In de Griekse mythologie, het monster in de Odyssee omvat Scylla, Charybdis, de sirenen en Polyphemus de cycloop. Zij zijn belangrijke figuren in de Odyssee, een episch gedicht dat wordt beschouwd als een van de twee meesterwerken in de Griekse literatuur, geschreven door Homerus in de achtste eeuw voor Christus. Odysseus' reis bestond uit beproevingen en omstandigheden, zoals het trotseren van een storm, omgaan met tegenslag en het tegenkomen van monsters op zijn reis terug naar huis.

Wie zijn de monsters in de Odyssee?

De monsters zijn de schurken In het epische gedicht Odyssee zijn het de monsters die Odysseus tegenkomt tijdens zijn tien jaar durende terugreis naar Ithaka, waar hij woont en regeert, na de Trojaanse oorlog in Anatolië. Deze monsters dragen een gevoel van tragedie in zich, hetzij in hun lot, hetzij in hoe ze zijn geworden.

Polyphemus in de Odyssee

Polyphemus, is in de Griekse mythologie de zoon van Poseidon, de god van de zee. Polyphemus is een van de schurken die Odysseus en zijn mannen tegenkomen tijdens hun reis naar Ithaka. Hun ontmoeting is te lezen in Boek VIIII van De Odyssee.

Het avontuur van Polyphemus en de lotuseters

Na een aantal dagen verdwaald te zijn in de storm weet Odysseus niet precies waar ze zijn; ze komen terecht op het eiland lotuseters. Hij geeft drie van zijn mannen de opdracht om het eiland te gaan verkennen. Ze ontmoeten een groep mensen die menselijk, vriendelijk en ongevaarlijk lijken. Deze mensen bieden hen lotusplanten aan, en die eten ze op. Odysseus' mannen vinden de plant heerlijk, en ze plotseling alle interesse verliezen terug naar huis te gaan en had het verlangen om bij de lotuseters te blijven, die monsters waren.

Odysseus besloot zijn mannen te zoeken en vond ze, hij dwongen hen terug naar hun schip en verlaten snel het eiland. Men gelooft dat deze lotusplanten mensen doen vergeten als ze worden gegeten. Omdat Odysseus' hele bemanning de lotus consumeert voordat ze vertrekken, komen ze al snel aan in het land van de Cyclopen. Cyclopen zijn eenogige reuzen die onbeschofte en geïsoleerde wezens zijn zonder gemeenschapsgevoel, maar wel goed kaas kunnen maken.

Odysseus en zijn mannen hoopten bij aankomst wat voedsel te vinden. Ze zwierven over het eiland en zochten naar voedsel. Ze kwamen een grot tegen met veel voorraden, zoals kratten melk en kaas, Ze besloten om in de grot op de eigenaar te wachten. Later keerde Polyphemus, de reusachtige cycloop, terug en sloot de opening van de grot af met een enorme rots.

De reus was aangenaam verrast Odysseus en zijn bemanning te zien en dacht dat er heerlijk eten in zijn grot was. Hij greep twee van Odysseus' mannen en at ze op. Polyphemus at nog twee mannen als ontbijt toen hij de volgende ochtend wakker werd. Hij liet Odysseus en zijn mannen achter in de grot en ging naar buiten met zijn kudde schapen.

Odysseus bedacht een plan terwijl de reus weg was. Hij slijpte een reuzenpaal en toen de reus terugkwam, bood hij wijn en wijn aan. verblindde Polyphemus Ze konden ontsnappen door zich onder de buik van Polyphemus' schapen vast te binden. Odysseus en zijn mannen renden met succes weg van Polyphemus' schapen. de boosaardigheid van de reus en zette koers. Polyphemus riep zijn vader Poseidon op om Odysseus niet levend thuis te laten komen.

De Sirenen in de Odyssee

De sirenen in de Odyssee zijn de verleidelijke wezens die half mens en half vogel Deze sirenen behoren tot de vrouwelijke monsters in de Odyssee. Men geloofde dat geen mens het ooit had overleefd om het lied van de sirenen te horen.

Gelukkig waarschuwde Circe, een godin die Odysseus ooit gevangen hield, hem hiervoor en adviseerde hen om hun oren dichtstoppen met was. De was is vergelijkbaar met waar kaarsen van gemaakt zijn; ze maakten het zacht door het te verwarmen onder de zonnestralen en het in stukjes te kneden. Odysseus stopte de oren van elk van zijn mannen dicht zodat ze niet in gevaar zouden vallen.

Odysseus, een groot avonturier, wilde horen wat de sirenen te zeggen hadden zodat hij kon blijven leven en het verhaal kon vertellen, dus besloot hij geen oorsmeer in zijn oren te doen. Hij beval zijn mannen om hem in plaats daarvan aan de mast van het schip vast te binden en vroeg hen om hem strakker vast te binden als hij smeekte om vrijgelaten te worden. Toen ze in de buurt van het eiland van de sirene voeren, hield de goede, stevige wind die hun zeilen ondersteunde vreemd genoeg op. De bemanning gebruikte meteen hun roeispanen en begon te roeien.

Toen hij het eiland passeerde, zag Odysseus meteen worstelde en spande aan de touwen Odysseus' mannen hielden woord en bonden hem nog steviger vast terwijl hij smeekte hem vrij te laten.

Uiteindelijk bereikten ze de afstand waar het veilig was om Odysseus los te maken van de mast terwijl het lied van de sirenen wegebde. De mannen verwijderden de was uit hun oren en vervolgden hun lange reis naar huis.

