Inhoudsopgave
Catullus Biografie
Inleiding |
Catullus 70 is een spottend liefdesgedicht over een bijzondere vrouw Ze vertelt hem dat ze alleen met hem wil trouwen. Ze probeert hem ervan te overtuigen dat ze alleen met hem wil trouwen en dat Jupiter haar niet eens het hof zou kunnen maken. Catullus geeft vervolgens metaforisch commentaar dat de de woorden die een vrouw tegen haar minnaar zegt, moeten in wind en stromend water worden geschreven .
Zie ook: Manticore vs Chimera: de twee hybride wezens uit de oude mythologieënHet gedicht biedt een dichotomie van liefde en haat De eerste twee regels verwijzen naar hoeveel zijn vrouw van hem houdt. Haar liefde voor hem is zo sterk dat zelfs de aantrekkingskracht van de god van de hemel dat kan veranderen. Als je bedenkt dat Jupiter, net als zijn Griekse tegenhanger Zeus, een vrouwenversierder was. Geen vrouw kon of wilde nee zeggen tegen zijn seksuele avances.
Catullus doorziet de woorden van zijn vrouw In de derde en vierde regel laat hij zien dat hij haar niet vertrouwt. Deze regels zouden de haat van het gedicht laten zien. Volgens Catullus' ervaring zijn de woorden van vrouwen niet blijvend. Ze zijn niet vast of blijvend. In plaats daarvan zijn ze zo blijvend als de wind of stromend water. Dit laat zien hoe Catullus twijfelt of de woorden van zijn vrouw wel waarheidsgetrouw zijn.
Wie zou denken dat ze eerlijk zouden zijn?
Geen enkele vrouw zou een gewone sterveling verkiezen boven de macht van een god - vooral niet de leider van de goden!
Catullus 70 past goed bij nummer 72 In 72 richt Catullus zich rechtstreeks tot Lesbia, de vrouw die hij noemde in 70. In 72 verwijst hij naar haar belofte dat ze alleen van hem zou houden en dat zelfs Jupiter hun liefde niet zou kunnen breken. Vervolgens vertelt hij hoeveel hij haar liefde waardeerde. Maar hij hield meer van haar op een familiaire manier dan op een romantische manier.
Het is moeilijk om 70 volledig te begrijpen zonder rekening te houden met 72. Ook al is 70 kort, het is niet bedoeld om snel te worden gelezen. De woorden in het gedicht hebben geen staccatoklank of tempo. Er zit een droefheid in het gedicht, vooral wanneer Catullus commentaar geeft op hoe de woorden van een vrouw vergankelijk zijn. De laatste twee regels wijzen erop dat Lesbia hem onrecht aandoet, of een belofte aan hem verbreekt. De keuze van "vurig" om haar minnaar te beschrijven, laat zien dat er een gretigheid of vurigheid was.Maar iets weerhield hen ervan dit te vervullen, zoals te zien is in 72.
Het verdriet en de teleurstelling in het gedicht zijn voelbaar in het enjambement in de eerste en derde regel Deze regels zijn niet ontworpen om stops aan het einde te hebben. In plaats daarvan lopen ze over in de volledige zinnen die eindigen in regel twee en vier. Het aantal woorden dat begint met een "w" vertraagt de lezer, omdat woordcombinaties als "stromend water" en "geschreven in de wind" niet met natuurlijke snelheid kunnen worden bedroefd.
Carmen 70 |
| Lijn | Latijnse tekst | Engelse vertaling |
|---|---|---|
| 1 | NVLLI se dicit mulier mea nubere malle | DE vrouw van wie ik hou zegt dat er niemand is met wie ze liever zou trouwen |
| 2 | quam mihi, non si se Iuppiter ipse petat. | dan ik, zelfs niet als Jupiter zelf haar het hof zou maken. |
| 3 | dicit: sed mulier cupido quod dicit amanti, | Zegt; - maar wat een vrouw zegt tegen haar vurige minnaar |
| 4 | in uento et rapida scribere oportet aqua. | moet worden geschreven in wind en stromend water. |
Vorige Carmen
BronnenZie ook: Prometheus Gebonden - Aeschylus - Oud Griekenland - Klassieke Literatuur |
VRoma Project: //www.vroma.org/~hwalker/VRomaCatullus/070.html