Catullus Biografie

Deze tienregelig gedicht van Catullus zit vol emotie. Hij schreef het aan zijn broer, die is overleden Catullus richt zich eigenlijk tot de stille as van zijn broer. Hij begint het gedicht met te vertellen hoe hij door landen en overzeese gebieden heeft gezworven. In regel twee komt hij aan op de plek waar zijn broer is om deel te nemen aan de trieste begrafenisrituelen. In regel drie presenteert hij zijn broer de uiteindelijke beloning (guerdon) van de dood. In regel vier lijkt het alsof Catullus met die beloning tegen de as spreekt.

Terwijl de focus van het gedicht zijn broer blijft, Catullus deelt dat hij ongelukkig vult dat zijn broer van hem wordt afgenomen. Zijn beschrijving legt de nadruk op zijn broer die zichzelf ontleent aan Catullus In plaats daarvan lijkt hij zijn broer de schuld te geven. Er zijn echter vertalingen die Fortuin wel met een hoofdletter schrijven, waardoor de betekenis van regel vijf enigszins verandert. In regel zes herhaalt hij hoe zijn broer "zo wreed van mij is weggerukt!" Hij begint de regel met het woord "helaas" en eindigt met een uitroepteken. Het is duidelijk dat Catullus vervuld is van verdriet en woede.

Regel zeven laat zien hoe Catullus offers geeft aan zijn broer, en in regel acht legt hij uit dat de offers zijn doorgegeven van hun vaders. Het begrafenisoffer is een droevig eerbetoon volgens Catullus Hij biedt ze, nat van zijn tranen, aan zijn broer aan in regel 9. Dan, in regel 10, groet hij zijn broer voor eeuwig "heil en vaarwel".

Dit hartverwarmende gedicht wordt nog droeviger door de beeldspraak van Catullus die tegen de as van zijn overleden broer spreekt. Catullus lijkt niet getroost te worden door de rituelen van de begrafenis en de offers die zijn gebracht. Rituelen brengen vaak enige afsluiting voor de overlevenden Helaas realiseert Catullus zich dat zijn broer nooit meer met hem zal spreken. De "groet en het afscheid" waren het laatste afscheid dat voor altijd zal duren. De afsluiting mag er dan wel zijn, maar Catullus is nog steeds vervuld van verdriet.

Dit treurgedicht laat zien hoeveel Catullus van zijn broer houdt en hem zal missen Er is echter een alternatieve betekenis voor het gedicht die het verdriet en de pijn wegneemt. De tweede betekenis van het gedicht is een reflectie op het epische gedicht, de Odyssee In deze lezing is de spreker Odysseus, die door landen en zeeën reisde. In de Odyssee stierf een van zijn maten door van een dak te vallen. Zou Catullus Odysseus' liefde voor zijn scheepsmaten kunnen kanaliseren, die als zijn broers waren?

De scheepsmaat die stierf in het paleis van Circe is Elpinor In de Odyssee waagt Odysseus zich in de onderwereld. Daar ziet hij Elpinor die vraagt om begraven te worden. Hij viel van het dak van Circe's paleis en hij blijft onbegraven Dit is een belediging voor de goden, want zij vonden het belangrijk om voor de doden te zorgen door ze de juiste begrafenisrituelen te geven. Odysseus keert wel terug naar Aeaea. Hij voert de begrafenisrituelen voor Elpinor uit, waaronder het cremeren van hem en het achterlaten van een gedenksteen voor zijn as.

Het gedicht zou Odysseus kunnen zijn die tegen Elpinor spreekt Nadat hij de crematie en andere begrafenisrituelen heeft uitgevoerd. Enkele andere helden uit de oudheid, zoals Aeneas en Hercules, hebben vele landen en zeeën bereisd. Maar dit moment van verdriet om een dode broer lijkt alleen Odysseus te passen, die ondanks vele gebreken enorm veel om zijn bemanning gaf.

Catellus heeft een manier met woorden die duidelijk naar voren komt in dit gedicht. De Engelse vertaling is prachtig op zichzelf. Maar, de melodische kwaliteit van het oorspronkelijke Latijn kan niet worden gewaardeerd door lezers die de archaïsche taal niet begrijpen De woorden zijn eenvoudig en dat maakt ze zo krachtig. In het Latijn en Engels is de laatste regel van het gedicht zowel een groet als een afscheid. Hail is de groet, wat Latijn is voor ave. Dus in het Latijn is de laatste regel ave et vale. De poëtische kwaliteit is gemakkelijk te zien in het Latijn Net als andere oude literaire werken, brengt het gedicht de broer terug voor de korte tijd die nodig is om het gedicht te lezen. Denk aan Achilles, die elke keer dat iemand de Ilias leest weer tot leven wordt gewekt. Catullus en zijn broer, of Odysseus en zijn scheepsmaat leven voor eeuwig voort door dit gedicht. Dit is een perfect gedicht om voor te lezen op begrafenissen, zodat lezers voor altijd groet en vaarwel kunnen zeggen, gewoon...zoals voorspeld door Catullus in regel 10.

Het briljante van Catullus kan niet worden overschat in deze analyse Hij spreekt over de pijn en het verdriet van rouw, maar hij spreekt ook over de hoop van het begroeten van een geliefde door middel van poëzie. Zonder het gedicht zou Catullus' broer duizenden jaren geleden zijn vergeten Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Catullus 101 een favoriet gedicht is geworden voor zovelen. Het lezen van dit gedicht geeft iedereen die de dood van een geliefde heeft meegemaakt woorden om te zeggen en emoties om te voelen. Het is nog steeds relateerbaar.

Vorige Carmen

VRoma Project: //www.vroma.org/~hwalker/VRomaCatullus/101.html