Waarom verlaat Oedipus Korinthe?

John Campbell 03-10-2023
John Campbell

Waarom verlaat Oedipus Korinthe Hij vertrok om te ontsnappen aan een voorspelling, maar het antwoord wordt pas duidelijk als het verhaal al ver gevorderd is. Het stuk begint met een plaag die Thebe heeft getroffen. Het Koor, de ouderen van de stad, zijn naar Oedipus, de koning, gekomen in de hoop zal hij enige verlichting kunnen bieden.

Hij is de held van Thebe, omdat hij de stad heeft gered van de vloek van een Sfinx die sluipverkeer en het voorkomen van reizen naar of vanuit de stad Oedipus antwoordt dat hij gerouwd heeft om zijn volk en dat hij stuurde Creon naar Delphi om met de goden te overleggen.

Terwijl de Ouderen en Oedipus aan het praten zijn, komt Creon dichterbij; ze hopen met het nieuws. Creon brengt inderdaad het woord van het orakel dat de moordenaar van Laius moet worden gevonden en verbannen of terechtgesteld om de plaag van het land te zuiveren .

Oedipus vraagt zich af waarom de moordenaar niet is ontvoerd. eerder gevonden en gestraft Creon antwoordt dat de zaak werd ingehaald door de komst van de Sfinx, die Oidipous zelf versloeg.

Waarom gaat Oedipus naar Thebe? ?

Terwijl het tweetal de situatie bespreekt, vraagt Oedipus hoe hij een mysterie kan oplossen dat begon voordat hij arriveerde. Creon antwoordt dat er een profeet is, goed bekend bij Laius en het volk, die kan helpen. Hij gaat meteen op weg om te vragen naar Tiresias, de blinde profeet.

Oedipus is er zo zeker van dat de moordenaar zal worden gevonden, dat hij aankondigt dat iedereen die hem onderdak biedt, zal worden gedood. onderworpen aan straf Door zichzelf aan te geven, kan de moordenaar ontsnappen met verbanning in plaats van executie. Hij zweert dat hij zelf de straf zal ondergaan in plaats van de moordenaar van Laius vrijuit te laten gaan.

Zonder het te weten, spreekt hij profetisch als hij opschept over zijn vastberadenheid om de moordenaar te vinden:

" Ik heb zijn bed en zijn vrouw - zij zou zijn kinderen hebben gebaard als zijn hoop op een zoon niet was teleurgesteld. Kinderen van een gemeenschappelijke moeder zouden lustraal water hebben gekoppeld: water dat in een gemeenschappelijk religieus ritueel werd gezuiverd. Laius en ik. Maar zoals bleek, stortte het lot zich op zijn hoofd. Dus nu zal ik namens hem strijden alsof deze zaak mijn vader betrof, en ik zal ernaar streven omAlles wat ik kan om hem te vinden, de man die zijn bloed vergoot, en zo de zoon van Labdacus en Polydorus, van Cadmus en Agenor uit oude tijden te wreken. "

Het stuk gaat niet in op de reden waarom Oedipus vertrekt... Korinthe totdat Tiresias zijn zegje komt doen.

De blinde profeet komt met tegenzin op Oedipus' verzoek. Hij had Thebe gediend vanaf zijn jeugd en was een vertrouwde adviseur van Laius voordat Oedipus Jocasta zal later onthullen dat het Tiresias was die voorspelde dat Laius zelf vermoord zou worden door zijn eigen nakomelingen.

Ze spot met de voorspelling en vertelt Oedipus dat Laius de voeten van het kind heeft vastgebonden en hem op een berg heeft gelegd om te sterven aan blootstelling. Oedipus is diep geschokt door dit nieuws en wordt nog vastberadener om informatie te verzamelen over de dood van Laius. Jocasta kan het niet begrijpen Oedipuscomplex reactie op het nieuws, noch zijn bezorgdheid en wanhoop bij het horen van haar verhaal.

