Creons weigering om Polyneices te begraven en de gevolgen erna

John Campbell 02-06-2024
John Campbell

Als je je ooit hebt afgevraagd waarom Creon weigert Polyneices lichaam te begraven We zijn hier om je te helpen de verklaring van Creon te begrijpen die een fatsoenlijke begrafenis voor Polyneices verbiedt.

We weten dat de laatste verraad heeft gepleegd. Maar in dit artikel geven we je een diepgaande discussie over de gebeurtenis en wat Creon ertoe bracht om Polyneices geen begrafenis te geven.

Koning van Thebe

Creon, de koning van Thebe, brengt door zijn overmoed onheil over zichzelf en zijn familie. Creon verbiedt het begraven van Polyneices en noemt hem een verrader. Het verloop van hoe hij zijn rijk leidt, zijn fouten en zijn trots verhinderde hem wijs en rechtvaardig te regeren.

In plaats daarvan werd hij een tiran, die harde en onrechtvaardige straffen uitdeelde aan degenen die hem trotseerden. In Antigone, hij portretteerde een belangrijke schurk die tegen de goddelijke wet en zijn volk ingaat om loyaliteit te winnen Maar wat is er precies gebeurd waardoor hij zijn neefje een verrader noemt?

Zie ook: Tiresias uit de Odyssee: een blik op het leven van een blinde ziener

Om zijn redenering te begrijpen, moeten we de gebeurtenissen in Antigone doornemen:

  • Na de oorlog die zowel Polyneices als Eteocles doodde, kwam Creon aan de macht en nam de troon over.
  • Zijn eerste decreet als keizer was het begraven van Eteocles en het verbieden van het begraven van Polyneices.
  • Deze stap verontrustte de meerderheid van het volk, want het druist in tegen de goddelijke wet
  • De goddelijke wet, uitgevaardigd door goden, stelt dat alle levende wezens in de dood en alleen de dood begraven moeten worden.
  • Antigone, Creons nichtje, en Polyneices' zus zijn hierdoor het meest van streek.
  • Antigone praat met haar zus Ismene over de onrechtvaardige behandeling van hun broer en vraagt haar hulp om hem te begraven.
  • Wanneer ze Ismene's tegenzin ziet, besluit Antigone hun broer alleen te begraven.
  • Creon is woedend over de pure trotsering
  • Hij laat Antigone arresteren voor het begraven van Polyneices en wordt vervolgens ter dood veroordeeld.
  • Haemon, Antigone's verloofde, en Creon's zoon smeken zijn vader om Antigone te laten gaan.
  • Creon weigert en Antigone wordt naar een tombe gebracht om haar lot af te wachten.
  • Tiresias, de blinde profeet, bezoekt Creon en waarschuwt hem dat hij de goden niet boos mag maken.
  • Tiresias zegt, " Eigenzinnigheid, dat weten we, brengt de beschuldiging van dwaasheid met zich mee. Neen, sta de aanspraak van de doden toe; steek de gevallenen niet neer; wat voor dapperheid is het om de verslagenen opnieuw te doden? Ik heb uw bestwil gezocht, en voor uw bestwil spreek ik: en het is nooit zo fijn om van een goede raadgever te leren, dan wanneer hij u raad geeft voor uw eigen bestwil. "
  • Creons eigen wil is te zien in de wetten en straffen die hij Antigone oplegt
  • De woorden van Tiresias waarschuwen Creon voor de toorn die hem te wachten staat als hij de goden boos maakt met zijn decreet
  • Zijn daden om de begrafenis van een nog in leven zijnde vrouw toe te staan en het graf van de dode man te weigeren, zullen hun toorn opwekken en zowel figuurlijk als letterlijk verontreiniging over Thebe brengen.
  • Vervolgens beschrijft Tiresias zijn dromen op levendige wijze. Hij vertelt dat hij droomt van twee vechtende vogels, dezelfde vogels die vechten om Polyneices' totdat er uiteindelijk een sterft
  • Tiresias haast zich in angst naar Antigone's graf
  • Als hij bij de grot aankomt, ziet hij Antigone aan haar nek hangen en zijn zoon dood...
  • Hij is radeloos over de dood van zijn zoon en brengt zijn lichaam naar de tempel.
  • Eurydice (de moeder van Haemon en de vrouw van Creon) steekt zichzelf in het hart nadat ze de dood van haar zoon heeft vernomen.
  • Creon leeft zijn leven in ellende door de tragedie die hem is geschonken

Creons opkomst aan de macht

Creon kwam voor het eerst aan de macht toen Oedipus zichzelf uit schaamte verbant. De specifieke reden voor Oedipus' plotselinge vertrek laat de troon van Thebe over aan zijn tweelingzonen Zijn zonen, die te jong waren, konden geen natie regeren. Om dit op te lossen, nam Creon het bewind over.

