Antigone's burgerlijke ongehoorzaamheid kan worden beschouwd als een van de centrale thema's van het toneelstuk, aangezien de Griekse klassieker draait om het trotseren van de burgerlijke wetten door onze hoofdheldin. Hoe en waarom zou Antigone tegen het bestuursorgaan ingaan Waarom zou ze zoiets doen ondanks de gevolgen van de dood? Om deze vragen te beantwoorden, moeten we teruggaan naar het toneelstuk en goed kijken hoe het verhaal zich ontvouwt.

Antigone

Na de oorlog die Polyneices en Eteocles doodde, Creon kwam aan de macht en nam de troon over. Zijn eerste decreet? Eteocles begraven en de begrafenis van Polyneices verbieden, Deze zet stoort de meerderheid van het volk, want het gaat in tegen de goddelijke wet.

Antigone, de zus van Polyneices, is hierdoor erg van streek en besluit om haar frustratie uit op haar zus, Ismene. Antigone is van plan om hun broer te begraven ondanks de wensen van Creon en vraagt haar zus om hulp, maar Antigone besluit om hun broer alleen te begraven als ze de tegenzin van Ismene ziet.

Antigone waagt zich op het terrein en begraaft haar broer. gevangen door twee paleiswachten die haar onmiddellijk naar koning Creon brengen. De koning van Thebe is woedend over Antigone's pure ongehoorzaamheid en laat haar arresteren en begraven in afwachting van haar executie. Haemon, Antigone's verloofde, en Creon's zoon smeekt zijn vader om Antigone te laten gaan, Maar Creon weigert en dwingt zijn zoon om het heft in eigen handen te nemen.

Haemon marcheert naar de gevangenis van Antigone, met de bedoeling zijn geliefde te bevrijden, om vervolgens bij haar lijk aan te komen, hing aan het plafond. Van verdriet pleegt Haemon zelfmoord en voegt zich bij Antigone in het hiernamaals.

Tiresias, de blinde profeet, bezoekt Creon en waarschuwt hem voor de goden boos maken. Hij waarschuwt de koning voor zijn slechte lot als hij brutaal blijft handelen in de naam van gerechtigheid en extreme overmoed. Hij plaatste zichzelf op gelijke voet met de goden en zijn egoïstische bedoelingen om te leiden de mensen van Thebe.

De zondige handelingen van het toestaan van de begrafenis van een wellevende vrouw en het weigeren van het graf van de dode de mens zal hun toorn opwekken en vervuiling brengen naar Thebe, zowel figuurlijk als letterlijk.

Creon haast zich uit angst naar het graf van Antigone om haar te bevrijden, maar tot zijn ontzetting, Antigone en zijn zoon hebben zich van het leven beroofd. Ontredderd brengt hij Haemons lichaam terug naar het paleis, waar zijn vrouw, Eurydice, lucht krijgt van de dood van haar zoon en zich van ellende van het leven berooft.

Nu hij niets heeft behalve zijn troon, betreurt Creon de fouten die hij heeft gemaakt en leeft de rest van zijn leven in verdriet Voor hem was de burgerlijke ongehoorzaamheid van Antigone het begin van de tragedie van zijn leven.

Voorbeelden van burgerlijke ongehoorzaamheid in Antigone

Het Sophocleaanse toneelstuk streed voor zijn controversieel onderwerp van rechtvaardigheid. Het onderwerp goddelijkheid versus burgerlijkheid luidt een nieuw tijdperk in omdat het de onenigheid van beide tegengestelde overtuigingen aan het licht brengt. Burgerlijke ongehoorzaamheid, gedefinieerd als de weigering om specifieke wetten na te leven, is een hoofdbestanddeel van de Griekse klassieker.

Antigone's opstandigheid kan zo genoemd worden, terwijl Ze verzet zich tegen de machthebbers. Door middel van oratie weet Antigone haar toeschouwers te boeien en haar sterke passie in te zetten als ze meeleven met onze heldin. Hierdoor verzamelt ze de kracht om door te zetten met haar overtuigingen.

Polyneices' verzet

De eerste burgerlijke ongehoorzaamheid in het stuk wordt niet genoemd, maar er wordt op gezinspeeld als de "Zeven tegen Thebe." Polyneices, niet voor niets als verrader bestempeld, wordt door zijn broer Eteocles verbannen om nooit meer terug te keren naar Thebe. Maar hij negeert dit bevel en in plaats daarvan brengt legers die een oorlog veroorzaken. Polyneices' ongehoorzaamheid aan het bevel van zijn broer leidt tot de dood van beiden, waardoor Creon, hun oom, de macht overneemt.

Het verschil tussen Polyneices' burgerlijke ongehoorzaamheid en Antigone is hun oorzaak; Polyneices' verzet komt voort uit zijn buitensporige hebzucht en overmoed, terwijl Antigone ligt in liefde en toewijding, maar ironisch genoeg komen beiden hierdoor aan hun einde.

Creons afwijking

Creon, de wetgever van het land, heeft was ook ongehoorzaam aan de burgerlijke wetten. Hoe? Laat het me uitleggen. Vóór Creons heerschappij hadden de mensen van Thebe een lange traditie die diep geworteld was in hun religie. Ze volgen bepaalde gebruiken die van oudsher in hen verankerd zijn, een daarvan is het ritueel om de doden te begraven.

