Gastvrijheid in de Odyssee: Xenia in de Griekse cultuur

John Campbell 12-10-2023
John Campbell

Gastvrijheid in de Odyssee speelde een cruciale rol in Odysseus' reis naar zijn geboortestad en de strijd van zijn familie thuis in Ithaka. Maar om het belang van deze Griekse eigenschap volledig te begrijpen en hoe het de reis van onze held beïnvloedde, moeten we de werkelijke gebeurtenissen van het toneelstuk doornemen.

De Odyssee in het kort

De Odyssee begint aan het einde van de Trojaanse oorlog. Odysseus, oorspronkelijk afkomstig uit Ithaka, is eindelijk zijn mannen mee naar huis mocht nemen naar hun geliefde land Hij verzamelt zijn mannen in winkels en zet koers naar Ithaka, maar wordt onderweg opgehouden door verschillende ontmoetingen. Het eerste eiland dat hun reis vertraagt is het eiland van de Cicones.

In plaats van aan te meren voor alleen voorraden en rust, gingen Odysseus en zijn mannen de eilanddorpen overvallen, De Cicones worden gedwongen hun huizen te ontvluchten omdat de Ithacaanse groep chaos veroorzaakt en hun dorp verwoest. Odysseus beveelt zijn mannen terug te keren naar hun schepen maar wordt genegeerd. Zijn mannen bleven smullen van hun collectie en feesten tot de zon opkomt, de Cicones vallen weer aan en dwong Odysseus en zijn mannen naar hun in aantal slinkende schepen.

Het volgende eiland dat hun reis naar huis belemmert is het eiland van de lotuseters. Uit angst voor wat er op het vorige eiland was gebeurd, geeft Odysseus een groep mannen het bevel om het eiland te onderzoeken en te proberen hun weg naar rust op het land te vergemakkelijken. Maar hij wordt achtergelaten om te wachten terwijl de mannen hun tijd nemen. Little wist hij dat de mannen die hij stuurde waren geweest onderdak en voedsel aangeboden van de vreedzame bewoners van het land.

Ze hadden voedsel gegeten dat gemaakt was van de lotusplant die inheems is op de grond en vergaten volledig hun doel. Het lotusplan had eigenschappen die de eter van zijn verlangens ontdeden, waardoor hij een omhulsel van een persoon overbleef wiens enige doel het was om meer van de vruchten van de plant te eten. Odysseus, bezorgd om zijn mannen, stormt het eiland op en ziet dat zijn mannen gedrogeerd lijken. Hij sleepte zijn mannen naar hun schepen, bond ze vast om te voorkomen dat ze zouden ontsnappen en zette koers.

Het land van de cycloop

Ze doorkruisen opnieuw de zeeën om te stoppen op het eiland van de reuzen, waar ze een grot vinden met voedsel en drank waar ze zo naar zochten. De mannen doen zich tegoed aan het voedsel en vergapen zich aan de schatten van de grot. De eigenaar van de grot, Polyphemus, gaat zijn huis binnen en getuige is van vreemde mannetjes die zijn eten opeten en zijn schatten aanraken.

Odysseus loopt naar Polyphemus en eist Xenia; hij vraagt om onderdak, voedsel en een veilige reis van de reus, maar wordt teleurgesteld als Polyphemus hem dood in de ogen staart. In plaats daarvan antwoordt de reus niet en neemt de twee mannen bij hem in de buurt en eet ze op voor de ogen van hun leeftijdsgenoten. Odysseus en zijn mannen rennen en zich verstoppen in angst.

Ze ontsnappen door de reus te verblinden en zich vast te binden aan het vee terwijl Polyphemus de grot opent om zijn schapen te laten lopen. Odysseus vertelt de Cycloop om iedereen die het vraagt te vertellen dat Odysseus van Ithaca verblindde hem Polyphemus, zoon van de god Poseidon, bidt tot zijn vader om de reis van Odysseus uit te stellen, waardoor de tumultueuze zeereis van de Ithacaanse koning begint.