Waarom beschuldigt Oedipus Creon van verraad?

Als Tiresias tegen Oedipus zegt dat hij niet wil horen wat hij te zeggen heeft, wordt Oedipus woedend. Hij is beledigd dat Tiresias denkt dat hij de waarheid uit de weg gaat, zelfs ten koste van zichzelf.

Tiresias vertelt hem dat hij alleen maar verdriet over zichzelf en zijn gezin kan brengen door door te gaan met de vraag wie Laius heeft vermoord, maar Oedipus weigert naar rede te luisteren. Hij wordt zo boos op Tiresias impliceert dat hij de moordenaar is dat hij hem ervan beschuldigt samen te zweren met Creon om hem in diskrediet te brengen.

Tiresias blijft bij zijn voorspelling en vertelt Oedipus:

" Zonder dat je het weet ben je de vijand geworden van je eigen soortgenoten, die in de wereld beneden en die hier boven, en de vreselijke voeten van die tweesnijdende vloek van vader en moeder beiden zullen je in ballingschap uit dit land verdrijven. Die ogen van jou, die nu zo helder kunnen zien, zullen donker zijn... ."

Creon argumenteert dat hij niet uit is op macht, dat hij in zijn huidige positie evenveel te zeggen heeft als Jocasta en Oedipus zelf.

Zie ook: De drinkbeker - Aeschylus - Oud Griekenland - Klassieke literatuur

Hij vraagt waarom Oedipus denkt dat hij zou willen regeren als hij op dit moment alle macht en glorie heeft... hij zou willen zonder de last van de uitspraak Oedipus blijft beweren dat hij hem verraden heeft totdat Jocasta zich in de ruzie mengt.

Ze scheidt de mannen en vertelt hen dat ze geen ruzie moeten maken wanneer de stad hen nodig heeft om verenigd te zijn. Oedipus blijft argumenteren tegen de onschuld van Creon Hij voelt zich duidelijk bedreigd door de woorden van de profeet en is vastbesloten om de beschuldiging van Tiresias niet te accepteren.

Hoe maakt Jocasta het erger?

Terwijl Oedipus meer informatie zoekt over de dood van Laius, komt er een boodschapper uit Korinthe. Jocasta is opgelucht over het nieuws dat hij brengt, omdat ze gelooft dat het Oedipus gerust zal stellen.

Na het horen van de verhaal van Oedipus zijn vaderland verlaat om te ontsnappen aan de voorspelling dat hij zijn vader zal vermoorden en het bed van zijn moeder zal bevuilen, is ze ervan overtuigd dat de dood van Polybus betekent dat hij het verschrikkelijke lot heeft ontlopen.

Ze weet nu dat Oedipus verliet Korinthe De profeet voorspelde een toekomst waarin Oidipous zijn vader zou doden. Nu Polybus van ouderdom en een natuurlijke oorzaak is gestorven, is het duidelijk dat de voorspelling niet kan uitkomen.

Het is de boodschapper zelf die Oedipus van het idee afbrengt dat hij de moord op zijn vader heeft voorkomen. Hij legt hem uit dat hij toch niet de natuurlijke zoon van Polybus was. In feite was het de boodschapper zelf die Oedipus als baby aan het koppel gaf.

Omdat het paar nooit zelf kinderen had kunnen krijgen, namen ze de vondeling in huis en voedden hem op. Oedipus klampt zich vast aan de hoop dat de overlevende van Laius' noodlottige gezelschap nog enige respijt zal bieden. Als Laius, zoals verteld, door een roversbende is aangevallen, kan Oedipus niet de moordenaar zijn.

Zelfs met de feiten duidelijk voor hem op een rijtje, Oedipus legt het verband niet eerder dan Jocasta.

Als ze het verhaal van de boodschapper hoort, smeekt ze Oedipus om te stoppen met zijn onderzoek. Hij antwoordt dat hij, ook al is hij van onwaardige geboorte, het geheim van zijn eigen afkomst moet kennen. Hij geloofde dat hij de zoon van Polybus was en heeft nu ontdekte dat zijn hele leven een leugen was.

