உள்ளடக்க அட்டவணை
(சோகம், லத்தீன்/ரோமன், c. 55 CE, 1,061 வரிகள்)
அறிமுகம்தீப்ஸில் அவர் தனது சொந்த நகரத்திற்குத் திரும்புவதைக் கூட கருதுகிறார், இருப்பினும் அவரது மனைவி ஜோகாஸ்டா தனது உறுதியை வலுப்படுத்துகிறார், மேலும் அவர் தங்குகிறார்.
ஜோகாஸ்டாவின் சகோதரர் கிரியோன் டெல்பியில் உள்ள ஆரக்கிளிலிருந்து திரும்புகிறார். பிளேக் நோயை முடிவுக்குக் கொண்டு வர, தீப்ஸ் முன்னாள் மன்னர் லாயஸின் மரணத்திற்கு பழிவாங்க வேண்டும். குருட்டு தீர்க்கதரிசியான டைரேசியாஸிடம் ஆரக்கிளின் அர்த்தத்தை தெளிவுபடுத்துமாறு ஓடிபஸ் கேட்கிறார், மேலும் அவர் பல பயங்கரமான அறிகுறிகளைக் கொண்ட ஒரு தியாகத்தை நடத்துகிறார். இருப்பினும், டைரேசியாஸ் லையஸின் ஆவியை எரேபஸிடம் (ஹேடஸ்) அழைத்து வர வேண்டும்.
கிரேயோன் லாயஸின் ஆவியுடன் பேசிய பிறகு டைரேசியாஸைப் பார்த்துவிட்டுத் திரும்பினார், ஆனால் முதலில் அதை வெளிப்படுத்த விரும்பவில்லை. கொலையாளியின் பெயர் ஓடிபஸ். ஓடிபஸ் அவரை அச்சுறுத்தும் போது, கிரியோன் மனமுடைந்து, ஓடிபஸ் தன்னைக் கொலை செய்ததாகவும், அவனது திருமணப் படுக்கையைத் தீட்டுப்படுத்தியதாகவும் லாயஸ் குற்றம் சாட்டியதாகத் தெரிவிக்கிறார். லாயஸின் பேய், ராஜா தீப்ஸிலிருந்து வெளியேற்றப்படும்போது மட்டுமே பிளேக் நிறுத்தப்படும் என்று உறுதியளித்தது, மேலும் கிரியோன் ஓடிபஸை பதவி விலகுமாறு அறிவுறுத்துகிறார். ஆனால் கிரியோன், டைரேசியாஸுடன் இணைந்து தனது சிம்மாசனத்தைக் கைப்பற்றும் முயற்சியில் இந்தக் கதையைக் கண்டுபிடித்ததாகவும், கிரியோன் குற்றமற்றவர் என்று எதிர்ப்பு தெரிவித்த போதிலும், ஓடிபஸ் அவரைக் கைது செய்தார் என்று ஓடிபஸ் நம்புகிறார்.
மேலும் பார்க்கவும்: டீயானிரா: ஹெர்குலஸைக் கொன்ற பெண்ணின் கிரேக்க புராணம் 
ஓடிபஸ், இருப்பினும். , தீப்ஸுக்கு வரும்போது சாலையில் ஆணவத்துடன் நடந்துகொண்ட ஒரு மனிதனின் மங்கலான நினைவால் கலங்குகிறான், அது உண்மையாக இருந்திருக்குமா என்று யோசிக்கிறான்.அவரது தந்தை லாயஸ். தனது வளர்ப்புத் தந்தையான பாலிபஸ் மன்னன் இறந்துவிட்டதாகவும், அவன் தனது அரியணையை உரிமை கொண்டாடுவதற்குத் திரும்ப வேண்டும் என்றும் ஓடிபஸிடம் கூற, கொரிந்திலிருந்து ஒரு வயதான மேய்ப்பன்/தூதர் வருகிறார். ஓடிபஸ் தனது தாயை திருமணம் செய்து கொள்வார் என்ற தீர்க்கதரிசனத்திற்கு இன்னும் பயப்படுவதால் திரும்பி வர விரும்பவில்லை, ஆனால் கொரிந்துவின் ராணி தனது உண்மையான தாய் அல்ல என்று தனக்குத் தெரியும் என்று தூதர் அவரிடம் கூறுகிறார், ஏனென்றால் அவர் பொறுப்பேற்ற மேய்ப்பராக இருந்தார். அந்த ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சித்தாரோன் மலையில் குழந்தை ஓடிபஸ். ஓடிபஸ் உண்மையில் ஜோகாஸ்டாவின் மகன் என்பது பின்னர் தெளிவாகிறது, இதனால் அப்பல்லோவின் அசல் தீர்க்கதரிசனத்தின் மற்ற பகுதியை வெளிப்படுத்துகிறார், மேலும் அவர் வேதனையில் ஓடுகிறார்.