Ze bereiken bijna Ithaka, maar worden omgeleid omdat een van Odysseus' mannen laat de winden los die de god Aeolus hen geschonken heeft. Dan bereiken ze het land van de Laistrygonians. In het eiland van de reuzen worden ze opgejaagd als wild en opgegeten als ze eenmaal gevangen zijn. Sterk in aantal afgenomen, Odysseus en zijn mannen ontsnapten ternauwernood aan het afschuwelijke land, om vervolgens in een storm terecht te komen die hen naar een ander eiland leidt.

Het eiland van Circe

Op dit eiland, vrezend voor hun leven, stuurt Odysseus een groep mannen onder leiding van Eurylochus het eiland op. De mannen zijn dan getuige van een godin die zingt en danst, Eurylochus, een lafaard, blijft achter omdat hij voelt dat er iets mis is en ziet hoe de Griekse schoonheid de mannen in zwijnen verandert. Eurylochus rent in angst naar het schip van Odysseus, en smeekten Odysseus om hun mannen achter te laten en onmiddellijk uit te varen. Odysseus negeert Eurylochus en haast zich onmiddellijk om zijn mannen te redden. Hij redt zijn mannen en wordt de minnaar van Circe, die een jaar lang in luxe op haar eiland leeft.

Na een jaar in luxe, Odysseus waagt zich in de onderwereld Hij kreeg het advies om naar het eiland van Helios te gaan, maar werd gewaarschuwd om nooit het vee van de Griekse god aan te raken.

Zie ook: Wilusa De mysterieuze stad Troje

Het eiland van Helios

De mannen van Ithacan wagen zich in de richting van het eiland van Helios, maar komen weer een storm op hun weg tegen. Odysseus wordt gedwongen zijn schip aan te leggen op het eiland van de Griekse god om te wachten tot de storm voorbij is. Dagen gaan voorbij, maar de batterij lijkt het niet te laten; de mannen verhongeren als hun voorraad opraakt. Odysseus vertrekt om tot de goden te bidden en waarschuwt zijn mannen het vee niet aan te raken. In zijn afwezigheid overtuigt Eurylochus de mannen ervan om de gouden runderen te slachten en de dikste op te offeren aan de goden. Odysseus keert terug en is bang voor de gevolgen van de daden van zijn mannen. Hij verzamelt zijn mannen en vaart uit in de storm. Zeus, de god van de hemel, stuurt de mannen van Ithaka een bliksemschicht, vernietigde hun schip en liet hen verdrinken. Odysseus overleeft en spoelt aan op het eiland Calypso, waar hij enkele jaren gevangen wordt gehouden.

Na jaren vastgezeten te hebben op het eiland van de nimf, Athena pleit voor Odysseus' vrijlating. Ze weet de Griekse goden en godinnen te overtuigen en Odysseus mag naar huis. Odysseus keert terug naar Ithaka, slacht de vrijers af en keert terug naar zijn rechtmatige plaats op de troon.

Zie ook: Zeus vs Kronos: de zonen die hun vaders doodden in de Griekse mythologie

Voorbeelden van gastvrijheid in De Odyssee

Oudgrieks Gastvrijheid, ook bekend als Xenia, vertaalt naar 'gastvriendschap of 'geritualiseerde vriendschap'. Het is een diepgewortelde sociale norm die voortkomt uit de overtuigingen van vrijgevigheid, het uitwisselen van geschenken en wederkerigheid die de Griekse wet van gastvrijheid uitbeeldde. In De Odyssee is dit Deze eigenschap werd verschillende keren geïllustreerd, en was vaak genoeg de oorzaak van zoveel tragedie en strijd in het leven van Odysseus en zijn familie.

De reus en Xenia

De eerste scène van Xenia die we zien is in de grot van Polyphemus. Odysseus eist Xenia van de reus maar wordt teleurgesteld Polyphemus gaat niet in op zijn eisen en erkent hem niet als gelijke. Daarom besluit de reus met één oog een paar van zijn mannen op te eten voordat ze kunnen ontsnappen. In deze scène zijn we getuige van Odysseus' vraag naar gastvrijheid in het oude Griekenland, een sociale norm in hun cultuur.

