Part XVII៖ ទឹកភ្នែក ស្នាមថើប និងការដឹកនាំ។

Part XVIII៖ ចូរស្លេក ហើយប្រយ័ត្នមិត្តរបស់អ្នក។

Part XIX៖ មានភាពបត់បែន។

សៀវភៅទី 2:

ផ្នែកទី 1៖ ភារកិច្ចរបស់គាត់។

ផ្នែកទី 2៖ អ្នកត្រូវការអំណោយនៃចិត្ត។

ផ្នែកទី 3៖ សុភាពរាបសា និង​ចិត្តល្អ​។

ផ្នែក​ទី IV៖ អត់ធ្មត់​និង​ធ្វើតាម។

វគ្គ V៖ កុំ​មាន​ចិត្ត​ទន់ខ្សោយ។

វគ្គ VI៖ ឈ្នះ​អ្នក​បម្រើ។

ផ្នែកទី VII៖ ផ្តល់អំណោយដ៏មានរសជាតិតិចតួចដល់នាង។

ផ្នែកទី VIII៖ ពេញចិត្តនឹងនាង ហើយសរសើរនាង។

ផ្នែកទី IX៖ សម្រាលទុក្ខនាងពេលមានជម្ងឺ។

Part X : សូមឱ្យនាងនឹកអ្នក (ប៉ុន្តែមិនយូរពេកទេ)។

Part XI: មានមិត្តផ្សេងទៀត (ប៉ុន្តែត្រូវប្រយ័ត្ន)។

Part XII: ស្តីពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្រើប។

Part XIII៖ បញ្ឆេះការច្រណែនរបស់នាង។

Part XIV៖ ត្រូវមានប្រាជ្ញា ហើយរងទុក្ខ។

Part XV៖ គោរពសេរីភាពរបស់នាង។

Part XVI៖ រក្សាវាទុកជាសម្ងាត់។

Part XVII៖ កុំនិយាយពីកំហុសរបស់នាង។

Part XVIII៖ កុំសួរអំពីអាយុរបស់នាង។

Part XIX៖ កុំប្រញាប់។

Part XX ៖ កិច្ចការបានបញ្ចប់ហើយ (សម្រាប់ពេលនេះ…)។

សៀវភៅទី 3:

ផ្នែកទី 1៖ ឥឡូវនេះដល់ពេលបង្រៀនក្មេងស្រីហើយ។

ផ្នែកទី II៖ ថែរក្សារូបរាងរបស់អ្នក។

ផ្នែកទី III៖ រសជាតិ និងភាពឆើតឆាយនៃសក់ និងសំលៀកបំពាក់។

ផ្នែកទី IV៖ ការតុបតែងមុខ ប៉ុន្តែជាលក្ខណៈឯកជន។

ផ្នែកទី V៖ លាក់កំហុសរបស់អ្នក។

ផ្នែកទី VI៖ លេងសើច និងចលនាដោយសុភាព។

វគ្គទី VII៖ រៀនភ្លេង និងអានកវី។

Part VIII៖ រៀនរាំ និងហ្គេម។

ផ្នែកទី IX៖ ត្រូវបានគេមើលឃើញនៅជុំវិញ។

ផ្នែក X៖ ប្រយ័ត្នចំពោះគូស្នេហ៍ក្លែងក្លាយ។

Part XI៖ ប្រយ័ត្នជាមួយអក្សរ។

Part XII៖ ជៀសវាងអំពើអាក្រក់ អនុគ្រោះដល់កវី។

Part XIII៖ សាកល្បងគូស្នេហ៍វ័យក្មេងនិងចាស់។

ផ្នែកទី XIV៖ ប្រើការច្រណែន និងការភ័យខ្លាច។

Part XV៖ លេងអាវធំ និងដាវ។

Part XVI៖ ធ្វើឱ្យគាត់ជឿថាគាត់ត្រូវបានគេស្រឡាញ់។

ផ្នែក XVII៖ មើលពីរបៀបដែលអ្នកញ៉ាំ និងផឹក។

Part XVIII៖ ហើយចូលគេង….

សៀវភៅពីរដំបូងរបស់ Ovid 's “Ars Amatoria” ត្រូវបានបោះពុម្ពប្រហែលឆ្នាំ 1 មុនគ.ស. ដោយលើកទីបី (ទាក់ទងនឹងប្រធានបទដូចគ្នាពីទស្សនៈស្ត្រី) បានបន្ថែមនៅឆ្នាំបន្ទាប់ក្នុង 1 គ.ស.។ ការងារនេះទទួលបានភាពជោគជ័យដ៏ពេញនិយមយ៉ាងខ្លាំង ដូច្នេះហើយបានជាកវីនិពន្ធរឿងភាគដែលពេញនិយមដូចគ្នាគឺ “Remedia Amoris” ( “Remedies for Love” ) មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក វាបានផ្តល់នូវអារម្មណ៍រំភើប ដំបូន្មាន និងយុទ្ធសាស្ត្រអំពីរបៀបជៀសវាងការរងទុក្ខដោយអារម្មណ៍ស្នេហា និងវិធីធ្លាក់ចេញពីស្នេហា។

