Մետաֆորները Beowulf-ում խոսքի ձև են, որն օգտագործվում է մի փոքր ավելի հետաքրքիր պատկերներ ավելացնելու հայտնի բանաստեղծությանը: Դրանք օգտագործվում են կերպարների, վայրերի, ինչպես նաև քենինգների տեսքով և օգնում են ընթերցողներին ավելի լավ հասկանալ բանաստեղծությունը:

Փոխաբերական լեզուն որպես ամբողջություն բավականին հաճախ օգտագործվում է Բեովուլֆում, իսկ փոխաբերությունները միայն մի մասը. Կարդացեք սա՝ պարզելու համար, թե ինչպես են փոխաբերությունները օգտագործվում հայտնի բանաստեղծության մեջ և ինչպես են դրանք օգնում ընթերցողներին:

Մետաֆորների օրինակներ Բեովուլֆում

Մետաֆորների օրինակներից մեկը Բեովուլֆում օգտագործումն է: կենինգների . Քենինգները բաղադրյալ բառեր կամ արտահայտություններ են, որոնք օգտագործվում են եզակի ինչ-որ բան նկարագրելու համար: Դա նաև այն է, ինչ անում է փոխաբերությունը, և այդպիսով, քենինգները կարող են անցնել փոխաբերության հովանու ներքո:

Բեովուլֆի որոշ քենինգ օրինակներ ներառում են հետևյալ բաները.

• « ծանր պատերազմի տախտակ »: սա նկարագրում է վահանը
• « կրծքագեղձը »: շղթայական փոստ
• « արևի շլացում »: արևի լույս

Բեովուլֆում ներառված են նաև այլ փոխաբերություններ, և դրանք մեզ ավելի հստակ պատկերացում են տալիս այն մասին, թե իրականում ինչ են կերպարները կամ վայրերը: . Այս հոդվածում ընդգրկված փոխաբերությունները կապված կլինեն Հեորոտի, Բեովուլֆի և Գրենդելի հետ: Հեորոտը համարվում է բոլոր բաների կենտրոնը, և շատ նկարագրություններ շարունակում են վերադառնալ այդ փոխաբերությանը, ինչպես օրինակ՝ « աշխարհի հրաշքը »։ Դա մի վայրի բաբախող սիրտն էհոգիների ապահով կենտրոնը, և Բեովուլֆը պետք է պաշտպանի այն:

Բեովուլֆի փոխաբերությունները ցույց են տալիս, որ նա ողջ բարությունն ու լույսն է, որը գալիս է պաշտպանելու իր ժողովրդին: Նա ինչ-որ իմաստով նման է Աստծուն ՝ փոխաբերությունների միջոցով, ինչպիսին նա է « երկրի հովիվը »։ Եվ Գրենդելը մարմնավորված չար է, նա գրեթե նման է սատանային կամ դևի, որը կոչվում է « Տիրոջ վտարված », ի թիվս շատ այլ չարիքի:

Ի՞նչ է: Փոխաբերություն է: Փոխաբերական լեզուն Beowulf-ում

Մետաֆորը փոխաբերական լեզու է, և այն անուղղակիորեն համեմատություն է երկու բաների միջև : Ճիշտ այնպես, ինչպես նմանությունը համեմատություններ է անում նմանի կամ որպեսի միջոցով (թեթև, ինչպես փետուրը), փոխաբերությունն անում է նույն կերպ, բայց առանց նմանի կամ որպես (Նա իմ կյանքի լույսն է): Փոխաբերություններն օգնում են ինչ-որ բանի ավելի ու ավելի հզոր նկարագրություն տալ, և ընթերցողների համար դա մեծացնում է փորձը:

Բեովուլֆը կարդալիս կարելի է գայթակղվել օգտագործել փոխաբերություններ գլխավոր հերոսի համար, ինչպիսին է « Beowulf is մի աստված՝ աշխարհից չարը հեռացնելով »։ Բեովուլֆն իրականում աստված չէ, բայց այս փոխաբերության/համեմատության մեջ մենք տեսնում ենք, որ այն ցույց է տալիս, որ նա ունի մեծ ուժ, ուժ և նպատակ : Փոխաբերությունները կարող են շատ բարդ լինել, քանի որ դրանք միշտ չէ, որ այնքան հստակ են, և դրանք կարող են դժվար լինել: Երբեմն լինում են ենթադրյալ փոխաբերություններ, և ընթերցողները պետք է ուշադիր կարդան դրանք որսալու համար:

Փոխաբերական լեզուն յուրահատուկ ձևերով համեմատություններ է ստեղծում: Բեովուլֆում,ալիտերացիան փոխաբերական լեզվի օգտագործման եղանակներից մեկն է: Փոխաբերությունները, նմանությունները և անձնավորումը բոլորը փոխաբերական լեզվի օրինակներ են Բեովուլֆում:

