(Tragedie, Grieks, 431 BCE, 1.419 regels)

Inleiding

"Medea (Gr: "Medeia ) is een tragedie geschreven door de oude Griekse toneelschrijver Euripides gebaseerd op de mythe van Jason en Medea en in het bijzonder Medea's wraak op Jason omdat hij haar verraden heeft met een andere vrouw. Vaak beschouwd als Euripides zijn beste en populairste werk en een van de grote toneelstukken van de westerse canon, het is alleen won de derde prijs toen het werd gepresenteerd op de Dionysia festival in 431 BCE samen met de verloren toneelstukken "Philoctetes , "Dictys" en "Theristai" .

Na de avonturen van het Gulden Vlies nam de Griekse held Jason zijn vrouw Medea in ballingschap in Korinthe, maar daarna verliet haar, op zoek naar om zijn politieke ambities door te trouwen met Glauce, de dochter van koning Creon van Korinthe.

Het stuk opent Medea treurt om het verlies van de liefde van haar man. Haar oudere verpleegster en het koor van Korinthische vrouwen (die over het algemeen sympathiek tegenover haar staan) vrezen wat ze zichzelf of haar kinderen zou kunnen aandoen. Koning Creon, ook bang voor wat Medea zou kunnen doen, verbant haar en verklaart dat zij en haar kinderen Korinthe onmiddellijk moeten verlaten. Medea smeekt om genade en krijgt één dag uitstel, meer heeft ze niet nodig om wraak te nemen.

Jason arriveert en probeert zichzelf uit te leggen. Hij zegt dat hij niet van Glauce houdt maar kan de kans om met een rijke en koninklijke prinses te trouwen niet laten liggen (Medea komt uit Colchis in de Kaukasus en wordt door de Grieken als een barbaarse heks beschouwd) en beweert dat hij hoopt op een dag de twee families te verenigen en Medea als zijn minnares te houden. Medea en het koor van Korinthische vrouwen geloven hem niet Ze herinnert hem eraan dat ze haar eigen volk voor hem heeft verlaten, haar eigen broer heeft vermoord omwille van hem, zodat ze nu nooit meer naar huis kan terugkeren. Ze herinnert hem er ook aan dat zij het zelf was die hem heeft gered en de draak heeft gedood die het Gulden Vlies bewaakte, maar hij is onbewogen en biedt alleen maar aan om haar gunstig te stemmen met geschenken. Medea laat duister doorschemeren dat hij zijn beslissing wel eens zou kunnen betreuren en is in het geheim van plan om beide te doden.Glauce en Creon.

Medea wordt dan bezocht door Aegeus In ruil vraagt Medea om zijn bescherming en hoewel Aegeus niet op de hoogte is van Medea's wraakplannen, belooft hij haar een schuilplaats als ze naar Athene kan ontsnappen.

Medea vertelt het koor van haar plannen om een gouden mantel te vergiftigen (een familiestuk en geschenk van de zonnegod Helios) waarvan ze denkt dat de ijdele Glauce het dragen niet zal kunnen weerstaan. Ze besluit ook haar eigen kinderen te vermoorden Niet omdat de kinderen iets verkeerds hebben gedaan, maar als de beste manier die haar gekwelde geest kan bedenken om Jason pijn te doen. Ze roept Jason nogmaals op, doet alsof ze zich bij hem verontschuldigt en stuurt het vergiftigde kleed en de kroon als geschenk naar Glauce, met haar kinderen als de geschenkdragers.

Terwijl Medea nadenkt over haar acties, komt een boodschapper vertellen over het wilde succes van haar plan. Glauce is gedood door de vergiftigde mantel en Creon is ook gedood Ze worstelt met zichzelf over de vraag of ze het op kan brengen om ook haar eigen kinderen te doden, terwijl ze de hele tijd liefdevol tegen ze praat in een ontroerende en ijzingwekkende scène. Na een moment van aarzeling rechtvaardigt ze het uiteindelijk als een manier om hen te redden van de vergelding van Jason en Creons familie. Als deHet koor van vrouwen betreurt haar beslissing, de kinderen zijn aan het gillen. Het koor overweegt in te grijpen, maar doet uiteindelijk niets.

Jason ontdekt de moord van Glauce en Creon en haast zich naar de plek om Medea te straffen, alleen om te horen dat ook zijn kinderen zijn gedood. Medea verschijnt in de wagen van Artemis, met de lijken van haar kinderen, spottend en leedvermaak over Jasons pijn. Ze voorspelt Jason ook een slecht einde voordat ze met de lijken van haar kinderen naar Athene vlucht. Het toneelstuk eindigt met de Klaagzang dat zulke tragische en onverwachte kwaden moet voortvloeien uit de wil van de goden.