Hij wil het zeker weten, de oorsprong van zijn eigen geboorte kennen. Hij heeft het verhaal van de boodschapper gehoord, Jocasta begint de waarheid te vermoeden en wil niet dat die bekend wordt.

Oedipus is ervan overtuigd dat Jocasta's onwil om meer over zijn verleden te weten te komen te wijten is aan haar eigen verlangen om getrouwd te zijn met een man van adellijke afkomst:

" Wat mijzelf betreft, hoe onedele mijn familie ook geboren is, ik wil weten uit welk zaad ik voortkom. Misschien schaamt mijn koningin zich nu voor mij en voor mijn onbeduidende afkomst - ze speelt graag de nobele dame. Maar ik zal me nooit onteerd voelen. Ik zie mezelf als een kind van fortuin - en ze is gul, die moeder van wie ik afstam, en de maanden, mijn broers en zussen, hebben me afwisselend klein en groot gezien.Zo ben ik geboren. Ik kan niet in iemand anders veranderen, noch kan ik ooit ophouden met het zoeken naar de feiten van mijn eigen geboorte."

Heeft de waarheid hem bevrijd?

Helaas voor Oedipus komt de waarheid aan het licht. De slaaf die als enige de aanval op Laius overleefde, komt zijn verhaal vertellen. Eerst aarzelt hij om te spreken, maar Oedipus dreigt hem met marteling als hij weigert.

De boodschapper uit Korinthe herkent de herder als degene die hem het kind heeft gegeven. De herder geeft onder bedreiging van kwelling en dood toe dat het kind uit Laius' eigen huis kwam en stelt voor dat Oidipous het aan Jocasta moet vragen.

Eindelijk, geconfronteerd met het volledige verhaal, Oedipus legt de verbanden en begrijpt wat er is gebeurd:

" Ah, dus het is allemaal uitgekomen. Het is nu zo duidelijk. O licht, laat me nog een laatste keer naar je kijken, een man die zich openbaart als vervloekt door geboorte, vervloekt door mijn eigen familie, en vervloekt door moord waar ik niet zou moeten doden ."

Oedipus trekt zich terug in het kasteel terwijl het koor het lot van de koninklijke familie beklaagt. Oedipus trouwde met zijn moeder Hij vlucht weg om te rouwen en de boodschappers worden achtergelaten om de rest van het verhaal aan het koor en het publiek te vertellen.

De bode komt uit het paleis om aan te kondigen dat Jocasta dood is. Toen ze zich realiseerde dat Laius' pogingen om van het kind af te komen waren mislukt en dat Oedipus haar eigen zoon was, stortte ze ineen van verdriet. Ze viel op hun huwelijksbed en pleegde zelfmoord in haar afschuw en verdriet.

Als Oedipus ontdekt wat Jocasta heeft gedaan, neemt hij de gouden spelden van haar jurk en steekt zijn eigen ogen uit. Tiresias' voorspelling over Oedipus' donkere zicht wordt op gruwelijke wijze bewaarheid.

Oedipus keert terug om met de leider van het koor te spreken, verklaart dat hij verbannen is en wenst de dood. Creon keert terug om zijn zwager treurend en verblind aan te treffen. Als hij hoort wat er allemaal gebeurd is, krijgt hij medelijden met Oedipus en draagt hij zijn dochters, Antigone en Ismene, op om voor hun vader te zorgen.

Hij wordt opgesloten in het paleis, geïsoleerd van de burgers zodat zijn schande niet door iedereen gezien wordt. De machtige Oedipus, de held van Thebe, is ten prooi gevallen aan de profetie en het lot waaraan hij niet kon ontsnappen.

Zie ook: Odi et amo (Catullus 85) - Catullus - Oud Rome - Klassieke Literatuur

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.