Maar in plaats van de gastvrijheid te accepteren die de Ithacaanse koning eiste, weigerde Polyphemus, een Griekse halfgod, zich te houden aan wat hij domme wetten vond. Het concept van gastvrijheid was anders dan dat van de reus, en Odysseus en zijn mannen niet waardig genoeg waren om zoiets te ontvangen van de zoon van Poseidon, Polyphemus keek daarom neer op Odysseus en zijn mannen en weigerde de Griekse gewoonte te volgen.

Het misbruik van Xenia in Ithaka

Terwijl Odysseus worstelt tijdens zijn reis, krijgen zijn zoon Telemachus en zijn vrouw Penelope te maken met hun eigen obstakels door de huwelijkskandidaten van Penelope. De huwelijkskandidaten zijn met honderden, dag in dag uit feest van Odysseus' afwezigheid. Jarenlang eten en drinken de vrijers zich een weg door het huis terwijl Telemachus zich zorgen maakt over de staat van hun huis. In deze context lijkt Xenia, geworteld in vrijgevigheid, wederkerigheid en het uitwisselen van geschenken, misbruikt te worden.

De vrijers brengen niets op tafel, en in plaats van de vrijgevigheid die het huis van Odysseus hen toont te beantwoorden, In plaats daarvan respecteren ze het huis van de Ithacaanse koning niet. Dit is de lelijke kant van Xenia: wanneer vrijgevigheid wordt misbruikt in plaats van beantwoord, blijft de partij die genereus haar huis en eten heeft aangeboden achter met de gevolgen van de daden van de misbruiker.

Xenia en Odysseus' thuiskomst

Nadat hij aan het eiland van Calypso is ontsnapt, zet Odysseus koers naar Ithaka, maar hij krijgt een storm en spoelt aan op het eiland van de Phaeaciërs, waar hij de dochter van de koning ontmoet. De dochter helpt hem door hem naar het kasteel te leiden, en adviseerde hem haar ouders te charmeren om veilig naar huis te reizen.

Odysseus komt aan in het paleis en wordt ontvangen met een feestmaal. In ruil daarvoor vertelt hij over zijn reis, waardoor het koninklijk paar zich verwonderde en verbaasde. De koning van de Scheria, die diep geroerd was door zijn tumultueuze en zware reis, bood zijn mannen en schip aan om de jonge Ithacaanse koning naar huis te escorteren. Vanwege hun vrijgevigheid en gastvrijheid, Odysseus komt veilig aan in Ithaka zonder enige wond of schrammetje.

Xenia speelde in deze context een ongelooflijke rol in de veilige thuiskomst van Odysseus; Zonder de Griekse gewoonte van gastvrijheid zou Odysseus nog steeds alleen zijn, vechtend tegen de stormen die op hem afkomen, op reis naar verschillende eilanden om terug te keren naar zijn vrouw en zoon.

Xenia geportretteerd door de Spartanen

Telemachus gaat op avontuur om de verblijfplaats van zijn vader te vinden. Hij reist de zeeën over en komt aan in Sparta, waar de vriend van zijn vader, Menelaos, Telemachus en zijn bemanning verwelkomt. met een feestmaal en een luxueus bad.

Menelaos bood de zoon van zijn vriend een plek om te rusten, eten en de luxe die zijn huis zich kon veroorloven. Dit is in tegenspraak met de hulp en dapperheid die Odysseus had getoond tijdens de Trojaanse oorlog waardoor Menelaos onvermijdelijk ook veilig naar huis kon gaan. In die zin, Xenia werd in een goed daglicht gezet.

In deze scène komt Xenia in een goed daglicht te staan, want we zien geen gevolgen, eisen of zelfs trots op de actie. Gastvrijheid werd vanuit het hart gegeven, niet gevraagd of gevraagd, want Menelaos verwelkomt de Ithacaanse groep met open armen en een open hart.

