(ຄວາມໂສກເສົ້າ, ລາຕິນ/ໂຣມັນ, ຄ.ສ. 50, 1,280 ແຖວ)

ບົດແນະນຳຄວາມຮັກ: ຜູ້ຊາຍຂອງທຸກປະເພດ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບສັດແລະແມ້ກະທັ້ງພະເຈົ້າເອງ. ພະຍາບານຈົ່ມວ່າຄວາມຮັກສາມາດສົ່ງຜົນຮ້າຍ, ພະຍາດ, ແລະຄວາມຢາກຮຸນແຮງ, ແຕ່, ເມື່ອຮູ້ສະຖານະການສິ້ນຫວັງ, ນາງໄດ້ຕົກລົງທີ່ຈະພະຍາຍາມຊ່ວຍເມຍຂອງນາງ.

Phaedra ປະກົດຕົວ, ນຸ່ງເຄື່ອງຄືກັບລ່າສັດ Amazon. ກະລຸນາ Hippolytus. ນາງພະຍາບານຂອງນາງພະຍາຍາມບິດ Hippolytus 'ຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງຄວາມຮັກແລະຄວາມອ່ອນໂຍນຂອງຫົວໃຈຂອງລາວ, ແຕ່ລາວບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະປ່ຽນອາລົມ, ມັກການລ່າສັດແລະຊີວິດຂອງປະເທດຫຼາຍກວ່າຄວາມສຸກທັງຫມົດຂອງການພົວພັນຂອງມະນຸດ. Phaedra ເຂົ້າໄປໃນແລະໃນທີ່ສຸດກໍຍອມຮັບຄວາມຮັກຂອງນາງໂດຍກົງກັບ Hippolytus. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລາວໄດ້ບິນເຂົ້າໄປໃນຄວາມໂກດແຄ້ນ, ດຶງດາບຂອງລາວໃສ່ນາງ, ແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ໂຍນອາວຸດອອກໄປແລະຫນີເຂົ້າໄປໃນປ່າໃນຂະນະທີ່ Phaedra ໂສກເສົ້າຂໍຄວາມຕາຍເພື່ອເອົານາງອອກຈາກຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງນາງ. Chorus ອະທິຖານຫາເທວະດາວ່າຄວາມງາມອາດຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ Hippolytus ຍ້ອນວ່າມັນໄດ້ພິສູດຄວາມເສຍຫາຍແລະອັນຕະລາຍຕໍ່ຄົນອື່ນຈໍານວນຫຼາຍ.

ຜົວຂອງ Phaedra, ນັກວິລະຊົນ Atheneian ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ Theseus, ຫຼັງຈາກນັ້ນກັບຄືນຈາກການສະແຫວງຫາໃນ underworld, ແລະ, ເມື່ອເຫັນ Phaedra ໃນຄວາມທຸກທໍລະມານ, ເບິ່ງຄືວ່າກຽມພ້ອມທີ່ຈະຂ້າຕົວເອງ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຄໍາອະທິບາຍ. ພະຍາບານທັງຫມົດຈະເວົ້າໃນຄໍາອະທິບາຍແມ່ນວ່າ Phaedra ໄດ້ຕົກລົງທີ່ຈະເສຍຊີວິດ. ອີງຕາມແຜນການຂອງພະຍາບານຂອງ Phaedra ເພື່ອປົກປິດຄວາມຜິດຂອງ Phaedra ໂດຍການກ່າວຫາ Hippolytus ວ່າພະຍາຍາມຂົ່ມຂືນແມ່ລ້ຽງຂອງລາວ, Phaedra ທຳ ທ່າວ່ານາງມັກຕາຍໄປກວ່າທີ່ຈະຍອມຮັບຄວາມຜິດທີ່ຜູ້ໃດຜູ້ນຶ່ງໄດ້ເຮັດກັບ Theseus. ເມື່ອ Theseus ຂົ່ມຂູ່ນາງພະຍາບານທີ່ຈະຊອກຫາຄວາມຈິງຂອງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນ, ນາງສະແດງໃຫ້ເຫັນດາບທີ່ Hippolytus ໄດ້ປະໄວ້ໃຫ້ລາວ. ໂດດໄປຫາການສະຫລຸບວ່າ Hippolytus ໄດ້ຂົ່ມເຫັງພັນລະຍາຂອງລາວ, ສາບແຊ່ງລູກຊາຍທີ່ສົມຄວນຂອງລາວແລະປາດຖະຫນາໃຫ້ລາວຕາຍ. Chorus ຈົ່ມວ່າ, ໃນຂະນະທີ່ເສັ້ນທາງຂອງສະຫວັນແລະເກືອບທຸກສິ່ງອື່ນໆເບິ່ງຄືວ່າຖືກຄວບຄຸມຢ່າງດີ, ວຽກງານຂອງມະນຸດແມ່ນບໍ່ຖືກປົກຄອງໂດຍຄວາມຍຸຕິທໍາ, ເພາະວ່າຄວາມດີຖືກຂົ່ມເຫັງແລະຄວາມຊົ່ວກໍ່ໄດ້ຮັບລາງວັນ.

