гэта, 4 cenam, non sine candida puella не забываючы прыгожую дзяўчыну 5 et uino et sale et omnibus cachinnis. і віно, і досціп, і ўсякі смех. 6 haec si, inquam, attuleris, uenuste noster, Калі, я кажу, ты прынясеш усё гэта, мой чароўны сябар, 7 cenabis bene; nam tui Catulli у вас будзе добры абед; для кашалька 8 plenus sacculus est aranearum. Твайго Катула поўна павуціння. 9 sed contra accipies meros amores Але з іншага боку ты атрымаеш ад мяне самую сутнасць кахання, 10 seu quid suauius elegantiusue est: або што саладзейшае ці смачнейшае за каханне, калі ёсць саладзейшае; 11 nam unguentum dabo, quod meae puellae бо я дам табе духі, якія 12 donarunt Venere Cupidinesque, Венеры і каханні, падораныя маёй даме, 13 quod tu cum olfacies, deos rogabis, і калі вы панюхаеце яго водар, вы будзеце маліцца багам 14 totum ut te faciant, Fabulle, nasum . каб зрабіць цябе, Фабул, толькі носам.

Папярэдняя Кармэнса сваімі сябрамі . Ён ласкава запрашае сябра да сябе, але просіць усё паставіць. Ён паведамляе свайму сябру, што ў яго няма грошай. Але потым ён кажа свайму сябру ў апошнім радку верша, што ён будзе толькі носам. Ёсць некалькі спосабаў выканання гэтай канчатковай лініі.

Нос стане масіўным, таму што ён прымае ўсе духі, якія дасць яму Катул. Затым Катул кажа Фабулу, што калі ён панюхае яго, ён скажа багам, што ўсё, што ён хоча, гэта быць носам. Гэта каб узяць увесь водар. Гэта можа быць спроба гумарыстычных вобразаў носа памерам з мужчыну, які пахне духамі. Або гэта можа быць сэксуальная спасылка, калі духі пранікаюць у мужчыну, асабліва таму, што духі паходзяць ад Венеры і «Любоў», спасылкі на багоў кахання, такіх як Купідон. Катул спасылаецца на Венеру і Купідона і ў іншых вершах.

Працягваючы сэксуальныя спасылкі, Катул мог прапаноўваць Фабулу магчымасць панюхаць палавыя вусны Лесбіі. Катул мог выкарыстоўваць сімвал дадзенай богам парфумы, якая з'яўляецца яго «самай сутнасцю кахання» (дзевяты радок). Катул кажа Фабулу, што ён адчувае пах «духаў», тады яго нос стане вялікім . Нос, які расце, можа быць пенісам Фабула, які вырастае эрэкцыяй пасля таго, як панюхаў Лесбію ў тых частках, якія былі дадзены ёй багамі кахання.

Нягледзячы на ​​тое, што англійскі пераклад не мае такога ж рытму, рыфмы,і метр арыгінальнай лацінскай версіі, ён сапраўды чытаецца як шэкспіраўскі санет . Разгледзім першыя 12 радкоў як тры чатырохрадкоўя і два апошнія радкі як заключны куплет. Як і Шэкспір, Катул усталёўвае гісторыю ў чатырохрадкоўях, але прапануе нечаканы паварот або ўрок у апошнім куплеце.

Цікава, што ў той час як Катул робіць акцэнт паэмы на сваім сябру Фабулу, яму ўсё ж удаецца зрабіць камплімент Лесбіі. Катул высмейвае свайго сябра рознымі спосабамі . Але ён робіць камплімент Лесбіі, бо яна пахне духмянасцю, дадзенай ёй багамі. Катул, магчыма, і хоча бясплатна паесці ад свайго сябра, але Катул, здаецца, сапраўды хоча паказаць сваю жанчыну перад Фабулам. Катул атрымлівае дзве перамогі з гэтай падзеі.

Як і многія бліскучыя вершы Катула, ён здольны захапіць гумар і нечаканыя, непрыстойныя сэксуальныя намёкі. Магчыма, вы больш ніколі не будзеце глядзець на насы такім жа чынам.