Алитерацијата во Beowulf е повторлива употреба на почетните звуци/букви веднаш по другите, што се случува многу често во Beowulf. Алитерацијата била многу популарно користена во поезијата во временскиот период, затоа и Беовулф се вклопува.

Алитерацијата во епската песна се користела од различни причини . Прочитајте повеќе за да дознаете зошто имало толку многу алитерација во Беовулф.

Станува збор за тоа: Примерите за алитерација во Беовулф

Како што споменавме погоре, алитерации од Беовулф даде на песната тек. Затоа има многу примери за избор.

Во Beowulf има 3.182 алитеративни линии!

Некои од примерите на алитерација во Беовулф вклучуваат:

• „да се наслади со своето човечко тело“ (алитеративна употреба на буквата 'f')
• „ја голтна крв и го голтна месото“ (алитеративна употреба на буквата „g“)
• „Поради страв од непријателство беа принудени да се одречат од него“
• „Поврзани за брегот потоа садот со широки гради“
• „Луѓето на Хротгар живееја среќни во неговата сала“

И еве неколку примери за употреба на алитерација заедно со цезура, или прекин:

• „Ги најде распрскани во сон (цезура) не сомневајќи се ништо“ (алитеративна употреба на буквата „s“ и пред паузата и потоа се повторува после)
• „И единствената надеж на незнабошците (цезура) пеколотсекогаш во нивните срца“ (алитеративна употреба на буквата „h“ пред и по паузата)

Други причини или цел за употреба на алитерацијата во Беовулф

Додека алитерацијата може да има ефект на цветање на песна или друго дело, постојат други причини за употребата на алитерацијата во Епската песна на Беовулф.

Во оваа песна , понекогаш помагаше да означи одредено чувство , како што е агресијата, и да ве натера да го почувствувате тоа како читателот. На пример, употребата на опишување на постапките на Грендел како „ ја голтна крв и го голтна месото “. Ве прави да се чувствувате колку е одвратно и ужасно ова чудовиште.

Можете дури и да го видите чинот на тоа како се случило во вашиот ум , што помага да се зголеми возбудениот портрет во песната . Друга причина за алитерација е обединувањето на нишката на приказната во песната.

Со римата, понекогаш гледате повторени римувани звуци низ песната. Спротивно на ова, кога ќе видите повторена алитеративна употреба на буквата „f“ во различни делови на Беовулф.

Тоа го враќа вашиот фокус на приказната што се раскажува.

Наследството на Беовулф продолжува: Модерна обнова на алитеративните стихови

Алитеративните стихови паднаа од популарност откако римата стана централен фокус, бидејќи модерните обиди за алитеративни стихови станаа популарни. Џ.Р.Р. Толкин, авторот на Господарот на прстените, бил научник наовој временски период и значително во овој вид литература. Тој дури напиша и книга со наслов, On Translating Beowulf .

Неговото дело користејќи алитеративни стихови вклучува :

• „The Homecoming of Beorhtnoth Синот на Беортелм“
• Во делови од поемата „Морскиот човек“
• Тој дури направи некои преводи на самиот Беовулф додавајќи на списокот на различни верзии и преводи на познатите песни
• C.S. Луис, еден од неговите современици и пријатели, исто така пишувал во овој стил во неколку наврати. Неговата алитеративна стиховна поема е наречена „Безимениот остров“ објавена во 1972 година околу десет години по неговата смрт. Поетот В.Х. Оден, исто така, напиша многу песни користејќи го овој стил, вклучувајќи ја и неговата песна „Доба на вознемиреност“, напишана во 1947 година.

Стилот на пишување на Беовулф сè уште продолжува, долго откако песната беше првпат создадена.

Што е алитерација и зошто толку често се користеше во Беовулф?

Алитерацијата е повторлива употреба на почетните звуци или букви веднаш по другите во парче на работа. На пример, алитеративна фраза би била: „ жабата најде фино пердув “.

Алитерацијата често се користи во поезијата или други литературни дела за да се додаде силен ефект. Тоа е особено предност во поезијата бидејќи може да се прилагоди на ритамот или ритамот додека го читате гласно.

Може да ве намами и како читател, да ве натера да почувствувате нешто повеќе или да видитенешто повеќе во вашата имагинација. Сепак, тоа не треба да се прави по случаен избор, а во Беовулф, исто така, не е направено случајно. Целта може да биде повеќекратна, а во оваа позната песна многу често се случуваше алитерација. Беше многу популарен во временскиот период во староанглиската и старонордиската поезија.

