(ඛේදවාචකය, ලතින්/රෝම, c. 62 CE, 1,112 lines)

හැඳින්වීමකාමමිථ්‍යාචාරය, අහංකාරය සහ පිස්සුව. ඇට්රියස් විසින් ඔහුට සේවය කරන ලද ඔහුගේ පුතුන් දෙදෙනෙකුගේ මාංසය Thyestes අනුභව කරනු ඇතැයි ඇය අනාවැකි පළ කරයි. ටැන්ටලස් ඔහුගේම මාලිගාවෙන් බියට පත් වී පලවා හරින අතර ඔහු හේඩීස් වලට කැමති බව පවසයි. ටැන්ටලස් තම දරුවන් පාලනය කිරීමට කැමති වුවද, මෙගාරා ඔවුන්ව උනන්දු කිරීමට උනන්දු වෙයි. Mycenae හි මිනිසුන්ගේ ගායනා කණ්ඩායම පවුලේ අපරාධ සහ ටැන්ටලස්ගේ දඬුවම සම්බන්ධ කර රාජකීය පවුලේ අපරාධ අවසන් කරන ලෙස යාච්ඤා කරයි.

Atreus ඔහුගේ නිවුන් සොහොයුරා වන Thyestes ට එරෙහිව පළිගැනීමේ කෝපයට පත් වේ. ඔහු කලක සිට මයිසීනේගේ සිංහාසනය සඳහා සටන් කරමින් සිටි අතර, ඔහු තම බිරිඳ වන ඇරෝප් ද පොළඹවාගෙන ඇත (එමගින් ඔහුගේ පුතුන් වන ඇගමෙමොන් සහ මෙනෙලස්ගේ පීතෘත්වය යම් සැකයකට භාජනය කළේය). ඔහුගේ සහායකයා සංයමයෙන් උපදෙස් දෙයි, නමුත් Atreus අහංකාර සහ පාලනය කළ නොහැකි ය. ඔහු තම සහෝදරයාගේ දරුවන් මරා ඔවුන්ගේ පියාට ආහාරයක් ලෙස සේවය කිරීමට ඔහුගේ අදහස (ඇත්ත වශයෙන්ම ඔහුට පෙර ටැන්ටලස් සහ පෙලොප්ස්ගේ පවුල් ඉතිහාසය පුනරුච්චාරණය කිරීම) හෙළි කරයි. ඔහු අදහස් කරන්නේ (ඔහුගේ අමාත්‍යවරුන්ගේ උපදෙස්වලට එරෙහිව) ඔහුගේම පුතුන් වන අගමෙම්නොන් සහ මෙනෙලාවුස් තම අපරාධයේ නියෝජිතයන් ලෙස සම්බන්ධ කර ගැනීමට ඔවුන්ව දූතයන් ලෙස යොදා ගනිමින් පිටුවහල් කිරීමෙන් පසු සංහිඳියාවේ මුවාවෙන් මාලිගයට පොළඹවා ගැනීම සඳහා ය. රජෙකු විය යුත්තේ කුමක් ද යන්න පිළිබඳ සිය මතය ගායනා කරන අතර, තයිස්ටෙස්ගේ නැවත පැමිණීමත් සමඟ රාජකීය පවුලට සමගිය නැවත පැමිණෙනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරන අතර, සරල ජීවිතයක් පිළිබඳ එහි පරමාදර්ශය ප්‍රකාශ කරයි.හුදකලාව.

