Inhoudsopgave
(Lyrisch gedicht, Latijn/Romeins, 17 BCE, 76 regels)
Inleiding
Inleiding | Terug naar het begin van de pagina |
"Carmen Saeculare (letterlijk, "Seculiere Hymne , meestal vertaald als "Lied der Ages" ), soms bekend als "De Carmen" afgekort, is een hymne of ode van de Romeinse lyrische dichter Horace Het is een verzameling mythologische en religieuze verzen die het herstel van de traditie en de verheerlijking van de goden aanmoedigen, in het bijzonder Phoebus, Diana, Jupiter en Venus.
Synopsis | Terug naar het begin van de pagina |
Het gedicht heeft de vorm van een gebed of hymne gericht aan Phoebus (of Apollo) en Diana (Artemis).
Het vraagt de goden om de grote stad Rome en haar rijk te zegenen, en prijst de prestaties van het moderne Rome en keizer Augustus. In het bijzonder vraagt het om bescherming voor de vruchtbare moeders van de stad en de heiligheid van hun huwelijken, en vervolgens vraagt het de schikgodinnen en de goden van de aarde om de oogst te zegenen en te zorgen voor een vruchtbare oogst van de gewassen. Terugkijkend op het glorieuze verledengeschiedenis van Rome, terug naar de eerste stichting door de goddelijk geboren Aeneas en zijn nakomeling Romulus, vraagt de hymne vervolgens om succes in de militaire inspanningen van Rome.
Het gedicht eindigt met een hernieuwde oproep aan Phoebus en Diana om de gebeden van de kinderen te verhoren en hun bescherming en kampioenschap van Rome en zijn volk uit te breiden.
Analyse | Terug naar het begin van de pagina |
"De Carmen" is een choral hymne, geschreven door Horatius op bevel van keizer Augustus, om te worden uitgevoerd als een festival hymne bij de openingsceremonie van de "ludi saeculares" ("seculiere spelen") door een koor van zevenentwintig jongens en zevenentwintig meisjes. De "ludi saeculares" waren een uitbundig festival van spelen, offers en voorstellingen gehouden ongeveer elke eeuw in de tijd van de Romeinse Republiek, een gewoontenieuw leven ingeblazen door keizer Augustus, kort nadat hij zich had gevestigd als de hoogste macht in Rome na zijn definitieve nederlaag van Marcus Antonius en Cleopatra.
Op dat moment, Horace was vrijwel de huisdichter van Augustus en het was dan ook geen verrassing dat hij werd gevraagd om de feesthymne voor de spelen te componeren. Het is de eerste volledig bewaard gebleven Latijnse hymne waarvan de omstandigheden van presentatie met zekerheid bekend zijn, en het is ook de enige lyrische van Horace waarvan we zeker weten dat het voor het eerst mondeling werd gepresenteerd.
Zie ook: God van de lach: een godheid die vriend of vijand kan zijnHet is over het algemeen geschreven in een verheven en religieuze toon, en is gecomponeerd in het Sapphische metrum, bestaande uit negentien vierregelige Sapphische strofen (drie hendecasyllabische regels van elf lettergrepen, en een vierde regel van vijf lettergrepen).
BronnenZie ook: Minotaurus vs Centaur: Ontdek het verschil tussen beide wezens | Terug naar het begin van de pagina |
- Engelse vertaling door A. S. Kline (Poëzie in Vertaling): //www.poetryintranslation.com/PITBR/Latin/HoraceEpodesAndCarmenSaeculare.htm
#_Toc98670048
- Latijnse versie (De Latijnse Bibliotheek): //www.thelatinlibrary.com/horace/carmsaec.shtml