ໃນຂະນະທີ່ເຮືອຂອງລາວແລ່ນໄປ, Pompey ໄດ້ຖືກໄປຢ້ຽມຢາມໃນຄວາມຝັນ. ໂດຍ Julia, ພັນລະຍາຂອງລາວທີ່ຕາຍແລ້ວແລະລູກສາວຂອງ Caesar. Caesar ກັບຄືນໄປ Rome ແລະຍຶດເອົາເມືອງ, ໃນຂະນະທີ່ Pompey ທົບທວນຄືນພັນທະມິດຕ່າງປະເທດທີ່ມີທ່າແຮງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ Caesar ມຸ່ງຫນ້າໄປຍັງສະເປນ, ແຕ່ກອງທັບຂອງລາວຖືກກັກຂັງຢູ່ທີ່ການປິດລ້ອມຂອງ Massilia (Marseilles), ເຖິງແມ່ນວ່າເມືອງຈະຕົກຢູ່ໃນທ້າຍຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບທາງທະເລທີ່ນອງເລືອດ.

Caesar ດໍາເນີນຂະບວນການໄຊຊະນະໃນປະເທດສະເປນຕໍ່ກັບ Afranius ແລະ Petreius. . ໃນຂະນະດຽວກັນ, ກໍາລັງຂອງ Pompey ໄດ້ສະກັດເຮືອທີ່ບັນທຸກ Caesarians, ຜູ້ທີ່ມັກຂ້າກັນແລະກັນແທນທີ່ຈະຖືກຈັບເຂົ້າຄຸກ. Curio ເປີດຕົວການໂຄສະນາອາຟຣິກາໃນນາມຂອງ Caesar, ແຕ່ລາວຖືກຂ້າຕາຍໂດຍກະສັດ Juba ອາຟຣິກາ.

ສະພາສູງທີ່ຖືກອົບພະຍົບຢືນຢັນ Pompey ເປັນຜູ້ນໍາທີ່ແທ້ຈິງຂອງ Rome, ແລະ Appius ປຶກສາຫາລືກັບ Delphic oracle ເພື່ອຮຽນຮູ້. ຊະ​ຕາ​ກໍາ​ຂອງ​ເຂົາ​ໃນ​ສົງ​ຄາມ​, ຊຶ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມີ​ການ​ທໍາ​ນາຍ​ທີ່​ເຂົ້າ​ໃຈ​ຜິດ​. ໃນປະເທດອີຕາລີ, ຫຼັງຈາກໄດ້ປະຕິເສດການຂັດແຍ້ງ, Caesar ຍ່າງໄປ Brundisium ແລະແລ່ນຂ້າມ Adriatic ເພື່ອພົບກັບກອງທັບ Pompey. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພຽງແຕ່ aພາກສ່ວນຂອງທະຫານຂອງ Caesar ສໍາເລັດການຂ້າມຜ່ານໃນເວລາທີ່ພະຍຸໄດ້ປ້ອງກັນການຂົນສົ່ງຕໍ່ໄປ. ເຊຊາ​ພະຍາຍາມ​ເປັນ​ສ່ວນ​ຕົວ​ເພື່ອ​ສົ່ງ​ຂໍ້​ຄວາມ​ກັບ​ຄືນ​ມາ, ແລະ​ຕົວ​ເອງ​ເກືອບ​ຕາຍ. ໃນ​ທີ່​ສຸດ, ລົມ​ພະຍຸ​ພັດ​ພັດ​ລົງ, ແລະ ກອງ​ທັບ​ປະ​ເຊີນ​ໜ້າ​ກັນ​ຢ່າງ​ເຕັມ​ທີ່. ດ້ວຍການສູ້ຮົບຢູ່ໃນມື, Pompey ສົ່ງພັນລະຍາຂອງລາວໄປຢູ່ບ່ອນປອດໄພຢູ່ເກາະ Lesbos.

ກອງທັບຂອງ Pompey ໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ກອງທັບຂອງ Caesar (ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມພະຍາຍາມຢ່າງກ້າຫານຂອງນາຍຮ້ອຍ Scaeva) ກັບຄືນສູ່ປ່າ. ພູມ​ສັນ​ຖານ​ຂອງ Thessaly, ບ່ອນ​ທີ່​ກອງ​ທັບ​ລໍ​ຖ້າ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ໃນ​ມື້​ຕໍ່​ໄປ​ທີ່ Pharsalus. ລູກຊາຍຂອງ Pompey, Sextus, ປຶກສາຫາລືກັບແມ່ມົດ Thessalian ທີ່ມີອໍານາດ, Erictho, ເພື່ອຊອກຫາອະນາຄົດ. ນາງໄດ້ເອົາສົບຂອງທະຫານທີ່ຕາຍໄປຄືນມາໃນພິທີອັນເປັນຕາຢ້ານ, ແລະລາວຄາດຄະເນຄວາມພ່າຍແພ້ຂອງ Pompey ແລະການລອບສັງຫານໃນທີ່ສຸດຂອງ Caesar.