Toen beide zonen meerderjarig waren, besloten de broers om afwisselend in jaren over Thebe te regeren, te beginnen met Eteocles. Maar toen de tijd voor hem was aangebroken om te regeren, besloten de broers om te beginnen met Eteocles. de kroon doorgeven aan zijn broer kwam, weigerde hij en stuurde Polyneices weg.

Woedend en beschaamd zwerft Polyneices door het land, maar uiteindelijk vestigt hij zich in Argos, hier, hij wordt verloofd met een van de prinsessen Hij vertelt over zijn verlangen om de troon over te nemen die hem zo bitter was ontnomen. De koning van Argos geeft Polyneices vervolgens de macht om de troon met geweld over te nemen, wat leidt tot een oorlog die zowel Eteocles als Polyneices doodt.

Creon als koning

Creon werd als koning beschreven als een tiran. Hij was een hoogmoedig man die zichzelf op gelijke voet met de goden beschouwde Hij verzette zich tegen hun wetten, veroorzaakte tweedracht, negeerde de smeekbeden van zijn volk en gaf harde straffen aan degenen die zich tegen hem verzetten.

Hij toonde zijn tirannie aan Antigone, die werd gestraft ondanks het verzoek van zijn zoon en het volk Dit is een voorbeeld voor degenen die zich tegen hem willen verzetten, waardoor ze de toorn van de goden op hun hals halen.

Ondanks dat hij van zijn zoon hield, kon hij niet toegeven aan zijn verzoek om de verloofde van zijn zoon vrij te laten Omdat ze tegen zijn bevelen in ging, vond hij dat ze de dood verdiende.

Creon sloeg geen raad in totdat Tiresias, de blinde profeet, hem waarschuwde voor de tragedie die hem zou overkomen als hij zijn daden niet rechtzette.

Na de bedreiging van zijn zoon haast hij zich onmiddellijk om Antigone te bevrijden, maar in plaats daarvan ontdekt hij het lijk van Antigone en zijn zoon. Hij was te laat, want de tragedie van zijn familie had zich al voltrokken. Dus leefde hij de rest van zijn leven in ellende omdat hij weigerde zijn neef te begraven.

Waarom wilde Creon Polyneices niet begraven?

Creon, in zijn poging om het land te stabiliseren, verlangde naar loyaliteit. Zijn methode - straffen voor verraad. Degenen die hem en de natie hebben verraden, wordt het recht op een fatsoenlijke begrafenis ontzegd.

Ondanks zijn familiebanden met Polyneices, verordonneerde Creon om toestond dat het lijk van zijn neef wegrotte en hem achterliet voor de gieren om zich te voeden Zijn wetten veroorzaakten innerlijke onrust in zijn volk, en in plaats van loyaliteit, zaaide hij tweedracht en veroorzaakte hij uiteindelijk vervuiling in Thebe.

Hoe heeft Creon de vervuiling veroorzaakt?

Creon was regelrecht de kern van vervuiling door een lijk te laten rotten op het oppervlak van zijn land. Figuurlijk creëerde Creon zoveel onenigheid dat zijn wetten uiteindelijk zijn volk vervuilden. Hoe? Omdat hij de goden boos maakte door Antigone levend te begraven en te weigeren de doden te begraven, liep hij de toorn van de goden op.

De goden verwierpen alle gebeden en offers, waardoor het land nog verder vervuild raakte en als rot land werd bestempeld.

Het verrotte land en de vogels

Tiresias' droom toont twee identieke vogels die vechten tot de dood. Deze vogels zijn dezelfde vogels die Polyneices' lijken omcirkelden in het toneelstuk, en op de een of andere manier... Creon beseft in welk gevaar hij zichzelf en zijn familie heeft gebracht.

