Змест
Гарацый развіў свае «Оды» у свядомым перайманні кароткай лірычнай паэзіі грэчаскай мовы арыгіналы, такія як Піндар , Сафо і Алкей. Яго геній заключаўся ў прымяненні гэтых старых формаў, у асноўным з выкарыстаннем старажытнагрэчаскіх сапфічных і алкаічных метраў, у грамадскім жыцці Рыма ў эпоху Аўгуста. Першыя тры кнігі «Од» , у тым ліку гэтая, былі апублікаваны ў 23 г. да н.э., з самым раннім пазітыўна датаваным вершам у зборніку ( «Nunc est bibendum» ) прыкладна з 30 г. да н.э. У нас няма дакладнай даты напісання гэтага канкрэтнага верша.
Яно адрасавана Ляўконоэ, невядомай малодшай спадарожніцы (верагодна, не яе сапраўднае імя, бо яно перакладаецца як «пустая галава»). З намёкаў у паэме здаецца верагодным, што ў час яе напісання Гарацый і Ляўконоэ былі разам на віле на беразе Неапалітанскага заліва («Тырэнскага мора») падчас дзікай зімы. дзень.
Глядзі_таксама: Бог скал у свеце міфалогійУ паэме гучыць пэўная музыка, асабліва пры чытанні ўслых, і Гарацыю ўдаецца выклікаць яркія вобразы ў самых скупых, самых эканомных фразах. Ён завяршаецца знакамітым радком «carpe diem, quam minimum credula postero» («лаві дзень, давяраючы заўтра як мага менш»).
Рэсурсы
| Назад да пачатку старонкі
|
- Англійскаяпераклад Джона Канінгтана (Праект Персей): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0025:book=1:poem=11
- лацінская версія з перакладам слова ў слова (праект Perseus): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0024:book=1:poem=11
(Лірычная паэма, лацінская/рымская, каля 23 г. да н.э., 8 радкоў)
Уводзіны
Глядзі_таксама: Харыбда ў Адысеі: Нязгасная марская пачвара