ஓடிபஸ் முதலில் தன்னைக் கொன்று, தன்னைப் பற்றி எப்படி நினைத்தார் என்று தெரிவிக்க மற்றொரு தூதர் நுழைகிறார். உடல் காட்டு மிருகங்களுக்குத் தள்ளப்பட்டது, ஆனால் தீப்ஸ் அனுபவித்த துன்பங்களைக் கருத்தில் கொண்ட அவர், தனது குற்றத்திற்கு இன்னும் மோசமான தண்டனைக்கு தகுதியானவர் என்று உணர்ந்தார், மேலும் அவர் தனது கண்களை தனது கைகளால் கிழித்தார். ஓடிபஸ் தானே உள்ளே நுழைந்து, கண்மூடித்தனமாக மற்றும் மிகுந்த வலியுடன், ஜோகாஸ்டாவை எதிர்கொள்கிறார். அவளும் தன்னைத்தானே தண்டிக்க வேண்டும் என்பதை அவனது செயல்களில் இருந்து உணர்ந்து, அவள் ஓடிபஸின் வாளை எடுத்து தற்கொலை செய்து கொள்கிறாள்.
மேலும் பார்க்கவும்: அதீனா vs அரேஸ்: இரு தெய்வங்களின் பலம் மற்றும் பலவீனங்கள் பகுப்பாய்வு
| பக்கத்தின் மேலே செல்> இன் “ஓடிபஸ்” அரிஸ்டாட்டில் மற்றும் ஹொரேஸ் ன் சோகமான பாணியில் கட்டளைகளை பின்பற்றுகிறது, செயல், நேரம் மற்றும் இடம் ஆகியவற்றின் முழுமையான ஒற்றுமையுடன்,ஐந்து செயல்களில் ஒவ்வொன்றையும் பிரிக்கும் ஒரு கோரஸ். இது மேடையில் நடக்கும் வன்முறை வினோதமானது என்ற அரிஸ்டாட்டிலின் நம்பிக்கையைப் பின்பற்றுகிறது, மேலும் Seneca இரத்தக்களரியான சிதைவு மற்றும் தியாகத்திற்கு சுதந்திரமான ஆட்சியை வழங்குகிறது. எவ்வாறாயினும், Seneca ன் நாடகங்கள் எப்போதாவது உண்மையில் நிகழ்த்தப்பட்டதா அல்லது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட குழுக்களிடையே பாராயணத்திற்காக எழுதப்பட்டதா என்பது குறித்து நீண்ட காலமாக (மற்றும் நடந்துகொண்டிருக்கும்) விவாதம் உள்ளது. சில விமர்சகர்கள் தாங்கள் பேரரசர் நீரோவின் நீதிமன்றத்தின் சீற்றங்களைப் பற்றி மறைமுகமாக கருத்து தெரிவிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தனர், மேலும் சிலர் இளம் நீரோவின் கல்வியின் ஒரு பகுதியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டனர். 19>' மிகவும் முந்தைய நாடகம், "ஓடிபஸ் தி கிங்" , இரண்டு நாடகங்களுக்கும் இடையே பல வேறுபாடுகள் உள்ளன. ஒரு முக்கிய வேறுபாடு என்னவென்றால், Seneca வின் நாடகம் மிகவும் வன்முறையான தொனியைக் கொண்டுள்ளது. எடுத்துக்காட்டாக, டைரேசியாஸ் நடத்திய தியாகம் ஒரு கிராஃபிக் மற்றும் கோரமான விவரங்களில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது, இது சோஃபோக்கிள்ஸ் ' நாளில் மிகவும் முறையற்றதாகக் கருதப்பட்டிருக்கும். உண்மையில், டைரேசியாஸ் மற்றும் அவரது ஆடம்பரம் சம்பந்தப்பட்ட நீண்ட காட்சி முழுவதும் சோஃபோக்கிள்ஸ் இல் சமமானதாக இல்லை, மேலும் ஈடிபஸ் தனது உண்மையான கண்டுபிடிப்பின் வியத்தகு தாக்கத்தை குறைக்கும் துரதிர்ஷ்டவசமான விளைவைக் கொண்டுள்ளது. அடையாளம், Seneca அவருக்குத் தானே மிகவும் தெளிவாக