(Lyrisch gedicht, Grieks, ca. 570 v. Chr., 28 regels)

Inleiding

"Hymne aan Aphrodite (soms aangeduid als " Ode aan Aphrodite " of "Fragment 1" ) is het enige gedicht van de oude Griekse lyrische dichter Sappho Hoewel er in de oudheid over haar wordt geschreven dat ze veel dichtbundels heeft geproduceerd, is er maar heel weinig van haar werk bewaard gebleven en de enige reden dat we dit complete gedicht hebben is omdat een Romeinse redenaar genaamd Dionysus (die rond 30 v. Chr. in Rome leefde) het volledig citeerde in een van zijn eigen werken.

"Hymne aan Aphrodite Het begint met een onbekende spreker die de onsterfelijke godin Aphrodite, dochter van de machtige Zeus, oproept haar unieke vaardigheden te gebruiken om een onwillige minnaar te strikken. Ze smeekt de godin haar smeekbeden niet te negeren en zo een hart te breken dat al door verdriet is getroffen.

De auteur herinnert Aphrodite aan haar toewijding in het verleden en aan de liederen die ter ere van haar zijn gezongen, en aan hoe de godin eerder de smeekbeden van de spreker heeft gehoord en beantwoord en de reis heeft gemaakt van het gouden paleis van haar vader naar het nederigere huis van deze sterveling.

Het is pas wanneer Aphrodite antwoordt in de vijfde strofe dat het duidelijk wordt dat het Sappho In de zesde strofe, hoewel het niet duidelijk is of de onwillige minnaar in feite een man of een vrouw is, verzekert Aphrodite Sappho dat hoewel hij/zij nu misschien terughoudend is, hij/zij snel zal bijdraaien en terugkeren Sappho liefde in gelijke mate.

De laatste strofe herhaalt Sappho haar smeekbeden voor Aphrodite om voor haar te vechten en haar ellende te verzachten.

Hoewel we geen specifieke datum voor de compositie hebben, zou het gedicht ergens in de vroege 6e eeuw voor Christus zijn gecomponeerd. Sappho organiseerde een groep van haar jonge studentes in een "thiasos", een cultus die Aphrodite aanbad met liederen en poëzie, en "Hymne aan Aphrodite is waarschijnlijk gecomponeerd voor uitvoering binnen deze cultus.

Het gedicht bestaat uit een pleidooi, in zeven vierregelige strofen van haar eigen Sapphische metrum, van Sappho De tekst wijst erop dat de godin de dichter in het verleden vele malen heeft geholpen en Aphrodite's persoonlijke reactie, die bijna een intimiteit met haar toegewijde suggereert, is positief en hoopvol.

• Moderne vertaling uit 1997 door Elizabeth Vandiver (Diotima): //www.stoa.org/diotima/anthology/vandiver.shtml
• Origineel Grieks en verschillende Engelse vertalingen uit de 8e en 19e eeuw (Classic Persuasion): //classicpersuasion.org/pw/sappho/sape01u.htm