Հեորոտի փոխաբերությունները. Դահլիճների սրահը և համաշխարհային հրաշքը

Մինչ Բեովուլֆի շատ փոխաբերություններ կապված են մարդկանց համար, կա մի քանի փոխաբերություններ՝ կապված Հեորոտի, մեդդահլիճի հետ : Սրանք այնքան ցայտուն փոխաբերություններ չեն, որքան որոշ մյուսները, բայց կա ենթադրություն այն մասին, թե ինչ պետք է լինի Հեորոտը բանաստեղծության մեջ:

Դիտեք Հեորոտի նկարագրություններից/փոխաբերություններից մի քանիսը: ստորև՝

• « աշխարհի հրաշքը »: Դա այն է, ինչ Դանիացիների արքան հույս ունի դառնալ Հեորոտը, և դա որոշ ժամանակ էր: . Հեորոտի այս փոխաբերությունը մեզ ցույց է տալիս պատմության կարևորությունը և որքան հեռու է այն ընկնում Գրենդելի ազդեցության պատճառով
• « սրահների սրահ »: Կրկին ցուցադրվում է Հեորոտի տեղը հեքիաթում: . Այն ամեն ինչի կենտրոնն է, սրահների դահլիճը
• « բարձր տունը »: Այս փոխաբերությունը գրված է ճիշտ այնպես, ինչպես Գրենդելը առաջին անգամ դուրս է գալիս խավարից սողալով իր վնասը պատճառելու համար: . Այն հիշեցնում է մեզ Հեորոտի բարության մասին

Բեովուլֆի փոխաբերությունները. Աստծո նման, թե իրականում Աստված:

Բանաստեղծության մեջ կան բազմաթիվ փոխաբերություններ Բեովուլֆի մասին: համեմատեք նրան ինչ-որ լավ ուժի հետ , նույնիսկ մոտ է նրան Աստծուն նմանեցնելուն:

Դիտեք Բեովուլֆի փոխաբերություններից մի քանիսը:ներքևում. (բոլորը վերցված են Շեյմուս Հինիի բանաստեղծության թարգմանությունից)

• « բարու արքայազն »: Նա կոչվում է այսպես, նախքան նա պետք է կռվի Գրենդելի դեմ. առաջին հրեշ
• « երկրի հովիվը »: նրա ազգականը նրան այսպես է անվանում, երբ նա կռվում է վիշապի դեմ իր կյանքի վերջում
• « տերը »: Նրա մարդիկ նրան այսպես են անվանում այն ​​բանից հետո, երբ նա թագավոր է դառնում
• « իրենց գանձ տվողը »: Նրա թագավոր լինելուց հետո նա կոչվում է այսպես, թե ով է տուժելու վիշապի զորությունից:

Սրանցից յուրաքանչյուրը բանաստեղծության մեջ փոխաբերական արտահայտության մի մասն է, և այն մեզ ավելի խորը պատկերացում է տալիս, թե ով էր Բեովուլֆը : Միևնույն ժամանակ, այն մեզ հուշում է, թե ինչպես պետք է նրան դիտեն ընթերցողները։ Նա ամեն ինչ բարի և լույս է, և նա ցանկանում է հեռացնել չարը աշխարհից: Նրա կերպարը կարող է փոխաբերություն լինել Աստծո համար, երբ նա գալիս է երկիրը խավարից փրկելու:

Գրենդելի փոխաբերությունները. Սատանան ինքը, թե՞ պարզապես դև:

Գրենդելի փոխաբերությունները, հավանաբար, հետևյալն են. բանաստեղծության մեջ օգտագործված ամենահետաքրքիրները, քանի որ նկարագրում են նրա մաքուր չարությունը: Նա ըստ էության չար մարմնավորված է, և ընթերցողներն իրականում որևէ խղճահարություն չեն զգում այս ամբողջովին չար չարագործի համար:

Դիտեք Գրենդելի այս փոխաբերությունները.

• « Նա Տիրոջ վտարվածն էր »: Որպես չար արարած՝ նա դեմ կլիներ Աստծուն, բայց սա վերաբերում է Սատանայի պատմությանը: Ինքը՝ Սատանան, նույնպես վտարվել է Աստծո կողմից, նույնպես Գրենդելն աՍատանայի փոխաբերությո՞ւնը:
• « Աստծո անիծյալ դաժանը »: Կրկին Գրենդելին համեմատում են Աստծո կողմից մի կողմ հրված և դեն նետված մի բանի հետ, որը նման է Սատանային և նրա կամակատարներին
• « դևը »: այս փոխաբերությունը մի փոքր ավելի պարզ է, որը ցույց է տալիս, թե որքան չար է Գրենդելը` նրան անվանելով այդպիսին