Conclusie

Nu we het hebben gehad over het thema gastvrijheid in De Odyssee, laten we eens kijken naar de belangrijkste punten van dit artikel:

  • Xenia betekent 'gastvriendschap' of 'geritualiseerde vriendschap'. Deze Griekse wet van gastvrijheid is een diepgewortelde sociale norm die voortkomt uit het geloof in vrijgevigheid, het uitwisselen van geschenken en wederkerigheid.
  • Gastvrijheid speelt een cruciale rol in Odysseus' thuisreis en de moeilijkheden waarmee hij te maken krijgt als hij terugkeert.
  • Er zijn voor- en nadelen aan de gewoonten van Xenia, zoals onze toneelschrijver illustreert; in een negatief licht wordt Xenia vaak misbruikt en de gedachte aan wederkerigheid wordt vergeten als de vrijers zich een weg eten in het huis van Odysseus, waardoor de familie in gevaar komt.
  • Het goede van Xenia wordt getoond wanneer Odysseus thuiskomt; zonder de gastvrijheid van de Phaeaciërs zou Odysseus nooit de gunst hebben kunnen winnen die nodig was om door het uitverkoren volk van Poseidon naar huis te worden begeleid.
  • Xenia was van groot belang voor de weergave van Griekse gewoonten en de ontwikkeling van de plot van De Odyssee.

We kunnen nu begrijpen het belang van de Griekse regels van gastvrijheid Door dit artikel hopen we dat je volledig kunt begrijpen waarom de gebeurtenissen in De Odyssee moesten gebeuren voor de ontwikkeling van zowel de plot als de personages.

John Campbell

John Campbell is een ervaren schrijver en literair liefhebber, bekend om zijn diepe waardering en uitgebreide kennis van klassieke literatuur. Met een passie voor het geschreven woord en een bijzondere fascinatie voor de werken van het oude Griekenland en Rome, heeft John jaren gewijd aan de studie en verkenning van klassieke tragedie, lyrische poëzie, nieuwe komedie, satire en epische poëzie.John's academische achtergrond, cum laude afgestudeerd in Engelse literatuur aan een prestigieuze universiteit, geeft hem een ​​sterke basis om deze tijdloze literaire creaties kritisch te analyseren en te interpreteren. Zijn vermogen om zich te verdiepen in de nuances van de poëtica van Aristoteles, de lyrische uitdrukkingen van Sappho, de scherpe humor van Aristophanes, de satirische overpeinzingen van Juvenal en de meeslepende verhalen van Homerus en Vergilius is echt uitzonderlijk.John's blog dient als een belangrijk platform voor hem om zijn inzichten, observaties en interpretaties van deze klassieke meesterwerken te delen. Door zijn nauwgezette analyse van thema's, personages, symbolen en historische context brengt hij de werken van oude literaire reuzen tot leven en maakt ze toegankelijk voor lezers van alle achtergronden en interesses.Zijn boeiende schrijfstijl boeit zowel de hoofden als de harten van zijn lezers en trekt ze mee in de magische wereld van de klassieke literatuur. Met elke blogpost verweeft John vakkundig zijn wetenschappelijke kennis met een diepgaande kennispersoonlijke band met deze teksten, waardoor ze herkenbaar en relevant zijn voor de hedendaagse wereld.John wordt erkend als een autoriteit in zijn vakgebied en heeft artikelen en essays bijgedragen aan verschillende prestigieuze literaire tijdschriften en publicaties. Zijn expertise in klassieke literatuur heeft hem ook tot een veelgevraagd spreker gemaakt op verschillende academische conferenties en literaire evenementen.Door zijn welsprekende proza ​​en vurige enthousiasme is John Campbell vastbesloten om de tijdloze schoonheid en diepe betekenis van klassieke literatuur nieuw leven in te blazen en te vieren. Of je nu een toegewijde geleerde bent of gewoon een nieuwsgierige lezer die de wereld van Oedipus, Sappho's liefdesgedichten, Menander's geestige toneelstukken of de heroïsche verhalen van Achilles wil ontdekken, John's blog belooft een onschatbare bron te worden die zal onderwijzen, inspireren en ontsteken. een levenslange liefde voor de klassiekers.