ທະຫານໄດ້ພະຍາຍາມສູ້ຮົບ, ແຕ່ Pompey ບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມຈົນກ່ວາ Cicero ຊັກຊວນໃຫ້ລາວໂຈມຕີ. . ໃນ​ເຫດ​ການ, Caesarians ໄດ້​ຮັບ​ໄຊ​ຊະ​ນະ, ແລະ​ນັກ​ກະ​ວີ​ໄດ້​ໂສກ​ເສົ້າ​ສູນ​ເສຍ​ສິດ​ເສລີ​ພາບ. Caesar ໂຫດຮ້າຍໂດຍສະເພາະໃນຂະນະທີ່ລາວເຍາະເຍີ້ຍ Domitius ທີ່ເສຍຊີວິດແລະຫ້າມການເຜົາສົບຂອງ Pompeians ທີ່ຕາຍແລ້ວ. ສາກດັ່ງກ່າວຖືກຕັດຕອນດ້ວຍຄຳອະທິບາຍຂອງສັດປ່າທີ່ກຳລັງຈີບສົບຢູ່, ແລະການຈົ່ມໃຫ້ “ເທສຊາລີ ໂຊກຮ້າຍ”.

ພອມເປຍເອງໄດ້ຫລົບໜີຈາກການສູ້ຮົບເພື່ອໄປເຕົ້າໂຮມກັບເມຍຂອງລາວຢູ່ Lesbos, ແລະຈາກນັ້ນສືບຕໍ່ໄປ. ກັບ Cilicia ເພື່ອພິຈາລະນາທາງເລືອກຂອງລາວ. ລາວ​ໄດ້​ຕັດສິນ​ໃຈ​ທີ່​ຈະ​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ຈາກ​ປະ​ເທດ​ເອຢິບ, ​ແຕ່​ແມ່ນ Pharaoh Ptolemyຄວາມຢ້ານກົວຕໍ່ການຖືກແກ້ແຄ້ນຈາກ Caesar ແລະວາງແຜນທີ່ຈະຂ້າ Pompey ເມື່ອລາວລົງຈອດ. Pompey ສົງໃສວ່າມີການທໍລະຍົດແຕ່, ໂດຍໄດ້ປອບໃຈພັນລະຍາຂອງລາວ, ລາວໄດ້ແຖວດ່ຽວໄປຫາຊາຍຝັ່ງເພື່ອຕອບສະຫນອງຊະຕາກໍາຂອງລາວກັບ Stoic. ສົບທີ່ບໍ່ມີຫົວຂອງລາວຖືກລອຍລົງໄປໃນມະຫາສະໝຸດ ແຕ່ຖືກລ້າງຢູ່ເທິງຝັ່ງ ແລະໄດ້ຮັບການຝັງສົບຢ່າງຖ່ອມຕົວຈາກ Cordus.

ເມຍຂອງ Pompey ໄວ້ທຸກໃຫ້ຜົວຂອງລາວ, ແລະ Cato ເປັນຜູ້ນຳພາຂອງສະພາສູງ. ລາວວາງແຜນທີ່ຈະຈັດກຸ່ມຄືນໃໝ່ ແລະເດີນຂະບວນຢ່າງກ້າຫານຂອງກອງທັບໃນທົ່ວອາຟຣິກາ ເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມກຳລັງກັບກະສັດ Juba. ໃນລະຫວ່າງທາງ, ລາວຜ່ານ oracle ແຕ່ປະຕິເສດທີ່ຈະປຶກສາມັນ, ໂດຍອ້າງເຖິງຫຼັກການຂອງ Stoic. ໃນ​ການ​ເດີນ​ທາງ​ໄປ​ປະ​ເທດ​ເອຢິບ, Caesar ໄປ​ຢ້ຽມ​ຢາມ Troy ແລະ​ເຄົາ​ລົບ​ບັນ​ພະ​ບຸ​ລຸດ​ຂອງ​ຕົນ. ເມື່ອລາວມາຮອດປະເທດເອຢິບ, ທູດຂອງຟາໂຣໄດ້ເອົາຫົວຂອງ Pompey ໃຫ້ກັບລາວ, ເຊິ່ງ Caesar ສະແດງຄວາມໂສກເສົ້າເພື່ອປິດບັງຄວາມຍິນດີຂອງລາວກັບການເສຍຊີວິດຂອງ Pompey.