ទោះជាយ៉ាងណា វាមិនមែនជាការសាទរជាសកលទេ ហើយមានរឿងរ៉ាវរបស់អ្នកស្តាប់មួយចំនួនបានដើរចេញ នៃការអានដំបូងដោយការស្អប់ខ្ពើម។ មនុស្សជាច្រើនបានសន្មត់ថា ភាពឆ្គាំឆ្គង និងភាពច្របូកច្របល់នៃ “Ars Amatoria” ជាមួយនឹងការប្រារព្ធពិធីនៃការរួមភេទក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ ទទួលខុសត្រូវយ៉ាងធំធេងចំពោះ Ovid ការបណ្តេញចេញពីទីក្រុងរ៉ូមក្នុងឆ្នាំ 8 គ.ស. ដោយអធិរាជ Augustus ដែល​កំពុង​ព្យាយាម​លើក​កម្ពស់​សីលធម៌​កាន់​តែ​តឹងរ៉ឹង​នៅ​ពេល​នោះ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ វាទំនងជាថា Ovid មានលក្ខណៈដូចម្ដេចជាប់នៅក្នុងនយោបាយបក្សពួកដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការស្នងតំណែង និង/ឬរឿងអាស្រូវផ្សេងទៀត (កូនប្រុសបង្កើតរបស់ Augustus, Postumus Agrippa និងចៅស្រីរបស់គាត់ឈ្មោះ Julia ទាំងពីរនាក់ត្រូវបានបណ្តេញចេញក្នុងពេលជាមួយគ្នា)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាអាចទៅរួចដែលថា “Ars Amatoria” ប្រហែលជាត្រូវបានគេប្រើជាលេសផ្លូវការសម្រាប់ការកាត់ចោល។

ទោះបីជាការងារនេះជាទូទៅមិនផ្តល់ដំបូន្មានជាក់ស្តែងដែលអាចប្រើប្រាស់បានភ្លាមៗក៏ដោយ ជាជាងប្រើការយល់ឃើញដោយសម្ងាត់ និងព្យាបាលប្រធានបទជាមួយនឹងជួរ និងភាពវៃឆ្លាតនៃការសន្ទនាតាមទីក្រុង ភាពអស្ចារ្យនៃកំណាព្យនៅតែអស្ចារ្យ។ ស្ថានភាពស្ដង់ដារ និងខ្លឹមសារនៃប្រធានបទត្រូវបានចាត់ចែងក្នុងវិធីដ៏គួរឱ្យរីករាយ ដោយមានពណ៌ចម្រុះពីទេវកថាក្រិច ជីវិតរ៉ូម៉ាំងប្រចាំថ្ងៃ និងបទពិសោធន៍ទូទៅរបស់មនុស្ស។

តាមរយៈសុន្ទរកថាដ៏គួរឱ្យអស់សំណើចរបស់គាត់ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ Ovid ជៀសវាងការក្លាយជាមនុស្សវៀចវេរ ឬអាសអាភាស ហើយបញ្ហាផ្លូវភេទត្រូវបានដោះស្រាយតែក្នុងទម្រង់អក្សរកាត់រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃសៀវភៅនីមួយៗ បើទោះបីជានៅទីនេះ Ovid នៅតែរក្សារចនាប័ទ្ម និងការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ ជៀសវាងការលាបពណ៌អាសអាភាស។ . ជាឧទាហរណ៍ ចុងបញ្ចប់នៃសៀវភៅទីពីរនិយាយអំពីភាពរីករាយនៃការឈានដល់ចំណុចកំពូលក្នុងពេលដំណាលគ្នា ហើយចុងបញ្ចប់នៃផ្នែកទីបីពិភាក្សាអំពីទីតាំងផ្លូវភេទផ្សេងៗ បើទោះបីជានៅក្នុងលក្ខណៈដែលស្រទន់ និងអណ្តាតដោយថ្ពាល់ក៏ដោយ។

សមរម្យសម្រាប់ ប្រធានបទ​របស់​វា កំណាព្យ​ត្រូវ​បាន​តែង​នៅ​ក្នុង​គូ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​នៃ​ស្រឡាញ់កំណាព្យជាជាង dactyllic hexameters ជាធម្មតាត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងកំណាព្យ didactic ។ Elegiac couplets មានបន្ទាត់ឆ្លាស់គ្នានៃ dactylic hexameter និង dactylic pentameter៖ dactyls ពីរដែលបន្តដោយព្យាង្គវែងមួយ caesura បន្ទាប់មក dactyls ពីរទៀតបន្តដោយព្យាង្គវែង។

ភាពវៃឆ្លាតផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ និងភាពងាយស្រួលនៃការងារមាន ធានាថាវានៅតែជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតដែលបានអានយ៉ាងទូលំទូលាយ ហើយវាត្រូវបានបញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីសិក្សានៃសាលាអឺរ៉ុបមជ្ឈិមសម័យក្នុងសតវត្សទី 11 និង 12 ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាក៏បានធ្លាក់ខ្លួនជាជនរងគ្រោះជាបន្តបន្ទាប់ចំពោះការផ្ទុះឡើងនៃអាកប្បកិរិយាខាងសីលធម៌ផងដែរ៖ ការងារទាំងអស់របស់ Ovid ត្រូវបានដុតបំផ្លាញដោយ Savonarola នៅ Florence ប្រទេសអ៊ីតាលីក្នុងឆ្នាំ 1497 ។ ការបកប្រែរបស់ Christopher Marlowe នៃ “Ars Amatoria” ត្រូវបានហាមឃាត់នៅឆ្នាំ 1599; និងការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេសមួយផ្សេងទៀតត្រូវបានរឹបអូសដោយគយអាមេរិកនៅចុងឆ្នាំ 1930។

• ការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេស (គម្រោង Perseus): //www.perseus.tufts.edu/ hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0069:text=Ars:book=1
• កំណែ​ឡាតាំង​ដែល​មាន​ការ​បក​ប្រែ​ពាក្យ​ដោយ​ពាក្យ (គម្រោង Perseus): //www.perseus.tufts .edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.02.0068:text=Ars

(កំណាព្យ Didactic/Elegiac, Latin/Roman, 1 CE, 2,330 បន្ទាត់)

សេចក្តីផ្តើម