(Harmleikur, grískur, um 469 f.Kr., 1.073 línur)

InngangurDanamenn (sem skipa kór leikritsins), eru á flótta með föður sínum í tilraun til að komast undan nauðungarhjónabandi við egypska frændur sína, fimmtíu sona Aegyptusar konungs, tvíburabróður Danausar.

Þegar þeir ná til Argos, biðja Danaus og dætur hans hinn góðlátlega en hógværa Pelasgus konung um vernd hans. Í fyrstu neitar hann, meðan beðið er ákvörðunar Argverja um málið, en íbúar Argos samþykkja að vernda flóttamenn, við mikinn fögnuð meðal Dana.

Nánast samstundis, þó, floti egypska. suiters sjást nálgast, og boðberi skellur og ógnar Danaides og reynir að neyða þá til að snúa aftur til frændsystkina sinna í hjónaband, að lokum grípa til tilrauna til að draga þá líkamlega í burtu. Pelasgus konungur grípur inn í og ​​hótar boðberanum og grípur á milli með vopnuðum hersveitum til að hrekja Egypta á brott og bjarga þar með bændunum. Hann biður Danaída að halda sig innan múra borgarinnar.

Leikinu lýkur með því að Danamenn hörfa inn í öryggi Argverja múranna, þar sem Danaus hvetur þá til bænar og þakkargjörðar til grísku guðanna , og til jómfrúar hógværðar.

„The Suppliants“ var einu sinni talið vera elsta eftirlifandi leikritið eftir Aeschylus (að mestu leyti vegna tiltölulegaótímabundið hlutverk kórsins sem aðalpersónu leiklistarinnar), en nýlegar sannanir staðsetja það á eftir „The Persians“ sem Aeschylus ‘síðari varðveislu leik. Það er þó enn eitt elsta núlifandi leikritið frá Grikklandi til forna og í frumlegri almennri uppbyggingu líkist það sennilega týndum verkum Choerilus, Phrynichus, Pratinas og brautryðjendum leiklistar á 6. öld f.Kr. Vegna þess að konurnar sem biðja eru í rauninni bæði kórinn og aðalpersónan, kemur það kannski ekki á óvart að kórtextar taka meira en helming leiksins.

Hann var líklega fyrst fluttur nokkru eftir 470 f.Kr. (hugsanlega svo seint sem 463). f.Kr.) sem fyrsta leikritið í þríleik sem innihélt týndu leikritin „The Sons of Aegyptus“ og „The Daughters of Danaus“ (sem bæði héldu áfram sögu „The Suppliants“ og endurreisn Argos), á eftir týndu satýruleikritinu “Amymone“ , sem sýndi á kómískan hátt einni af tælingu Danaida eftir Poseidon.

„The Suppliants“ er ekki í samræmi við væntingar okkar um hefðbundið grískt harmleiksleikrit að því leyti að það hefur hvorki hetju né fall, né jafnvel hörmulega niðurstöðu. Þess í stað sýnir leikritið óleyst átök um kynhneigð, ást og tilfinningalegan þroska. Það er einnig virðing fyrir lýðræðislegu undiröldunum sem ganga í gegnum Aþenu áður en stofnað erlýðræðisstjórn árið 461 f.Kr., og krafa Pelasgusar konungs um að hafa samráð við íbúa Argos er augljóst hneigð í garð lýðræðis.

Ekki má rugla því saman við „Byrjendur“ af Euripides (sem fjallar um baráttu Theseus gegn Kreon frá Þebu til að leyfa líkum bræðranna Pólýníkesar og Eteóklesar að hljóta almennilega greftrun).

• Ensk þýðing eftir E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/suppliant.html
• Grísk útgáfa með orði -fyrir-orð þýðing (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0015