Hoewel het stuk nu beschouwd als een van de grote toneelstukken van het oude Griekenland Het Atheense publiek reageerde destijds niet zo positief en kende het slechts een derde prijs (van de drie) toe op het Dionysia festival van 431 BCE, wat nog een teleurstelling toevoegde aan Euripides Dit kan te wijten zijn aan de uitgebreide veranderingen Euripides de conventies van het Griekse theater in het stuk, door een besluiteloos koor op te nemen, door de Atheense samenleving impliciet te bekritiseren en door geen respect te tonen voor de goden.

De De tekst ging verloren en werd herontdekt in de 1e eeuw na Christus in Rome. en werd later bewerkt door de Romeinse tragici Ennius, Lucius Accius, Ovidius , Seneca de Jongere Het werd herontdekt in het Europa van de 16e eeuw en kreeg veel bewerkingen in het theater van de 20e eeuw, met name in het drama van Jean Anouilh uit 1946, "Médée" .

Zoals in de meeste Griekse tragedies is de het spel vereist geen verandering van scène Gebeurtenissen die buiten het toneel plaatsvinden (zoals de dood van Glauce en Creon en Medea's moord op haar kinderen) worden beschreven in uitgebreide toespraken die door een boodschapper worden gehouden, in plaats van dat ze voor het publiek worden opgevoerd.

Hoewel er vrijwel geen regieaanwijzingen in de teksten van Griekse tragedies voorkomen, zou Medea's verschijning in een strijdwagen getrokken door draken tegen het einde van het stuk (op de manier van een "deus ex machina") waarschijnlijk zijn bereikt door een constructie op het dak van de skene of opgehangen aan een "mechane", een soort kraan die in oude Griekse theaters werd gebruikt voor vliegende scènes, enz.

Het toneelstuk verkent veel universele thema's : passie en woede (Medea is een vrouw met extreem gedrag en extreme emoties, en het verraad van Jason heeft haar passie omgezet in woede en buitensporige vernietiging); wraak (Medea is bereid alles op te offeren om haar wraak perfect te maken); grootsheid en trots (de Grieken waren gefascineerd door de dunne lijn tussen grootsheid en overmoed, of trots, en het idee dat dezelfde eigenschappen die een man of vrouw groot maken tot hun ondergang kunnen leiden); de Ander (Medea's exotische vreemdheid wordt benadrukt, nog verergerd door haar status als balling, hoewel Euripides laat tijdens het stuk zien dat de Ander niet uitsluitend iets buiten Griekenland is); intelligentie en manipulatie (Jason en Creon proberen allebei te manipuleren, maar Medea is de meester van de manipulatie en speelt perfect in op de zwakheden en behoeften van zowel haar vijanden als haar vrienden); en rechtvaardigheid in een onrechtvaardige samenleving (vooral als het om vrouwen gaat).

Het wordt door sommigen gezien als een van de eerste feministische werken met Medea als een feministische heldin . Euripides En Medea's openingstoespraak tot het koor is misschien wel de meest welsprekende verklaring van de klassieke Griekse literatuur over het onrecht dat vrouwen wordt aangedaan.

De relatie tussen het koor en Medea is een van de interessantste uit het Griekse drama. De vrouwen zijn afwisselend geschokt en verrukt door Medea, en leven via haar. Ze veroordelen haar en hebben medelijden met haar gruwelijke daden, maar ze doen niets om in te grijpen. Medea is krachtig en onbevreesd en weigert zich onrecht aan te laten doen door mannen. Het koor kan niet anders dan haar bewonderen als ze door wraak te nemen alle misdaden wreekt die ze ooit heeft begaan.gepleegd tegen de hele mensheid. We zijn niet, zoals in Aeschylus ' "Oresteia We mogen ons troosten met het herstel van de door mannen gedomineerde orde: "Medea ontmaskert die orde als hypocriet en ruggengraatloos.

In het personage van Medea We zien een vrouw wiens lijden haar niet heeft veredeld, maar haar tot een monster heeft gemaakt. Ze is woest trots, sluw en koelbloedig efficiënt, niet bereid om haar vijanden ook maar enige vorm van overwinning te gunnen. Ze doorziet de valse vroomheden en hypocriete waarden van haar vijanden en gebruikt hun eigen morele bankroet tegen hen. Haar wraak is totaal, maar gaat ten koste van alles wat haar dierbaar is.vermoordt haar eigen kinderen deels omdat ze de gedachte niet kan verdragen dat ze gekwetst worden door een vijand.

Jason, aan de andere kant De andere mannelijke hoofdpersonen, Creon en Aegeus, worden ook afgeschilderd als zwak en angstig, met weinig positieve eigenschappen.

• Engelse vertaling door E. P. Coleridge (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Euripides/medea.html
• Griekse versie met woord-voor-woord vertaling (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0113

[rating_form id="1″]