Zij geloven dat iemand alleen vreedzaam naar het land van de Hades kan gaan als hij/zij begraven in de aarde of in grotten. In zijn poging om een verrader te straffen, gaat Creon tegen deze wetten in en zaait hij verwarring en onrust onder zijn volk terwijl hij aan de macht komt. Een persoon kan niet zomaar eeuwen van traditie uitwissen, en dus week hij af van de ongeschreven wetten van zijn land, waardoor er discussie en twijfel ontstond.

Dat hij de goddelijke wet negeert, wordt in zijn land beschouwd als burgerlijke ongehoorzaamheid, want de wetten van de goden zijn de enige gids voor de mensen van Thebe De ongeschreven wet is nog steeds een wet in het land; daarom kan het negeren ervan beschouwd worden als burgerlijke ongehoorzaamheid.

Antigone's ongehoorzaamheid

Antigone en burgerlijke ongehoorzaamheid gaan hand in hand als ze Creons wet trotseert om vechten voor het recht van haar broer op een fatsoenlijke begrafenis. Ze gaat dapper de confrontatie aan met de gevolgen van haar daden, niet bang voor de dood, als ze betrapt wordt bij het begraven van het lichaam van haar overleden broer of zus. Met opgeheven hoofd ontmoet ze Creon, die woedend is over haar insubordinatie als zit ze opgesloten in een tombe; een straf die Antigone erger vindt dan de dood.

Levend begraven worden is heiligschennis voor Antigone, want ze gelooft sterk in de goddelijke wet Zij, die levend begraven werd, wacht vol ongeduld op haar dood en negeert Creons bevel om haar executie af te wachten terwijl ze brutaal haar eigen leven neemt.

Antigone gelooft sterk dat de wetten van de staat mogen de regels van god niet overrulen, en is daarom niet bang voor de gevolgen van haar daden. Ze had zoveel verdriet meegemaakt dat de gedachte aan De dood had weinig tot geen invloed op haar, Ze gaat zelfs zo ver dat ze reikhalzend uitkijkt naar de komst van haar overleden familie naar het hiernamaals. Maar dit zijn niet alleen daden van burgerlijke ongehoorzaamheid in Antigone.

De meest dringende en duidelijkste trotsering is haar ongehoorzaamheid tegen de wet van Creon, waar ze tegenin gaat, de goddelijke wet stelt en weigert terug te krabbelen voor de bevelen van de koning. Geweigerd, begraaft Antigone haar broer toch. Een ander voorbeeld van Antigone's koppige trots is ook te zien in een van de refreinen.

Antigone tart haar lot

Het koor prijst Antigone voor haar moed in probeert haar lot in eigen handen te nemen, Men zou ook kunnen veronderstellen dat ze haar lot heeft veranderd, want ze stierf geen tragische dood, maar een dood door haar handen met zowel haar moraliteit als trots intact.

In haar dood verwelkomt het volk van Thebe de heldin als een martelaar die het opneemt tegen een tirannieke heerser Het volk geloofde dat Antigone haar leven had uitgestippeld, de onrechtvaardige regels van hun tiran had bestreden en de innerlijke onrust waar ze allemaal mee te maken hadden had bedwongen; goddelijk versus burgerlijk recht.

Conclusie:

Nu we het hebben gehad over burgerlijke ongehoorzaamheid, de betekenis ervan en de hoofdpersonen die zulke daden begingen, laten we de belangrijkste punten van dit artikel doornemen:

• Burgerlijke ongehoorzaamheid wordt gedefinieerd als de weigering om bepaalde wetten na te leven.
• Het controversiële toneelstuk van Sophoclean heeft als motief de rivaliteit tussen de twee belangrijkste sekten die het volk regeren; religie en regering.
• Antigone trotseert de regering door haar broer te begraven ondanks de wetten van de dood, een toonbeeld van burgerlijke ongehoorzaamheid.
• Polyneices gehoorzaamt Eteocles' bevel niet en begint een oorlog in Thebe, waarbij hij beiden doodt.
• Creon is ongehoorzaam aan tradities en gewoonten en zaait zo onenigheid en twijfel onder zijn volk, waarmee hij ongehoorzaamheid tegen de goden en ongehoorzaamheid tegen tradities laat zien.
• Het land Thebe is diep geworteld in de goddelijke wetten die de bevolking bevelen, hun versie van moraal en het rechte pad geven waar Creon zich van weerhield, ongehoorzaam aan de ongeschreven wet.
• Antigone is ervan overtuigd dat de wetten van de staat niet boven de wet van God mogen staan, en daarom is haar verzet tegen Creon al vanaf het begin duidelijk.
• Creon vindt dat zijn heerschappij absoluut is en dat iedereen die zich daartegen verzet met de dood moet worden bestraft.

Antigone's opstandigheid is geworteld in de Thebaanse cultuur; ze gelooft sterk in de goddelijke wet en houdt zich niet bezig met de gevolgen van haar daden in naam van haar geloof.

Tot slot kent burgerlijke ongehoorzaamheid vele vormen en gedaanten, van verzet tegen ongeschreven wetten die het land regeren tot verzet tegen de wetgevende bevelen; men kan niet ontsnappen aan de opstandigheid Het trotseren van de burgerlijke wetten betekent het handhaven van de goddelijke wetten en vice versa in het toneelstuk Antigone van Sophoclean.

Dit is te zien in de woordenwisseling tussen Creon en Antigone, die allebei aan de kant van de tegengestelde wetten staan. Beiden onwrikbaar in hun geloof om de moraal van hun tegenstrijdige morele kompassen hoog te houden, ironisch genoeg hebben ze hetzelfde lot van tragedie.