ຜູ້ສົ່ງຂ່າວ ກ່ຽວຂ້ອງກັບ Theseus ແນວໃດ monsters ທະເລ (ສົ່ງໂດຍ Nepture ພໍ່ຂອງ Theseus ໃນການຕອບຄໍາອະທິຖານຂອງລາວ) ໄດ້ອອກມາຈາກທະເລທີ່ມີລົມແຮງແລະໄລ່ຕາມມ້າຂອງ Hippolytus, ແລະວິທີການຊາຍຫນຸ່ມໄດ້ຖືກຈັບຢູ່ໃນສາຍແຂນແລະແຂນຂາຫັກອອກຈາກແຂນຂາ. The Chorus ເລົ່າເລື່ອງກ່ຽວກັບຄວາມຫຼົງໄຫຼຂອງໂຊກລາບ ແລະ ສະແດງຄວາມເສຍໃຈຕໍ່ຄວາມຕາຍທີ່ບໍ່ຈຳເປັນຂອງ Hippolytus.

Phaedra ປະກາດຄວາມບໍລິສຸດຂອງ Hippolytus ແລະຖອດຖອນການສາລະພາບກ່ຽວກັບອາຊະຍາກຳຂອງລາວ, ແລະຈາກນັ້ນກໍ່ຂ້າຕົວເອງດ້ວຍຄວາມທຸກທໍລະມານ. Theseus ຮູ້ສຶກເສຍໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງຕໍ່ການເສຍຊີວິດຂອງລູກຊາຍຂອງລາວແລະໃຫ້ກຽດສັກສີຂອງການຝັງສົບທີ່ເຫມາະສົມ, ເຖິງແມ່ນວ່າລາວຈະປະຕິເສດກຽດຕິຍົດດຽວກັນນີ້ກັບ Phaedra ໂດຍເຈດຕະນາ (ເປັນປະໂຫຍກທີ່ຮ້າຍແຮງໃນວັດທະນະທໍາ Roman).

ການວິເຄາະ

Seneca , ບໍ່ວ່າເຫດຜົນໃດກໍ່ຕາມ, ເລືອກທີ່ຈະກັບຄືນໄປຫາເສັ້ນຂອງ Euripides ' ທໍາອິດ “Hippolytus” , ໃນທີ່ແມ່ລ້ຽງທີ່ມີຄວາມປາຖະຫນາໄດ້ປະເຊີນຫນ້າກັບ Hippolytus ໂດຍກົງຕໍ່ຕາຂອງຜູ້ຊົມ. Seneca ຕັດເທບທິດາອອກຈາກນັກສະແດງ, ແລະປ່ຽນທັງຫົວຂໍ້ ແລະຈຸດສຸມຂອງການຫຼິ້ນຈາກ Hippolytus ໄປເປັນ Phaedra ເອງ. Phaedra ຂອງລາວເປັນມະນຸດຫຼາຍ ແລະບໍ່ມີຄວາມອັບອາຍຫຼາຍ, ແລະນາງປະກາດຕົນເອງໂດຍກົງກັບ Hippolytus ໃນນາມຂອງ Amazon.

