Cyparissus: de mythe achter de naam van de cipresboom

John Campbell 12-10-2023
John Campbell

Cyparissus was een verhaal dat werd verteld om uit te leggen waarom het sap van de cyparissusplant langs de stam naar beneden liep. Het illustreerde ook de traditie van pederastie Pederastie was een romantische relatie tussen een jonge man en een volwassen man die werd beschouwd als een vorm van inwijding in de volwassenheid. De volwassen man stond bekend als een erastes en de jonge jongen heette een eromenos. Lees verder om de mythe van Cyparissus en de culturele betekenis ervan te begrijpen.

De mythe van Cyparissus

Cyparissus en Apollo

Cyparissus was een aantrekkelijke jonge jongen van het eiland Keos, die het lievelingetje van alle goden was. Apollo, de god van de voorspelling en de waarheid, veroverde echter zijn hart en de twee ontwikkelden sterke gevoelens voor elkaar. Als symbool van zijn liefde schonk Apollo hem een hert naar Cyparissus.

Het hert had een enorm gewei dat glinsterde van goud en schaduw bood voor zijn hoofd. Om zijn nek hing een halsketting van allerlei edelstenen. Hij droeg een zilveren baas op zijn hoofd en glimmende hangers hangen aan elk van zijn oren.

Cyparissus en de hert

Cyparissus groeide zo dol op het hert dat hij het dier overal mee naartoe nam.

Volgens de mythe hield het hert ook van de jongen en werd het tam genoeg voor hem om te berijden. Cyparissus maakte zelfs heldere slingers waarmee hij versierde het gewei van zijn lievelingshert en maakte paarse teugels om het dier te leiden.

Cyparissus Doodt Zijn Huisdier Hert

Op een keer nam Cyparissus het hert mee als hij ging op jacht en omdat de zon verzengde, besloot het dier uit te rusten in de koele schaduw van de bosbomen. Zich niet bewust van waar zijn huisdier lag, wierp Cyparissus een speer in de richting van het hert dat het per ongeluk doodde. De dood van het hert deed de jongen zoveel verdriet dat hij wenste dat hij stierf in plaats van zijn huisdier. Apollo probeerde zijn jonge geliefde te troosten maar Cyparissus weigerde getroost te worden en deed in plaats daarvan een bizar verzoek; hij wilde voor altijd rouwen om het hert.

Aanvankelijk was Apollo terughoudend om zijn verzoek in te willigen, maar de onophoudelijke smeekbeden van de jongen bleken te veel voor Apollo om te slikken, dus gaf hij toe en vervulde zijn wensen. Apollo veranderde de jongen toen in de cipresboom waarvan het sap langs de stam stroomde.

Zie ook: Catharsis in Oedipus Rex: Hoe angst en medelijden worden opgeroepen bij het publiek

Zo verklaarden de oude Grieken het sap dat langs de stam van cipressen stroomde. Zoals gezegd illustreerde de mythe van Cyparissus bovendien de romantische relatie tussen een jonge man en een volwassen man die op dat moment bestond.

Zie ook: Herakles vs Herakles: dezelfde held in twee verschillende mythologieën

Cyparissus-symbool in de oude Griekse cultuur

De mythe van Cyparissus was een symbool van inwijding Cyparissus stond voor alle mannelijke jongens en Apollo voor de oudere mannen. De inwijdingsperiode symboliseerde de "dood" en transfiguratie van de jonge man (eromenos).

Het hertengift van Apollo symboliseerde de gewoonte waarbij de oudere mannetjes (erastes) geschonken dieren aan de eromenos. De jacht op Cyparissus in de mythe betekende de voorbereiding van de jonge mannen op militaire dienst.

Cyparissus volgens Ovidius

Volgens deze versie wordt Cyparissus Ovidius zo verdrietig na de dood van het hert dat hij Apollo smeekt om liet zijn tranen nooit ophouden met stromen. Apollo willigt zijn verzoek in door hem in een cipresboom te veranderen waarvan het sap over de stam stroomt.

Ovidius' versie van de Cyparissus-mythe is ingebed in het verhaal van Orpheus, de Griekse dichter en bard die Hades binnenging om zijn vader te ontmoeten. zijn vrouw Eurydice terug te krijgen. Toen hij zijn doel niet bereikte, verliet hij de liefde van vrouwen voor jonge jongens.

Orpheus produceerde geweldige muziek op zijn lier waardoor de bomen zich in een cavalcade voortbewogen met de laatste cipresboom overgang naar de metamorfose van Cyparissus.

De mythe van Cyparissus zoals opgetekend door Servius

Servius was een Romeinse dichter die in zijn commentaar op de mythe van Cyparissus de god Apollo voor Syvalnus, Servius veranderde ook het geslacht van het hert van mannelijk naar vrouwelijk en maakte de god Sylvanus verantwoordelijk voor de ondergang van het hert in plaats van Cyparissus. Alle andere aspecten van het verhaal, waaronder De Romeinse naam Cyparissus bleef hetzelfde.

De mythe eindigde met Cyparissus god (Sylvanus) die hem veranderde in een cipresboom die hij bij zich droeg als troost voor het verlies van de liefde van zijn leven.

Een andere versie van dezelfde dichter heeft de god van de Westenwind, Zephyrus, als minnaar van Cyparissus in plaats van Sylvanus. Servius associeerde de cipresboom ook met Hades, waarschijnlijk omdat de mensen in Attica versierden hun huizen met cipressen wanneer ze rouwden.

Cyparissus van Phocis

Er is nog een andere mythe over een andere Cyparissus die beschouwd werd als de mythische stichter van de haven van Anticyra vroeger Kyparissos genoemd in de regio Phocis.

Cyparissus Uitspraak

Cyparissus wordt uitgesproken als sy-pa-re-sus wat cipres of cipressenhout betekent.

Conclusie

De mythe van Cyparissus staat bekend als een aitie (oorsprongsmythe) die het volgende verklaart de oorsprong van de cipresplant. Hier volgt een overzicht van alles wat we in dit artikel hebben besproken:

  • Cyparissus was een erg knappe jongen van het eiland Keos die erg geliefd was bij de god Apollo.
  • Als symbool van zijn liefde schonk Apollo de jongen een prachtig hert versierd met juwelen en edelstenen waar de jongen dol op was.
  • Cyparissus ging overal met het hert heen en het hert stond Cyparissus zelfs toe om op zijn rug te rijden omdat hij dol op de jongen was geworden.
  • Op een dag nam Cyparissus het hert mee op jacht en gooide per ongeluk een speer in zijn richting waardoor het dier gedood werd.
  • De dood van het hert bracht veel verdriet bij Cyparissus die besloot dat hij in de plaats van het dier wilde sterven.

Apollo probeerde Cyparissus te troosten maar het mocht niet baten en in plaats daarvan maakte Cyparissus een raar verzoek Apollo willigde het verzoek in door de jongen in een 'huilende' cipresboom te veranderen en dat verklaart waarom het sap van de cipresboom langs zijn stam loopt.

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.