இருந்திருக்க வேண்டும், மேலும் அதன் செருகலுக்கான காரணம் தெளிவாக இல்லை. பெருமை மற்றும் வல்லமையுள்ளவர்களைப் போலல்லாமல் சோபோக்கிள்ஸ் ' நாடகத்தின் மன்னன், செனெகா ன் பதிப்பில் உள்ள ஓடிபஸின் பாத்திரம் பயமாகவும் குற்ற உணர்ச்சியுடனும் இருக்கிறது, மேலும் அவர் பெரியவர்களுக்கு ஏதேனும் ஒரு வகையில் பொறுப்பாகிவிடுமோ என்று அவர் எல்லா நேரத்திலும் கவலைப்படுகிறார். தீபன் பிளேக். சோஃபோக்கிள்ஸ் ’ நாடகத்தில், தூக்கிலிடப்பட்ட ஜோகாஸ்டாவின் சடலத்தைப் பார்த்ததும், ஓடிபஸ் தன்னைத்தானே கண்மூடித்தனமாகப் பார்த்து, அவனுடைய கண்களைக் குத்துவதற்காக அவளது ஆடையிலிருந்து தங்கப் பூச்சுகளைப் பயன்படுத்தினான்; Seneca இன் நாடகத்தில், ஓடிபஸ் ஜோகாஸ்டாவின் இறப்பிற்கு முன் தனது கண் இமைகளை வெளியே இழுத்து தன்னைக் குருடாக்கிக் கொள்கிறார், மேலும் ஜோகாஸ்டாவின் மரணத்திற்கு இது மிகவும் நேரடியான காரணமாகும். சோஃபோக்கிள்ஸ் , சோகம் என்பது கதாநாயகனின் பாத்திரத்தில் ஒரு சோகமான குறைபாட்டின் விளைவாகும், அதே சமயம் Seneca க்கு, விதி தவிர்க்க முடியாதது மற்றும் விதிக்கு எதிராக மனிதன் உதவியற்றவன். காதர்சிஸுக்கு, பார்வையாளர்கள் பரிதாபத்தையும் பயத்தையும் அனுபவிக்க வேண்டும், மேலும் சோஃபோக்கிள்ஸ் இதை ஒரு சஸ்பென்ஸ் நிறைந்த சதித்திட்டத்துடன் நிறைவேற்றுகிறார், ஆனால் Seneca ஒரு பரவலான மற்றும் கிளாஸ்ட்ரோஃபோபிக் மனநிலையைச் சேர்ப்பதன் மூலம் சிறப்பாகச் செல்கிறார். பாத்திரங்கள், அனைத்தையுமே அங்கீகாரத்தின் வலியால் அவர்களைத் திணறடித்தது. டி. எஸ். எலியட் உட்பட சில விமர்சகர்கள் “ஓடிபஸ்” , Seneca இன் மற்ற நாடகங்களைப் போலவே, பங்கு பாத்திரங்களால் எளிமையாக மக்கள். இருப்பினும், மற்றவர்கள் இந்த விமர்சனத்தை நிராகரித்து, முழு நாடகத்திலும் ஒரே உண்மையான பங்கு பாத்திரம் தூதுவர் என்று கூறி, ஓடிபஸ் தன்னை மிகவும் சிக்கலான உளவியல் விஷயமாக நாடகத்தில் கருதுகிறார்.
|
செனெகா ன் மற்ற நாடகங்களுடன், “ஓடிபஸ்” குறிப்பாக எலிசபெதன் இங்கிலாந்தில் கிளாசிக்கல் நாடகத்தின் மாதிரியாகக் கருதப்படுகிறது, மேலும் சிலரால் தார்மீக அறிவுறுத்தலின் முக்கியமான படைப்பாகவும் கருதப்படுகிறது. இது மேடையில் நிகழ்த்தப்படுவதற்குப் பதிலாக தனிப்பட்ட கூட்டங்களில் ஓதப்பட வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் இருந்தபோதிலும் (இது பண்டைய காலத்தில் நிகழ்த்தப்பட்டதற்கான எந்த ஆதாரமும் இல்லை.உலகம்), மறுமலர்ச்சி காலத்திலிருந்து பலமுறை வெற்றிகரமாக அரங்கேற்றப்பட்டது. வலிமையான சக்திகளுக்கு எதிரான சக்தியற்ற தன்மையின் கருப்பொருளுடன், இது பண்டைய காலத்தில் இருந்ததைப் போலவே இன்றும் மிகவும் பொருத்தமானதாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.