ໃນຂະນະທີ່ຢູ່ໃນປະເທດເອຢິບ, Caesar ຖືກລໍ້ລວງໂດຍເອື້ອຍຂອງ Pharaoh, Cleopatra. ມີການຈັດງານລ້ຽງ ແລະ Pothinus, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Ptolemy ທີ່ຂີ້ຄ້ານ ແລະ ກະຫາຍເລືອດ, ວາງແຜນທີ່ຈະລອບສັງຫານ Caesar, ແຕ່ຕົນເອງຖືກຂ້າຕາຍໃນການໂຈມຕີທີ່ແປກປະຫລາດຂອງລາວຢູ່ໃນພະລາຊະວັງ. ການໂຈມຕີຄັ້ງທີສອງມາຈາກ Ganymede, ຜູ້ສູງອາຍຸຊາວອີຢິບ, ແລະບົດກະວີໄດ້ແຕກອອກທັນທີໃນຂະນະທີ່ Caesar ກໍາລັງຕໍ່ສູ້ເພື່ອຊີວິດຂອງລາວ.

Lucan ໄດ້ເລີ່ມ “Pharsalia” ປະມານປີ 61 ສ.ສ., ແລະປຶ້ມຫຼາຍຫົວໄດ້ຖືກເຜີຍແຜ່ກ່ອນທີ່ຈັກກະພັດ Nero ຈະມີ.ຂົມຂື່ນກັບ Lucan . ລາວໄດ້ສືບຕໍ່ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບ epic, ເຖິງແມ່ນວ່າ, ເຖິງວ່າຈະມີການຫ້າມຂອງ Nero ຕໍ່ການພິມເຜີຍແຜ່ບົດກະວີໃດໆຂອງ Lucan . ມັນບໍ່ໄດ້ຖືກປະໄວ້ໃຫ້ສໍາເລັດເມື່ອ Lucan ຖືກບັງຄັບໃຫ້ຂ້າຕົວຕາຍຍ້ອນການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງລາວໃນການສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດຂອງ Pisonian ໃນປີ 65 CE. ປຶ້ມທັງໝົດສິບເຫຼັ້ມໄດ້ຖືກຂຽນໄວ້ ແລະທັງໝົດມີຢູ່ລອດ, ເຖິງແມ່ນວ່າປຶ້ມຫົວທີສິບຈະແຕກແຍກທັນທີກັບເຊຊາໃນອີຢິບກໍຕາມ. , ເຊິ່ງເກີດຂຶ້ນໃນປີ 48 ກ່ອນປີ ຄ.ສ. ໃກ້ກັບເມືອງ Pharsalus, Thessaly, ທາງພາກເໜືອຂອງປະເທດເກຣັກ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ບົດກະວີຍັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນທົ່ວໄປພາຍໃຕ້ຫົວຂໍ້ທີ່ອະທິບາຍໄດ້ຫຼາຍກວ່າ “De Bello Civili” ( “On the Civil War” ).

ເຖິງແມ່ນວ່າບົດກະວີນັ້ນຈະມີລັກສະນະສະເພາະ. ເປັນ epic ປະຫວັດສາດ, Lucan ຕົວຈິງແລ້ວແມ່ນເປັນຫ່ວງຫຼາຍກັບຄວາມສໍາຄັນຂອງເຫດການແທນທີ່ຈະເປັນເຫດການຂອງຕົນເອງ. ໂດຍທົ່ວໄປ, ເຫດການຕະຫຼອດບົດກະວີໄດ້ຖືກອະທິບາຍໃນແງ່ຂອງ insanity ແລະການເສຍສະລະ, ແລະສ່ວນໃຫຍ່ຂອງລັກສະນະຕົ້ນຕໍແມ່ນຂໍ້ບົກພ່ອງທີ່ຫນ້າຢ້ານແລະບໍ່ຫນ້າສົນໃຈ: Caesar, ສໍາລັບການຍົກຕົວຢ່າງ, ແມ່ນໂຫດຮ້າຍແລະ vindictive, ໃນຂະນະທີ່ Pompey ແມ່ນ ineffective ແລະ uninspiring. ສາກການສູ້ຮົບບໍ່ໄດ້ຖືກພັນລະນາວ່າເປັນໂອກາດອັນສະຫງ່າລາສີທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍວິລະຊົນ ແລະກຽດສັກສີ, ແຕ່ແທນທີ່ຈະເປັນຮູບຂອງຄວາມໂຫດຮ້າຍເລືອດ, ບ່ອນທີ່ທໍາມະຊາດຖືກທໍາລາຍເພື່ອສ້າງເຄື່ອງຈັກປິດລ້ອມທີ່ຂີ້ຮ້າຍ ແລະບ່ອນທີ່ສັດປ່າໄດ້ຈີກຂາດຄວາມເມດຕາຕໍ່ເນື້ອໜັງຂອງຄົນຕາຍ.