තයිස්ටෙස් සතුටින් ආපසු පැමිණෙන අතර ඔහුගේ පුතුන් තිදෙනා විසින් පිළිගනු ලැබේ. ඔහු තවදුරටත් බලයට ආශා නොකරයි, ඒ වෙනුවට දරිද්‍රතාවය, විශ්‍රාම ගැනීම සහ සන්සුන් ජීවිතයක් අපේක්ෂා කරයි. ඇට්‍රියස්ගේ සිත වෙනස් වීම ගැන ඔහු තවමත් කල්පනාකාරීව සහ තරමක් ව්‍යාකූලව සිටියද, ඔහුගේම පුත් තරුණ ටැන්ටලස් ඔහුට ඒත්තු ගන්වන්නේ ඇට්‍රියස් යනු යහපත් බවකි. Atreus (සතුටින් සිටින බව මවාපාමින්, නමුත් ඇත්ත වශයෙන්ම ජයග්‍රාහී පළිගැනීමේ මනෝභාවයකින්) Thyestes වෙත ආචාර කර ඔහුගේ රාජධානියෙන් අඩක් ඔහුට පිරිනැමීමට කටයුතු කරයි. Thyestes සතුටුදායක ලෙස පුදුමයට පත් වන අතර ඔහුගේ පුතුන්ට හොඳ හිතක් ලෙස පොරොන්දු විය. කෝරස් පවුලේ බැඳීම්වල ශක්තිය ගැන ගායනා කරන අතර, යුද සූදානමේ සිට සාමය දක්වා ඇති දැඩි වෙනස පිළිබඳව අදහස් දක්වයි.

සම්පූර්ණ පනත 4 සිදු වූ සිදුවීම්වල පණිවිඩකරුවෙකුගේ වාර්තා සමඟ ගෙන ඇත. මාලිගාව තුළ සිදු විය: Atreus විසින් Thyestes ගේ දරුවන් පූජාසනය මත පූජා කර, ඔවුන්ව කැබලි කර සුප් එකක් බවට පත් කර ඇත, පසුව ඔහු බීමත්ව සිටියදී Thyestes වෙත පිළිගන්වන ලදී. ඇට්‍රියස්ගේ අපරාධය නිසා නගරය පුරා ඇති වූ අස්වාභාවික අන්ධකාරයක් ගැන කෝරස් කියයි, දෙවිවරු භීතියෙන් ඉර ආපසු හරවා ගත්හ.

ඇට්‍රියස් ඔහුගේ පළිගැනීම ගැන ප්‍රීති වෙයි. තයිස්ටෙස් මාලිගාව තුළ හෙළිදරව් වී ඇත, තවමත් බීමත්ව සහ ඔහුගේ වාසනාව ගැන ප්‍රීතියෙන් ගායනා කරයි, ඇත්ත වශයෙන්ම සිදුවූයේ කුමක්ද යන්න තවමත් සතුටින් නොදැන සිටියි. කෙසේ වෙතත්, Atreus පසුව ලේ මිශ්‍ර වයින් කෝප්පයක් Thyestes හට පිරිනමන අතර තැටියක ඇති දරුවන්ගේ හිස් ඔහුට පෙන්වයි. Thyestes භීතියට පත් වී ඇතමළ සිරුරු භූමදාන කරන ලෙස අයැද සිටියද, අවසානයේ ඇට්‍රියස් තම පුතුන්ගේ සිරුරු අනුභව කළ බව තියෙස්ටස්ට හෙළි කරයි. තයිස්ටෙස් කම්පනයට පත් වන අතර ඇට්‍රියස්ගේ අපරාධ සඳහා සම්පූර්ණ පළිගැනීමක් පුරෝකථනය කරයි, නමුත් පළිගැනීම සඳහා දෙවිවරුන්ට කරන යාච්ඤාවලට ප්‍රතිචාරයක් නොමැති බව පෙනේ.

“තයිස්ටස්” නාට්‍යකරණය, වාචාලකම, තේමා, නිරූපණ සහ සදාචාරාත්මක සහ දේශපාලන ගැටලු - බොහෝ පැති ඒකාබද්ධ සමස්තයක් ලෙස ඒකාබද්ධ කිරීම සඳහා කැපී පෙනෙන අතර එය බොහෝ විට සෙනෙකා ගේ විශිෂ්ට කෘතිය ලෙස සැලකේ.