Scylla en Charybdis in de Odyssee

Zodra Odysseus en zijn bemanning het eiland van de Sirenen waren gepasseerd, gingen ze Scylla en Charybdis tegenkwam. Scylla en Charybdis in de Odyssee zijn de bovennatuurlijke, onweerstaanbare en onsterfelijke wezens die zich ophouden in de smalle vaargeul of de Straat van Messina die Odysseus en zijn mannen moesten navigeren. Deze ontmoeting is te vinden in Boek XII van De Odyssee.

Scylla was een vrouwelijk zeewezen met zes hoofden die bovenop een lange, kronkelende nek zitten. Elk hoofd had een driedubbele rij haaiachtige tanden. Haar middel was omringd door de hoofden van blaffende honden. Ze leefde aan de ene kant van het smalle water en slokte alles op wat binnen haar bereik kwam. Ondertussen had Charybdis haar hol aan de andere kant van het smalle water. Zij was een zeemonster dat het volgende creëerde enorme onderwater draaikolken die een heel schip dreigen op te slokken.

Terwijl hij door de smalle wateren voer, koos Odysseus ervoor om zijn koers tegen de kliffen van Scylla's hol te houden en te voorkomen dat de gigantische draaikolk Maar terwijl hij aan de andere kant naar Charybdis staarde, bogen de hoofden van Scylla zich naar beneden en slokten zes van Odysseus' mannen op.

Samenvatting Scylla en Charybdis

In de ontmoeting met Scylla en Charybdis riskeerde Odysseus Hij verloor zes van zijn mannen, waardoor ze opgegeten konden worden door de zes koppen van Scylla in plaats van het hele schip te verliezen in de draaikolk van Charybdis.

Tegenwoordig is de term "tussen Scylla en Charybdis" is een idioom geworden dat is afgeleid van dit verhaal, wat betekent "het minste van twee kwaden kiezen", "gevangen zitten tussen een rots en een harde plaats". "op de hoorns van een dilemma," en "tussen de duivel en de diepe blauwe zee". Het wordt gebruikt wanneer iemand probeert te beslissen en voor een dilemma staat tussen twee even ongunstige uitersten, wat onvermijdelijk tot een ramp leidt.

Scylla wordt een monster

De zeegod Glaucus was verliefd op een mooie nimf Scylla, maar er werd gezegd dat het onbeantwoorde liefde. Hij zocht hulp bij de tovenares Circe om haar voor zich te winnen zonder te weten dat hij een fout maakte omdat Circe verliefd was op Glaucus. Circe veranderde Scylla vervolgens in een angstig monster.

Andere dichters beweerden echter dat Scylla gewoon een monster was, geboren in een monsterlijke familie. In een ander verhaal wordt gezegd dat de zeegod Poseidon een geliefde van Scylla was, Nereïde Amphitrite, werd jaloers, vergiftigde het bronwater waarin Scylla baadde en veranderde haar uiteindelijk in een zeemonster. Het verhaal van Scylla is een van de vele verhalen waarin het slachtoffer verandert in een zeemonster. een monster uit jaloezie of haat.

Wat symboliseren de monsters in de Odyssee?

Het epische gedicht De Odyssee laat de lezer verder kijken dan de aangeboren angst van de mensheid, vooral in termen van de gevaren van het onbekende, en beseffen de verhulde betekenissen van de eigenschappen die deze monsters betekenen. Deze monsters in het verhaal die dienden als de belangrijkste antagonist in Odysseus' reis vertegenwoordigen verschillende dingen en komen in vele vormen.

Barbaarse mythische wezens als Polyphemus de cycloop, harteloze schurken als de sirenen, Scylla en Charybdis, en meer menselijk uitziende wezens als Calypso en Circe symboliseerden allemaal goddelijke straf, innerlijke leiding en moeilijke keuzes die de grootste stimulans vormen voor Odysseus' veranderingen en karakterontwikkeling in het verhaal.

Odysseus' reis mag dan wel de hoofdzaak van het verhaal zijn, maar de monsters en symbolen die ze vertegenwoordigen blijven om Odysseus te laten hebben consistente groei van wijsheid en spirituele verfijning die hem zal vormen tot een betere koning en tegelijkertijd de lezers de moraal van het verhaal zal geven, als ze maar beter kijken en begrijpen.

Conclusie

De Odyssee van Homerus bestond uit monsters die Odysseus het moeilijk maakten tijdens zijn reis op weg naar huis, maar zijn moed en wil om naar huis terug te keren motiveerden en motiveerden hem. hielp hem en zijn hele crew om de beproevingen en strijd die op hun pad kwamen te overleven.

• Odysseus was samen met zijn bemanning op reis van Anatolië naar Ithaka.
• Odysseus overleefde de verleiding van de lotuseters.
• Hoewel de meeste bekende monsters vrouwtjes zijn, zijn er ook bekende mannelijke monsters zoals Polyphemus.
• De sirenen zijn zeer symbolische monsters, omdat ze staan voor verleiding, risico en verlangen. Hoewel ze worden afgeschilderd als verleidelijke wezens, zal iedereen die hun prachtige gezang hoort zijn verstand verliezen.
• Scylla en Charybdis, twee van de meest prominente monsters in De Odyssee, werden door Odysseus zelf doorstaan.

Na alles wat Odysseus had meegemaakt, kwam hij thuis in Ithaka waar zijn vrouw Penelope en zijn zoon Telemachus wachtten. bevestigde hij zijn troon opnieuw. De lange reis moet zwaar zijn geweest, maar hij heeft zijn glorieuze overwinning zeker verdiend..,