ໃຫຍ່ຂໍ້ຍົກເວັ້ນນີ້ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ portrait bleak ແມ່ນລັກສະນະຂອງ Cato, ຜູ້ທີ່ຢືນເປັນອຸດົມການ Stoic ໃນການປະເຊີນກັບໂລກທີ່ຫມົດໄປເປັນບ້າ (ຕົວຢ່າງ, ລາວຄົນດຽວ, ປະຕິເສດທີ່ຈະປຶກສາ oracles ໃນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຮູ້ອະນາຄົດ). Pompey ຍັງເບິ່ງຄືວ່າໄດ້ຫັນປ່ຽນຫຼັງຈາກຮົບຂອງ Pharsalus, ກາຍເປັນປະເພດຂອງ martyr ທາງໂລກ, ສະຫງົບໃນການປະເຊີນຫນ້າກັບການເສຍຊີວິດທີ່ແນ່ນອນໃນການມາຮອດປະເທດເອຢິບ. ດັ່ງນັ້ນ, Lucan ຍົກສູງຫຼັກການຂອງ Stoic ແລະ Republican ກົງກັນຂ້າມກັບຄວາມທະເຍີທະຍານຂອງຈັກກະພັດຈັກກະພັດ Caesar, ຜູ້ທີ່, ຖ້າສິ່ງໃດກໍ່ຕາມ, ກາຍເປັນ monster ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບທີ່ຕັດສິນ.

ໃຫ້ Lucan ການຕ້ານຈັກກະພັດຢ່າງຈະແຈ້ງ, ການອຸທິດຕົນອັນດີເລີດໃຫ້ແກ່ Nero ໃນປື້ມທີ 1 ແມ່ນຂ້ອນຂ້າງສັບສົນ. ນັກວິຊາການບາງຄົນໄດ້ພະຍາຍາມອ່ານສາຍເຫຼົ່ານີ້ຢ່າງເສີຍໆ, ແຕ່ສ່ວນໃຫຍ່ເຫັນວ່າມັນເປັນການອຸທິດຕົນແບບດັ້ງເດີມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນເວລາກ່ອນທີ່ຄວາມເສື່ອມໂຊມທີ່ແທ້ຈິງຂອງ patron ຂອງ Lucan ຈະຖືກເປີດເຜີຍ. ການຕີຄວາມໝາຍນີ້ແມ່ນໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນໂດຍຄວາມຈິງທີ່ວ່າສ່ວນທີ່ດີຂອງ “Pharsalia” ຢູ່ໃນການໄຫຼວຽນຂອງກ່ອນທີ່ Lucan ແລະ Nero ໄດ້ຫຼຸດອອກມາ.

Lucan ໄດ້ຮັບອິດທິພົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຈາກປະເພນີບົດກະວີລາຕິນ, ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ Ovid “Metamorphoses” ແລະ Vergil 's “Aeneid” . ອັນສຸດທ້າຍແມ່ນວຽກງານທີ່ “Pharsalia” ຖືກປຽບທຽບຢ່າງເປັນທຳມະຊາດທີ່ສຸດ ແລະ, ເຖິງແມ່ນວ່າ Lucan ມັກຈະເໝາະສົມກັບແນວຄວາມຄິດຈາກ Vergil's epic, ແຕ່ລາວມັກຈະປ່ຽນພວກມັນໃນເພື່ອທໍາລາຍຈຸດປະສົງຕົ້ນສະບັບ, ກ້າຫານຂອງພວກເຂົາ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນຂະນະທີ່ຄຳອະທິບາຍຂອງ

Vergil ອາດຈະຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງແງ່ດີຕໍ່ກັບຄວາມສະຫງ່າງາມໃນອະນາຄົດຂອງ Rome ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງ Augustan, Lucan ອາດຈະໃຊ້ສາກທີ່ຄ້າຍກັນເພື່ອນຳສະເໜີຄວາມໂສກເສົ້າທີ່ຂົມຂື່ນ ແລະ ໂສກເສົ້າ. ກ່ຽວກັບການສູນເສຍເສລີພາບພາຍໃຕ້ຈັກກະພັດທີ່ຈະມາເຖິງ.