නාට්‍යයේ කේන්ද්‍රීය තේමාව වන්නේ තෘප්තිමත්, අතෘප්තිකර ආශාවයි. එවැනි ආශාවක ප්‍රතිමූර්තියක් වන ටැන්ටලස්, සහ තමාගේම පාපයට සදාකාලිකවම ළඟා විය නොහැකි ආහාර පාන සඳහා පාතාල ලෝකයේ දඬුවමක් වූ ටැන්ටලස්ව, ෆියුරිස් විසින් ගෙන්වා ගන්නේ එවැනි අතෘප්තිකර ආශාවකින් ඇට්‍රියස් නිවසට ආසාදනය කිරීමට ය. ඇට්‍රියස්ට දැනටමත් උත්තරීතර බලය හැර සියල්ල තිබුණද, එබැවින් ඔහුට තව තවත් අවශ්‍ය වේ. තවද, ඔහුට අවශ්‍ය වන්නේ ඔහුගේ අයිතිය සහ යුතුකම ලෙස ඔහු දකින තම සහෝදරයාගෙන් පළිගැනීමක් සහ පෙර කළ සියලු පළිගැනීම් නොවැදගත් බවට පත් කිරීමට එවැනි පළිගැනීමකි. මෙගාලෝමේනියාව කෙරෙහි ඔහුගේ නැඹුරුව රෝම අධිරාජ්‍යයේ අතිරික්තය හරහා ජීවත් වන ප්‍රේක්ෂකයන්ගෙන් ගිලිහී නොයනු ඇත.

මෙම අතිරික්තයට එරෙහිව, කෝරස් නිහඬව විකල්පයක් යෝජනා කරයි, සාමාන්‍යයෙන් එයට අනුකූල වේ. Seneca ගේ Stoic විශ්වාසයන්, ස්වයං පාලනය එකම සැබෑ රජකම බව සන්සුන් ඉගැන්වීම මත පදනම් වේ. තනි මනසක් ඇති Atreus ට වෙනස්ව, Thyestes පැහැදිලිවම එක් අතකින් ආශාව සහ අනෙක් පැත්තෙන් දැනුම අතර ඉරී යයි. මේ අනුව, ඔහු පැහැදිලිවම ධනය, පිළිගැනීම සහ සිංහාසනය සඳහා තවමත් කුසගින්නෙන් පෙළෙන නමුත්, ඒවා කෙතරම් මුළා කරවන සහ භයානකද යන්නත්, ස්වභාවධර්මයට අනුව ජීවත් වන සරල ජීවිතයක් තුළ කොතරම් සාමයක් තිබේද යන්නත් ඔහු පෞද්ගලික අත්දැකීමෙන් දනී.

කෙසේ වෙතත්. , තයිස්ටෙස්ගේ චරිතය ඉතා දුර්වල කැමැත්තක් ඇති, ඔහුගේ මංගල්‍යයේදී ඉතා ගොරෝසු වන අතර ඔහුගේ සහෝදරයා හා සසඳන විට බොහෝ අනුකම්පාව දැක්වීමට නොහැකි තරම් අඳුරු බුද්ධියක් ඇති අතර, සමස්ත බලපෑම පුරාණ ග්‍රීක අර්ථයෙන් ඛේදවාචකයේ ද යන්න විවාදාත්මක ය. යම් ආකාරයකින්, ඇට්‍රියස්ගේ චරිතය, ඔහුගේ උද්‍යෝගිමත් අනුකම්පා විරහිතභාවය, ඔහුගේ දරුණු බුද්ධිය සහ ඔහුගේ වචනවල විධානය සහ වාචාලකම, පරස්පර විරෝධි ලෙස වඩාත් ආකර්ශනීය එකක් වේ, නමුත් ඔහු කුඩා දරුවන්ව ඔහුගේ මන්දබුද්ධික පරිත්‍යාගය සහ තීස්ටස් සමඟ ඔහුගේ දුක්ඛිත සෙල්ලම් කිරීම තුළින් ඉක්මනින් විකර්ෂණයට ලක් වේ. . නාට්‍යයේ අවසාන ප්‍රතිඵලය අත්‍යවශ්‍යයෙන්ම ත්‍රාසජනක සහ කම්පනයට පත් වන අතර, ඇට්‍රියස් දඩුවම් හෝ පළිගැනීමේ අපේක්ෂාවක් නොමැතිව ජයග්‍රහණය කර ඇති බව පෙනේ.

