(Tragedi, Latin/Romawi, c. 55 CE, 1.061 baris)

PendahuluanKajadian di Thebes malah anjeunna nganggap balik ka kota asal na, sanajan pamajikanana Jocasta strengthens tekad sarta anjeunna tetep.

lanceukna Jocasta urang Creon balik ti Oracle di Delphi jeung instruksi oracular yén, guna mungkas wabah, Thebes perlu males kanyeri pupusna urut raja, Laius. Oedipus naroskeun ka nabi buta Tiresias pikeun nerangkeun harti oracle, sareng anjeunna teras ngalaksanakeun kurban anu ngandung sababaraha tanda anu pikasieuneun. Tapi, Tiresias kudu manggil roh Laius balik ti Erebus (Hades) pikeun méré ngaran tukang maéhan na.

Creon balik ti ningali Tiresias sanggeus manéhna ngomong ka hantu Laius, tapi mimitina teu daék nembongkeun ka Oedipus ngaran killer. Nalika Oedipus ngancam anjeunna, Creon relents sarta ngalaporkeun yén Laius geus nuduh Oedipus dirina tina pembunuhan sarta ogé geus najis ranjang nikah na. Arwah Laius jangji yén wabah éta ngan bakal lirén nalika raja diusir ti Thebes, sareng Creon naroskeun Oedipus pikeun turun tahta. Tapi Oedipus percaya yén Creon, dina liga jeung Tiresias, geus nimukeun carita ieu dina usaha pikeun ngarebut tahta na, sanajan protestations Creon ngeunaan Innocence, Oedipus geus manéhna ditahan.

Oedipus, sanajan. , Kaganggu ku ingetan samar ngeunaan saurang lalaki anu anjeunna tiwas di jalan nalika sumping ka Thebes kusabab kalakuan sombong sateuacanna, sareng heran naha éta leres-leresbapana, Laius. Angon / utusan sepuh asalna ti Corinth pikeun nyarioskeun ka Oedipus yén bapa angkatna, Raja Polybus, parantos maot sareng anjeunna kedah uih deui pikeun ngaku tahta. Oedipus teu hayang balik deui sabab anjeunna masih sieun nubuat yén anjeunna bakal nikah indungna, tapi utusan lajeng ngabejaan manehna yen anjeunna terang kanyataan yén ratu Corinth urang lain indungna sabenerna, sabab anjeunna angon anu dibéré tanggung jawab. orok Oedipus di Gunung Cithaeron sababaraha taun ka pengker. Teras janten jelas yén Oedipus saleresna putra Jocasta, sahingga ngungkabkeun bagian sanés tina nubuat asli Apollo, sareng anjeunna kabur dina siksaan.

Utusan sanés asup pikeun ngalaporkeun kumaha Oedipus mimiti mikir ngeunaan bunuh diri sareng gaduh na. awakna dialungkeun ka sato galak, tapi lajeng, sanggeus nganggap sangsara Thebes, manéhna ngarasa yén kajahatan na deserved hiji hukuman malah parah na proceeded luh kaluar panon na kalawan leungeun-Na sorangan. Oedipus sorangan lajeng asup, dilolongan jeung nyeri pisan, sarta confronted ku Jocasta. Manéhna sadar tina kalakuanana yén manéhna ogé kudu ngahukum dirina, sarta manéhna nyokot pedang Oedipus sarta bunuh diri.

Seneca<19 "Oedipus" nuturkeun dicta Aristoteles sareng Horace ngeunaan gaya tragis, kalayan kesatuan lengkep tindakan, waktos sareng tempat,sarta Chorus misahkeun unggal lima polah. Éta ogé nuturkeun kapercayaan Aristoteles yén kekerasan di panggung nyaéta katartik, sareng Seneca masihan pamaréntahan gratis pikeun tindakan mutilasi sareng pangorbanan getih. Sanajan kitu, aya hiji perdebatan lila (jeung lumangsung) ngeunaan naha Seneca Lalakon anu kungsi sabenerna dipigawé atawa ngan ditulis pikeun recitation diantara grup pilih. Sababaraha kritik geus menyimpulkan yén maranéhanana dimaksudkeun pikeun mairan obliquely on outrages pangadilan Kaisar Nero urang, sarta sababaraha aranjeunna dipaké salaku bagian tina atikan Nero ngora urang.

