Змест
і ты не павінен жадаць, бедны вар'ят,
Папярэдняя Кармэнбольш не існуе. Ён любіў яе так, як ніхто іншы не палюбіў бы яе, і яна скончыла гэта тым, што больш не захацела быць з ім. У радках з 12 па 13 ён пажадаў ёй развітацца і сказаў, што больш не будзе яе шукаць. Але ў радку 14 ён задаецца пытаннем, што яна будзе рабіць, калі яе ніхто не папросіць.
Кармэн 8 |
Радок | Лацінскі тэкст | Пераклад на англійскую мову |
---|---|---|
1 | СКНАПАВЫ Катул, desinas ineptire, | Бедны Катул, час табе спыніць сваё глупства, |
2 | et quod uides perisse perditum ducas. | І лічыце страчаным тое, што вы бачыце, страчана. |
3 | fulsere quondam candidi tibi soles, | Аднойчы сонца свяціла табе, |
4 | cum uentitabas quo puella ducebat | калі ты так часта хадзіў туды, куды вяла мая гаспадыня, |
5 | amata nobis quantum amabitur nulla. | яна, якую я любіў, як ніхто калі-небудзь быць каханым. |
6 | ibi illa multa cum iocosa fiebant, | Тут і тады былі дадзены нам гэтыя радасці, такія шматлікія, такія вясёлыя , |
7 | quae tu uolebas nec puella nolebat, | чаго вы жадалі і не жадала мая лэдзі. |
8 | fulsere uere candidi tibi soles. | Светлыя табе, сапраўды, заззялі дні. |
9 | nunc iam illa non uult: tu quoque impotens,noli | Цяпер яна больш не жадае-;//www.vroma.org/~hwalker/VRomaCatullus/008.html |