නාට්‍යයේ තවත් කේන්ද්‍රීය තේමාවක් (සහ සෙනෙකා ' ගේ නාට්‍ය) යනු ඉතිහාසය පුනරුච්චාරණය කරන බවකි. ළමයින් මරා දැමීම සහ ආහාරයට ගැනීම සෙනෙකා ට බොහෝ කලකට පෙර මිථ්‍යාවන්ගේ සම්ප්‍රදායේ කොටසකි.සෙනසුරු, ප්‍රොක්නේ සහ ටැන්ටලස්ගේම කථා.

Atreus සහ Thyestes අතර ඇති වූ ආරවුල පැරණි ඛේදවාචකයේ වඩාත් ජනප්‍රිය තේමාවක් වූ අතර, එය අවම වශයෙන් ග්‍රීක නාට්‍ය අටකින් සහ රෝම නාට්‍ය හයකින් ආවරණය විය. 18>සෙනෙකා ගේ (විශේෂයෙන් වසර දෙසීයකට පමණ පෙර ලුසියස් ඇක්සියස්ගේ), මේ සියල්ල දැන් නැති වී ඇත. Seneca ගේ අනෙකුත් ඛේදවාචකයන් මෙන් නොව, සෘජු සංසන්දනය සඳහා “Thyestes” වැනි එකම තේමාව මත ග්‍රීක ඛේදවාචකයක් නොමැති අතර, නාට්‍යය ඒ සම්බන්ධයෙන් අවම වශයෙන්, "මුල් පිටපතක්".

කෙසේ වෙතත්, වසර ගණනාවක් පුරා විචාරකයන් විසින් සෙනෙකා ගේ නාට්‍ය බැහැර කිරීමට හේතු වූ බොහෝ කරුණු මෙම ප්‍රමාද කාර්යයේදී තවමත් පැහැදිලිව පෙනේ. එය ඉතා ස්ථිතික ය, එහි කේන්ද්‍රයේ ප්‍රචණ්ඩකාරී ක්‍රියා තිබියදීත්, අර්ධ වශයෙන් වේදිකා මඟ පෙන්වීම් නොමැතිකම නිසා, නමුත් අර්ධ වශයෙන් දිගු කතා නිසා, බොහෝ ඒවා වාචාලකමේ අභ්‍යාස ලෙස කියවන ලදී. නාට්‍යය මුළුමනින්ම පාහේ මෙම දිගු කථික කතාවලින් සමන්විත වන අතර බොහෝ ක්‍රියාවල ඇත්තේ කථිකයන් දෙදෙනෙකු පමණක් වන බැවින් සංවාදය ප්‍රායෝගිකව නොපවතී. බොහෝ විට කථන නාට්‍යයට කිසිසේත්ම බලපාන්නේ නැතිව එක් චරිතයකින් තවත් චරිතයකට පහසුවෙන් මාරු කළ හැකි අතර, එම නිසා චරිත නිරූපණය දුර්වල බව පෙනේ.

• ෆ්‍රෑන්ක් විසින් ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය Justus Miller (Theoi.com)://www.theoi.com/Text/SenecaThyestes.html
• ලතින් අනුවාදය (ලතින් පුස්තකාලය): //www.thelatinlibrary.com/sen/sen.thyestes.shtm