Բովանդակություն
Հորացիոսը մշակել է իր «Օդեսը» գիտակից ընդօրինակելով հունական կարճ քնարերգությունը։ բնօրինակներ, ինչպիսիք են Պինդարը , Սապֆոն և Ալկեոսը: Նրա հանճարը կայանում էր նրանում, որ Օգոստոսի դարաշրջանում Հռոմի սոցիալական կյանքում կիրառելով այս հին ձևերը՝ հիմնականում օգտագործելով հին հունական սափֆիական և ալկայան մետրերը: «Օդես» -ի առաջին երեք գրքերը, ներառյալ այս մեկը, հրատարակվել են մ.թ.ա. 23 -ին, ժողովածուի ամենավաղ դրական թվագրված բանաստեղծությամբ ( «Nunc est bibendum» ) թվագրվում է մոտ 30 մ.թ.ա. Մենք չունենք կոնկրետ այս բանաստեղծության գրման ճշգրիտ ամսաթիվը:
Այն հասցեագրված է Լևկոնոեին՝ անհայտ երիտասարդ կին ուղեկիցին (հավանաբար, նրա իսկական անունը չէ, քանի որ այն թարգմանվում է որպես «դատարկ գլուխ»): Բանաստեղծության ակնարկներից հավանական է թվում, որ դրա գրման պահին Հորացիոսը և Լևկոնոեն միասին գտնվել են մի վիլլայում, որը գտնվում է Նեապոլի ծոցի ափին («Տիրենյան ծով») վայրի ձմռանը։ օր:
Տես նաեւ: Ինչու՞ Անտիգոնեն թաղեց իր եղբորը:Բանաստեղծության մեջ որոշակի երաժշտություն կա, հատկապես, երբ բարձրաձայն կարդացվում է, և Հորացիոսը կարողանում է վառ պատկերներ հորինել ամենանվազ, ամենատնտեսող արտահայտություններում: Այն փակվում է «carpe diem, quam minimal credula postero» հայտնի տողով («բռնիր օրը, որքան հնարավոր է քիչ վստահելով վաղվան»):
Պաշարներ
| Վերադառնալ էջի սկիզբ
|
- Անգլերենթարգմանությունը՝ Ջոն Քոնինգթոնի (Perseus Project). //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0025:book=1:poem=11
- Լատինական տարբերակ բառ առ բառ թարգմանությամբ (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0024:book=1:poem=11
(Քնարական պոեմ, լատիներեն/հռոմեական, մոտ մ.թ.ա. 23, 8 տող)
Ներածություն
Տես նաեւ: Ալեքսանդր Մակեդոնացու ամուսինը՝ Ռոքսանան և մյուս երկու կանայք