Lucan ນຳສະເໜີການເລົ່າເລື່ອງຂອງລາວເປັນຊຸດຂອງຕອນທີ່ບໍ່ຊ້ຳກັນ, ມັກຈະບໍ່ມີເສັ້ນໄລຍະຂ້າມຜ່ານ ຫຼື ການປ່ຽນແປງຂອງສາກ, ຄືກັບຮູບແຕ້ມຂອງ myth strung. ຮ່ວມກັນໃນ Ovid 's “Metamorphoses” , ກົງກັນຂ້າມກັບການສືບຕໍ່ຢ່າງເຂັ້ມງວດທີ່ຕິດຕາມມາດ້ວຍບົດກະວີຂອງ Golden Age.

ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ Silver Age. ນັກກະວີ ແລະຊາຍໜຸ່ມຊັ້ນສູງໃນຍຸກສະໄໝນັ້ນ, Lucan ໄດ້ຮັບການຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມຢ່າງດີໃນຄຳເວົ້າ, ເຊິ່ງຈະແຈ້ງໃຫ້ຮູ້ເຖິງຫຼາຍຄຳປາໄສໃນຂໍ້ຄວາມ. ບົດກະວີຍັງຖືກຕັດອອກຕະຫຼອດດ້ວຍເສັ້ນສັ້ນ, pithy ຫຼືຄໍາຂວັນທີ່ເອີ້ນວ່າ "sententiae", ຍຸດທະວິທີ rhetorical ທີ່ໃຊ້ທົ່ວໄປໂດຍນັກກະວີຍຸກເງິນສ່ວນໃຫຍ່, ຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອດຶງດູດຄວາມສົນໃຈຂອງຝູງຊົນທີ່ສົນໃຈໃນ oratory ເປັນຮູບແບບຂອງການບັນເທີງສາທາລະນະ, ບາງທີ. ທີ່ມີຊື່ສຽງທີ່ສຸດຂອງສິ່ງເຫຼົ່ານີ້, “Victrix causa deis placuit sed Victa Catoni” (“ເຫດຜົນຂອງຜູ້ຊະນະເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າພໍໃຈ, ແຕ່ຜູ້ຊະນະທີ່ພໍໃຈ Cato”).

“Pharsalia” ເປັນທີ່ນິຍົມຫຼາຍ. ໃນມື້ຂອງ Lucan ຂອງຕົນເອງ, ແລະຍັງຄົງເປັນຂໍ້ຄວາມຂອງໂຮງຮຽນໃນຍຸກເກົ່າແກ່ແລະໃນຍຸກກາງ. Dante ປະກອບມີ Lucan ໃນບັນດາຄລາດສິກອື່ນໆນັກກະວີຢູ່ໃນວົງການທໍາອິດຂອງລາວ “Inferno” . ນັກຂຽນບົດລະຄອນ Elizabethan Christopher Marlowe ໄດ້ພິມບົດແປຂອງປື້ມທີ I ເປັນຄັ້ງທຳອິດ, ໃນຂະນະທີ່ Thomas May ຕິດຕາມການແປຢ່າງຄົບຖ້ວນເປັນຄູ່ຮັກພະເອກໃນປີ 1626, ແລະເຖິງແມ່ນຕິດຕາມດ້ວຍບົດກະວີທີ່ຂຽນເປັນພາສາລະຕິນທີ່ບໍ່ຄົບຖ້ວນ.

• ການແປພາສາອັງກິດໂດຍ Sir Edward Ridley (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.02.0134
• ລາຕິນ ສະບັບທີ່ມີການແປເປັນຄໍາຕໍ່ຄໍາ (ໂຄງການ Perseus): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3atext%3a1999.02.0133

(Epic Poem, Latin/Roman, 65 CE, 8,060 ແຖວ)

ບົດ​ນໍາ