(Tragedie, Grieks, ca. 469 v. Chr., 1.073 regels)

Inleiding

"De Supplianten" (Gr: "Hiketides" Lat: "Smeekbeden" ) is een tragedie van de oude Griekse toneelschrijver Aeschylus Het staat soms bekend als "De onderdanige vrouwen of "De onderdanige maagden Samen met zijn "De Perzen" De mythe van Danaus en zijn vijftig dochters, waarop het verhaal is gebaseerd, is in wezen een stichtingslegende (of liever een heroprichtingslegende) van Argos, een van de belangrijkste Myceense steden van de Peloponnesus. Het moet niet worden verward met Euripides ' toneelstuk, ook wel "De Supplianten" dat gaat over de strijd van Adrastus en de Argive moeders tegen Creon van Thebe om de lichamen van de Argive indringers een fatsoenlijke begrafenis te geven.

De vijftig dochters van Danaus, samen bekend als de Danaïden (die het Refrein van het stuk vormen), vluchten met hun vader in een poging te ontsnappen aan een gedwongen huwelijk met hun Egyptische neven, de vijftig zonen van de usurperende koning Aegyptus, Danaus' tweelingbroer.

Wanneer ze Argos bereiken, vragen Danaus en zijn dochters de vriendelijke maar schuchtere koning Pelasgus om zijn bescherming. In eerste instantie weigert hij, in afwachting van de beslissing van het Argive volk over de zaak, maar het volk van Argos stemt ermee in om de voortvluchtigen te beschermen, tot grote vreugde onder de Danaïden.

Vrijwel onmiddellijk ziet men echter de vloot van Egyptische huwelijkskandidaten naderen, en een heraut blust en bedreigt de Danaïden en probeert hen te dwingen om terug te keren naar hun neven voor een huwelijk, waarbij hij uiteindelijk zijn toevlucht neemt tot pogingen om hen fysiek weg te slepen. Koning Pelasgus komt tussenbeide en bedreigt de heraut, waarbij hij tussenbeide komt met een gewapende macht om de Egyptenaren te verjagen en zo de supplianten te redden.Hij smeekt de Danaïden om binnen de veiligheid van de stadsmuren te blijven.

Het stuk eindigt met de Danaïden die zich terugtrekken in de veiligheid van de Argive muren, terwijl Danaus hen aanspoort tot gebed en dankzegging aan de Griekse goden en tot meisjesachtige bescheidenheid.

"De Supplianten" werd ooit beschouwd als het vroegst bewaard gebleven toneelstuk van Aeschylus (grotendeels vanwege de relatief anachronistische functie van het koor als de hoofdpersoon van het drama), maar recent bewijs plaatst het na "De Perzen" als Aeschylus Het is echter nog steeds een van de oudste overgebleven drama's uit het oude Griekenland, en in zijn rudimentaire algemene structuur lijkt het waarschijnlijk op de verloren gegane werken van Choerilus, Phrynichus, Pratinas en de pioniers van het drama uit de 6e eeuw v. Chr. Omdat de smekende vrouwen in wezen zowel het koor als de hoofdpersoon zijn, is het misschien niet verwonderlijk dat de koorteksten meer dan de helft van het toneel in beslag nemen.de helft van het spel.

Het werd waarschijnlijk voor het eerst opgevoerd ergens na 470 v. Chr. (mogelijk pas in 463 v. Chr.) als het eerste toneelstuk in een trilogie die de verloren toneelstukken omvatte "De zonen van Aegyptus en "De dochters van Danaus (die beide het verhaal van "De Supplianten" en de hervestiging van Argos), gevolgd door het verloren saterspel "Amymone" waarin op komische wijze de verleiding van een van de Danaïden door Poseidon wordt uitgebeeld.

"De Supplianten" voldoet niet aan onze verwachtingen van traditioneel Grieks tragisch drama in die zin dat het noch een held, noch een ondergang, noch zelfs maar een tragische ontknoping heeft. In plaats daarvan portretteert het stuk onopgeloste conflicten over seksualiteit, liefde en emotionele rijpheid. Het brengt ook hulde aan de democratische onderstromen die door Athene liepen voordat er in 461 v. Chr. een democratische regering werd ingesteld, en aan de aandrang omvan koning Pelasgus over het raadplegen van het volk van Argos is een duidelijke knipoog naar democratie.

Het moet niet worden verward met "De Supplianten" van Euripides (over Theseus' strijd tegen Creon van Thebe om de lichamen van de broers Polynices en Eteocles een fatsoenlijke begrafenis te geven).

• Engelse vertaling door E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/suppliant.html
• Griekse versie met woord-voor-woord vertaling (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0015