Բանաստեղծության ընթացքում շատ այլ փոխաբերություններ կան, բայց դրանք օգնում են. մեզ ցույց տալով, թե ինչպիսին պետք է լիներ Գրենդելի կերպարը: Մինչ Բեովուլֆը աստվածանման կերպար է՝ լի բարությամբ, Գրենդելը սատանայի կերպար՝ լի խավարով և չարությամբ : Ինչպես Աստվածաշնչում, Աստված և Սատանան հակադրություններ են, իսկ բարին ու չարը մշտապես կռվում են:

Համառոտ տեղեկություններ հայտնի էպիկական պոեմի մասին

Տեղի է ունենում Սկանդինավիայում 6-րդ դարում, էպիկական պոեմը նկարագրում է երիտասարդ մարտիկի Բեովուլֆի արկածները : Այս հերոսը ամբողջ բանաստեղծության ընթացքում պետք է պայքարեր երեք հրեշների դեմ։ Բանաստեղծությունն առաջին անգամ գրվել է մի անանուն հեղինակի կողմից հին անգլերենով, 975-ից 1025 թվականներին, թեև սկզբում այն ​​բանավոր պատմություն էր, որը պատմվում էր սերունդից սերունդ:

Նա եկավ օգնելու դանիացիներին, ովքեր ունեին տասներկու տարի պայքարում է հրեշի հետ: Այնուհետև նա կռվում է հրեշի մոր հետ և ստանում պատիվ և պարգևներ: Երբ նա դառնում է իր երկրի թագավորը, նա հետագայում պետք է կռվի վիշապի դեմ։ Բանաստեղծությունը հիանալի օրինակ է հերոսական կոդի և ասպետության կարևորության մասին մշակույթի մեջժամանակ .

Այն գիտնականներին հնարավորություն է տվել աշխարհի այս մասի անցյալի մասին պատկերացում կազմել: Այս եզակի և հուզիչ բանաստեղծությունը դարձել է արևմտյան աշխարհի ամենակարևոր գրական ստեղծագործություններից մեկը: Փոխաբերությունները Beowulf-ում, որոնք ընդգրկված են վերը նշված հոդվածում.

• Մետաֆորները Beowulf-ում հեշտությամբ կարելի է գտնել, եթե որևէ մեկը գիտի, թե ինչպես դրանք փնտրել
• Մետաֆորները համեմատություններ են երկու բաների միջև: Դրանք օգնում են ավելի շատ խորություն ավելացնել գրավոր աշխատանքին և ընթերցողներին օգնել ավելին տեսնել պատմության և կերպարի մեջ
• Այս բանաստեղծության մեջ շատ հաճախ օգտագործվում է փոխաբերական լեզուն, ինչպիսին են փոխաբերությունը և փոխաբերությունը
• Մի ճանապարհ փոխաբերությունները օգտագործվում են kennings միջոցով: Քենինգները բաղադրյալ բառեր կամ արտահայտություններ են, որոնք փոխարինում են բնօրինակ բառին. «կետ-ճանապարհ» ծովի համար
• Այլ փոխաբերություններ համեմատություններ են անում կերպարների և վայրերի միջև և ինչ-որ այլ բանի միջև
• Մինչ բանաստեղծության մեջ կան բազմաթիվ փոխաբերություններ: , այս հոդվածում քննարկվում են Հեորոտի փոխաբերությունները, Մեդդահոլը, Բեովուլֆը, հերոսը և Գրենդելը, հրեշը
• Հեորոտը «աշխարհի հրաշքն է», բանաստեղծության կենտրոնը և նրա սիրտն ու հոգին: սկիզբ
• Բեովուլֆը «բարության արքայազնն» է, որն իր կարողություններով գրեթե աստվածանման է թվացել: Նա ներկայացնում է այն ամենը, ինչ լավ է
• Գրենդելը «Տիրոջ վտարվածն է» և «հզոր դևը»
• Դա նաև պայքար է բարու ևչարությունը, որը ցուցադրվում է փոխաբերությունների միջոցով:
• Այն արևմտյան աշխարհի գրականության կարևոր գործերից է

Beowulf-ը լի է փոխաբերություններով, և դրանք օգնում են ընթերցողներին ավելի լավ հասկանալ հերոսներին և նրանց նպատակը պատմության մեջ : Առանց փոխաբերությունների մենք կարող ենք պարզապես տեսնել Բեովուլֆին որպես ուժեղ մարտիկի, բայց դրանցով մենք կարող ենք տեսնել, որ նա ներկայացնում է Աստծուն և բարությունը: Նույնիսկ եթե փոխաբերությունները բարդ են և երբեմն հիասթափեցնող, առանց դրանց գրականությունն ու կյանքը մի փոքր ավելի գունեղ կլինեն: