(Lyrisch dichter, Grieks, ca. 630 - ca. 570 BCE)

Inleiding

Sappho was de lyrische dichteres bij uitstek van het oude Griekenland. Hoewel het grootste deel van haar poëzie verloren is gegaan, was ze in de hele oudheid bekend en werd ze enorm bewonderd als een van de grootste lyrische dichters, en haar immense reputatie is blijven voortleven door middel van overgeleverde fragmenten.

Sappho werd ergens tussen 630 en 612 v. Chr. geboren op het Griekse eiland Lesbos (volgens verschillende tegenstrijdige bronnen) en het lijkt erop dat ze rond 600 v. Chr. of vlak daarna al behoorlijk beroemd was. Veel van de biografische fragmenten die we hebben kunnen samenstellen zijn afkomstig uit haar eigen poëzie en kunnen onbetrouwbaar zijn, maar ze kwam waarschijnlijk uit een aristocratische familie.familie. Ze werd door een tijdgenoot beschreven als "viooltjesharig, puur, met een glimlach van honing", maar door een ander als "klein en donker".

Sappho leefde in een periode van politieke onrust op Lesbos, en het lijkt erop dat ze verbannen werd van Lesbos naar Sicilië ergens tussen 604 en 594 voor Christus, om redenen die niet duidelijk zijn (haar eigen poëzie maakt zeer weinig politieke toespelingen). Ze kan getrouwd zijn geweest met een rijke koopman genaamd Cercylas, en het is waarschijnlijk dat ze al een dochter had (mogelijk genaamd Cleïs, naar Sappho's eigenHet is niet zeker, maar vaak wordt aangenomen dat ze later terugkeerde naar haar geliefde Lesbos.

Er wordt aangenomen dat ze rond 570 v. Chr. stierf, hoewel de suggestie dat Sappho zelfmoord pleegde door van de Leucadische kliffen te springen uit liefde voor een veerman genaamd Phaon nu als vals wordt beschouwd.

Sappho's poëzie draait voor een groot deel om passie, verliefdheid en liefde voor verschillende personen en geslachten, hoewel het niet bekend is in hoeverre haar poëzie autobiografisch was. Beschrijvingen van fysieke handelingen tussen vrouwen in haar werk zijn schaars en onderhevig aan discussie, maar de woorden "lesbisch" (van de naam van haar geboorte-eiland) en "sapphisch" werden niettemin op grote schaal toegepast opVrouwelijke homoseksualiteit begon in de 19e eeuw. Homoseksualiteit in haar eigen periode was echter vrij wijdverbreid, vooral onder de inteligentsia en de aristocratie, en werd beschouwd als ongebruikelijk. Het lijkt duidelijk dat ze hield van een aantal van de vrouwen van haar gemeenschap, hoewel het verre van duidelijk is of de passie seksueel werd geuit of niet.

Ze stond bekend als de erkende belangrijkste schrijfster van "bruiloftsliederen" in haar tijd. De Bibliotheek van Alexandrië (die tragisch genoeg in de oudheid afbrandde) zou Sappho's poëzie in negen boeken hebben verzameld, maar het overgebleven deel is erg klein met slechts één gedicht, het "Hymne aan Aphrodite Sappho organiseerde een groep van haar jonge studentes in een "thiasos", een cultus die Aphrodite aanbad met liederen en poëzie, en "Hymne aan Aphrodite is waarschijnlijk gecomponeerd voor uitvoering binnen deze cultus.

Ze schreef in een nogal moeilijk en geheimzinnig Aeolisch Grieks dialect (een van de redenen waarom haar werk steeds minder werd gekopieerd naarmate de tijd verstreek), maar haar poëzie wordt geprezen om de helderheid van de taal en de eenvoud van de gedachte, meer dan om de geestigheid en retoriek.

• "Hymne aan Aphrodite