(Poemat liryczny, łaciński/rzymski, ok. 23 r. p.n.e., 8 wersów)

Wprowadzenie

"Tu ne quaesieris" ( "Nie pytaj" ) to najsłynniejsza z od rzymskiego poety lirycznego Horacy opublikowany w 23 r. p.n.e. jako wiersz 11 w pierwszej księdze dzieł zebranych Horacego "Odes" lub "Carmina" Wiersz ma formę krótkiej nagany dla kobiety, Leuconoë, która martwi się o przyszłość, i wykorzystuje metafory rolnicze, aby zachęcić nas do korzystania z przyjemności dostępnych w codziennym życiu, zamiast polegać na odległych aspiracjach na przyszłość. Wiersz jest często znany również jako "Carpe Diem" dla słynnej frazy w ostatniej linijce, lub czasami jako "Ad Leuconoem" za jego początkowe poświęcenie.

Poeta radzi Leuconoë, by nie zastanawiała się, jaki los szykują dla niej bogowie, ani nie polegała na astrologicznych przepowiedniach, jak robili to starożytni Babilończycy. Powinna raczej poddać się i jak najlepiej wykorzystać lata, które zostały nam dane, pijąc wino i żyjąc pełnią życia, nie myśląc o przyszłości, ponieważ nawet gdy czyta wiersz, cenny czas mija.

Horacy opracował swój "Odes" w świadomym naśladowaniu krótkiej poezji lirycznej greckich oryginałów, takich jak Pindar , Sappho Jego geniusz polegał na zastosowaniu tych starszych form, w dużej mierze wykorzystujących starożytne greckie metrum sapfickie i alkaiczne, do życia społecznego Rzymu w epoce Augusta. "Odes" , w tym ten, zostały opublikowane w 23 r. p.n.e., a najwcześniejszy pozytywnie datowany wiersz w zbiorze ( "Nunc est bibendum" Nie znamy dokładnej daty napisania tego konkretnego wiersza.

Jest skierowany do Leuconoë, nieznanej młodszej towarzyszki (prawdopodobnie nie jest to jej prawdziwe imię, ponieważ tłumaczy się je jako coś w rodzaju "pustej głowy"). Wydaje się prawdopodobne na podstawie wskazówek zawartych w wierszu, że w czasie jego pisania, Horacy i Leuconoë byli razem w willi nad brzegiem Zatoki Neapolitańskiej ("Morze Tyrreńskie") w dziki zimowy dzień.

W wierszu jest wyraźna muzyka, zwłaszcza gdy czyta się go na głos. Horacy Zamyka ją słynny wers "carpe diem, quam minimum credula postero" ("chwytaj dzień, jak najmniej ufając jutru").

• Tłumaczenie na język angielski John Conington (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0025:book=1:poem=11
• Wersja łacińska z tłumaczeniem słowo po słowie (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0024:book=1:poem=11