Βιογραφία του Κάτουλλου

Ο Κάτουλλος 72 απευθύνεται στην ερωμένη του, Λέσβια Στο ποίημα, γράφει για το πόσο δυνατή ήταν η φιλία τους στο παρελθόν. Αλλά, τώρα, είναι λιγότερο φίλη, αλλά περισσότερο ερωμένη, και ο Κάτουλλος δεν φαίνεται να είναι ευχαριστημένος με αυτό.

Αρχίζει το ποίημα με δύο στίχους που παραπέμπουν στον Κάτουλλο 70, όπου έγραφε: " Η γυναίκα που αγαπώ λέει ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος που θα προτιμούσε να παντρευτεί από εμένα, ακόμα και αν ο ίδιος ο Δίας την φλερτάρει. " Δύο ποιήματα αργότερα, στο 72, γράφει για το πώς η Λέσβια είπε ότι ήταν ο μοναδικός της φίλος και ότι δεν θα προτιμούσε τον Δία.

Ο Κάτουλλος της λέει στον τρίτο και τέταρτο στίχο ότι την αγαπούσε όταν είπε αυτά τα λόγια, αλλά είχε και οικογενειακή αγάπη γι' αυτήν. Η αναλογία του είναι λίγο περίεργη για να την πει ένας εραστής, αλλά λέει ότι η αγάπη του είναι κάτι περισσότερο από αυτό για μια κοινή ερωμένη. Η αγάπη του για τη Λεσβία είναι παρόμοια με τον τρόπο που ένας "πατέρας αγαπά τους γιους και τους γαμπρούς του". Οι γυναίκες μπορεί να μη βρίσκουν αυτή την περιγραφή της αγάπης αξιαγάπητη ή ρομαντική, αλλά είναι μια ισχυρή μορφή αγάπης, καθώς οι πατέρες πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για τους γιους τους. Η αγάπη που πρέπει να έχουν οι πατέρες για όλα τα παιδιά τους είναι αθώα και άνευ όρων.

Δυστυχώς, τα αρχαία λατινικά δεν έχουν λέξη για την άνευ όρων αγάπη. Αντίθετα, Στα λατινικά υπάρχει η φράση "sine exceptione" το οποίο μεταφράζεται ως χωρίς εξαίρεση. Αυτό είναι ελαφρώς διαφορετικό από το άνευ όρων. Αγάπη χωρίς εξαίρεση σημαίνει αγάπη χωρίς να αποκλείεται τίποτα. Δεν είναι μια φράση που χρησιμοποιείται στα αγγλικά. Αγάπη χωρίς όρους σημαίνει ότι η αγάπη είναι απόλυτη ή αδιαμφισβήτητη. Δεν υπάρχουν όροι στην αγάπη που δίνεται, κάτι που είναι διαφορετικό από το να μην αποκλείεται τίποτα. Η καλύτερη περιγραφή του Κάτουλλου ήταν να δείξει πώς οι γονείς αγαπούντα παιδιά τους.

Κάτουλλος συνεχίζει το ποίημα γράφοντας για το πώς τη γνωρίζει καλύτερα τώρα, αλλά η αγάπη του γι' αυτήν έχει αλλάξει. εξακολουθεί να καίγεται γι' αυτήν ως ερωμένη, αλλά είναι πλέον "λιγότερο άξια και ελαφρύτερη" στα μάτια του Για τον Κάτουλλο, αυτό μπορεί να την κάνει πιο αναλώσιμη, καθώς οι εραστές δεν μοιράζονται τίποτα περισσότερο από την επιθυμία να μοιράζονται τα κρεβάτια τους.

Αυτό το ποίημα είναι γεμάτο λύπη. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό όταν ο Κάτουλλος χρησιμοποιεί αρκετούς στίχους που δείχνουν τα συναισθήματά του από το παρελθόν και συγκρίσεις με το παρόν. Γράφει για " Συνήθιζες κάποτε να λες " ," Σε αγαπούσα τότε " ,και " Τώρα, σε ξέρω. " Θέλει να έχει σύνθετα συναισθήματα γι' αυτήν. Θέλει να είναι ο άνθρωπος που είναι πιο κοντά της. Αλλά, τώρα που τη γνωρίζει καλά, έχει μόνο σαρκικά συναισθήματα γι' αυτήν. Μια καθαρά σεξουαλική σχέση δεν είναι φορτισμένη με βαθιά, ικανοποιητικά συναισθήματα και αυτό φαίνεται να είναι που φέρνει θλίψη στον Κάτουλλο. Καίγεται γι' αυτήν και αυτό τον "τραυματίζει", ή του φέρνει πόνο.

Παρά το γεγονός ότι ο Κάτουλλος έχει κάποια λύπη για την απώλεια της άνευ όρων αγάπης του για εκείνη, κάνει φλογερό πάθος γι' αυτήν. Δεν μπορεί να μετανιώσει που έχει φλογερό πάθος γι' αυτήν. Το φλογερό μπορεί να μεταφραστεί ως παθιασμένος ή ενθουσιώδης. Σίγουρα ΔΕΝ του αρέσει να είναι μαζί της, καθώς όποιος νιώθει παθιασμένα για κάποιον άλλον μισεί να είναι μακριά από το αντικείμενο της αγάπης του.

Δυστυχώς, ενώ ο Κάτουλλος αισθάνεται παθιασμένα συναισθήματα για τη Λέσβια, τη βρίσκει επίσης ανάξια . δυστυχώς, οι αναγνώστες δεν είναι σε θέση να δουν πώς αυτό κάνει τη Λέσβια να αισθάνεται. Ο Κάτουλλος μας αφήνει να αναρωτιόμαστε τι γνωρίζει για τη Λέσβια που τον κάνει να μην αισθάνεται πλέον άνευ όρων αγάπη γι' αυτήν. Γνωρίζοντάς την καλύτερα, το πάθος του έχει αυξηθεί- αλλά, δεν την βλέπει πλέον ως φίλη ή οικογένεια. Ο Κάτουλλος θα μπορούσε να μας πει ότι είναι αδύνατο για τους άνδρες να αισθάνονται άνευ όρων αγάπη προς μια γυναίκα που μοιράζεται τακρεβάτι.

Γνωρίζοντας πώς ο Δίας φερόταν στην οικογένεια και τους φίλους του, είναι δύσκολο να θεωρήσει κανείς ότι ο Δίας έκλεψε κάποιον φίλο. . ο Δίας είναι το ρωμαϊκό όνομα του θεού που είναι γνωστός ως Δίας στην ελληνική μυθολογία. Στην Ιλιάδα, ο Δίας λέει στον γιο του Άρη ότι τον μισεί. Τον απατά συχνά τη γυναίκα του, την Ήρα. Ο Δίας δεν βιώνει την άνευ όρων αγάπη. Βιώνει μόνο την ανάγκη του άμεσου πάθους. Επομένως, οι δύο πρώτοι στίχοι του Κάτουλλου 72 έχουν μια περίεργη λογική. Δεν θα γινόταν φίλος με την κοπέλα, καθώς το μόνο που ήθελε ήταν σεξ.

Προηγούμενη Carmen

Έργο VRoma: //www.vroma.org/~hwalker/VRomaCatullus/072.html