Sanajan dumasar istilah umum dina Sophocles 'Lain baheula, "Oedipus the King" , aya sababaraha bédana antara dua sandiwara. Hiji bédana utama nyaéta Seneca maénna gaduh nada anu langkung telenges. Salaku conto, pangorbanan anu dilakukeun ku Tiresias dijelaskeun dina detil grafis sareng gory anu bakal dianggap henteu pantes dina dinten Sophocles . Kanyataanna, sakabeh adegan panjang ngalibetkeun Tiresias sarta augury na teu boga sarimbag dina Sophocles sakabehna, sarta adegan sabenerna boga pangaruh musibah ngurangan dampak dramatis kapanggihna Oedipus ngeunaan leres-Na. idéntitas, hiji kanyataan anu pastina geus jelas pisan pikeun Seneca manéhna, sarta alesan pikeun ngasupkeunana henteu écés.

Beda jeung nu reueus jeung sombong.king of Sophocles , karakter Oedipus dina versi Seneca nyaéta kasieunan sareng kasalahan, sareng anjeunna hariwang yén anjeunna tiasa tanggung jawab dina sababaraha cara pikeun anu hébat. Theban wabah. Dina Sophocles ' muter, Oedipus blinds dirina sanggeus ningali mayit Jocasta gantung, maké broaches emas tina pakéan nya tusuk kaluar panon na; dina lakon Seneca , Oedipus ngabolongkeun dirina sateuacan pupusna Jocasta ku cara narik bola panonna, sahingga janten panyabab anu langkung langsung tina pupusna Jocasta.

Kanggo Sophocles , ​​tragedi mangrupa hasil tina cacad tragis dina karakter protagonis, sedengkeun pikeun Seneca , nasib inexorable jeung manusa teu daya ngalawan takdir. Pikeun catharsis, panongton kudu ngalaman karunya jeung sieun, sarta Sophocles accomplishes ieu kalawan plot suspense, tapi Seneca ngajadi hiji hadé ku nambahkeun wanda pervasive jeung claustrophobic nu sigana hover leuwih karakter, kabeh tapi choking aranjeunna ku nyeri pangakuan.

Bareng jeung Seneca sandiwara séjén, “Oedipus” hususna nyaéta dianggap salaku modél drama klasik di Elizabethan Inggris, komo salaku karya penting instruksi moral ku sababaraha. Sanajan ieu meureun dimaksudkeun pikeun recited dina gatherings pribadi tinimbang dipigawé di panggung (jeung euweuh bukti eta geus dipigawé dina jaman baheula).dunya), eta geus hasil staged sababaraha kali saprak Renaissance. Kalawan téma kakuatanana ngalawan kakuatan kuat, éta geus digambarkeun salaku relevan kiwari sakumaha dina jaman baheula.

Sababaraha kritikus, kaasup T. S. Eliot, geus ngaku yen "Oedipus" , kawas sandiwara sejen tina Seneca , ieu simplistically peopled ku karakter stock. Lain, kumaha oge, geus nolak kritik ieu, ngaku yén hiji-hijina karakter nu sabenerna stock dina sakabéh drama nya éta utusan, sarta yén Oedipus sorangan diperlakukeun salaku pasualan psikologi cukup kompleks dina sandiwara.

• Tarjamahan basa Inggris ku Frank Justus Miller (Theoi.com): //www.theoi.com/Text/SenecaOedipus.html
• Vérsi Latin (The Latin Library): //www.thelatinlibrary.com/sen/sen.oedipus.shtml