ນອກຈາກ Euripides , ແນວໃດກໍ່ຕາມ, Seneca ໄດ້ກ່າວເຖິງ ແລະຂຽນພາສາໂລມັນຄືນໃໝ່ນັກກະວີ Vergil ແລະ Ovid , ໂດຍສະເພາະອະດີດຂອງ “Georgics” ແລະ “Heriodes” , ແລະທັງໝົດແມ່ນຖືກກັ່ນຕອງຜ່ານທັດສະນະຂອງປັດຊະຍາຂອງ Stoic ຂອງ Seneca ຂອງຕົນເອງ. ຈຸດອ່ອນທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຂອງລາວໃນຖານະນັກຂຽນລະຄອນ, ແລະມັນໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ຄວາມຄິດທີ່ລາວຕັ້ງໃຈໃຫ້ບົດລະຄອນຂອງລາວຖືກອ່ານແທນທີ່ຈະປະຕິບັດ. ຕົວຢ່າງໃນ “Phaedra” , ການປະນາມທີ່ໃກ້ຈະສິ້ນສຸດການຫຼິ້ນທີ່ Phaedra, ປະຕິເສດໂດຍລູກລ້ຽງຂອງນາງ, ກ່າວຫາລາວວ່າຂົ່ມຂືນພໍ່, Theseus, ອ່ອນແອຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ: Hippolytus ບໍ່ຢູ່, ແລະ. ລາວ ແລະ Theseus ບໍ່ປະເຊີນໜ້າກັນກັບມັນໃນທາງໃດກໍ່ຕາມ; ທັງຫມົດທີ່ພວກເຮົາມີແທນທີ່ຈະເປັນ messenger ເຂົ້າມາເພື່ອແຈ້ງໃຫ້ Theseus ວ່າລູກຊາຍຂອງລາວໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍໃນອຸປະຕິເຫດ, ກະຕຸ້ນ Phaedra ທີ່ຈະສາລະພາບຄວາມຈິງແລະ Theseus ໃຫ້ອະໄພເຂົາ posthumously.

ເຖິງວ່າຈະມີຄຸນນະພາບການຕໍ່ຕ້ານລະຄອນຂອງ “Phaedra” , ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ມັນ (ແລະ Seneca ໂສກເສົ້າອື່ນໆ) ໄດ້ສົ່ງອິດທິພົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ໂຮງລະຄອນເອີຣົບທີ່ຕິດຕາມມາ. ໂດຍສະເພາະ, Jean Racine ຂອງສະຕະວັດທີ 17 ທີ່ຖືກນັບຖືຢ່າງດີ “Phèdre” ເປັນໜີ້ຢ່າງໜ້ອຍການຫຼິ້ນຂອງ Seneca ຕໍ່ກັບ Euripides ' ລຸ້ນກ່ອນໜ້ານີ້.

ຫຼາຍຂອງພະລັງຂອງການຫຼິ້ນແມ່ນມາຈາກຄວາມເຄັ່ງຕຶງລະຫວ່າງຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ສູງ, ຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ passion ຂອງ storyline ຂອງມັນ, ແລະຄຳປາໄສທີ່ສຸພາບ ໂດຍທີ່ Seneca (ນັກເວົ້າທີ່ມີຊື່ສຽງ, ນັກວິຈານ ແລະນັກປັດຊະຍາ Stoic) ສື່ສານການເລົ່າເລື່ອງ. “Phaedra” ເຕັມໄປດ້ວຍສຽງເວົ້າທີ່ໂຫດຮ້າຍ, ຊິ້ນສ່ວນທີ່ສະຫຼາດຂອງຄຳເວົ້າ ແລະຕົວລະຄອນທີ່ຖືພາສາເປັນອາວຸດ.

ເຖິງແມ່ນເປັນວິລະຊົນທີ່ມີຊື່ສຽງຈາກເທບນິຍາຍກຣີກ, ແຕ່ຕົວລະຄອນຂອງເທສເອັສຖືກສະແດງຢູ່ທີ່ນີ້ເປັນ ຊາຍ​ເຖົ້າ​ຜູ້​ໜຶ່ງ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ເສື່ອມ​ເສຍ​ຫຼາຍ​ປີ​ທີ່​ດີ​ທີ່​ສຸດ​ຢູ່​ທາງ​ຫລັງ​ຂອງ​ລາວ, ມີ​ຜື່ນ​ແດງ, ຫົວ​ຮ້ອນ​ແລະ​ແກ້​ແຄ້ນ, ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຄຽດ​ແຄ້ນ​ທີ່​ລາວ​ບໍ່​ຮູ້​ຈະ​ກວດ​ສອບ. ພັນລະຍາຂອງລາວ, Phaedra, ບໍ່ໄດ້ສະແດງເຖິງຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈທັງຫມົດ, ແຕ່ເບິ່ງຄືວ່ານາງເປັນຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍຂອງອາລົມຂອງຕົນເອງ, ແລະ Seneca ຍັງໄປເຖິງຈຸດຫມາຍວ່າຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ທໍລະມານແລະຄວາມສັບສົນຂອງນາງອາດຈະມາຈາກບາງສ່ວນ. ຄວາມແຂງກະດ້າງຂອງ Theseus ໃນຖານະທີ່ເປັນຜົວ.