Hoe stonden de vogels gelijk aan Creons ongeluk? Het conflict van de vogel symboliseert de ongelijkheid die Creon in zijn volk creëerde door zijn decreet Het kan ook geïnterpreteerd worden als de opstand die zou kunnen plaatsvinden.

Tiresias vertelt Creon dan dat deze vogels hem niets zullen vertellen over zijn toekomst omdat ze zich al hebben ondergedompeld in het bloed van de man die ze weigerde te begraven. Dit kan gezien worden als een voorkeur van de goden voor Polyneices en zijn familie boven Creon. Creon wordt de tirannieke koning genoemd, terwijl Antigone in haar dood wordt uitgeroepen tot martelares.

Ongehoorzaamheid in Antigone

Antigone is ongehoorzaam aan Creon door haar broer te begraven, ondanks de wens van de koning. Hoewel Antigone op een familiaire manier met Creon verbonden is, weerhoudt dit de koning van Thebe er niet van om haar hard te straffen.

Hij bedwelmt haar levend als straf, maakt de goden boos en brengt een orakel van Tiresias teweeg, die hem waarschuwt voor zijn lot dat c zou leiden tot de dood van zowel zijn zoon als zijn vrouw.

Antigone's ongehoorzaamheid in het toneelstuk toont haar volledige toewijding aan de goddelijkheid, en in haar ongehoorzaamheid wordt gehoorzaamheid aan de goddelijke wet uitgebeeld.

De straf die Antigone krijgt, dramatiseert het conflict tussen twee tegengestelde wetten en laat het publiek de opbouw die het creëert voelen. Maar Antigone was niet de enige uitdager in het verhaal.

In tegenstelling tot Antigone's burgerlijke ongehoorzaamheid, Creon portretteerde goddelijke insubordinatie Hij gaat in tegen de goddelijke wet en veroordeelt het tegenovergestelde door de begrafenis van Polyneices te weigeren en gaat zelfs zo ver dat hij een levend persoon begraaft.

Zie ook: Satire X - Juvenal - Oud Rome - Klassieke Literatuur

De tegenstrijdige overtuigingen tussen Creon en Antigone brengt hen tot een gepassioneerde ruzie die escaleert tot zaken van leven en dood .

Conclusie

Nu we Creon, zijn heerschappij, zijn karakter, de symbolen in het stuk en Antigone zelf hebben besproken, gaan we de belangrijkste punten van dit artikel bespreken:

  • Creon is de koning die Thebe overnam in Antigone
  • Creon probeerde het land te stabiliseren door een wet uit te vaardigen die de begrafenis van zijn neef Polyneices verhinderde; dit veroorzaakt onrust onder de mensen omdat hun koning besloot zich te verzetten tegen de goddelijke wet.
  • Antigone, woedend hierdoor, begraaft haar broer ondanks de bevelen van de koning. Als ze betrapt wordt, wordt ze begraven en ter dood veroordeeld...
  • De overmoed van Creon maakt de goden boos, die hun ongenoegen laten blijken via Tiresias.
  • Tiresias bezoekt Creon en waarschuwt hem voor de toorn van de goden; hij waarschuwt hem voor het gevaar dat zijn familie loopt.
  • Creon haast zich om Antigone te bevrijden, maar realiseert zich bij aankomst dat hij te laat is; zowel Antigone als zijn zoon Hameon hebben zelfmoord gepleegd.
  • Eurydice, de vrouw van Creon, hoort van de dood van haar zoon en kan het verdriet niet aan, dus steekt ze een dolk in haar hart, waarmee ze het voorteken van Tiresias vervolledigt
  • Creon leeft de rest van zijn leven in ellende door de tragedie die op hem en zijn familie is neergekomen.
  • Het gierengevecht symboliseert de ongelijkheid die Creon creëerde door zichzelf op gelijke voet met de goden te plaatsen.
  • De goden weigeren alle offers en gebeden van Creon en de inwoners van Thebe te accepteren, en dus wordt Thebe beschouwd als rot land of land van vervuiling - zowel letterlijk als figuurlijk.

Een volledige bespreking van waarom Creon weigerde Polyneices te begraven, Creon als koning, het verrotte land van Thebe en de symbolische aard van de vogels in Tiresias' dromen.

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.