Причината за нејзината популарност може да биде затоа што овие видови литературни дела беа првично изведени или кажани усно пред да бидат напишани надолу. Притоа, алитерацијата го дополни ефектот во изведбата, акцентираше одредени звуци и ги олесни описите. Сето тоа е обид да се заокружи песната и да се направи подобра, поинтересна и позабавна. Можете да ги видите ефектите од алитерацијата во Беовулф додека ја читате.

Историјата на алитеративните стихови и алитеративните стихови во Беовулф

Алитеративниот стих се дефинира исто како и употребата на алитерацијата во поезијата . Тој потекнува од старогерманската литература на различни германски јазици. Додека подоцна поезијата имаше повеќе фокус на римата како главен елемент, алитеративните стихови беа фокусирани на алитерацијата и звукот што се создава. начин беше како што следува:

• стар англиски
• старонордиски
• стар саксонски
• стар долногермански
• стар високогермански

Алитеративниот стих на овие јазици беше поставен на следниов начин: дваполулинии со прекин/цезура меѓу нив . Од друга страна, во современите преводи, цезурата се претставува со запирки или со некој друг граматички маркер. Накратко, во првата половина ред, би имало еден или два алитеративни звуци и истиот звук се повторува во првиот слог од редот по паузата.

Алитеративните звуци обично се ставаат само на акцентирани слогови така што тие имаат најголем ефект. Се разбира, тие можат да се појават и на неакцентирани слогови, но нема да ја имаат истата моќ. Алитеративниот стих во Беовулф ги има истите полулинии и цезури , а фокусот е на алитерацијата поставена на акцентирани слогови. Беовулф е пример за типот на поезија што постоел пред фокусот да биде на римата, а овој стар стил не се појавил по 1066 година.

Што е Беовулф? Позадина на познатата староанглиска песна

Беовулф е напишана од анонимен автор помеѓу 975 и 1025 н.е. . Не е јасно кога точно е транскрибирана бидејќи најверојатно првично била усно раскажана приказна пренесена низ генерации. Приказната е сместена во 6 век во Скандинавија. Херојот Беовулф, силен воин, патува кај Данците за да им помогне во борбата против чудовиштето.

Тој се надеваше дека да се прослави во битката и беше успешен во убиството на чудовиштето Грендел и неговата мајка. Подоцна, тој стана неговиот кралземјиште, и како што следува уби змеј. Сепак, тој умре во процесот на тоа, и остана засекогаш запаметен по неговите достигнувања.

Поемата помина низ многу преводи и промени од 1700-тите, па не е јасно кој е оригиналот верзија.

Во песната има и пагански и христијански елементи , па затоа на научниците им отежнало поставувањето на временскиот период. Првично можело да биде напишано како паганско дело. Потоа, како што христијанството растеше во популарност, подоцна можеше да се додадат христијански елементи за да се ублажи паганството.

Заклучок

Погледнете ги главните точки за алитерација во Беовулф опфатена во написот погоре.

• Беовулф е усна песна подоцна напишана на стар англиски јазик помеѓу 975 и 1025 година во алитерација, за приказна за воин наречен Беовулф
• Алитерација е употребата на повторени почетни звуци или букви. Неговата цел е да го надополни расположението или да создаде проток и ритам, одличен за изведба.
• Кај овие видови песни имало два полустихови, со прекин или цезура помеѓу
• Алитерацијата би започнала во првата половина ред, а истиот звук би се повторил по паузата
• Има 3.182 алитеративни стихови во Беовулф, така што има многу примери за алитерација за избор
• Овој тип на поезија избледе, но имаше мала заживувањево времето на Толкин
• И тој и К.С. Луис напишаа неколку староанглиски и модерни англиски алитеративни стихови поеми како што е „Безимениот остров“ на Луис

Бовулф е фасцинантна, возбудлива приказна изобилува со алитерација и само ја прави песната подобра. Тоа додава на возбудливите слики на воинот кој се бори против чудовиштето , а описите на ликовите се многу посилни. Алитерацијата во поезијата продолжува до ден-денес, но требаше да се римува назад, но ако минатите луѓе ги гледаа песните денес, можеби ќе се запрашаат зошто користиме рима.