ຫົວຂໍ້ຕົ້ນຕໍຂອງການຫຼິ້ນປະກອບມີຄວາມຢາກ (ຄວາມປາຖະຫນາຂອງ Phaedra ສໍາລັບ Hippolytus ແມ່ນເຄື່ອງຈັກທີ່ຂັບລົດຄວາມໂສກເສົ້າ, ແລະ Chorus ອະທິບາຍກ່ຽວກັບຕົວຢ່າງຂອງຄວາມປາຖະຫນາຕະຫຼອດປະຫວັດສາດ); ແມ່ຍິງ (Phaedra ອາດຈະຖືກພິຈາລະນາເປັນມໍລະດົກຂອງປະເພນີການວາງແຜນ, ແມ່ຍິງທີ່ຊົ່ວຮ້າຍໃນ mythology ກເຣັກ, ເຊັ່ນ Medea, ເຖິງແມ່ນວ່ານາງຖືກນໍາສະເຫນີຢ່າງບໍ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈ, ເປັນຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍຫຼາຍກ່ວາຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍ, ແລະຖ້າສິ່ງໃດກໍ່ຕາມແມ່ນນາງພະຍາບານຂອງນາງທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍ. ໂທດຂອງບົດລະຄອນ); ທໍາມະຊາດທຽບກັບອາລະຍະທໍາ (Hippolytus ໂຕ້ຖຽງວ່າອາລະຍະທໍາເສຍຫາຍ, ແລະລາວ hankers ສໍາລັບ "ຍຸກທໍາອິດ" ຂອງສັນຕິພາບ, ກ່ອນທີ່ຈະລຸກຂຶ້ນຂອງເມືອງ, ສົງຄາມແລະ.ອາຊະຍາກໍາ); ການລ່າສັດ (ເຖິງແມ່ນວ່າການຫຼີ້ນຈະເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການລ່າສັດ Hippolytus, ແຕ່ທັນທີທີ່ປາກົດວ່າລາວຖືກລ່າໂດຍ Phaedra, ແລະ Phaedra ຕົວເອງແມ່ນເປົ້າຫມາຍຂອງລູກສອນ Cupid); ແລະຄວາມສວຍງາມ (ຄວາມງາມຂອງ Hippolytus ເປັນຕົວກະຕຸ້ນເບື້ອງຕົ້ນຂອງການຫຼິ້ນ, ແລະ Chorus ຫມາຍເຖິງຄວາມອ່ອນແອຂອງຄວາມງາມ ແລະ caprice ຂອງເວລາ).

ມື້ນີ້, “Phaedra” ແມ່ນໜຶ່ງໃນ Seneca ວຽກທີ່ອ່ານຢ່າງກວ້າງຂວາງທີ່ສຸດ. ແໜ້ນໜາ ແລະ ໜາແໜ້ນ, ປະຕິບັດຕາມຮູບແບບຂອງອາລິສໂຕເທວແຕ່ເປັນຮູບໄຂ່ກວ່າໃນການອອກແບບຂອງມັນ, ມັນເປັນວຽກທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມມັກໃນພາສາທີ່ສ້າງຂຶ້ນຢ່າງລະມັດລະວັງ, ເປັນໜຶ່ງໃນຄວາມໂສກເສົ້າທີ່ລຽບງ່າຍ ແລະ ໂຫດຮ້າຍທີ່ສຸດຂອງຄວາມໂສກເສົ້າໃນສະໄໝບູຮານ.

• ການແປພາສາອັງກິດໂດຍ Frank Justus Miller (Theoi.com): //www.theoi.com/Text/SenecaPhaedra.html
• ສະບັບພາສາລາຕິນ (The Latin Library): //www .thelatinlibrary.com/sen/sen.phaedra.shtml