(ट्र्याजेडी, ग्रीक, 467 BCE, 1,084 लाइनहरू)

परिचयसात कप्तान वा नेताहरू (टाइडियस, क्यापेनियस, इटियोक्लस, हिप्पोमेडोन, पार्थेनोपियस, एम्फियाराउस र पोलिनिसेस आफैं) अन्तर्गत एक बल जम्मा गरियो। सिंहासन दावी गर्न उनको आफ्नै गृह शहर थेब्स। शासक राजा, उनको भाइ इटोक्लिस, देखा पर्छन् र मानिसहरूलाई चेतावनी दिन्छन्, तिनीहरूलाई हतियारमा बोलाउँछन्। उसले सात आक्रमणकारी नेताहरू विरुद्ध शहरका सातवटा ढोकाहरूको रक्षा गर्न थेबान कमाण्डरहरू (क्रेओन, मेगारियस, पोरिकलिमेनस, मेलनिप्पस, पोलिफोन्टेस, हाइपरबियस, अभिनेता, लास्थनेस र आफै) नियुक्त गर्दछ। जब उसको भाइ पोलिनिसेस सात आक्रमणकारी कप्तान मध्ये एक भएको खुलासा हुन्छ, Eteocles ले उसलाई एकल लडाईमा भेट्ने संकल्प गर्दछ।

"लडाई" आफैं बाहिर स्टेजमा हुन्छ, कोरल ओडको समयमा, जस पछि एक सन्देशवाहक प्रवेश गर्छ र घोषणा गर्दछ कि Eteocles र Polynices एक अर्कालाई मारेका छन्। अन्य छ आक्रमणकारी प्रमुखहरू सबै मारिएका छन्, र शत्रुलाई पिटिएको छ। दुई राजकुमारहरूको शव मञ्चमा ल्याइन्छ, र कोरसले उनीहरूलाई शोक गर्छ, जस्तै मारिएका मानिसहरूका दिदीबहिनीहरू, एन्टिगोन र इस्मेन, जो शाही घरबाट एक्लै बाँकि छन्।

यो पहिलो पटक 467 ईसापूर्वमा प्रदर्शन गरिएको थियो जब यसले वार्षिक सिटी डायोनिसिया नाटक प्रतियोगितामा पहिलो पुरस्कार जित्यो, थियोबेस त्रयीमा तेस्रो नाटकको रूपमा। दत्रयीका पहिलो दुई (हराएको) नाटकहरू “Laius” र “Oedipus” थिए, जसले ओडिपस मिथका पहिलो दुई पुस्तालाई सम्बोधन गरेको थियो, जबकि “ सेभेन अगेन्स्ट थेब्स” ओडिपसका दुई छोरा, इटिओकल्स र पोलिनिसेसको कथालाई पछ्याउँछ, जो थेबान क्राउनको लागि लडाइँमा एकअर्काको हातबाट मर्छन्। समापन व्यंग्य नाटकलाई “द स्फिंक्स” (हराएको पनि) भनिन्थ्यो।

“सात” को मिथकको मूल कर्नेल, पुरातन शहरलाई धम्की दिने सात आर्गिभ जनरलहरू। Thebes को, ट्रोजन युद्ध (12 औं वा 13 औं शताब्दी ईसापूर्व) भन्दा एक पुस्ता वा सो भन्दा पहिले कांस्य युगको इतिहासमा फिर्ता जान्छ। यस नाटकको कथानक धेरै कम छ, र धेरै जसो नाटकमा स्काउट वा मेसेन्जर समावेश छ जसमा थेब्स (आफ्नो सम्बन्धित ढालमा भएका यन्त्रहरूमा) र इटियोक्ल्सको घोषणाहरू जसको थेबन विरुद्ध आर्गिभ सेनाको नेतृत्व गर्ने सात कप्तानहरू मध्ये प्रत्येकको वर्णन गर्दछ। कमाण्डर उसले प्रत्येक Argive आक्रमणकारी विरुद्ध पठाउनेछ।

एस्किलसका धेरै प्रारम्भिक नाटकहरूको विपरीत, यद्यपि, नाटकको उद्घाटन अब गीतात्मक होइन तर नाटकीय छ। यसले जीवनको सामान्य प्रतिबिम्बको पहिलो अंश पनि समावेश गर्दछ (जुन पछि त्रासदीको नियमित विशेषता बन्यो), जहाँ Eteocles भाग्यमा ध्यान दिन्छन् जसले एक निर्दोष मानिसलाई दुष्टहरूको संगतमा समावेश गर्दछ ताकि उसले अन्यायपूर्ण रूपमा उनीहरूको योग्य भाग्य साझा गर्नुपर्दछ। नाटकमा कोरस, जसमा अन्य पात्रहरू भन्दा धेरै रेखाहरू छन्, समावेश छन्Thebes को महिलाहरू।

यसले भाग्यका विषयवस्तुहरू र मानव मामिलामा देवताहरूको हस्तक्षेप, साथै पोलिस (वा शहर) लाई मानव सभ्यताको महत्त्वपूर्ण विकासको रूपमा अन्वेषण गर्दछ (एक विषयवस्तु जुन धेरैमा दोहोरिनेछ। Aeschylus ' पछि बज्छ।

Sophocles ' पछि प्ले “Antigone” को लोकप्रियताका कारण, “सेभेन अगेन्स्ट थेब्स” को अन्त्य एस्किलस 'को मृत्यु पछि पचास वर्ष पछि पुन: लेखिएको थियो, एन्टिगोनले पोलिनिसेसलाई गाड्ने विरुद्धको घोषणा गरेको आदेशको अवहेलना गर्ने आफ्नो मनसायको घोषणा गर्दै।

• E.D. A. Morshead (Internet Classics Archive) द्वारा अंग्रेजी अनुवाद: //classics.mit.edu/Aeschylus/seventhebes.html
• शब्द-द्वारा ग्रीक संस्करण -शब्द अनुवाद (पर्सियस प्रोजेक्ट): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0013