Pjesa XVII: Lotët, puthjet dhe marrja e drejtimit.

Pjesa XVIII: Jini të zbehtë dhe kini kujdes me miqtë tuaj.

Pjesa XIX: Jini fleksibël.

Libri 2:

Pjesa I: Detyra e tij.

Pjesa II: Keni nevojë për dhurata të mendjes.

Pjesa III: Jini të butë dhe me temperament të mirë.

Pjesa IV: Jini të durueshëm dhe binduni.

Pjesa V: Mos jini të fikët.

Pjesa VI: Fitoni shërbëtorët.

Pjesa VII: Jepini asaj dhurata të vogla me shije.

Pjesa VIII: Favorizoni atë dhe komplimentojeni atë.

Pjesa IX: Ngushëlloni atë në sëmundje.

Pjesa X : Lëreni të mungojë (por jo për shumë kohë).

Pjesa XI: Kini miq të tjerë (por kini kujdes).

Pjesa XII: Për përdorimin e afrodiziakëve.

2>Pjesa XIII: Nxitni xhelozinë e saj.

Pjesa XIV: Jini të mençur dhe vuani.

Pjesa XV: Respektoni lirinë e saj.

Pjesa XVI: Mbajeni të fshehtë.

Pjesa XVII: Mos i përmend të metat e saj.

Pjesa XVIII: Asnjëherë mos pyet për moshën e saj.

Pjesa XIX: Mos nxito.

Pjesa XX : Detyra ka përfunduar (për momentin…).

Libri 3:

Pjesa I: Tani është koha për t'i mësuar vajzat.

Pjesa II: Kujdes me pamjen.

Pjesa III: Shija dhe eleganca në flokë dhe veshje.

Pjesa IV: Make-up, por në mënyrë private.

Pjesa V: Fshihni defektet tuaja.

Pjesa VI: Jini modest në të qeshura dhe lëvizje.

Pjesa VII: Mësoni muzikë dhe lexoni poetët.

Pjesa VIII: Mësoni kërcimin dhe lojërat.

Pjesa IX: Shiheni përreth.

Pjesa X: Kujdes ngadashnorët e rremë.

Pjesa XI: Kujdes me letrat.

Pjesa XII: Shmangni veset, favorizoni poetët.

Pjesa XIII: Provoni dashnorët e rinj dhe më të vjetër.

Pjesa XIV: Përdor xhelozinë dhe frikën.

Pjesa XV: Luaj mantelin dhe kamën.

Pjesa XVI: Bëje të besojë se e duan.

Pjesa XVII: Shikoni si hani dhe pini.

Pjesa XVIII: Dhe kështu në shtrat….

Dy librat e parë të Ovid “Ars Amatoria” u botua rreth vitit 1 p.e.s., me të tretin (që trajton të njëjtat tema nga këndvështrimi i femrës) u shtua vitin e ardhshëm në vitin 1 para Krishtit. Vepra pati një sukses të madh popullor, aq sa poeti shkroi një vazhdim po aq popullor, “Remedia Amoris” ( “Remedies for Love” ), menjëherë pas kësaj, i cili ofroi stoic këshilla dhe strategji se si të mos lëndohesh nga ndjenjat e dashurisë dhe si të biesh nga dashuria.

Megjithatë, nuk u vlerësua në të gjithë botën dhe ka raporte të disa dëgjuesve që largohen e leximeve të hershme në neveri. Shumë kanë supozuar se poshtërsia dhe shthurja e “Ars Amatoria” , me kremtimin e seksit jashtëmartesor, ishte kryesisht përgjegjëse për dëbimin e Ovid nga Roma në vitin 8 të es nga Perandori. Augustus, i cili po përpiqej të promovonte një moral më të ashpër në atë kohë. Megjithatë, ka më shumë të ngjarë që Ovid të ketë qenë disii kapur nga politika fraksionale të lidhura me trashëgiminë dhe/ose skandale të tjera (djali i adoptuar i Augustit, Postumus Agrippa dhe mbesa e tij, Julia, u dëbuan të dy në të njëjtën kohë). Megjithatë, është e mundur që “Ars Amatoria” mund të jetë përdorur si justifikim zyrtar për rënien nga kategoria.

Megjithëse puna në përgjithësi nuk jep ndonjë këshillë praktike të përdorshme menjëherë, më tepër duke përdorur aludime të fshehta dhe duke e trajtuar temën me gamën dhe inteligjencën e bisedës urbane, shkëlqimi sipërfaqësor i poezisë është megjithatë verbues. Situatat standarde dhe klishetë e temës trajtohen në një mënyrë shumë argëtuese, të erëza me detaje shumëngjyrëshe nga mitologjia greke, jeta e përditshme romake dhe përvoja e përgjithshme njerëzore.

Megjithatë, në gjithë ligjërimin e tij ironik, Ovidi eviton të bëhet i hapur ose i turpshëm, dhe çështjet seksuale në vetvete trajtohen vetëm në formë të shkurtuar në fund të çdo libri, megjithëse edhe këtu Ovid ruan stilin dhe diskrecionin e tij, duke shmangur çdo nuancë pornografike . Për shembull, fundi i librit të dytë trajton kënaqësitë e orgazmës së njëkohshme, dhe fundi i pjesës së tretë diskuton pozicione të ndryshme seksuale, edhe pse në një mënyrë mjaft të çuditshme dhe të paqartë.

Në mënyrë të përshtatshme për subjekti i saj, poema është kompozuar në çiftelitë elegjiake tëpoezinë e dashurisë, më tepër se hekzametrat daktilik që zakonisht lidhen me poezinë didaktike. Kupletet elegjiake përbëhen nga linja të alternuara të heksametrit daktilik dhe pentametrit daktilik: dy daktile të ndjekura nga një rrokje e gjatë, një cezura, pastaj dy daktile të tjera të ndjekura nga një rrokje e gjatë.

Shkëlqimi letrar dhe aksesueshmëria popullore e veprës ka siguroi që ai të kishte mbetur një burim frymëzimi i lexuar gjerësisht dhe u përfshi në programet mësimore të shkollave evropiane mesjetare në shekujt 11 dhe 12. Megjithatë, ajo ka rënë gjithashtu më pas viktimë e shpërthimeve të përçmimit moral: të gjitha veprat e Ovid u dogjën nga Savonarola në Firence, Itali në 1497; Përkthimi i Christopher Marlowe i “Ars Amatoria” u ndalua në 1599; dhe një përkthim tjetër në anglisht u konfiskua nga Doganat e SHBA deri në vitin 1930.

• Përkthim në anglisht (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/ hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0069:text=Ars:book=1
• Versioni latin me përkthim fjalë për fjalë (Perseus Project): //www.perseus.tufts .edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.02.0068:text=Ars

(Poemë didaktike/elegjiake, latinisht/romake, 1 e.s., 2330 rreshta)

Hyrje