستوفان موفق شد از جنگ پلوپونز، دو انقلاب الیگارشی و دو بازسازی دموکراتیک جان سالم به در ببرد، بنابراین می توان فرض کرد که او فعالانه در سیاست شرکت نداشته است. او احتمالاً در آغاز قرن چهارم پیش از میلاد به مدت یک سال به عضویت شورای پانصد نفر منصوب شد، یک انتصاب رایج در آتن دموکراتیک. علیرغم کاریکاتور بی‌رحمانه ارسطوفان از معلم افلاطون، سقراط، در «سمپوزیوم» افلاطون به عنوان مدرکی بر دوستی خود افلاطون با او تعبیر شده است. .

تا آنجا که می دانیم، آریستوفان فقط یک بار در شهر دیونیزیا پیروز شد، اگرچه او حداقل در رقابت کمتر معتبر Lenaia نیز برنده شد. سه بار. ظاهراً او تا سنین پیری زندگی کرده است و بهترین حدس ما در مورد تاریخ مرگ او حدود 386 یا 385 پیش از میلاد است، شاید در اواخر سال 380 قبل از میلاد. حداقل سه تن از پسران او (آراروس، فیلیپوس و پسر سومی به نام نیکوستراتوس یا فیلتائروس) خود شاعران طنز و بعداً برندگان لنایا و همچنین تهیه‌کنندگان نمایشنامه‌های پدرشان بودند.

نمایشنامه‌های بازمانده از آریستوفان ، به ترتیب زمانی از 425 تا 388 پیش از میلاد،عبارتند از: "Acharnians" ، "The Knights" ، "The Clouds" ، «زنبورها» ، «آرامش» ، «پرندگان " ، "Lysistrata" ، "Thesmophoriazusae" ، " قورباغه ها» ، «Ecclesiazusae» و «Plutus (ثروت)» . از این میان، شاید شناخته شده ترین آنها عبارتند از «Lysistrata» ، «The Wasps» و “ پرندگان» .

درام کمیک (چیزی که امروزه به عنوان کمدی قدیمی شناخته می شود) در زمان ارسطوفان به خوبی تثبیت شده بود، اگرچه اولین کمدی رسمی تا سال 487 پیش از میلاد در شهر دیونیزیا روی صحنه نرفت و در آن زمان تراژدی از مدتها قبل در آنجا ایجاد شده بود. تحت نبوغ کمیک آریستوفان بود که کمدی قدیم کامل ترین شکل خود را دریافت کرد و او توانست زبان شاعرانه بی نهایت برازنده را در مقابل شوخی های مبتذل و توهین آمیز قرار دهد و همان اشکال شعری تراژدی نویسان را با اهداف خود تطبیق دهد.

در زمان ارسطوفان ، گرچه، یک روند قابل تشخیص از کمدی قدیم به کمدی جدید وجود داشت (شاید بهترین نمونه توسط مناندر ، تقریباً یک قرن بعد)، شامل گرایشی به دور از تأکید موضعی بر افراد واقعی و موضوعات محلی کمدی قدیمی، به سمت تأکید جهانی تر بر موقعیت های تعمیم یافته و شخصیت های سهام،افزایش سطوح پیچیدگی و توطئه های واقعی تر. بازگشت به بالای صفحه

• «آچارنیان»
• «شوالیه ها»
• «ابرها»
• «زنبورها»
• «آرامش»
• “ پرندگان»
• «Lysistrata»
• «Thesmophoriazusae»
• «قورباغه ها»
• «Ecclesiazusae»
• "Plutus (ثروت)"

(نمایشنامه نویس کمیک، یونانی، حدود 446 - حدود 386 پ.م.)

مقدمه